ในหัวใจของเพลิน เธอมีรักแรกที่งดงามราวกับความฝัน และมันก็คงเป็นแค่ความฝัน เมื่อความจริง ผู้ชายที่เธอรัก กลับมองเห็นเธอเป็นเพียงแค่หลานสาว เพลินจึงหอบเอาหัวใจที่พ่ายแพ้กับความรักในครั้งนี้พร้อมกับนิยายเล่มโปรด ก้าวไปสู่เมืองแห่งความสวยงามที่ผู้คนฝันถึง ปาย
ที่สุดแล้วเบญญาก็ต้องอกหักอย่างจริงจังอีกครั้ง เมื่อคนที่เธอแอบรักกลับมีคนรักแล้ว แต่ไม่เป็นไร อกหักแค่นี้ เบญญาจะไม่ยอมสิ้นหวัง เธอจึงหอบเอาความหวังว่าสักวันเธอจะต้องค้นหาเจ้าชายในนิยายของตัวเองให้เจอสักที และปายก็อาจจะเป็นสถานที่ที่ทำให้เธอสมหวัง
หลายปีมาแล้วที่คณินเองต้องผ่านความเจ็บปวดเพราะรัก เขาจึงเลือกที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับสถานที่แสนเงียบและเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าเช่นปาย แม้ในวันที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป คณินกลับไม่เคยเปลี่ยน แม้แต่หัวใจที่จะไม่มีวันรักใครอีกต่อไป แต่หน้าที่ซึ่งเขาไม่อาจปฏิเสธได้ และเพลินคือหน้าที่ซึ่งทำให้คณินแสนหนักใจว่า หรือเธอจะเป็นคนที่ทำให้เขาต้องเปลี่ยนแปลง
จะผ่านไปนานแค่ไหน สำหรับวิเชียร เบญญาก็คือน้องสาวข้างบ้านสุดแสบที่เขายกเธอไว้เหนือทุกเหตุผล แต่เขาไม่เคยรู้เลยว่าทำไมเบญญาจึงสำคัญที่สุดในชีวิต จนบัดนี้ วันที่เขาเริ่มรู้สึกว่า สักวันหนึ่งเบญญาอาจจะไม่ต้องการเขาอีกต่อไป หากแต่เธออยากได้เจ้าชายในฝันที่แสนเท่ หล่อเหลา ร่ำรวย แสนดีที่เขาอาจจะให้เธอไม่ได้ เขาเป็นได้แต่เพียงคนที่รักเบญญาที่สุด
เพราะความงดงามของปาย หรือเพราะบางอย่างที่คณินปฏิบัติกับเธอ เพลินจึงได้รู้แล้วว่าความอ้างว้างและเงียบเหงาที่เกาะกุมหัวใจก่อนเดินทางค่อยจางหายไป เหลือไว้เพียงไออุ่นของผู้ชายที่ท่าเหมือนจะไม่เต็มใจดูแลเธอ หากเขากลับเป็นคนที่เอาใจใส่เธอเป็นที่สุด แต่สิ่งที่เธอคิดไว้มันจะเป็นจริงได้หรือ เมื่อคณินอาจจะยังมีคงเหลือเยื่อใยในความรักครั้งเก่า ที่หวนกลับมาอีกครั้ง
ทั้งๆที่เบญญาควรจะดีใจที่เธอได้ค้นพบเจ้าชายในฝัน หากแต่สิ่งที่เธอเคยคิดไว้กลับไม่ใช่เลย เธอไม่ได้ตื่นเต้น ยินดีหรือสุขใจกับผู้ชายที่แสนสมบูรณ์แบบคนนี้ ไม่เหมือนกับความสุขที่เธอมีกับวิเชียร พี่ชายที่แสนดีมาตลอดเวลา ความรู้สึกเช่นนี้มันคืออะไร หรือมันเรียกว่าความรัก สิ่งที่เธอตามหามาตลอด แต่อาจจะอยู่ใกล้จนเธอไม่เคยมองเห็น
ผู้ชายอย่างคณิน คู่ควรแล้วหรือกับเพลิน ในเมื่อเธออาจจะมีผู้ชายที่ดีกว่าเขา แต่ในวันที่เขาคิดจะยอมแพ้กับคนที่คณิณไม่อาจจะต่อกร ความจริงก็เข้ามากระแทกใจ สู้หรือควรหันหลังหนี และเมื่อได้คำตอบ คณินก็ตาสว่างพอจะรู้ว่า ในครั้งก่อนความรักที่เคยคิดว่าใช่แต่มันไม่เพียงพอเลยต่างหาก ไม่เหมือนความรักที่เขามีต่อเพลิน เมื่อมันมีค่าเกินกว่าจะปล่อยเพลินให้หลุดลอยไป เขาจะไม่ยอมให้ชะตาลิขิตความรักในครั้งนี้ แต่คณินจะเป็นผู้ไขว่คว้ามันเอง
