เพราะความเข้าใจผิด พิชญดาราจึงกลายเป็นเด็กสาวกำพร้า ขาดผู้อุปการะเลี้ยงดู แต่ไม่ว่าเธอจะเป็นเช่นนั้นหรือไม่ แต่โดมินิกก็ไม่มีสิทธิ์ยื่นข้อเสนอน่าโมโหนั้นให้เธอสักหน่อย เธออาจจะไม่ใช่ราชนิกุลสาวสูงศักดิ์อย่างเช่นลูกพี่ลูกน้อง หากเธอก็ไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกอย่างที่เขาเข้าใจสักหน่อย อย่าหวังเลยว่าข้อเสนอแบบนั้นคนอย่างพิชญดาราจะยอมรับ
ถึงเวลาจะผ่านไปถึงสองปีแล้ว แต่โดมินิกก็ไม่เคยสัตว์โลกสาวแสนสวยที่ชื่อพิชญดาราได้เลย แต่ให้ตายเถอะแม่สาวน้อยไร้เดียงสาคนนั้นไปหลบอยู่ที่หนใดบนโลกใบนี้กัน เขาจึงไม่เคยควานหาตัวเธอพบกันนะ แต่แล้วผู้หญิงที่เขาวิ่งวุ่นตามหามาตั้งนานก็มาปรากฏตัวบนเรือสำราญของเขา คราวนี้ล่ะโดมินิกจะไม่ยอมปล่อยมือจากพิชญดาราจนกว่าจะได้ครอบครองเธอ
ถ้าไม่คิดว่าการก้าวเท้าขึ้นสู่เรือสำราญหรูหราระดับโลกของโดมินิกแล้วจะเป็นการช่วยเพื่อนรักแล้วละก้อ พิชญดาราไม่มีวันยอมเหยียบย่างขึ้นมาบนเรือหรูลำนี้เป็นแน่นอน แม้จะไม่คาดคิดว่าจะเจอพรานหนุ่มผู้ต้องการเธอไปเป็นเหยื่อเสน่หา แต่ดูเหมือนว่าเธอจะหนีไม่พ้นเขาเสียแล้ว และยิ่งไปไหนไม่พ้นเขามากขึ้น เมื่อเกิดคดีฆาตกรรมขึ้นบนเรือ และเธอเองก็คือหนึ่งในพยานที่อาจจะล่วงรู้ตัวฆาตกรตัวจริง
หากวิถีทางที่จะได้ครอบครองพิชญดาราคือเล่ห์กล โดมินิกก็พร้อมจะทำ ก็ในเมื่อเขาเสียเวลาไปตั้งนมนานกว่าจะหาตัวเธอเจอ หากไม่คิดว่าสาวน้อยที่ดูบอบบางน่าทนุถนอมคนนี้นอกจากจะปั่นป่วนหัวใจและร่างกายของเขาได้แล้ว เธอก็มีมันสมองที่ไม่น้อยนิด แม้ว่าบางครั้งการอยู่ผิดที่ผิดทางของเธอจะค้นพบเงื่อนงำอะไรมากขึ้น หากมันก็พร้อมความปลอดภัยของเธอ ที่เขายอมไม่ได้
ผู้ชายอย่างโดมินิกกล้าดียังไงข่มเหงน้ำใจเธออย่างนั้น แม้ส่วนหนึ่งพิชญดาราก็ต้องยอมรับว่าเธอเองก็ปรารถนาในตัวเขาไม่ต่างกัน แต่ผู้หญิงที่มีบาดแผลเช่นเธอ หากไม่ได้ทั้งหมด เธอก็จะไม่รับเพียงแค่เศษเสี้ยว อดีตที่ผ่านมาของมารดาสอนให้เธอรู้จักรักอย่างมีสติ สำหรับโดมินิกการรับผิดชอบของเขาอาจหมายความถึงแค่เงินตรา หากสำหรับเธอคือหัวใจ ความรักและพันธะสมรส
