พลิกใจคุณชายเพลย์บอย จั่วเวย
หรือเพราะซินเนียขึ้นชื่อว่าเป็นดาราสาวสุดเซ็กซี่ชีวิตของเธอจึงไม่เคยพ้นข่าวค(ร)าวเลยและความซวยครั้งล่าสุดของเธอก็ทำให้บังเอิญได้รู้จักกับคนที่ไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยที่สุดอย่างอีแวนคุณชายเพลย์บอยตัวพ่อ แต่เมื่อเวลาผ่านไปซินเนียก็แทบจะลืมไปแล้วว่าเธอและเขาเคยมีค่ำคืนที่แสนบังเอิญร่วมกันถ้าไม่เพราะวันที่เขาได้ทวงความจำที่น่าอับอายขึ้นมาอีกครั้ง
ก็ไม่น่าแปลกถ้าอีแวนจะจดจำผู้หญิงอย่างซินเนียได้ก็เมื่อเธอสวยเซ็กซี่เสียขนาดนั้นและชื่อเสีย(ง)ของเธอก็ดูจะเหมาะสมกับแผนการที่เขาอยากจะทำให้ใครบางคนเต้นเป็นเจ้าเข้าเช่นนี้ข้อเสนอสุดท้าทายระหว่างอีแวนและซินเนียจึงได้บังเกิด ในเมื่อเขาคือนักธุรกิจทุกอย่างคือสิ่งที่เขาไตร่ตรองมาเป็นอย่างดีว่าไม่มีใครต้องเสียเปรียบไปกว่ากันเขาได้ใช้ซินเนียกลั่นแกล้งคนผู้นั้น ส่วนซินเนียก็ได้เกราะป้องกันเสียงนินทาชั้นดีด้วยตำแหน่งภรรยาของเขา
อย่างน้อยเรื่องลวงโลกในครั้งนี้ก็มีดีมากกว่าข้อเสียเมื่อซินเนียต้องถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้หญิงที่ปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ผู้ชายง่ายๆสู้เธอแต่งงานกับคนที่เธอรู้จุดประสงค์ในการเข้าหาเธออย่างอีแวนเสียจะดีกว่าเพราะสำหรับทั้งสองมันคือผลประโยชน์ล้วนๆ ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องหัวใจแต่แล้วทำไมความเย็นชา ไม่ไยดีที่เธอควรมีให้กับอีแวนกลับทำเช่นนั้นไม่ได้เลยเพราะซินเนียเองกลับหวงแหนในความรู้สึกที่จอมปลอมครั้งนี้
ความรักมันเคยเป็นเรื่องตลกที่สุดในความคิดของอีแวนแต่ตอนนี้กลับไม่ใช่เลย ความจริงที่เกี่ยวกับตัวซินเนียที่มีเพียงแค่เขาคนเดียวเท่านั้นที่รู้ยิ่งกระตุ้นความหวงแหนในใจเขาจนมันทำให้อีแวนต้องยอมรับว่าเขารักในภรรยาจำเป็นคนนี้หากแต่ความรู้สึกที่ซับซ้อนแบบนี้อีแวนไม่รู้ว่าควรทำเช่นไรกับมันดีเพราะเขาไม่ต้องการแบ่งเธอให้กับใคร และไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนได้มีสิทธิ์ทำแบบที่เขาได้รับและมันก็อาจทำให้ความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาดและเปราะบางนี้แตกสลายได้อย่างง่ายดาย
ไม่ใช่แค่เพียงอีแวนที่ไม่เข้าใจว่าต้องทำอย่างไรดีแม้แต่ซินเนียเองเธอก็นับเป็นมือใหม่สำหรับความรักจนบางทีก็หลงลืมไปว่าตอนนี้ไม่ใช่แค่ตัวเธอเท่านั้นแต่ในความรักที่เข้ามาในชีวิตอย่างไม่ทันตั้งตัวก็ยังแอบซ่อนอุปสรรคหลากหลายประการเอาไว้ แม้บางอย่างจะทำให้ซินเนียผิดหวังที่ไม่อาจทำให้มันสมบูรณ์แบบอย่างที่เธอขาดหายไปได้แต่เธอจะใช้ความรักของอีแวนทดแทน