ครั้งหนึ่งวิเชียรเคยคิดว่าในที่สุด เขาก็คงเป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีไปตลอดชีวิต หากในวันนี้ เบญญา ผู้หญิงที่เขาเพิ่งเข้าใจในทุกเหตุผลที่ไม่มีเหตุผล กลับมายืนอยู่ตรงนี้ และเมื่อทุกอย่างที่เคยผิดเพี้ยนไปจากความจริง เขาก็จะไม่ปล่อยโอกาสนี้ไป เพราะสถานะเดียวที่เขาต้องการข้างกายเบญญาไม่ใช่พี่ชาย แต่เป็นผู้ชายที่รักเธอ
เป็นเรื่องของสองสาวผู้มีชะตากรรมคล้ายคลึงกันคืออกหัก และหอบหัวใจที่เสียใจนิดๆ สู่เมืองปาย เมืองที่หลายคนอยากเดินทางไปให้ถึง พร้อมกับนิยายเล่มโปรด เหมือนไปตามรอยนิยายแสนรัก หากแต่ความรักของเธอสองคน ก็มีการดำเนินไปในทิศทางของตัวเอง ไม่ได้มีความเกี่ยวพันอะไร นอกไปเสียจาก สถานที่ที่ไปในที่เดียวกัน แต่ต่างเวลากัน และมีผู้ชายที่เป็นคู่แท้มีบทบาทในการดำเนินเรื่อง ซึ่งแต่ละคู่ก็จะมีเบื้องหลังแตกต่างกันไป
อย่างคู่เพลินและคณิน จะเป็นแนวคุณหนูผู้แสนบอบบางกับผู้ชายที่ไม่คิดจะรักใครอีก แต่ได้เจอความน่ารัก น่าเอ็นดูของนางเอกร่ายมนต์เข้าไป ต่อให้ใจแข็งแค่ไหนก็อ่อนลงไปได้ แต่ก็ตัดความไม่มีปัญหาในรักด้วยคนรักเก่าที่หวังจะมาคืนดี คุณหนูผู้แสนหวั่นไหว ก็ชักอยากจะถอดใจเพราะไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คิด เธอจะคิดไปอีกฝ่ายเดียวหรือเปล่า แต่พระเอกผู้ได้รู้แล้วว่าอดีตคือสิ่งที่ผ่าน เขาจะไม่มีวันย้อนกลับไป ก็ทำให้นางเอกมั่นใจว่า เธอคือรักสุดท้ายในชีวิต
ต่างไปจากอีกคู่จะเป็นแนว นางเอกโก๊ะๆ ฮาๆ ผู้แสนตรงไปตรงมากับพี่ชายข้างบ้านที่สนิทที่สุด เขาคือผู้ชายคนเดียวที่เธอจะออดอ้อนให้ทำอะไรก็ได้ ไว้วางใจเขาที่สุด และคิดถึงเขาเป็นคนแรกเสมอ เพียงแต่ความสนิทที่มากเกินไปจนเธอไม่รู้ว่าที่ผ่านมาความสัมพันธ์ทั้งหมดคือความรักและผูกพันจนแยกไม่ออกก็เลยเป็นเรื่องเกือบจะยุ่ง แถมมีมือที่สามผู้แอบอิจฉาในความรักที่พระเอกของเธอมอบให้มายาวนานคอยสั่นคลอนความรัก แต่เพราะความตรงไปตรงมาของนางเอกทำให้รักครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะพยายามหาเจ้าชายในฝัน เพราะจริงๆเธอมีผู้ชายคนนั้นมานานแล้ว แต่ไม่เคยรู้เท่านั้นเอง
ในเรื่องนี้มีสองคู่ ฟีน่าน่ะชอบคู่เพลินกับคณินมากกว่านิดหนึ่งค่ะ บรรยากาศดูอบอุ่น อ่อนหวาน เหมือนอยู่ในร้านขนม หอมหวาน ชวนให้เพ้อฝันอะไรแบบนั้น คุณหนูผู้น่ารักราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ และชายผู้มีอดีต แต่ความน่ารัก จริงใจ แสนหวานของคุณหนูอย่างเพลินก็ทำให้ก้อนหินยังหวั่นไหว แม้คุณหนูจะแอบเป็นสาวน้อยผู้แสนดี อยากจะหลีกทางให้อดีตคนรักพระเอก เพราะคิดว่าเยื่อใยคงไม่หมดไป แต่เพราะพระเอกก็ไม่ได้ปากหนักมากมาย ยืนยันด้วยคำพูดและการกระทำว่า แท้จริงแล้วเธอคือหัวใจของเขา ก็ทำให้เรื่องดูน่ารัก ใสๆ โรแมนติคไม่ต่างไปจากภาพฝันที่นางเอกอ่านจากในนิยาย ฟีน่าเองก็เลยชอบคู่นี้มากกว่านิดหนึ่ง