ทำไมพิชญดาราถึงได้เข้าใจความหมายว่ารักของเขายากเย็นยิ่งนัก และทั้งๆที่เอ่ยปากว่ารักออกไปแล้ว แต่สิ่งที่ได้กลับมาไม่เห็นเหมือนที่ต้องการ แต่ถึงเธอจะเป็นเช่นไร โดมินิกก็ไม่เคยหยุดรักพิชญดาราได้ เพราะเธอคือความสุข รอยยิ้ม เป็นทุกๆอย่างที่เขาปรารถนาจะได้จากผู้หญิงคนหนึ่งที่จะมาเคียงข้างเขา แต่เมื่อฆาตกรตัวจริงยังคงลอยนวลอยู่ เขาก็ยังไม่อาจเปิดเผยทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำลงไปให้กับเธอได้
หากพิชญดาราเคยสงสัยในความรักที่ตัวเองมีให้กับโดมินิกว่ามากน้อยสักเพียงใด ในวันนี้ วันที่อาจจะต้องเสียเขาไป พิชญดาราก็ได้รู้คำตอบในใจของตัวเองแล้วว่ารักเขาแค่ไหน แม้ว่าในบางครั้งโดมินิกจะเป็นผู้ชายที่น่าโมโห น่าเลิกรัก หรือเต็มไปด้วยข้อเสียสักแค่ไหน หากหัวใจของเธอก็ยังรักเขาตลอดไป
โดมินิกรู้ดีว่าสำหรับเขาแล้วพิชญดาราสำคัญสักเพียงใดและเธอต้องการสิ่งใดในความรักครั้งนี้ หากแต่เขาไม่อาจบอกเธอได้ เพียงเพราะรักคำเดียว และมันก็ย้อนกลับมาเล่นงานเขาให้แสบทรวงจริงๆ แต่ของขวัญสุดประหลาดใจที่ดัดหลังเขาครั้งนี้ ก็คือของขวัญที่เขาปรารถนาเป็นที่สุด แต่ทุกอย่างไม่สำคัญเท่ากับ เวลาที่เขารอคอยพิชญดาราได้ผ่านพ้นไป อันตรายที่เคยกล้ำกรายเธอ เขาก็ขจัดมันไปหมดสิ้น เหลือเพียงแต่เวลาที่จะให้เขาได้รักและทนุถนอมผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
พยศรักมาเฟียเป็นเล่มสุดท้ายในชุดสามสาว อักษร พ ค่ะ แต่อย่าถามว่าชื่ออะไรนะคะ จำไม่ค่อยได้เลย นี้ยังดีว่าจำน้องเพลินแม่นกว่าใครเพราะชื่อไม่คล้ายแพงกับเพื่อนเท่าไร
ใครอ่านมาตั้งแต่ต้นก็คงจะจำได้ถึงเหตุการณ์ที่เพลินถูกเข้าใจผิดจากแขกในงานแต่ของพี่สาวคนโตว่าเป็นแค่เด็กที่ถูกเอามาชุบเลี้ยง พระเอกเลยอยากเป็นคุณพ่อขายาวแต่เวอร์ชั่นไม่บริสุทธิ์ใจ กะเอาไว้เป็นอีหนู แต่เพราะนางเอกไม่ใช่สาวใช้ไร้สกุล แผนการณ์มหาเศรษฐีพันล้านกับสาวใช้จนตรอกขายศักดิ์ศรี แลกพรหมจารี จึงไม่เกิดขึ้น แถมอิทธิพลของพี่เขยที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าพระเอกจึงปกปิดตัวนางเอกได้เงียบเชียบ แต่แล้วเธอก็ก้าวมาสู่ชีวิตพระเอกโดยไม่ต้องตามหา ซึ่งมาพร้อมกับคดีฆาตกรรมที่นางเอกบังเอิญน่าจะเป็นพยานรู้เห็นเสียด้วย
