อสูรซ่อนพิษ กู่หลิง
แม้ว่าสกุลจูเก่อจะมีทั้งข้อดีและข้อเสียหากแต่สวรรค์ก็ยังปรานีที่แม้ว่าพวกเขาอาจจะซื่อจนคล้ายคนโง่ทว่าความมั่งคั่งก็พรั่งพร้อมไม่ขาดหายไปจนกระทั่งเหมือนฟ้าดินจะเรียกทุกสิ่งที่มีค่าที่สุดคืนกลับไปชีวิตของบุรุษสกุลจูเก่อ ครั้งนี้ต่อให้เงินทองมากมายก็อาจจะไม่ช่วยสิ่งใดเลยเหลือเพียงแค่ชีวิตต่อชีวิตและเมื่อจูเก่อเหมิงเหมิงไม่มีอะไรจะแลกเปลี่ยนเพื่อต่อลมหายใจของพี่ชายชีวิตของเธอก็พร้อมจะแต่งให้กับยาจกผู้เปรียบประดุจหมอเทวดา
แท้จริงแล้วจวินหลันโจวไม่ใช่หมอเขาไม่ได้ชื่นชอบการช่วยชีวิตคน หากเขาชื่นชมพิษแต่เมื่อการช่วยคนทำให้เขาได้ในสิ่งที่ต้องการเขาก็จะเลือกทำตามแต่ที่ใจปรารถนาและไม่ใช่ว่าจวินหลันโจวจะยอมรับบุพเพได้ง่ายๆหากแต่จูเก่อเหมิงเหมิงทำให้เขายอมรับได้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกรำคาญได้เท่ากับผู้หญิงคนอื่นที่รู้จักมาตลอดชีวิตในหุบเขาพญายมหากการเป็นเมียของอสูรพิษเช่นเขาไม่ได้ง่ายดายราวกับพลิกฝ่ามือหรอก
ความยากลำบากใดๆหากแลกกับชีวิตของพี่ชาย จูเก่อเหมิงเหมิงยอมรับได้เสมอหรือแม้แต่อาการเย็นชาเหมือนไม่ไยดีของบุรุษผู้ได้ชื่อว่าสามี โดยที่ไม่เคยล่วงรู้ว่าความซื่อบริสุทธิ์ของเธอกำลังจะละลายหัวใจน้ำแข็งพันปีของจวินหลันโจวอย่างช้าๆจนเธอกลายเป็นคนสำคัญของเขาไม่รู้ตัว
หากจวินหลันโจวเคยมองผู้อื่นที่ไม่ใช่คนที่เขายอมรับแม้จะเป็นภรรยาที่ยอมขายตัวแต่งเข้ามาเป็นสิ่งไร้ค่าหากตอนนี้จูเก่อเหมิงเหมิงเป็นผู้เดียวที่เขาอยากจะรักและทนุถนอมไว้อย่างดีแม้จะไม่เคยยอมรับฟังคำขอร้องจากใครแต่กับภรรยาผู้เหมือนจะไร้ปากเสียงคนนี้จวินหลันโจวกลับยอมทำได้ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ขัดแย้งกับปณิธานสักเพียงใด ขอแค่เพียงเธอเอ่ยปาก
อาจเพราะความดีของสกุลจูเก่อสั่งสมมาก็ได้ที่ทำให้จูเก่อเหมิงเหมิงได้สามีเช่นจวินหลันโจวแม้ว่าเขาอาจจะไม่เปลี่ยนไปจากที่เคยรู้จักตั้งแต่แรกเจอ เย็นชาจนเหมือนไร้หัวใจวาจาไม่เคยพูดแม้คำหวานหูเลยสักเพียงคำหนึ่งหากสิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือความอบอุ่นจนทำให้จูเก่อเหมิงเหมิงผู้เข้มแข็งและไม่ยอมร้องไห้หลั่งน้ำตาให้กับความยินดีในชีวิตนี้ได้
ที่สุดแล้วเขาก็ไม่ต่างจากพี่ใหญ่ที่ได้เข้าใจในคำว่าบุพเพแท้จริงเป็นเช่นไรหากยังไม่ออกเดินทางยากแท้จะได้ค้นพบ ตอนนี้ครึ่งหนึ่งของชีวิตที่ไม่เคยมีสิ่งใดยกเว้นเพียงแค่พิษที่จวินหลันโจวรู้จักได้รับการเติมเต็มจากสตรีที่อ่อนแอ บอบบาง ใสซื่อราวกับน้ำค้างนามว่าจูเก่อเหมิงเหมิงหากที่จริงแล้วคงมีไม่กี่คนเท่านั้นจะล่วงรู้ เขาไม่ใช่ผู้เป็นใหญ่หากแต่เป็นผู้หญิงคนนี้เท่านั้นที่ทำให้จวินหลันโจวทำทุกอย่างได้เพียงเพื่อแลกกับสิ่งที่เรียกว่ารอยยิ้มให้แก่เธอ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
