เพราะพันธะสัญญาที่มริสสาหรือหมูแดงให้ไว้กับมารดาก่อนเสียชีวิตว่าไม่ว่าอย่างไรเธอก็ต้องปกป้องวัชราพันธุ์เอาไว้ให้ได้ แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าทำไมมารดาต้องยอมให้คนเหล่านี้ดูถูกหยาดหยามทั้งๆที่มารดาเธอไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ใครๆประนามเลย และยังต้องอดทนทุกอย่างเพื่อค้ำเกียรติวัชราพันธุ์ แต่สัญญาที่ให้ไว้สำคัญกว่าสิ่งใด ด้วยหัวใจที่ทระนงดั่งเพชรของผู้หญิงตัวเล็กๆทำให้ พันเอกภาคินัย เจ้าหนี้รายใหญ่ของวัชราพันธุ์ต้องวางหัวใจไว้ให้เธอ
เพราะความแค้นที่บิดาถูกคนในตระกูลวัชราพันธุ์ใส่ร้ายจนกลายเป็นคนทรยศต่อแผ่นดิน พันเอกภาคินัย จักราวุธ สาบานกับตัวเองไว้ว่าเขาจะทำลายวัชราพันธุ์ทุกอย่าง และเขาก็ทำสำเร็จ วัชราพันธุ์ที่มากไปด้วยเกียรติกำลังจะล่มสลายเพราะน้ำมือเขา แต่คนที่มารับกรรมกลับเป็นเด็กสาวที่เขาประทับใจตัวเธอในความหยิ่งทระนงแต่แรกเห็นกลายเป็นความเอ็นดูทั้งๆที่ไม่รุ้จักกัน แต่เมื่อเขามารู้ว่าเธอคือลุกหนี้ของเขา ภาคินัยไม่อาจจะละเว้นจากปณิธานที่จะทำได้ เขาบีบบังคับหมูแดงเพื่อต้องการทำลายวัชราพันธุ์แต่หมุแดงแสนใจเด็ดเธอยอมขายตัวเองเพื่อหาเงินมาใช้หนี้เขา และเมื่อภาคินัยทราบเขาก็ทนไม่ได้อย่างไม่มีเหตุผล เขาห้ามไม่ให้เธอทำเช่นนั้น แต่ให้เธอใช้หนี้ที่เหลืออยุ่ด้วยการไปเป็นครูสอนลูกสาวของเขา เธอไร้หนทางจะปฏิเสธ จึงต้องยอมตามที่เขาต้องการ
และนั้นก็ทำให้ทั้งคู่ได้สนิทสนมกันมากขึ้น ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะรักหญิงสาวคราวลูกนี้ได้อยาางง่ายดาย นิสัยและความหยิ่งทระนงในตัวตนของหมูแดง และเธอทำให้พริม ลุกสาวคนเดียวของเขายอมรับได้อย่างง่ายดาย แต่ว่าเขาก็มิอาจเปิดเผยความรู้สึกในใจได้เพราะเขามีหญิงสาวที่เหมาะสมรอคอบยอยู่และอายุของเขาก็ห่างกับหมูแดงจนเกินไป แต่เมื่อความหึงหวงและปมในใจบางอย่างทำให้ภาคินัยหักหน้าหมูแดงทุกคนอย่างรุนแรง จนเธอตัดสินใจแล้วว่าถึงเวลาที่เธอต้องไปแล้ว ไม่ว่าพริมจะรั้งเธอไว้ด้วยการยกเหตุผลต่างๆ แต่คนอย่างหมูแดง เธอเติมโตมาพร้อมกับคำว่าศักดิ์ศรีที่สำคัญยิ่ง จึงไม่มีใครฉุดรั้งเธอไว้ได้ และวันที่เธอจะไปนั้นเอง ทุกอย่างก็เปิดเผยออกมาความจริงแล้วมารดาของหมูแดงเป็นคนที่มีบุญคุณต่อวัชราพันธุ์ เธอยอมรับใช้หนี้ทุกอย่างให้วัชราพันธุ์เพราะเธอรักทายาทคนก่อนของวัชราพันธุ์มาก ยอมแม้แต่เป็นเมียน้อยเขาเพียงเพราะคำว่ารักเท่านั้น