แม้จะไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพระเอกแต่จะปล่อยให้เรื่องนี้ปรักปรำพระเอกก็ไม่ได้ แถมเขาก็ยังสามารถช่วยให้เพื่อนรักสมหวังในเรื่องอาชีพได้อีก นางเอกจึงต้องเอาตัวเข้ามาใกล้ชิดพระเอกอย่างที่พยายามหนีมาตลอด งานนี้ก็เข้าทางพระเอกอย่างแรง แม่สมันน้อยผู้ไร้เดียงสาอุตส่าห์หาวิชาบังกายหลบได้ถึงสองปี งานนี้ล่ะสมิงเจนไพรจะงาบให้สมใจ(ยืมคำเจ้าของเรื่องเขามาหน่อยละกัน เห็นชอบเรียกสมันน้อย เสือสมิงบ่อยๆ) เมื่อทุกอย่างเข้าทางพระเอกเช่นนี้ นางเอกหรือจะไปรอด แต่เพราะคนปากกับใจไม่ตรงสองคนที่บวกกับเรื่องฆาตกรรมที่เกิดขึ้นทำให้กว่าจะลงเอยกันได้ก็เสียเลือด เสียเนื้อ และแอบเสียน้ำตาบนความน่าโมโหเรื่องความปากแข็งของทั้งคู่ไป
นับมาถึงเล่มนี้ก็เข้าไปสิบสี่เล่มแล้วนะคะสำหรับผลงานของมณีจันท์ นับถือๆว่าแม่คุณเขียนเก่งจริงๆ แต่ละเรื่องที่เขียนมานี้ ขายดิบขายดีประหนึ่งของแจกฟรีงานเทกระจาดศาลเจ้าเลยค่ะ ยังไม่ทันไรบางเวบ บางร้านก็หมดขาดตลาดเสียแล้ว
ซึ่งอย่างหนึ่งที่ฟีน่ายังคงยืนยัน นั่งยัน นอนยันด้วยว่า นิยายของมณีจันท์นั่นมีเอกลักษณ์ กลิ่นอาย ของเนื้อหาหลักในเรื่องไม่ต่างกันมาก พระเอกร้าย รวยมหาเศรษฐี ปิ๊งนางเอกแต่แรก หากแกไม่มีทางยอมรับว่ารักหรอก แค่อยากได้เป็นอีหนู แต่สาวเจ้าไม่เล่นด้วย แม้จะมีเคมีปิ๊งๆกันอยู่แต่นะ สาวดีๆที่ไหนอยากเป็นแค่คู่นอน แต่นะเธอเกิดซวย(บนความโชคดี)ที่มาเป็นนางเอกมณีจันท์ พระเอกจะต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้นางเอก บนความโชคดีอีกอย่างคือ วิธีการของพระเอกจะไม่ใช่ออกแนว เยาะเย้ยถากถาง กดนางเอกให้ต่ำเป็นนางทาสยุคสองพัน แต่จะมีมาดพวกมาโชว์แมนมากกว่า เพราะสาวเจ้าทุกคนไม่ได้มีดีแค่สวย แต่มีสมองควบคู่กับความฉลาด ขืนใช้สไตล์ ใช้หนี้ล่าความบริสุทธิ์คงจะไม่ได้ แล้วได้เขาก็ไม่ต่างกัน จากแค่อีหนูเขยิบมาเป็นเมียทันใด เถียงกันไป พระเอกไม่ยอมรับว่ารักแต่แสดงออกไปขนาดนั้น สุดท้ายก็รักกัน นี้ล่ะนิยายมณีจันท์
รายละเอียดปลีกย่อยอาจจะต่างกันไป แต่ถึงอย่างไร อ่านมาสิบสี่เล่มแล้ว มันก็ยังสนุกเหมือนเดิม ประมาณรักของเรายังใหม่ ยังไม่เก่าเลย ที่บอกแบบนี้ไม่ใช่อะไรนะคะ คือรู้สึกว่าคนเขียนน่ะเขาเก่งตรง สามารถเขียนนิยายพล็อตหลักเหมือนกันมาหลายเล่ม แต่เราไม่เบื่อ ไม่รู้สึกว่าทำไมต้องทนอ่านนิยายซ้ำๆ รู้สึกว่าเล่มใหม่ก็น่าติดตาม ต้องอ่านให้ได้ และย้ำว่าที่พูดนี้ไม่ใช่บ่นนะคะ ชอบและไม่อยากให้คนเขียนเปลี่ยนแนวด้วย เด๋วจะหนีไปเขียนแนวขายตัวใช้หนี้ แค้นสามโคตรขึ้นมาล่ะฉันจะเซ็งจิต นอกเรื่องนอกราวจริงฉัน