มาถึงเล่มที่สองของชุดวิวาห์อสูรแล้ว ครั้งนี้จะเป็นตาของน้องรองที่แสนประหลาด ผู้ช่วยชีวิตคนได้ไม่ว่าจะเป็นโรคประหลาดสักเพียงใด ไม่แน่ต่อให้หมดลมก็ช่วยให้หายใจได้ แต่เขากลับไม่เรียกตัวเองว่าหมอ เนื่องจากไม่ใช่คนที่มีน้ำใจรักษาใครง่ายๆ ถ้าไม่ใช่คนที่เป็นในครอบครัวหรือคนที่มอบสิ่งที่เขาต้องการได้ ให้ตายต่อหน้าชายประหลาดคนนี้ก็ไม่แยแส เพราะเขาคืออสูรพิษผู้ไม่เหมือนใคร สตรีคือสิ่งที่น่ารำคาญ แต่เขากลับต้องมาตามหาผู้จะมาเป็นภรรยาของตัวเองให้ได้ ไม่งั้นก็ไม่อาจกลับสู่บ้านได้แบบดั่งเช่นพี่น้องคนอื่นต้องกระทำ และภรรยาผู้รอคอยก็มาถึง เพราะเธอเอาตัวเข้ามาแลกเปลี่ยนกับความเป็นความตายของพี่ชาย ไม่สนแม้ว่าสามีคนนี้จะยากจนแค่ไหน ขอแค่รักษาคนได้ก็พอแล้ว และไม่สนใจด้วยว่าการติดตามสามีประหลาดผู้เย็นชาและห่างเหินจะทำให้เธอต้องลำบากสองเท่า หากความดีก็เอาชนะได้ทุกอย่าง เพราะสามีเช่นเขาเมื่อมอบความไว้ใจให้ เขาก็พร้อมจะทำให้ภรรยาเต็มไปด้วยความสุข แม้จะขัดกับความตั้งใจของตัวเองสักแค่ไหน
อย่างที่บอกไปแล้วว่า แนะนำให้อ่านไล่เล่มกันมานะคะ เพราะจวินหลันโจว พระเอกผู้ทำตัวซอมซ่อคนนี้จะมีบทบาทมาตั้งแต่อสูรยั่วยิ้ม จะเห็นความสามารถที่มาพร้อมกับความเย็นชา ไม่แยแสต่อโลก เมื่อพี่ชายร่วมสาบานได้ภรรยาไปแล้ว เขาก็ต้องดำเนินรอยตามและไม่คิดว่าเกือบจะต้องใช้หนทางคล้ายๆ ในการหาเมียสักคน ในบรรดาทั้งห้าเล่มที่อ่านมา อาจจะเรียกได้ว่าเล่มนี้เป็นเล่มที่ชอบที่สุด คือชอบเนื้อเรื่องนะคะ เพราะพระเอกดูเป็นคนที่ไม่แยแสอะไรเลยจริงๆ คือสนใจแต่ครอบครัวตัวเองเท่านั้น จริงๆ มันก็เหมือนกับทุกเล่ม คนในหุบเขาพญายมเหมือนกันคือ ถ้าไม่ใช่เรื่องของคนในบ้านก็ไม่แยแส แต่เล่มนี้พระเอกออกอาการที่สุด ต่อให้นางเอกแต่งมาเป็นเมีย ก็ไม่ได้รัก ไม่ได้ชอบอยู่ก่อน แค่อาจจะได้เห็น ได้มองบ่อยๆ ซึ่งไม่ใช่ทำความรู้จักเพราะเธอสวยแต่อย่างใด แค่แปลกใจที่ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนกับผู้หญิงที่เขารู้จักมาตลอด และเมื่อเธอขายตัวมาแต่งงานกับเขาก็ยอมรับได้ ซึ่งก็ต้องผ่านการพิสูจน์ไม่น้อย จนคล้ายกับว่าถ้าไม่เป็นศรีทนได้คงรับไม่ได้กับผู้ชายที่เย็นชายิ่งกว่าน้ำแข็งขั้วโลก พาเมียไปลำบากตรากตรำเหมือนที่เขาทำ แต่ในความไม่ใส่ใจกลับมีบางอย่างที่คาดไม่ถึงแฝงอยู่ในการดูแลเมียของตัวเอง เกือบจะเล็กน้อยแต่มันบอกว่าเขาเอาใจใส่เมียตัวเองไม่น้อย
