เพียงแรกพบสบตา หัวใจของเจ้าชายไรน์ก็ตกเป็นของไซริน สาวน้อยผู้อ่อนเดียงสา แต่เพราะไฟสงครามที่รุ่มเร่าแผ่นดิน และมากมายด้วยเหตุผล วันเวลาที่จะเป็นเจ้าของเธอจึงยาวนานถึงสามปี และในตอนนี้เหตุผลดีๆที่ทำให้ไซรินไปเป็นคนของพระองค์ก็มาถึง เงื่อนไขเพื่อปกป้องครอบครัวจึงถูกยื่นออกไป และผลของมันก็เป็นดั่งที่ตั้งใจไว้
ในเมื่อไซรินไม่เคยมีครอบครัวอันเป็นที่รักมาก่อน และหากเธอสามารถทดแทนบุญคุณของคนที่ได้ชื่อว่าครอบครัวที่เกลียดชังเธอมาได้ตลอดไซรินก็จะทำ การเปลี่ยนฐานะจากสาวใช้ในบ้านตัวเองไปเป็นสาวใช้ของเจ้าชายแห่งเบลไลน์ก็อาจจะดีกว่า หากไซรินไม่คาดคิดว่าวันที่เธอได้ทำตามคำชักชวนของเจ้าชายไรน์จะเกิดขึ้นได้จริง
ในความรู้สึกของเจ้าชายไรน์ ไซรินเป็นมากกว่าหญิงรับใช้ดั่งที่เธอบอกใครๆ เธอคือคนที่พระองค์รักจนไม่เหลือหัวใจให้ใคร สิบแปดปีมาแล้วที่ไซรินต้องทนทุกข์อยู่ในครอบครัวที่เกลียดชังเธอ แต่นับจากนี้พระองค์จะทำให้ไซรินมีแต่ความสุข จนไม่อาจเหลือหัวใจ สายตาหรือความห่วงใยให้ใครได้อีกยกเว้นพระองค์เท่านั้น
แท้จริงแล้วฐานะของตัวเองคืออะไรกันแน่ ไซรินไม่อาจตอบตัวเองได้ แต่เธอก็ไม่กล้าฝันสูงเกินศักดิ์ เช่นไรเธอก็ต่ำต้อยจนเป็นได้แค่คนรับใช้ หรือถ้าดีที่สุดก็เป็นเพียงสตรีชั่วคราวให้กับเจ้าชายไรน์ แต่ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร ไซรินก็มีความสุขอย่างไม่เคยได้รับมาก่อน มีเพียงเจ้าชายไรน์เท่านั้นที่มอบให้เธอได้
สำหรับความรู้สึก เจ้าชายไรน์รู้มาตลอดว่าทุกการกระทำนี้เรียกว่าความรัก แต่สำหรับไซรินเล่าหัวใจของเธอเป็นของพระองค์หรือยัง เธอเจียมตัวเกินไป อ่อนเยาว์เกินไป จนทำให้เจ้าชายต้องใช้บททดสอบที่หนักหน่วง มันอาจจะทำร้ายจิตใจไซริน แต่อย่างน้อยยาแรงก็กระตุ้นให้ไซรินได้รู้ว่าส่วนลึกในหัวใจเธอรักพระองค์ได้เพียงใด
ไซรินไม่หวาดกลัวความเจ็บปวดจากน้ำมือใครๆ แต่ไม่ใช่กับเจ้าชายไรน์ และนั่นก็ทำให้เธอได้รู้ว่าหัวใจของตัวเองรักเจ้าชายผู้สูงศักดิ์มากแค่ไหน แต่เธอมีสิทธิ์ด้วยหรือที่จะอาจเอื้อมรักและยึดครองพระองค์เอาไว้ ในเมื่อเธอเป็นเพียงลูกสาวที่โดนตราหน้าจากบิดาว่าเป็นเพียงลูกชู้ ไร้สกุล ไม่มีสิ่งใดคู่ควรเลยแม้แต่น้อย
สิ่งที่กั้นขวางรักไม่ใช่หัวใจที่ไร้รัก หากเป็นฐานันดรที่ถูกกำหนดขึ้นจากหัวใจของไซรินเท่านั้น หากมันไม่มีความหมายใดๆเลยในความรู้สึกของเจ้าชายไรน์ เมื่อพระองค์ได้พบกับรักแรกพบ ไซรินคือดวงหทัยในใจมาเนิ่นนาน บททดสอบทั้งหลายได้พิสูจน์แล้วว่าหากไซรินมีหัวใจรักที่หนักแน่นและเห็นแก่ตัวพอ กำแพงของชนชั้นไม่ใช่อุปสรรคใด เมื่อรักนี้ที่มีให้ในใจยิ่งใหญ่กว่าฐานันดร