ก่อนได้เล่มนี้แบบแอบเคืองไปรษณีย์ว่านานจัง มีคนบอกว่าเล่มนี้หนุกมาก หนุกกว่าทัณฑ์รักมาเฟีย สำหรับตัวฟีน่า บอกไม่ถูกเหอะว่าชอบเล่มไหนมากกว่ากัน อาจจะมีคะแนนให้พี่ชายอัครมากกว่านิดหนึ่ง จึงบอกได้ว่าเซ็ทนี้พี่อัครชนะโดมินิกไปอย่างเฉียดฉิว ชอบพี่อัครตรงรู้ทันหนูเพื่อนตลอด แอบเนียนๆไม่รู้แต่ลับหลังรู้ไปหมด
จะว่าไปโดมินิกเป็นพวกรักฝังใจแต่ไม่รู้ตัวเลยนะคะเนี่ย ถ้าไม่รักพี่แกคงไม่ครองตัวผุดผ่องหลังจากเจอนางเอกมาได้ตั้งสองปีแบบนี้ ข้อนี้ได้ใจมาก บางช่วงก็มีแอบโมโหพระเอกนิดหน่อย อีตรงตอนนางเอกอ้อมจักรวาลถามเรื่องแต่งงาน แต่แกยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ทั้งที่ฟีน่าและคนอ่านก็น่าจะรู้แล้วว่าพี่แกเนียนๆจับนางเอกแต่งงานไปแล้วตอนไหน แต่ทำไมไม่บอกไปฟะ นางเอกจะได้เลิกหนีสักที ก็มาเข้าใจตอนท้าย หรือตอนจิ๊จ๊ะสาวอื่นตำตานางเอก อันนี้ก็น่าอัด แต่นะพอฟังเหตุผล พอไหวๆ คือเอาเป็นว่าพระเอกมณีจันท์น่ะ ดีเลิศประเสริฐศรีค่ะ รวยเว่อร์ดี รักนางเอกแบบเว่อร์แม้จะปากแข็งบ้าง หล่อ น่ากิน น่าฟัด ไม่ต้องพูดถึงค่ะ ฉลาดหลักแหลม ไม่กินหญ้าเป็นอาหารหลัก ยังคงเป็นข้อเด่นของพระเอกต่อไป
ส่วนนางเอก แหงล่ะต้องสวย สมองดีมีปัญญาเลิศ ขี้งอนบ้างเป็นพักๆ กับพระเอกเท่านั้น ปากแข็งว่าไม่ แต่ระทดระทวยทุกครั้งที่พระเอกเข้าใกล้(คือหล่อแค่ครึ่งหนึ่ง ฟีน่าก็ซบอกแล้วค่า) แม้จะตกเป็นของพระเอกแล้วแต่ฉันจะยืนหยัดด้วยตัวเอง แต่น้องเพลินจะพิเศษกว่าพี่สาวของตัวเองว่าเธอมีปมในใจเรื่องแม่ที่โดนทำร้ายจากพ่อ และความลับบางอย่างที่กดตัวเองให้รู้สึกว่าไม่คู่ควรกับใครสักคน กลัวว่าใครรู้ความจริงจะรังเกียจเธอ จริงๆน้องเพลินเป็นคนเหมือนคนเก็บกด ร้ายๆหน่อย แต่มีความเป็นสาวน้อยใจดี อ่อนหวานเป็นเกราะ อย่าให้เธอระเบิดขึ้นมาความกดดันที่เก็บไว้จะพุ่งออกมาจนใครก็รับไม่ทัน ก็สมควรจะเป็นเช่นนั้นเพราะนางเอกเจออะไรที่เจ็บปวดมากในตัวเด็ก แม่ผิดพลาดเรื่องการแต่งงาน พ่อที่ไม่ได้ความ มาอาศัยลุง แม้ว่าจะรัก ต้องเจียมตัวว่าต้องเป็นเด็กดี ไม่ทำให้เสื่อมเสีย ไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังเหมือนแม่ทำไว้ ไม่ออกนอกลู่นอกทาง หากเพราะความสำนึกว่าตัวเองมีเรื่องผิดบาปติดตัวเป็นเหมือนตัวทำให้น้องเพลินเป็นคนคิดมาก