เพราะซินเนียคือความรักที่อีแวนต้องทำให้เธอมีความสุขได้ทุกๆวันอะไรก็ตามที่คุกคามรอยยิ้มของเธอเขาจะไม่ยอมให้มันเป็นอุปสรรคจากอดีตที่เขาไม่ต้องการคำว่าครอบครัวที่แท้จริง แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปเมื่อเขาเป็นคนทำลายมัน เขาก็จะเรียกมันกลับคืนมาให้ซินเนียเมื่ออีแวนมีซินเนียเข้ามาในชีวิตเขาก็พร้อมแล้วที่จะเป็นทั้งสามีและคุณพ่อที่แสนดีจนทุกคนต้องริษยาในความโชคดีนี้
ปกติฟีน่าไม่ค่อยชอบอ่านนิยายแนวคุ้กกี้เท่าไร เพราะไม่ชอบขนาดของมัน ถ้าจะอ่านก็อ่านเฉพาะนักเขียนที่ตามกันจริงๆ อย่างเตี่ยนซิน แต่เล่มนี้สะดุดที่คำโปรยแนวเพลย์บอยตกหลุมรักนี้น่าลองจริงๆ แม้จะไม่เคยลองอ่านงานของจั่วเวยเราก็ต้องลองเสียทีหนึ่ง
จะว่าไปพล็อตเรื่องก็อย่างที่บอกไว้ว่าว่าแนวเพลย์บอยกับนางเอกสาวสุดเซ็กซี่ที่เป็นอีกพล็อตที่ยอดนิยมไม่ใช่น้อย แต่อะไรล่ะที่มันทำให้ต่างออกไปจนอยากจะหยิบมารีวิว ก็เพราะว่าพระเอกของเราเป็นเสือผู้หญิงตัวพ่อที่ไม่น่ากลับใจแต่เขาก็กลับใจได้ แรกเริ่มเดิมทีข้อเสนอที่หยิบยื่นให้นางเอกก็เพื่อประโยชน์ทั้งเขาและเธอ เขาได้ทำให้ปู่ตัวเองเต้นเร่าๆ ที่แต่งงานกับคนที่ปู่ไม่ต้องการ ส่วนเธอก็ใช้เขาเป็นเกราะป้องกันจากข่าวฉาวโฉ่มากมายในฐานะภรรยานักธุรกิจใหญ่แบบเขา แถมดูเหมือนเขาจะได้กำไรตรงที่มีเมียสวยเซ็กซี่เสียด้วย แต่เสน่ห์ในตัวนางเอกก็ทำให้เขาต้องกลายเป็นว่าตกหลุมรักโครมใหญ่กับเมียตัวเอง คนที่ดูจะยังไม่ไยดีเขานัก แต่คนที่เป็นนักธุรกิจแบบเขาอย่าหวังว่าจะการค้าขาดทุน ถ้าเขารักก็ต้องได้รักตอบ แม้จะแอบเสียดุลตรงที่กลายเป็นคนเกรงใจเมียนิดๆ ก็ไม่เป็นไร ขอให้เธอรักแต่เขาก็พอ
น้ำเน่าในเงาจันทร์ชัดๆค่ะขอบอกเลย เพ้อฝัน ฝันเฟื่อง มีกันแต่ในนิยายในชีวิตจริงมันจะมีไหมเนี่ย คนที่เจ้าชู้ตัวเอ้แบบนี้จะมาหลงรักแบบไม่มีสายตาแลผู้หญิงอื่น คิดจะแต่งงานเพื่อประโยชน์กลายเป็นว่าหลงรักเขาเอง พระเอกก็เลยกลายเป็นคนที่น่ารักมากๆนะคะ ตอนอ่านแรกๆ คิดหวั่นในใจว่าแกจะมามุกทำร้ายจิตใจนางเอก เย็นชาอะไรทำนองนั้นหรือเปล่า ก็ไม่เลย เจ้าเล่ห์นิดๆ ประเภทที่ทำให้นางเอกปฏิเสธไม่ได้ว่าแต่งกับใครก็ไม่ดีเท่าแต่งกับเขาอีกแล้ว เพราะว่าเขามีอิทธิพลเยอะ ปากว่ามือถึงกับนางเอกแต่ไม่ถึงขนาดน่าเกลียดจนรับไม่ได้นะคะ ตามประสาผู้ชายเจ้าชู้ที่เห็นสาวสวยๆ ไม่ได้ แต่ที่ชอบมากก็คือถึงเขาจะเป็นเพลย์บอยยังไง พอมารู้สึกตัวว่าทำไมขาดนางเอกไม่ได้ หวงนางเอกขนาดนี้ ก็รู้ว่ามันต้องเป็นความรักแล้วล่ะ เขาก็ไม่นั่งงงและบอกว่าไม่จริง ต้องหนีความรู้สึกตัวเอง เพราะเขายิ่งต้องเอาชนะใจนางเอกให้ได้ ขี้หึงแต่น่ารัก เจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าเดิม และเอาอกเอาใจนางเอกมากๆ กลายเป็นคนที่อ่อนโยนกับนางเอกจนเธออ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟ ไม่รักก็คงบ้าไปแล้ว เรียกว่าแสนดีที่สุดในโลกไปเลยค่ะ น่าอิจฉานางเอกมากมาย จนบางครั้งก็เข้าข้างพระเอกไปเลยในบางช่วงที่นางเอกเหมือนจะใจร้ายใส่พระเอกนิดๆ งานนี้ทีมพระเอกสุดๆค่ะ