ไม่นึกว่าโควเอ๋อร์จากรักประดับใจก็จะมีตัวแทนอยู่เช่นกัน นางเอกอย่างจูเก่อเหมิงเหมิงเป็นคล้ายๆ เช่นนั้น สามีว่าอย่างไรก็ว่าอย่างนั้น เชื่อฟังบุรุษหมดสิ้น ใสซื่อเป็นที่สุด แต่ในความหัวอ่อนก็มีความแข็งแกร่งอยู่ เรียกว่าเพราะเป็นแบบนี้จูเก่อเหมิงเหมิงก็เลยละลายใจอสูรพิษได้เพียงแค่คนเดียว
ไม่มีอะไรที่นิยายจีนแนวนี้จะทำไม่ได้ เรียกว่าเป็นอีกเล่มที่พิสดารพันลึกกันเหลือเกิน มันก็ต้องให้สมกับพระเอกที่เป็นอสูรพิษกันเสียหน่อย สารพัดพิษก็ขนกันมา เรียกว่าอะไรจะประหลาดได้ขนาดนั้น แต่ก็ทำให้เรื่องสนุกดีนะคะ ซึ่งชอบมากกว่ามุกประกาศิตกตัญญู อ่านแล้วชอบพระเอกที่มาในทิศทางที่บอกไปแล้วว่าไม่สนใจอะไรบนโล
กนี้สักอย่าง แต่เมื่อเขารักใครสักคนก็จะต้องดูแลปกป้องถึงที่สุด จนแม้แต่พี่น้องก็ไม่คิดว่าคนที่ขี้เหนียวเป็นที่สุด กลับยอมฟุ่มเฟือยเพื่อนางเอกแค่คนเดียว ยอมทำในสิ่งที่นางเอกบอกว่าควรทำได้อย่างที่ใครก็ไม่เคยบอกให้เขาทำได้สักที แบบนี้ถ้าไม่เรียกว่ารักมากก็คงไม่ใช่แล้ว แต่กว่าจะมาถึงตรงนี้ได้ ก็เรียกว่านางเอกต้องพิสูจน์ตัวเองไม่ใช่น้อยเลยทีเดียว
และแน่นอนว่าตัวละครที่ฟีน่าชอบที่สุดอย่างตู๋กูเซี่ยวอวี๋ก็ย่อมไม่พลาดที่จะต้องมีบทบาทในเล่มนี้ด้วย แต่การมาในช่วงท้ายเล่มของเขาจะเป็นการเปิดเพื่อให้เข้าไปสู่เนื้อเรื่องของเล่มที่สามว่าใครจะเป็นคนต่อไปที่ต้องไปตามหาบุพเพของตัวเองให้เจอแบบที่สองเล่มนี้ได้ค้นพบมาแล้ว
เล่มนี้การเล่าเรื่องก็ยังคงเป็นแบบรวบรัดตัดความอยู่บ้าง แต่ไม่รู้สึกว่าเรื่องมันดำเนินไปแบบเหมือนย่อความเท่ากับอสูรยั่วยิ้มนะคะ แต่จะเล่าคร่าวๆ ให้เห็นถึงพัฒนาการของสามีภรรยาคู่นี้ มารู้ตัวอีกทีจวินหลันโจวก็เริ่มเปลี่ยนไป อสูรซ่อนพิษจะเหมาะกับคนอ่านที่ชอบแนวๆ ผู้ชายไม่สนใจใคร เย็นชาแบบสุดขีด แต่ถ้ากับคนที่รักเขาทำให้ทุกอย่าง อาจจะไม่เปลี่ยนนิสัยไปอย่างสิ้นเชิง แต่เห็นได้เลยว่าถ้าไม่รักคงไม่ทำ นางเอกก็เป็นตามอุดมคติแสนดีแบบสุดๆ ดังนั้นในแง่ของเนื้อเรื่องของนิยาย มันก็มีทั้งความน่ารัก ความหวานแบบขำๆ ในช่วงที่นางเอกพยายามจะอ้อนวอนสามีให้ทำอะไรสารพัดให้ คล้ายว่าจะพูดไปเหอะ สามีก็ไม่สนใจ แต่จริงๆ ไม่ใช่เลย เขารับฟังนะ แล้วก็ทำตาม จะเหมือนว่าทำตัดรำคาญก็ไม่ใช่ คงเป็นเพราะมันทำให้เธอสบายใจ มีความสุขหรือจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามที แต่เขาก็ยอมทำนั่นละ ก็เลยทำให้รู้สึกว่าเนื้อเรื่องของเล่มนี้ มีหลายรสชาติดีกว่าทุกเล่มที่อ่านมา จึงบอกได้อย่างหนึ่งว่า ในเล่มนี้ อสูรซ่อนพิษก็เลยเป็นเรื่องที่รู้สึกชอบเนื้อเรื่องที่สุดแล้วค่ะ