สำหรับคนที่อ่านเรื่องนี้ อาจจะมีหลายคนเจอว่าคำผิด คำแปลกๆ คำที่ให้ความหมายผิด หรือเพี้ยนๆ ไปบ้าง อันนี้ทางคนเขียนบอกไว้ในเฟซแล้วละคะว่าหลุด จะได้รับการแก้ไขตอนพิมพ์รอบสอง ซึ่งฟีน่าน่ะเป็นคนอ่านหนังสือไม่ทุกตัวอักษร แต่อ่านแบบจับใจความเลยไม่ค่อยเจอเท่าไร แต่มีอันหนึ่งที่เห็นแล้วสะดุดตาหน่อยตอนท้ายคือตอนที่พระเอกจินตนาการถึงลูกในท้องว่าถ้าตาสีดำเหมือนเขาคงดี อิๆๆ โดมินิกตาสีเทอร์คอยส์นี้หว่า เห็นแล้วแอบขำนิดๆ เรื่องคำผิดเลยไม่บ่นค่ะ รู้สาเหตุล่ะ
เรื่องต่อมาคือ ไม่รู้มีใครเหมือนฟีน่าหรือเปล่า แอบเวียนหัวตัว ฟ งานนี้ตัวละคร ฟ มาแรง แฟลงค์(อันนี้แอบคิดว่าแฟรงค์หรือเปล่า) ฟิลิปส์ ฟลอรีน่า ฟริทซ์ ดร.เฟรเซ่น บาง ฟ นะไม่ทำให้ฟีน่างงค่ะ แต่แฟลงค์กับฟริทซ์นี้ทำเอาฟีน่าสับสนว่าใครเป็นใครอ่ะ
ข้อแนะนำสำหรับคนที่จะอ่านแล้วแบบว่าลำดับเรื่องราวได้แม่นยำมากขึ้นคือ กรุณาอ่านไฟสวาทพญามารใหม่ค่ะ ต่อด้วยทัณฑ์รักมาเฟีย และเรื่องนี้ต่อกัน จะเก็ทเหตุผลของตัวร้ายและเข้าใจเรื่องได้ดีมาก เพราะฟีน่าอ่านไฟสวาทพญามารมานานจนลืมไปแล้วว่าไอ้ตัวคนร้ายน่ะทำอะไรไว้ คือในเรื่องน่ะมีบอกแต่ถ้าจะให้ร้องอ้อ อ่านทวนค่า
สำหรับเรื่องนี้อ่านๆไปที่จะรู้สึกนิดหนึ่งก็คือคำนี้ค่ะ อึ๊บส์อะไรเนี่ย ฟีน่าว่ามันเป็นคำสแลงที่ไม่น่าจับมาอยู่ในรูปของประโยคบอกเล่า คือถ้าอยู่ในรูปของประโยคคำพูดจะไม่เป็นไรค่ะ ถือว่าเป็นสแลงของคำพูด แต่พอมาเป็นสแลงในพรรณาโวหารแล้วมันดูผิดที่ผิดทางค่ะ ทำให้เนื้อเรื่องไม่สวยสักเท่าไร
อีกอย่างที่ขำปนเขิน ตอนนางเอกรื้อกระเป๋าพระเอกแล้วเจอกล่องถุงยางขนาดแม็กนั่ม(อันนี้ไม่แปลก ประมาณนางเอกอ้าปากค้างไปหลายรอบแล้วนิ) แต่ที่ฮาคือแบบชนิดผิวหยาบ ขออภัยนะคะสาวโสดอย่างฟีน่าไม่เข้าใจเลยค่า ลำบากนะเนี่ย อยากรู้ไปเลย แต่นะนางเอกก็ได้แต่สงสัยเหมือนฟีน่าล่ะ เพราะเอาเข้าจริงพระเอกก็ซื้อมาเฉยๆ
