ทางเดียวที่จวินจี้หวาเลือกก็คือต้องหนี เพราะเธอไม่ต้องการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในหอนางโลมไปจนตาย แต่ก่อนที่เธอจะได้มีชีวิตอิสระเสรี เธอก็ต้องเอาชีวิตให้รอดจากการตามล่าเสียก่อน หากจวินจี้หวาไม่คิดว่าบ้านผีสิงที่เธอเลือกพักพิงจะเป็นเหมือนชะตากรรม เมื่อเธอได้พานพบหานชุนซู่ ผู้ที่ไม่อยากจะช่วยเหลือเธอ แต่ท้ายที่สุดก็เป็นเพราะเขาทำให้เธอรอดพ้นจากการตามล่า ทว่าก็เป็นเขาอีกเช่นกันที่กลับผลักไสเธอกลับคืนสู่ที่ที่เธอหลบหนีออกมา
หานชุนซู่ยอมรับว่าเขาไม่ใช่คนดี อะไรก็ตามที่ทำเงินให้เขาก็ยินดีจะทำทั้งสิ้น และยิ่งการยื่นมือเข้าไปยุ่งเรื่องของชาวบ้านเช่นนี้แล้ว หานชุนซู่ก็ไม่ทำแน่นอน แต่เพราะสาเหตุอันใด เขาจึงต้องทำตัวเป็นวีรบุรุษช่วยเหลือเด็กสาวผู้หนึ่งด้วยเล่า และไม่คาดคิดว่าวาสนาที่ได้พบกันในเพียงระยะเวลาอันแสนสั้นได้ก่อให้เกิดบ่อเกิดแห่งความรู้สึกบางอย่างรอวันที่จะแตกดอกออกผล
หลังจากความไม่เข้าใจ จวินจี้หวาก็พอจะเข้าใจทุกอย่างที่เกิดขึ้น เมื่อหานชุนซู่อยากให้เธอเติบโตและรอคอยเขาในหอนางโลม เธอจะจะทำในสิ่งที่เขาต้องการ แต่ว่าอีกไม่นานเธอจะกลายเป็นบุปผาที่ถูกเด็ดดอมเสียแล้ว หานชุนซู่ผู้ที่ห้ามไม่ให้เธอหนีกลับอยู่ไหนกันเล่า แต่แล้วในเมื่อเธอได้พบเจอเขาอีกครั้ง ก็ดูเหมือนคำสั่งที่หานชุนซู่เคยบอกไว้กับเธอจะถูกลืมเลือนไปแล้ว ในเมื่อเขาลืมได้ จวินจี้หวาก็จะหักใจลืมมันเช่นกัน
ใครหน้าไหนกล้าที่จะแย่งชิงจวินจี้หวาไปจากมือเขา ผลของการกระทำเช่นนั้นคงมีทางเดียวคือความตาย หานชุนซู่เฝ้ารอคอยเวลาที่เขาพร้อมจะได้เด็ดดอมหญิงงามผู้นี้มาตลอดเวลา แต่เมื่อเขาคือหานชุนซู่โหดเหี้ยมและไม่มีความอ่อนหวานในหัวใจเลยสักนิด เช่นไรกันเล่าที่จะทำให้จวินจี้หวาเข้าใจในการกระทำของเขากันว่ามันแฝงไว้ด้วยสิ่งใด
แม้จวินจี้หวาจะเป็นอิสตรีบอบบาง หากแต่เธอไม่ได้โง่เขลาจนมองไม่ออกว่า สิ่งที่หานชุนซู่กระทำเรียกว่าอันใด แต่ในเมื่อเขาไม่เอ่ยปาก เธอก็ไม่เอื้อนเอ่ยคำใด เพราะความปรารถนาใดๆในชีวิตขอเพียงเธอต้องการ ผู้ชายที่พร่ำบอกกับเธอว่าเขาคือชายโฉด ก็จะเพียรสรรหามาให้ เช่นนี้แล้วจวินจี้หวาจะต้องการสิ่งใดอีกเล่า แต่ทุกอย่างก็มีข้อยกเว้น ณ เวลานี้จวินจี้หวาต้องการที่สุดก็คือลูก
