อุบายหมายรัก เฉียนเฉ่าโม่ลี่
หากจะให้เอ่ยนามหญิงงามแต่ฉาวโฉ่ที่สุดก็คงไม่มีใครเกินหลิ่วหรูซง เธองามพร้อม เป็นลูกสาวขุนนางผู้ใหญ่หากแต่ความเป็นสตรีที่เสเพล ไร้ความเคารพต่อกฏระเบียบอันดีงามจริงไม่แปลกที่หลิ่วหรูซงจะเป็นหญิงที่ไม่มีใครกล้าสู่ขอเพื่อไปเป็นศรีภรรยาเลยหากแต่กลับเหนือความคาดหมายหลิ่วหรูซงกลับถูกคัดเลือกให้เป็นหนึ่งในว่าที่พระชายาขององค์ชายรอง เหยาฉางเยี่ยนผู้ได้ชื่อว่าสุภาพ ฉลาดหลักแหลมและรังเกียจหลิ่วหรูซงยิ่งนัก
ชีวิตในวังหลวงเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมที่ไม่ปรานีต่อผู้อ่อนแอและมันก็สอนให้องค์ชายรอง เหยาฉางเยี่ยนต้องล้ำลึกเกินกว่าที่ใครจะเข้าใจและยิ่งไม่มีไม่ใครล่วงรู้ความลับบางอย่างในจิตใจของเขาทำไมหลิ่วหรูซงที่ไร้ความเป็นกุลสตรีจึงเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่ผู้หญิงบนแผ่นดินทุกคนต่างก็ปรารถนาคงมีเพียงแค่หลิ่วหรูซงเท่านั้นที่พยายามผลักไส แต่ยิ่งดิ้นเหยาฉางเยี่ยนก็ยิ่งต้องการให้มันพันตัวหลิ่วหรูซงจนแก้ปมนี้ไม่ออก
ถ้าหากถามหลิ่วหรูซงว่าใครบนแผ่นดินนี้ร้ายกาจเป็นที่สุดตอนนี้เธอบอกได้เลยว่า ผู้นั้นก็คือเหยาฉางเยี่ยนว่าที่รัชทายาทที่โดดเด่นและเพียบพร้อมเป็นที่สุดเขากล้าใช้ฉากหน้าที่แสนดีและงดงามหลอกตาทุกคนคงมีแต่เพียงเธอคนเดียวเท่านั้นที่มองเห็นลงไปถึงเนื้อในของความเจ้าเล่ห์เพทุบายของบุรุษผู้นี้หากแต่ถ้ามิใช่ความร้ายกาจของเขาหรือ หลิ่วหรูซงจึงไม่อาจแก้ปมในหัวใจของตัวเองได้นับวันหญิงเสเพลแห่งยุคก็หนีไม่พ้นบุรุษผู้เพียบพร้อมเช่นเหยาฉางเยี่ยนไปทุกที
สตรีผู้เดียวที่เหมาะสมและคู่ควรกับเหยาฉางเยี่ยนก็คือหลิ่วหรูซงเท่านั้นเขาชื่นชมยิ่งนักกับผู้หญิงที่เต็มไปด้วยสีสันเช่นเธอ ความเก่งกาจรอบรู้และพิษร้ายที่บ่มเพาะให้เป็นหลิ่วหรูซงจะเป็นกำลังให้เขาและปกป้องตัวเธอเองให้ปลอดภัยอยู่ในวังหลวงที่เต็มไปด้วยวังวนแห่งเล่ห์เหลี่ยมในอดีต หลิ่วหรูซงอาจจะโดนตราหน้าว่าเป็นสตรีที่ไม่คู่ควรกับรัชทายาทผู้เลิศเลอเช่นเขาหากเมื่อเหยาฉางเยี่ยนได้ผลักดันให้เพชรเม็ดงามเปล่งประกายเจิดจ้าขึ้นมาทุกคนก็จะรู้ว่า หลิ่วหรูซงนี้ล่ะคือยอดหญิงตัวจริงผู้ที่เหมาะสมและคู่ควรกับเหยาฉางเยี่ยนที่สุด
ทิ้งร้างกับมากกว่ารักไปนานเลยค่ะมีภารกิจนิยายที่ต้องอ่านกองเป็นตั้ง ตอนนี้ได้เวลาเคลียร์กันอีกแล้วเป็นเล่มที่ดองไว้ข้ามปีเล่มหนึ่ง ผลงานของเฉียนเฉ่าโม่ลี่นักเขียนประจำในหัวมากกว่ารัก
