เนื่องจากตอนนี้ฟีน่าเปิดเวบเองแล้ว ขอย้ายรีวิวไปที่เวบนะคะ ใครอยากอ่านรีวิวนิยายเล่มอื่นๆ ที่ฟีน่ายัายไปลงหรือรีวิวนิยายใหม่ๆ ไปอ่านได้ที่เวบ philiciana.com นะคะ สำหรับเรื่องนี้กดไปอ่านได้เลยนะคะ รีวิวสุดรักแสนแค้น
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
สำหรับเรื่องน่าจะเป็นเล่มจบของชุดนี้แล้วล่ะคะ เป็นเรื่องที่ต่อจากเรื่องที่สองอย่างแท้จริง เพราะพี่ชายของนางเอกจากเล่มก่อนโน่นที่ฟีน่าบ่นว่าอีตานี้สงสัยจะเป็นโรคจิตสุดๆ เป็นการตอบคำถามว่าทำไมแกเล๊ว เลว เมื่อนางเอกถูกส่งมาให้พระเอก เป็นเหมือนของติดสินบน พระเอกซึ่งเกลียดสินบนมาก แต่เมื่อเห็นนางเอกก็ต้องยอมรับ เพราะเธอมีหน้าตาคล้ายน้องสาวที่จากไป และมีบางอย่างที่ทำให้เขารู้สึกว่าต้องเก็บนางเอกไว้ข้างตัว และก็เข้าทางนางเอก เพราะเธอมีเหตุผลบางอย่างที่อยากใกล้ชิดพระเอก ซึ่งไม่ต้องเดาก็รู้ว่าพระเอกออกแนวใจโหด คงไม่แคล้วแผนสาวงามสังหารทรราชย์แน่นอน แล้วก็จริง เมื่อแผนการของเธอค่อยๆประสบความสำเร็จ แต่ทำไมส่วนลึกเธอกลับไม่รู้สึกดีเลย เพราะพระเอกก็ใช่ว่าจะลุ่มหลงเธอ รักเธอ ประมาณรักหัวปักหัวปำอะไร แต่แล้วทุกอย่างก็ทำให้นางเอกเสียใจเพราะสิ่งที่พระเอกทำทุกอย่างก็เพื่อแผ่นดิน ทุกอย่างล้วนมีเหตุผลในการกระทำ ทว่ามันก็อาจจะสายเกินไป เมื่อพิษร้ายที่เธอลงทุนทำลงไปกำลังจะคร่าชีวิตพระเอก และผลพวงบางอย่างจากการทุ่มเทของพระเอก แล้วสุดท้ายคู่นี้จะลงเอยกันได้หรือ
ถ้าจากเล่มก่อนพระเอกเล่มนี้โชว์ความเลวให้รู้สึกว่าอีตานี้เป็นโรคจิต ก็ขอบอกว่าเล่มนี้จะยิ่งโชว์ความเหี้ยมของแกค่ะ แต่ก็มีคำอธิบายถึงความเลวของแก ซึ่งฟีน่าเองก็ออกจะเห็นใจพระเอกนะคะ แต่บางอย่างก็ยังไม่เข้าใจว่าบางอย่างทำไปเพื่อ สิ่งนั้นก็คือเรื่องของน้องสาว อ่านยังไงฟีน่าก็ยังรู้สึกว่าพระเอกเป็นพวกโรคจิตรักน้องสาวตัวเองเหมือนรักผู้หญิงคนหนึ่ง ยิ่งนางเอกหน้าตาคล้ายน้องสาวก็ยิ่งตอกย้ำความคิดนี้ค่ะ
สำหรับความเด็ดขาดของพระเอก อ่านเหตุผลแล้วเห็นใจล่ะ แต่จะมีฉากที่ยังไงฟีน่าก็ทำใจไม่ไหวจริงๆ กับฉากปิดเมืองเผาคนให้ตายทั้งเป็นป้องกันโรคระบาด มันเหี้ยมไปนิดค่ะ แต่ตอนอ่านนี้ขำตัวเองค่ะ อ่านฉากนี้แล้ว นางเอกก็พยายามอ้อนวอนพระเอกว่าให้ช่วยคน ก็นึกถึงตอนดูแดจังกึม อิๆๆ ถ้าเป็นแดจังกึมชีคงกระโดดเข้าไปบอกว่า ข้าน้อยจะหาทางช่วยคนป่วยเอง กร๊ากกกก ฉันคิดไปได้นะ อ่านไปอ่านมาก็สงสารพระเอกกันไปบ้าง ไม่เข้าใจกันไปบ้าง ว่าสรุปแล้วแท้จริงแกคือพ่อพระผู้เสียสละต่อประชาชนอะไรแบบนั้น
ส่วนนางเอก เป็นลักษณะแค้นนี้สิบปีแก้แค้นก็ยังไม่สายจริงๆ เธอมีความแค้นมาอัดแน่น แต่ซ่อนไว้ใต้ทีท่านิ่งเฉยไม่ยินดียินร้ายกับอะไรที่เกิดขึ้น หากแต่ทำดีกับพระเอกทุกอย่าง แต่นั่นล่ะ ผู้หญิงสวยและสงบเกินไปย่อมมีอะไรในใจเสมอ จะว่าไปเรื่องราวในอดีตของนางเอกก็สมควรที่จะแค้นพระเอกล่ะ เจอความโหดของพระเอกคาตาขนาดนั้น แต่ยังไงก็ตามสิ่งที่ดีของนางเอกก็คือ เมื่อเธอพิจารณาทุกอย่างแล้วเธอก็ปล่อยความแค้นไป แม้เสียงแห่งความเคียดแค้นของครอบครัวจะหลอกหลอนก็ตามที