ความจริงที่เปิดเผยทำให้ทุกคนละอายใจเต่ก็สายเกินไปที่จะได้ขอโทษหมูแดงและมารดาของเธอ แต่เมื่อภาคินัยได้ทราบว่าหมูแดงประสบอุบัติเหตุระหว่างทาง เขาไม่สามารถจะฝืนความรู้สึกที่มีต่อหมูแดงได้อีกต่อไป ความรักที่เขามีต่อหมูแดงมากเกินกว่าคู่หมายของภาคินัยจะทนได้เธอยอมที่จะเป็นฝ่ายไปจากเขาดีกว่าต้องทนอยู่กับคนไร้หัวใจ และเมื่อปัญาใดๆ ภาคินัยจึงพร้อมด้วยเหตุผลทุกอย่างแลวที่จะรับหมูแดงกับมาเป็นยอดชีวิตของเขา ความแค้นในอดีตเขาสามารถลืมเลือนได้เพราะความรักที่มีให้เธอคนเดียวเท่านี้น
เล่มนี้เข้าล็อคพระเอกสูงวัยแต่เร้าใจฟีน่าค่ะ พันเอกภาคินัยนี้ ฟีน่ากะอายุแล้วน่าจะ 40 กว่าๆได้เลยค่ะ ส่วนหมูแดงก็น่าจะเกือบยี่สิบได้ค่ะ
ไม่รู้ทำไม่ทั้งๆที่ในเรื่องพระเอกแทบไม่จับตัวนางเอกเลยนะคะ แต่ฟีน่าว่ามันอ่อนหวานและโรแมนติคมากเลยนะคะ เพราะพระเอกเวลาดีกับนางเอก จะพูดจ๊ะจ๋ากับนางเอก
การที่นิยายเด๋วนี้ใส่แต่บทรักให้นิยายมากไปบางครั้งก็ทำให้ดูไม่ค่อยลึกซึ้งเลยค่ะ แต่มันจะไม่เป็นแบบนั้นถ้าคุณปูรายละเอียดมาให้น่าสนใจและแน่นพอ บทรักที่ใส่ก็ช่วยชูรสให้นิยาย แต่ส่วนใหญ่ไม่ใช่ค่ะ ใส่ๆๆเข้าไปให้มีมากๆเข้าไว้ บางเรื่องเลยไม่เข้าใจว่าพระเอกรักนางเอกเพราะตัวตน และนิสัยหรือแค่เซ็กส์ที่ไปกันได้ กันแน่
ฟีน่าไม่รังเกียจและรับได้กับนิยายที่มีบทรักจะแอบซ่อนแบบผีผ้าห่ม หรือชัดเจนแบบว่านั่งอยู่ข้างๆ แต่อย่างน้อยต้องทำให้เรารู้สึกว่านี้คือการแสดงออกของความรักที่มีเติมด้วยความใคร่อย่างสวยงาม ไม่ใช่ว่าแสดงแต่อารมณ์หื่นของพระเอกให้เห็น
อ้าวๆ รีวิวนิยายแต่ไหงพูดไปถึงเรื่องนี้ได้เนี่ย นอกเรื่องจริงๆ
ไม่รู้ว่าใครจำได้หรือเปล่ากับละครเรื่องนี้ที่ แอน ทองประสมเล่น นับว่าเป็นนิยายเรื่องแรกที่เธอเล่นค่ะ คู่กับ ไพโรจน์ สังวริบุตร เหมาะมากๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนั้นติดละครเรื่องนี้เอาการเชียวค่ะ เพลงก็เพราะ เสียงของคุณแหม่มพัชริดา
กว่าจะได้รู้ กว่าจะเข้าใจ
ทุกๆ อย่างเกือบสายเกินไป
ต่างไม่เข้าใจเก็บไว้เฉยๆ ทำไม
ใยจึงไม่พูดกัน
เจอะกันทุกครั้ง ต่างมองข้ามกัน
ทั้งที่ความผูกพันซ่อนไว้ในใจ
หากเราได้รู้ ได้รู้ความจริงข้างใน
รักเราคงเข้าใจไม่ทุกข์ทนเลย
ซ่อนความจริงที่อยู่ในใจมาตั้งนาน
ต่างรอวันเปิดใจให้กันอยู่
ม่านบังตากั้นกลางกั้นทางใจเราไว้ทั้งคู่
ไม่ให้อยู่ใกล้กัน
บอกกันให้รู้ บอกด้วยหัวใจ
ฉันก็คงไม่จากไปไกลเธอ
สิ่งที่กั้นขวางไม่อาจยั้งเราให้พบเจอ
ฉันและเธอผูกพันในรักเดียว
(ฉันมีเธอหนึ่งเดียวในหัวใจ)
ซ่อนความจริงที่อยู่ในใจมาตั้งนาน
ต่างรอวันเปิดใจให้กันอยู่
ม่านบังตากั้นกลางกั้นทางใจเราไว้ทั้งคู่
ไม่ให้อยู่ใกล้กัน
บอกกันให้รู้ บอกด้วยหัวใจ
ฉันก็คงไม่จากไปไกลเธอ
สิ่งที่กั้นขวางไม่อาจยั้งเราให้พบเจอ
ฉันและเธอผูกพันในรักเดียว
(ฉันมีเธอหนึ่งเดียวในหัวใจ)
ส่งมาให้แต่เนื้อเพลงค่ะ เพราะเอาเพลงลงให้ฟังไม่เป็น คนโลว์เทคอ่คะ