ส่วนคู่เบญญา สาวทอมบอย ก็ไม่ใช่ว่าไม่หนุก แต่นิสัยฟีน่าชอบนางเอกเรียบร้อย หวานๆ เหมือนขนมก็เลยลำเอียงค่ะ มีแอบสงสารพระเอกของเบญญาว่าต้องมาทนฟังคนที่ตัวเองแอบรักชื่นชมชายอื่นเพราะยังไม่รู้ใจตัวเอง มันช้ำพิลึก แต่ดีว่าเบญญาไม่ใช่ปากหนักอะไร เมื่อรู้สึกว่าทนไม่ได้ที่จะหันหลังให้กับพี่ชายที่แสนดีของตัวเองเพียงเพราะเรื่องบางอย่าง จึงเป็นเหตุให้ความรักครั้งนี้จบลงด้วยดีเพราะการกระทำของเบญญา
หลังจากอ่านแล้วเป็นไง จัดว่าอ่านแล้วน่ารักดีค่ะ อาจจะไม่ได้สนุกที่สุดสำหรับงานของกรมาศแต่เรียกว่าอ่านแล้วจัดไว้ว่าอ่านแล้วไม่ได้รู้สึกงง ไม่เข้าใจหรือเสียดายเวลา เป็นนิยายแนวอ่านไปได้เรื่อยๆ เพลินๆ หวานใจดี เสียแต่ว่าเล่มบาง แถมยังมีสองคู่ เลยทำให้มันเหมือนอ่านเรื่องสั้นความรักไปค่ะ และตลกดีที่ดันอยากรู้เรื่องคุณอาภูริของหนูเพลินกับคนรักว่าเป็นเช่นไร
แต่แอบทำให้งงว่า ตกลงอะไรคือเรื่องจริง หรืออะไรคือนิยาย เมื่อตอนจบที่ตอนแรกคิดว่าเป็นต้นเหตุของการได้พบกันของภูริและกรองมาลย์ อาจจะไม่เสียแล้ว เมื่อหลานสาวของภูริชื่อเบญญาและมีชื่อเล่นว่าเพลิน ทำให้งงว่า ทั้งหมดที่อ่านไม่ใช่เรื่องจริงหรือเปล่า ประมาณว่ากลายเป็นนิยายซ้อนนิยาย แล้วก็ซ้อนนิยายอีกหรือเปล่า คือถ้าไม่บอกว่าหลานสาวชื่อเบญญา ก็จะเข้าใจว่านี้คือจุดเริ่มต้นของการพบกัน เลยทำให้ฟีน่างงค่ะ แต่เอาเหอะ แม้จะไม่ค่อยเคลียร์ว่าตกลงเป็นการเล่าเรื่องแนวไหน แต่ก็ถือว่าอ่านได้น่ารักพอประมาณค่ะ แต่ถ้าเป็นแค่เรื่องของคู่เดียวคงจะดีกว่านี้เพราะมันยาวขึ้นมาหน่อย
และที่น่าขำที่สุดของตัวเองคือ ฟีน่าเป็นคนชอบเที่ยวมาก ปายก็คือสถานที่หนึ่งซึ่งเคยไปมาแล้ว หลายคนอาจจะชอบ ประทับใจ แต่ส่วนตัวฟีน่า กลับเฉยๆ ติดไปในทางไม่ค่อยประทับใจ เพราะไปในช่วงที่ปายผ่านเสน่ห์ที่เป็นจุดขายมาแล้ว ไปเดินแล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าทำให้อยากไปอีก เหมือนไปเดินสวนลุมไนท์ประมาณนั่น ดังนั้นเลยไม่ค่อยจะได้อินกับความโรแมนติคของปาย ฟีน่ากลับชอบความเงียบสงบของปางอุ๋งหรือห้วยน้ำดังมากกว่าค่ะ ก็เลยอ่านนิยายเล่มไหนที่มีปายเป็นฉากหลัง แล้วบรรยายความโรแมนติคที่อบอวลในบรรยากาศแล้วไม่อินเลย ถ้าไม่เคยไปมาเลยอาจจะทำให้เราอินกว่านี้ก็ได้ นี้ล่ะ ความไม่ค่อยประทับใจทำให้เป็นอุปสรรคในการอ่านนิยายเหมือนกันนะ ยิ่งตัวเองเป็นคนหัวดื้ออยู่แล้วด้วยแบบนี้
สรุปแล้วเรื่องนี้ก็จัดว่าน่ารักดีนะคะ แต่สั้นไปหน่อย อาจจะไม่ได้หวานมาก หรือสนุกแบบสุดๆ อย่างที่เคยอ่านของคุณกรมาศเล่มก่อนๆ แต่ก็อ่านได้เพลินๆค่ะ ตอนจบอาจจะทำให้คนที่ตีความไม่เก่งอย่างฟีน่างงๆไปบ้าง แต่ก็เอาเป็นว่าอย่าไปคิดมากเลย คนเขียนคงอยากให้คนอ่านจินตนาการเอาเองว่า อะไรคือความจริง อะไรคือนิยายที่อยู่ในนิยายอีกทีค่ะ