อ่านแล้วก็แอบหดหู่นิดๆค่ะ เพราะเป็นนิยายชุดนี้มีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับสงครามตลอด เราจะเห็นความโหดเหี้ยมของพิษสงครามตลอด แม้จะไม่ได้ทำอะไรผิดก็มีสิทธิ์ตายเสมอ เรียกว่าชีวิตอยู่กับดวงชะตาเท่านั้นว่าจะรอดหรือตาย แต่ใช่ว่าคนมีชีวิตรอดจะมีความสุขเพราะจุดจบของแต่ละเล่มเนี่ยไม่มีเล่มไหนอยู่ในภาวะโลกสีชมพูสักเรื่องค่ะ บีบคั้นหัวใจสุดๆ
อย่างที่บอกว่าเล่มนี้เป็นเล่มเฉลยทุกอย่างในชุดนี้ เราจะเข้าใจอะไรต่อมิอะไรได้มากขึ้นค่ะ ได้เห็นว่าพระเอกเป็นคนฉลาดแค่ไหน แต่ก็แบกรับทุกอย่างไว้ที่เขาทุกอย่าง จะว่าไปก็น่าสงสารพระเอกอยู่นะคะ แต่เขาไม่มีทางเลือกใดๆแล้ว เกิดมาเป็นคนสกุลกวนก็ต้องเสียสละทุกคน ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายนะคะ ชุดนี้ทำเอาแฟนเตี่ยนซินเงยเงิบกันไป เพราะดราม่าน้ำตารินกันจนเล่มสุดท้าย ได้แต่ภาวนาว่าชุดหน้าอย่าเครียดเท่านี้อีกเลยนะคะ เอาแค่พอหอมปากหอมคอดีกว่าค่ะ มันก็เข้มข้นแต่มิไหวจริงๆ แต่เล่มแรกกับเล่มสามพอไหว เล่มสองนี้ขอลาขาดจริงๆ
ถ้าถามว่าในสามเล่มชอบเล่มไหนสุด มันก็พูดลำบากนะคะ เล่มหนึ่งก็ดี เล่มที่สามก็แบบว่าถูกสเปค ฉันชอบชายเลว ติดแค่อย่างเดียวว่าฉากเผาคนทั้งเมืองนั่นล่ะค่ะ โหดเหี้ยมเกินไปนิดหนึ่ง จะเป็นผู้นำคนต้องใจคอเด็ดขาดแบบนี้ ขอเป็นทหารเลวดีกว่านะคะ พระเอกตายไปตกนรกขุมไหนเนี่ย
ตอนที่เตี่ยนซินมาเมืองไทยก็ให้สัมภาษณ์อยู่ว่า เธอได้แรงบันดาลใจมาจากโจโฉ ก็เลยเข้าใจอารมณ์ว่าประมาณไหน เนื้อเรื่องเลยพยายามจะหาข้อแก้ต่างให้พระเอกตลอดว่าแกเลวแบบมีเหตุผล คนอ่านก็ต้องเข้าใจนะ เข้าใจจริงๆค่ะ เข้าใจไป เศร้าใจไป เลยอยากได้อะไรผ่อนคลายบ้าง เรื่องนี้ก็แทบจะหาไม่เจอเหมือนกัน เรียกว่าจะเจอก็ตอนจะจบ สรุปแล้ว ผลของเรื่องแนวนี้ พระเอก นางเอกจะสุขได้ก็ต่อเมื่อทำตัวเหมือนคนตายไปจากโลกนี้แล้วเท่านั้นถึงจะมีความสุขได้
สำหรับความรักระหว่างพระเอก นางเอก ฟีน่าน่ะติดใจพระเอกต้องความจิตนิดๆของพระเอกที่แกเหมือนจะรักน้องสาวตัวเองมากไปจน รักนางเอกเพราะคล้ายน้องสาวไปหมดทุกอย่าง ส่วนนางเอกนี้ยังน่าเข้าใจกว่าเพราะพระเอกแม้จะดูใจร้ายขนาดนั้น แต่ก็แฝงไว้ด้วยความอ่อนโยนที่ไม่คิดว่าจะได้รับ แบบนี้นางเอกหรือจะไม่ใจอ่อน แต่ขนาดอ่อนแล้วก็ยังต้องลงมือทำกับพระเอก เป็นเรื่องที่น่าเห็นใจที่สุด แต่ท้ายที่สุดแล้วทั้งพระเอกและนางเอกก็น่าสงสาร เห็นใจ และยินดีในความสุขบั้นปลายที่แม้ว่าพระเอกจะไม่เหมือนเดิม แต่อย่างน้อยเขาก็ได้มีชีวิตสงบสุขเสียที
มองโดยรวมแล้วชุดนี้ เป็นชุดหนักหน่วงบีบคั้นความรู้สึกของทุกตัวละครจริงๆค่ะ อ่านแล้วเครียด แต่ก็สนุกและมีจริงจังของเนื้อเรื่องที่สุด ซึ่งก็จัดว่าเดี่ยนซินก็สามารถเขียนนิยายแนวนี้ได้อยู่ แต่แฟนๆคงไม่อยากให้เธอเปลี่ยนแนวเท่าไรค่ะ เพราะเราติดใจผลงานเตี่ยนซินเพราะความน่ารักมากกว่า ตอนนี้ก็รอว่าผลงานเล่มต่อไปของเธอจะมาเมื่อไร จะได้อ่านแนวเดิมหรือแนวบาดใจกันอีกก็ไม่รู้