หากอ่านสองเล่มก่อนก็จะทราบว่าเหตุการณ์สำคัญๆในชุดนี้คือการก่อกบฏของเจ้าชายหก เรื่องราวในเรื่องนี้ส่วนต้นจะพูดถึงช่วงต้นของสงครามและการพบกันของพระเอกและนางเอก ซึ่งมันคือรักแรกพบของพระเอกที่บังเอิญได้เห็นเธอเพียงแว้บเดียว แต่พึงพอใจแค่ไหนก็ต้องปล่อยให้เวลาผ่านไป จนสามปีที่รอคอย ครอบครัวนางเอกโดนข้อหาหนักจนเรียกว่าชะตาขาด พระเอกจึงได้ยื่นข้อเสนอแลกชีวิตคนที่เหลือกับการที่เธอไปอยู่กับพระเอก และแน่นอนว่านางเอกตกลง ไม่ใช่เพราะอะไรนอกจากคำว่าการทดแทนบุญคุณครอบครัวที่รังเกียจเธอ
หลังจากนั้นชีวิตของนางเอกก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง นางเอกกลายเป็นเจ้าหญิงน้อยๆ ที่พระเอกรัก ทนุถนอม ปกป้องดูแล เรียกได้ว่าริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม แต่ถึงแม้พระเอกจะดีและบอกรักนางเอกสักเพียงใด นางเอกก็เป็นคนเจียมตัวมาก เธอเป็นใคร เขาเป็นใคร แม้จะรักแต่ไม่กล้าจะคิดเป็นเจ้าของ จนพระเอกต้องใช้เหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้นางเอกไม่เชื่อใจพระเอก ดัดหลังให้นางเอกรู้สึกตัวว่ารักพระเอกแค่ไหน อุปสรรคใหญ่ก็คือหัวใจของนางเอกที่เจียมตัว แต่สุดท้าย เพราะรักมาก หวงมากจึงทำให้นางเอกก้าวพ้นคำว่าฐานันดรมาได้
จากสองเล่มที่เคยอ่านผ่านมา เจ้าชายทั้งสองจะออกแนวใจร้ายนิดๆ แต่กับเล่มนี้ เจ้าชายไรน์เป็นคนละคนไปเลยค่ะ รักแรกพบ เรียกว่าแค่เห็นหน้าแว้บเดียวก็รัก และต้องการให้นางเอกไปอยู่ด้วย อาจจะติดเรื่องไปบ้าง แต่เมื่อได้เอาไปอยู่ด้วยกันแล้ว แม่เจ้า พระเอกอะไรจะรักนางเอกเว่อร์ได้โล่ห์ขนาดนั้นค่ะทุกอย่างที่นางเอกใช้ต้องเป็นของดีที่สุด เสื้อผ้าเครื่องประดับต้องชั้นเยี่ยม เพื่อเธอคนเดียว สิ่งที่ชอบที่สุดก็คือดอกไม้ประดับผมนี้ล่ะ พระเอกต้องเป็นคนตัดแล้วแซมผมให้นางเอกทุกวัน แล้วแต่นางเอกอยากได้ดอกไหน ไปไหนห่างไกลก็ยังตัดส่งมาให้จนนางเอกขอร้องว่ากลัวลำบากพระเอกเลยทำอย่างอื่นให้แทน ความทุกข์ร้อนในใจนางเอกก็ไม่เคยรอดสายตา ใครมาแกล้งนางเอกก็ไม่ได้ เพราะพระเอกแสดงออกเปิดเผยว่ารักและยกย่องนางเอก ใครบังอาจทำล่ะซวยแล้ว คือง่ายๆว่าพระเอกแกรักนางเอกเว่อร์มากค่ะ