หากจวินจี้หวาเป็นหญิงงามพร้อม หานชุนซู่ก็คงเป็นปีศาจร้ายใจโหดเหี้ยม ผู้ที่เอาแต่ใจทุกประการ เมื่อเธอได้เข้ามาสู่ชีวิตของเขาแล้วก็ยากจะเดินไปอย่างง่ายดาย แต่หนทางเดียวที่จะพันธนาการจวินจี้หวาเอาไว้เคียงกายก็คงมีเพียงตำแหน่งเดียวก็คือภรรยา แต่ทำไมนะเธอจะเหมือนจะไม่เดือดเนื้อร้อนใจดั่งไฟลนเช่นเขา แม้ว่าผ่านมาทั้งสองจะไม่เข้าสู่พิธีวิวาห์ด้วยกันสัก ในเมื่อยอดดวงใจไม่เอ่ยปากขอ หานชุนซู่ก็จะบังคับให้จวินจี้หวาต้องรับตำแหน่งเจ้าดวงใจของเพียงคนเดียวเท่านั้น
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เริ่มเรื่องนี้ด้วยนางเอกที่ถูกขายตัวมามาอยู่ในหอนางโลมแต่เธอไม่ได้อยากใช้ชีวิตอยู่ในนั้นเลยจึงหาทางหนี แต่จะทำยังไงให้หนีพ้นล่ะ จึงหนีมาหลบที่บ้านร้างที่ใครๆต่างก็โจษขานว่าเป็นบ้านผีสิง และที่นั้นเองทำให้เธอได้พบกับพระเอกที่ไม่ใช่ชายแสนใจดีมีเมตตาเลย แต่เขากลับช่วยนางเอกเอาไว้ และเธอก็ตอบแทนเขาด้วยการดูแลให้หายจากพิษไข้ และก็จะเป็นความสัมพันธ์ที่ดี หากท้ายที่สุด พระเอกก็กลับส่งนางเอกกลับคืนสู่หอนางโลมพร้อมกับสั่งให้นางเอกรอที่นี้ อย่าได้หนีไปไหนอีก
แม้จะไม่เข้าใจในตอนแรกแต่นางเอกก็เริ่มเข้าใจในสิ่งที่พระเอกทำ แต่การรอคอยก็ใกล้สิ้นสุดลงเมื่อเธอกำลังจะต้องถูกทำให้กลายเป็นนางโลมคนสำคัญในเร็ววัน มีเพียงพระเอกเท่านั้นที่จะช่วยเธอได้ แต่พระเอกก็ดูเหมือนจะไม่ไยดี ซึ่งความจริงไม่ใช่เลย เพียงแต่พระเอกรออะไรบางอย่างอยู่ นับแต่นั้นเธอจึงเป็นเหมือนสมบัติของพระเอก เพราะเขาตีตราจองเธอมาตั้งแต่พบกันครั้งแรก แต่เมื่อพระเอกไม่ใช่ผู้ชายปากหวาน อ่อนโยน การแสดงออกในความรักของพระเอกก็เลยจะแปลกๆไปบ้างแต่ก็รู้สึกได้ว่านี้คือการแสดงความรักในรูปแบบแบดบอยจีน
อยากบอกว่าน่ารักมากค่าเรื่องนี้ใครชอบพระเอกประเภทเกรียน ร้ายกาจ ต้องแนะนำท่านหานนี้เลยค่ะ แกเป็นพวกฉันเป็นคนเลวไง อะไรที่คนมีคุณธรรมเขาทำกันฉันไม่ทำ อะไรที่คนโฉดๆทำฉันจะทำ แต่กับนางเอกนี้คนละเรื่อง แม้ปากแกจะแบบว่าเหลือรับ แต่แท้จริงแล้วมันคือการแสดงความรักแบบพระเอก ผู้ชายห่ามๆ ปากเสีย คำว่าผู้หญิงชอบคนเลวนี้คงจริงค่ะ