แต่สำหรับเล่มนี้นางเอกไม่ใช่ผู้หญิงที่ใครๆต่างชื่นชมในตัวเธอนัก แม้จะงามเรียกว่าหยาดฟ้ามาดินหากแต่ชื่อเสียๆ ของเธอ ทำให้ทุกคนต่างเบือนหน้าหนีกับความเสเพลเกินหญิงใจคอร้ายกาจยิ่งนัก ไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใดหากแต่ด้านมืดของเธอก็กลับมีผลต่อชีวิตแบบแปลกๆเมื่อเธอคือหนึ่งในสาวงามที่ถูกคัดเลือกให้เข้าชิงชัยในตำแหน่งที่หญิงทั่วหล้าต่างก็ปรารถนาพระชายาของว่าที่องค์รัชทายาท แต่นางเอกกลับไม่ยินดีกับการถูกคัดเลือกนี้นัก
ซึ่งนางเอกเองไม่รู้เลยว่าทั้งหมดทั้งมวลคือการวางแผนอันแยบยลของผู้ชายคนหนึ่งที่ร้ายกาจกว่าเธอจนนางเอกไม่คิดว่าจะมีใครที่กล้าดัดหลังเธอได้และเมื่อได้รู้ว่าพระเอกแอบซ่อนเนื้อแท้ของชายผู้เจ้าเล่ห์แสนกลกว่าเธอไว้ งานนี้มีหรือหัวใจจะไม่โอนเอียงเมื่อผู้หญิงแบบเธอนิยมชมชอบผู้ชายร้ายๆ มากกว่าผู้ชายแสนดี
แต่มันจะราบรื่นหรือเมื่อเธอเองก็ใช่ว่าจะเป็นที่นิยมชมชอบนักและเธอก็ไม่ยินดีหรือใส่ใจกับคำว่าแต่งงานรวมทั้งเรื่องวุ่นวายมากมายของการแก่งแย่งชิงดี ชิงเด่นในราชสำนัก ถ้าไม่เพราะความรักในตัวพระเอกที่มีให้กับเธอจนทั้งอย่างก็ต้องพ่ายแพ้ไปหมด
สารภาพเลยว่าตอนแรกไม่ค่อยชอบนางเอกนะคะ ซึ่งจบเรื่องบางมุมก็ยังไม่ชอบนางเอกสักเท่าไร แต่พออ่านๆไปเอ๊ะชักสนุกดี เพราะปณิธานของฟีน่า ต่อให้นางเอกร้ายแค่ไหน พระเอกต้องร้ายกว่าอย่าให้เจ้าหล่อนได้หาญกล้านำหน้าพระเอก
ใครชื่นชอบนางเอกร้ายแต่พระเอกร้ายลึกกว่าน่าจะชอบเรื่องนี้ค่ะ นางเอกมีชื่อเสียๆ มากมายยิ่งบทนำขึ้นมา ฟีน่าก็งงเล็กน้อยว่าทำไมถึงจบบทนำแบบนั้นคือคิดว่ามันต้องมีปมอะไรสักอย่างที่พยายามชักจูงให้เราเชื่อว่านางเอกต้องเสเพลเป็นคาสโนวี่ในแดนมังกรสุดๆไม่ไหวนะยัยคนนี้ แต่เราก็เชื่อในความเป็นนิยายว่า มันต้องมีเหตุอะไรสักอย่างหนึ่งแล้วมันก็จริงค่ะ จะไปเฉลยประเด็นกันกลางๆเรื่อง
แม้ว่าในบางเรื่องที่นางเอกทำมันจะดูขัดๆกับตอนท้ายที่พระเอกพยายามบอกคนอ่านว่านางเอกไม่ได้ทำอะไรผิด แต่มันก็ไม่ค่อยเคลียร์สักเท่าไรนะคะการฉ้อโกงที่นางเอกทำกันหน้าด้านๆนี้ อ่านยังไงก็ไม่เหมือนกับที่พระเอกพยายามจะบอกเพราะอย่างไรก็โกงค่ะ ประเด็นนี้ล่ะ ที่ฟีน่าไม่ชอบนางเอกเล็กน้อย แต่ไม่เท่าไรเพราะในส่วนด้านอื่น นางเอกทำให้ฟีน่ารับได้