ส่วนนางเอกเป็นพวกรันทดมากในตอนต้น นางซินดีๆนี้ล่ะคะ จะมาโชคดีตอนอยู่กับพระเอก นางเอกจะมีเสน่ห์ที่ใจดี มีเมตตา ไม่ถือโทษโกรธใคร ซื่อๆ ไม่มีมารยา ถือพระเอกเป็นทุกอย่างในชีวิต ถึงนางเอกจะหัวอ่อน แต่อะไรที่พระเอกสั่งไว้เธอจะไม่ได้ขัดขืน ฟีน่าชอบที่นางเอกจะเก็บดอกไม้ที่พระเอกแซมผมให้ทุกดอกในสมุดที่พระเอกให้ อารายมันหวานเลี่ยนขนาดนั้น แต่ก็มีมุมที่หูเบาไปบ้างเล็กน้อย เพื่อทำให้นางเอกได้รู้หัวใจตัวเองมากขึ้น สรุปแล้วนางเอกที่เรียกว่าอ่อนต่อโลกจนไม่น่าเชื่อว่าอยู่ในครอบครัวที่ข่มเหงเธอมาได้ไง
เรียกว่าเล่มนี้ชอบมากค่ะ หวานมากๆ หวานจนอิจฉานางเอกไปเลยค่ะ สองเล่มที่ผ่านมาพระเอกจะแข็งๆ แต่เล่มนี้หวานทดแทนกันหรือไรไม่ทราบ คืออะไรที่ทำแล้วนางเอกมีความสุขพระเอกจะทำให้ทุกอย่าง อภิสิทธิ์พิเศษทุกอย่างพระเอกยกให้หมด ขนาดโกนหนวดเครา พระเอกก็ให้นางเอกทำให้ ผมที่ไม่ชอบให้ใครหวีให้ เพราะไม่ชอบให้ใครมาจับผม ก็ยอมให้นางเอกจับได้คนเดียว จนนางเอกกลายเป็นช่างโกนหนวด หวีผมให้พระเอก
ฟีน่าชอบมากตอนพระเอกบอกว่าจะให้นางเอกโกนหนวดให้จนแก่ แม้หนวดจะหงอกแล้วก็จะให้นางเอกทำให้คนเดียว พระเอกจะไม่เคยโกนหนวด หวีผมเองอีกเลย ยกเว้นตอนพิสูจน์ใจนางเอก
ฟีน่าว่าพระเอกนี้รักนางเอกจนทนุถนอมสุดๆ ทั้งที่จะให้นางเอกมาปรนนิบัติเมื่อไรก็ได้ แต่ไม่เคยทำ เพราะอยากให้นางเอกยอมเพราะเต็มใจมากกว่ายอมเพราะสำนึกบุญคุณ อาจจะต้องรอหน่อยก็ทนไหว จนโดนเจ้าชายอีกพระองค์แซวว่าเลี้ยงเด็ก ก็จริงค่ะ เพราะเจ้าชายไรน์ห่างจากไซรินตั้งสิบสามปี แนวมากๆๆๆ พระเอกแก่ได้ใจมากมายค่ะ แต่จะแก่หรือไม่แก่ก็โดนใจค่ะ เพราะความที่รักนางเอกมากๆนี้ล่ะค่ะ
ความรักของพระเอกที่มีต่อนางเอกต้องเรียกว่าสุดๆเลยค่ะภายใต้ความนุ่มนวลไม่มีปัญหากับใคร หารู้ไม่ว่าซ่อนเจ้าชายที่ร้ายกาจไว้เต็มเปี่ยม ใครที่ทำให้นางเอกต้องวุ่นวายใจหรือกลั่นแกล้งจะได้รับผลที่คาดไม่ถึง เมื่อพระเอกเป็นเหมือนคลังของประเทศ เงินสนับสนุนประเทศส่วนใหญ่มาจากพระเอก ใครที่แกล้งนางเอกก็จะโดนตัดเงินหมด จนวิ่งวุ่นไปหมดทุกกระทรวง เพราะเหตุที่ว่าทำให้นางเอกโดนแกล้ง
จะว่าไปพระเอกนอกจากรักนางเอกมากก็เจ้าเล่ห์มากมายเช่นกัน แต่ฟีน่าจะชอบที่สุดก็คือการทำให้นางเอกรู้ว่ารักพระเอกแค่ไหน และสอนให้นางเอกอย่าหูเบา สิ่งที่พระเอกทำไม่จำเป็นต้องควงหญิงอื่นเย้ยเลย แต่ทำในสิ่งที่นางเอกเจ็บปวดและทนไม่ได้มากกว่าเห็นพระเอกมีคนอื่นเสียอีก จนนางเอกสำนึกได้เลยว่ารักแค่ไหน ต่อให้พระเอกเป็นเช่นไรเธอก็รักพระเอกจนไม่เหลือหัวใจไว้ให้ใครหรือมีส่วนไหนของชีวิตที่จะเกลียดพระเอก ซึ่งตรงนี้ฟีน่าจะชอบที่นางเอกขอร้องไม่ให้พระเอกทำร้ายเธอ แม้ตัวเองจะเคยโดนลงโทษมาก่อนแต่ไม่เคยกลัวเลยเพราะคนทำไม่ใช่คนที่รัก แต่เธอไม่อยากให้คนที่เธอรักต้องทำให้เจ็บปวดที่สุด เพราะเธอทนไม่ได้ แบบนี้จะไม่ให้พระเอกรักได้ไง