แต่พระเอกไม่ได้เลวแบบทำร้ายนางเอกนะคะ เพราะพระเอกเป็นคนพูดหวานไม่เป็นเลย เอะอะก็ขู่นางเอก บังคับนางเอก แต่น่ารักตรงที่เพราะแกพูดไม่ถูกนี้ล่ะ เลยต้องทำแบบนี้ เสียงดังเข้าใส่ข่มนางเอก อยากให้นางเอกง้อ อยากให้นางเอกสนใจเขาคนเดียว ไม่แยแสคนอื่น เขาต้องเป็นคนเดียวที่นางเอกเอาอกเอาใจ ซ้ำร้ายก็ยังขี้อายเวลาอยากจะเอาอกเอาใจนางเอก หน้าแดงเถือกเลยทีเดียวค่ะ น่ารักมากกก เป็นชายประเภทเลวกับคนทั้งโลกแต่รักและดีกับนางเอกคนเดียว ไม่ต้องบอกรักแต่รู้ว่ารักนางเอกมากที่สุด
ส่วนนางเอก แม้เธอจะต้องตกในชะตากรรมที่เข้าไปอยู่ในหอนางโลมแต่ความที่พระเอกเขาชอบนางเอกตั้งแต่แรกที่ช่วยเหลือกัน นางเอกจึงเหมือนอยู่ใต้การดูแลของพระเอกนับแต่นั้น นางเอกเป็นผู้หญิงสวย แต่ไม่ได้นุ่มนิ่ม ไม่เข้าใจความนัยของพระเอกนะคะ เธอฉลาดเลยล่ะที่จะเข้าใจผู้ชายปากเสียอย่างพระเอกว่าต้องการสื่ออะไรให้เธอเข้าใจ ไม่จำเป็นต้องบอกรักฉันหรอก แต่ฉันรู้ว่าคุณรักฉันมาก ก็เอาอกเอาใจขนาดนี้ ถ้าไม่เข้าใจนี้ก็คงจะฉลาดน้อยไปนิดค่ะ ชอบนางเอกแบบนี้ค่ะ คือไม่งี่เง่ากับพระเอกเลยว่าเมื่อไรจะบอกรักฉันสักที เธอเข้าใจอะไรเองได้ชัดเจนหลังจากได้เห็นความทุ่มเทสุดๆของพระเอก
เป็นเล่มที่อ่านแล้วชอบมากเล่มหนึ่งเลยค่ะ อย่างที่บอกว่าพระเอกเป็นพระเอกที่อบอุ่นทั้งๆที่ปากเสียมาก เกรียนตัวพ่อ หน้าด้านหน้าทน ยอมรับว่าตัวเองเลว แต่นะแกนิสัยไม่ดีแต่ก็มีขอบเขตว่าเรื่องผิดกฏหมายบางอย่างก็ไม่ทำหรอกนะ แต่อะไรที่ทำให้ชอบท่านหานก็คงเป็นความรักที่เรียกว่ารักตั้งแต่แรกและวางแผนว่าจะกลับมารับนางเอกไปอยู่ด้วย แต่ตอนนี้ยังไม่สะดวกต้องปูทางรอนางเอกไปก่อน เวลานางเอกมาอยู่ด้วยเธอจะได้ไม่ลำบาก พระเอกนี้เรียกว่ารักนางเอกมากๆค่ะ วาจานักเลงโตที่เอาไว้ข่มนางเอกเนี่ย เหมือนเอาไว้ปกปิดความเขินของตัวเองกันเลยทีเดียว น่ารักดีเวลาเห็นพระเอกเขินหน้าแดงเสมอๆ และที่ขำๆ เหมือนพระเอกแกเป็นโรคจิต เวลานางเอกตบแก แกจะดูมีความสุขเป็นพิเศษ ยังกะเป็นมาโซคิสต์ ชอบถูกทำร้าย เรียกว่านิยายตบจูบของแท้ค่ะ นางเอกตบ พระเอกก็จูบ