ขอคำต่ออีกนิดนะคะ เกือบลืม กรณีนางเอกนี้ล่ะ น้องเพลินจ๊ะ พี่ขอซูฮกน้องจริงๆ น้องเป็นหลานอาร์โนล์แหงๆเลย ปกตินิยายไทยเนี่ย นางเอกมีอะไรกับพระเอกวันแรก จะหมดแรงประหนึ่งผ่านสงครามโลกมา แต่น้องเพลินกลับมีแรงอึด หอบเสื้อผ้าหนี แถมเล่นงานพระเอกได้อีก นี้ขนาดบอกว่าเหมือนถูกรุมโทรมมานะเนี่ย หรือไม่ก็ตอนเลิฟๆกันตอนอื่น คุณน้องยังตื่นมาทำงานแต่เช้าได้อีก สุดยอดนางเอกไทย อึด ถึก บึกบึน สมเป็นเมียมาเฟียมาก เพราะคุณพี่เห็นหลายเรื่องหลับเป็นตายมีพระเอกลุกมาแต่งตัวผูกไทค์ไปทำงานแถมจูบอรุณสวัสดิ์นางเอกแทน แต่เรื่องนี้กลับกันนะ พระเอกนอนรอเมียจูบก่อนไปทำงาน ขำดีๆ
ส่วนปกนิยาย อันนี้ไม่มีอะไรค่ะ แซวเล่นๆหนุกหนาน เลนส์กล้องกะผีเสื้อ งงๆอ่ะ ส่วนบ้านสีขาว ก็ชวนงงต่อ เพราะเรื่องราวมันเกิดบนเรือเป็นส่วนใหญ่มิใช่หรือ แต่เอาเถอะปกสวยค่ะ ชอบ(อย่าบ่นมากเด๋วเปลี่ยนเป็นคนแล้วแกจะหนาวฟีน่า)
และสำหรับเรื่องนี้พระเอก นางเอกน่ะฟีน่ายกไว้ในฐานะชอบหรือไม่ชอบนะคะ เพราะรู้ๆกันดี แต่ฟีน่าชอบตัวฟลอรีน่า เพื่อนของนางเอกมาก คิดแล้วว่าเจ้าหล่อนน่ะอาจจะต้องลงเอยกับใคร เป็นไฮโซที่ปากจัดแต่จริงใจกับนางเอกที่สุด ชอบอ่ะ แม้หล่อนจะนินทาประเทศฉันเยอะนะยะ พ่อหนุ่มรีสก้ออีกคน เป็นผู้ชายที่น่าสนใจมาก แต่ก็ได้แค่สนใจล่ะ คนเขียนคงไม่ถึงขนาดเอามาเป็นตัวหลัก แต่ที่น่าสนใจและน่ามีแววคือ คุณหมอเฟรเซ่น ดูเหมือนเป็นคุณหมอใจดี แต่ปากร้าย แถมประวัติก็ไม่เบา หรือคนเขียนจะปูทางเขียนแนวมาเฟียวงการยาค่ะ จะได้รออ่าน เพราะไม่ค่อยมีนะ เคยอ่านมาเล่มหนึ่งก็อาชญากรยอดรักนั่นล่ะเรื่องหนึ่งชอบมากๆ อยากอ่านแบบมณีจันท์บ้าง
เป็นการสรุปท้ายแบบซ้ำซากเหมือนเล่นแผ่นเสียงตกร่องค่ะ นิยายมณีจันท์ยังสนุกเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง อาจจะเดาทางออก เดาทางตัวร้ายได้ว่าใครเพราะนิยายรักไม่ใช่นิยายแบบสตีเฟน คิงส์ แต่ก็ลุ้นว่านางเอกจะช่วยพระเอกยังไง จะจับได้เมื่อไร และเมื่อไรพระเอกกับนางเอกจะเลิกปากแข็ง มาเลิฟๆกัน แบบไม่ต้องมีประเภทยามค่ำคืนเราหวานชื่นกัน ยามเช้าก็ผิดใจกันให้ง้องอน ถึงแม้ว่าตอนนี้คุณคนเขียนเขาจะประกาศเข้าถ้ำปั่นนิยาย แต่อิฉันบอกต่อว่า จะรอเล่มใหม่นะค่า เล่มหน้าจะเป็นหนังสือทำมือหรืออะไรก็ออกมาเถอะคนอ่านรออยู่
อ้อ ฝากข่าวค่ะ งานหนังสือปีนี้แม้จะไม่มีงานของมณีจันท์ออกมาใหม่ แต่รอพบกับสงครามพิศวาสจอมมารปกใหม่ฉลองพิมพ์รอบห้า แต่เจ้าตัวบอกว่าเนื้อหาเหมือนเดิมนะคะ แต่คาดว่าแฟนมณีจันท์ทั้งหลายเจอปกใหม่ที่สวยๆเข้าไปก็น่าจะอดใจซื้อใหม่ไม่ได้