เรียกได้ว่าเล่มนี้เนี่ยจะเบาหวานกินตายค่ะ อาจจะมีรำคาญนางเอกไปบ้างค่าที่หล่อนเจียมตัวเหลือเกิน ถ้าพระเอกไม่บอกรักเนี่ยจะไม่ว่า พระเอกแสดงออกมากๆๆ มารักนางเอกคนเดียว ไม่มีสายตาให้ใครแล้ว แต่นางเอกก็เป็นคนแสนดีเหลือเกิน แต่บทจะหูเบาก็ง่ายเชียว ทั้งๆที่ยืนกรานที่จะเชื่อแต่คำสั่งของพระเอกมาตลอด แต่นะมันก็เป็นปมทำให้พระเอกได้ล้วงลึกความรู้สึกของนางเอกง่ายขึ้น ฟีน่าก็เลยชอบเล่มนี้เป็นที่สุดค่ะ ใครชอบพระเอกแนวว่ารักนางเอกที่สุด ไม่มีปากหนัก รักนะแต่ไม่ยอมแสดงออกจะไม่เห็นในเล่มนี้ค่ะ พระเอกเล่นรักล้นหัวใจตลอดเวลา โรแมนติค เอาใจนางเอกจนเรียกว่านางเอกมีบุญมากจนอยากถามชาติก่อนทำบุญด้วยอะไรเนี่ย ถึงได้ผู้ชายดีๆแบบนี้ไปครอง
ตอนแรกนะคะ ฟีน่ารู้สึกว่านางเอกอ่อนขนาดนี้ จะไปรอดหรือ และไม่เข้าใจว่าทำไมนางเอกจะต้องถูกประคบประหงมจนจะทันโลกกับเขาไหมเนี่ย จนมาฉลาดตอนท้ายว่าพระเอกต้องการให้นางเอกเป็นคนหัวอ่อนเช่นนี้ เพราะเมื่อพระองค์เป็นรักครั้งแรกของนางเอก นางเอกก็จะหมดสิทธิ์รักใครอีกแล้ว เพราะพระเอกไม่ยอม และการที่ทำให้นางเอกเป็นคนทำอะไรเองแทบไม่ได้ก็เพื่อให้นางเอกต้องคิดถึงแต่พระเอก จะไม่มีวันทอดทิ้งพระเอกได้ สุข ทุกข์ของเธอ ต้องมีพระเอกด้วย มิน่าเล่าพี่ชายของพระเอกจึงบอกว่าพระเอกเนี่ยเจ้าเล่ห์ แสนกล และร้ายกาจไม่ต่างจากเจ้าชายอื่นๆ แต่แอบซ่อนไว้ไต้ความสุภาพ แต่ถ้าใครไม่ชอบนางเอกประเภทหัวอ่อนสุดๆ ยอมพระเอกทุกอย่างอาจจะไม่ชอบนะคะ แต่เผอิญยอมในเรื่องที่หวานๆ ฟีน่าเลยชอบล่ะ
อ่านไปสามเล่มแล้วอยากรู้ว่าจะมีเจ้าชายสามกับเจ้าชายสี่หรือเปล่าค่ะ ท่าทางจะน่าสนใจไม่น้อยเลย สรุปแล้ว เล่มนี้ชอบมากค่ะ ชอบเพราะความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระเอกที่มีให้นางเอกค่ะ รักมาก รักมานาน รักแรกพบ รักแล้วเอาอกเอาใจ นางเอกจะเหลิงไม่ว่า เพราะมันทำให้พระเอกมีความสุขที่ได้ทำให้เหลิง นางอิจฉามีบ้างแต่ทำอะไรมากไม่ได้โดนพระเอกจัดการทุกที แนะนำเลยนะคะสำหรับคนที่อยากได้นิยายหวานๆ สุดใจค่ะ เล่มนี้ล่ะใช่เลยค่ะ เจ้าชายไรน์เขารักไซรินมากจนประมาณเป็นคำพูดไม่ถูก