สำหรับความรักที่พระเอกมีให้เนี่ยเราจะเห็นได้ตลอดทั้งเรื่อง แต่เราจะอมยิ้มกะปากท่านหานว่าพ่อคุณเอ๋ย เลิกเก๊กว่าตรูโหดได้ป่ะ มันอ่านแล้วขำจะตายไป แต่ใครอย่าได้มาทำนางเอกเชียวนะ พ่อเอาตาย นางเอกสำหรับเขาเนี่ย มีไว้ให้รัก ให้เอาใจ เธออยากได้อะไร ขอแค่เอ่ยปากจะสรรหามาให้ทันที แต่นางเอกดูจะไม่ค่อยอยากจะเอ่ยปากขอ จนพระเอกงอนแบบพวกอันธพาล เห็นแล้วขำดี
แต่อะไรคงไม่ทำให้ฮาสุดก็ตอนพระเอกอยากจะแต่งงานกับนางเอกแทบตาย แต่นางเอกกลับเฉยๆ เพราะไม่ได้สนใจแล้วว่าจะแต่งงานหรือเปล่า เพราะอยู่ด้วยกัน พระเอกก็ร๊อรอเมื่อไรนางเอกจะบอกว่าอยากแต่งงาน จนพระเอกต้องหาเหตุอาละวาดใส่นางเอกเพื่อให้เธอขอเขาแต่งงงาน แต่นางเอกยังไม่ทันพูดอะไร พระเอกก็รวบรัดว่าตกลงจะแต่งด้วย คนอ่านก็ขำซิค่า พ่อคุณเล่นขี้เก๊กเสียขนาดนั้น ลีลาก็เท่านี้ ดีนะเป็นนางเอก แปลรหัสเพี้ยนๆของคนปากเสียได้เข้าใจ ไม่งั้นล่ะ ใครจะไปทนพระเอกได้
แต่อะไรที่ไม่ชอบ มีอย่างเดียวเลยค่า ตอนนางเอกเป็นสาวนางโลมแล้วต้องรำกับเพื่อนรัก แล้วมีฉากจูบกัน ไม่เอาน่า ต่อให้นางเอกอยากทำตัวร้ายๆแค่ไหน แต่จูบกับผู้หญิงนี้มันทะแม่งชอบกล นี้ล่ะเป็นฉากเดียวที่ไม่ชอบ แต่มองโดยรวมแล้ว เรื่องนี้น่ะสนุกมากเลยค่ะ รอเล่มต่ออยู่ คาดว่าคงสนุกเหมือนกันค่ะ
แนะนำค่ามากกว่ารักเล่มนี้สนุก เหมาะกับการหามาอ่านเลยนะคะ ทั้งฮา ทั้งรู้สึกว่าพระเอกน่ารักแกมน่าหมั่นไส้ และขอตบสักฉาด เพราะดูแกจะชอบให้นางเอกตบที่สุด จะได้มีหาเหตุจูบนางเอกได้ เรื่องความรักของพระเอก คนนี้กินขาดค่ะ ทุ่มเทมาก แต่ปากไม่ค่อยจะดี หากไม่รู้สึกเกลียดพระเอกเกรียนตัวพ่อ อ่านแล้วรู้เลยว่าพระเอกแสดงออกไม่เป็น ไม่กล้าพูดหวาน ตรูอายเฟ้ย ให้ชายโฉดที่ใครๆก็กลัวมาหวานใส่นางเอก ดูจะไม่เข้ากัน ต้องปากเสียแบบนี้ล่ะ ก็เลยรู้สึกว่าถูกใจค่ะ เป็นพวกเกรียนกับคนทั้งโลกไม่เว้นนางเอก แต่ที่เหนือกว่าคือรักมาก รักที่สุด รักจนให้ได้ทุกอย่างจริงๆ เอาใจใส่ดูแลนางเอกประเภทที่ว่าได้สามีแบบนี้ยังกะถูกล็อตเตอรี่แจ็คพ็อตอีกค่า เล่มนี้อ่านเลยค่าไม่ผิดหวังจริงๆ หลายเสียงยืนยันเหมือนกันว่าสนุกที่สุดเล่มหนึ่ง ปกก็สวยด้วยค่า ปกติปกมากกว่ารักไม่ค่อยมีสาวสวยวางท่าเย้ายั่ว แต่เล่มนี้สวยเลยค่า