แต่ที่ชอบสุดคือพระเอกต่างหากค่ะเป็นคนน่ากลัว ร้ายลึกแต่ซ่อนทุกอย่างไว้ภายใต้ท่าทางสุขุม เป็นคนดีน่านับถือความจริงแล้วถ้าจะให้ร้าย พระเอกร้ายได้ยิ่งกว่าทุกคน แต่ฟีน่ากลับชอบพระเอกเพราะเขาจะไม่ร้ายเปิดเผยกับใครยกเว้นนางเอกที่จะทำให้เห็นทุกมุมมองว่าเขาไม่ได้เป็นบุรุษสีขาวที่ประหนึ่งเทพจุติลงมาแต่เขาเป็นพญามารดีๆนี้เอง ยิ่งตอนที่รู้ว่าเขาไม่เคยเกลียดนางเอกแต่แท้จริงหลงรักนางเอกมาตั้งเกือบสิบปี หากที่ทำลงไปมันคือแผนการทั้งสิ้นทั้งปวงก็ยิ่งรู้สึกว่าพระเอกน่ากลัวนะคะ เขาจัดการทุกคนที่เข้ามาใกล้นางเอกจนหมดค่อยๆกำจัดไป วางแผนเสร็จสรรพ ถ้าไม่รักจริง ไม่ลงมือทำได้ขนาดนี้แกล้ำลึกจนน่าขนลุกในบางทีถ้าไม่เพราะฟีน่านิยมผู้ชายแนวนี้คงรักพระเอกไม่ลงเลยล่ะ แต่กลับกลายว่านี้ล่ะเสน่ห์แบบที่แกเป็น
ส่วนความรักเนี่ย เรียกว่าแกรัก แกหลงทูนหัวทูนเกล้าให้นางเอกได้ทุกอย่าง รักจนเสียสละได้ทุกอย่างจริงๆไม่งั้นเขาคงไม่วางแผนซับซ้อนจนนางเอกเองยังช็อกว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้าเหนือสาวเสเพลมากเล่ห์อย่างหลิ่วหรูซง ยังมีเหยาฉางเยี่ยนที่ร้ายกว่า
จะว่าไปเรื่องสนุกดีนะคะเสียแต่ว่าจำนวนหน้ามันน้อยไป เรื่องมันเลยต้องดำเนินแบบรวบรัดตัดความค่ะเราจะไม่ค่อยเห็นความเก่งกาจของนางเอกในตอนท้ายเรื่องสักเท่าไรจนบางครั้งก็ดูขัดแย้งกันในที คือบอกว่านางเอกฉลาดหลักแหลม เป็นยอดหญิงแต่บางตอนก็รู้สึกว่านางเอกอ่อนต่อโลกเกินไป จนโดนจับง่ายดายมากแบบนี้จะคอยเป็นกุนซือให้ใครได้จริงหรือ
แผนการตอนท้ายในเรื่องก็ง่ายๆเกินไปมันไม่ล้ำลึกสักเท่าไร ไม่ว่าจะเป็นแผนของใคร คงเป็นเพราะว่าจำนวนหน้ามันน้อยไปค่ะเรื่องมันจึงเล่าอะไรมากไม่ได้ ต้องตัดๆ หน้ากระดาษจะหมดแล้วตอนท้ายเรื่องเลยเร็วมากไปสักหน่อยค่ะ
แต่ถ้ามองในมุมความสนุกถือว่าเล่มนี้สนุกเล่มหนึ่งเลยค่ะ อาจจะไม่ได้มากสุดๆ แต่ก็ชอบนะคะ คือชอบพระเอกแบบนี้ค่ะนางเอกก็โอเคดีค่ะ จะว่าไปเธอก็เข้มแข็งคู่ควรกับพระเอกนั่นล่ะขืนอ่อนปวกเปียกคงไม่โดนใจพระเอก คนที่โตในวัง เห็นการแก่งแย่งในวังจนชินตาคนที่อยู่ข้างกายต้องเป็นคนช่วยเสริมเขาได้มากกว่าเป็นภาระแต่นางเอกนี้ต่อให้เป็นภาระเขาก็ยอมได้ทุกอย่างคืออ่านแล้วรู้ว่าพระเอกรักนางเอกที่ตัวตนจริงๆ ไม่ได้รักแค่เพียงเธอช่วยเขาได้ แต่ฟีน่ากำลังคิดว่าน่าจะมีเล่มต่อนะคะเพราะว่านางเอกยังมีน้องสาวที่ต่างจากตัวเองราวฟ้ากับเหวอีกสองคนซึ่งคนหนึ่งก็อาจจะเหมือนจะเห็นชัดในเล่มนี้แล้วว่าได้คู่กับใคร อาจจะเหลือแค่เพียงหนึ่งที่จะมีเล่มของตัวเองก็ได้ค่ะ เราก็ต้องรอดูว่ามีภาคต่อจริงๆหรือเปล่า แต่เล่มนี้ถือว่าผ่านในระดับหนึ่งเลยค่ะพระเอกค่อนข้างน่าสนใจมากกับผู้ชายที่เป็นแนวแอบร้ายแต่รักเธอค่ะ