แต่ถึงจะเข้าข้างพระเอกขนาดไหนนะคะ ตามประสาต้องเห็นผู้ชายดีกว่าผู้หญิง อิๆๆๆ นางเอกก็ไม่ใช่งี่เง่าน่ารำคาญ เอาแต่ใจ หรือปากแข็งหรอกนะคะ เพราะเธอเป็นพวกสาวทำงานที่ทำอาชีพนักแสดง ก็เลยจะรักอิสรเสรีสักนิด จนบางทีรำคาญพระเอกไปบ้าง แต่บางเรื่องเราก็เห็นด้วยกับพระเอก จนกลายเป็นปัญหาของสามีภรรยาคู่นี้ หากมันก็ทำให้เห็นถึงความจริงว่าคนที่แต่งงานกันอย่างรวดเร็ว บางทีก็หลงลืมไปว่าไม่ใช่ตัวคนเดียว แต่มีอีกคนในชีวิต ที่นางเอกมานั่งทบทวนว่าไม่ใช่แค่พระเอกที่ผิด เธอก็ผิดด้วย การขอโทษและพยายามปรับตัวให้เข้ากันจึงเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ไม่ใช่ให้พระเอกปรับตัวคนเดียว เป็นสิ่งที่ชอบในตัวนางเอกนะคะ ถ้าเธอเป็นพวกผู้หญิงที่ต้องให้ผู้ชายลงให้ตลอด แรกๆ มันก็โอเคหรอกความรักมันหวานชื่น แต่นานไปมันก็เป็นสิ่งที่น่าเบื่อได้ นางเอกเป็นคนที่มีความคิดค่อนข้างมาก ยิ่งมาเห็นชัดได้จากตอนท้ายๆที่น่าจะเป็นดรามาที่ให้เธอเข้าใจผิดพระเอกได้ แต่กลับไม่ใช่เพราะเธอเองคร่ำหวอดในวงการบันเทิง เรื่องแบบนี้เจอมากับตัวมากมาย เธอจึงไม่ได้หน้ามืดตาบอดเชื่อในเรื่องพวกนั้น และเธอก็เชื่อมั่นในตัวสามีมากกว่าด้วย เป็นฉากที่ชอบมากเลยค่ะ นางเอกมีความคิดแบบนี้ ไม่ใช่อะไรก็เอาแต่หาเรื่องกัน แบบนั้นมันขมเสียมากกว่าหวาน ไม่อยากจะเชียร์ ไม่อยากจะอ่านให้อารมณ์เสียค่ะ มันต้องมีอีคิวเสมอกันทั้งคู่
และอีกประการที่ทำให้รู้เลยว่าความรักเปลี่ยนแปลงคนได้ กลางๆ เรื่องจะพบความผิดหวังหนึ่งที่คนอ่านเองก็เกิดภาวะเสียดายขึ้นมา เพราะว่าพระเอกมีปมในใจเรื่องทายาทเขาเลยทำหมันเสียเลย งานนี้เราก็แอบเศร้าแทนนางเอก แต่ที่สุดแล้วความรักทำให้พระเอกที่อาจจะเคยปลอบใจนางเอกว่า ถึงไม่มีลูกด้วยกัน แต่แค่เขารักเธอคนเดียวก็พอแล้ว กลับอยากมีลูก จึงพยายามหาทางที่จะมีลูกให้ได้ เป็นอีกความน่ารักปนน่าตีพระเอกนิดๆ แต่ก็เข้าใจตอนที่เขาแอบสารภาพกับนางเอกว่าทำไมถึงไม่ยอมบอกความจริงกับเธอ แบบนี้ก็ยิ่งทำให้เรื่องมันเป็นอะไรที่สมบูรณ์แบบมากขึ้นตามนิยายในอุดมคติค่ะ
จากที่ไม่เคยลองอ่านงานของจั่วเวย ตอนนี้ก็เลยรู้สึกว่าเราต้องกวาดนิยายของจั่วเวยมาเสียแล้วล่ะ เพราะตอนที่ฟีน่าซื้อเล่มนี้ จั้นชิงก็มีงานคุ้กกี้ออกมาเหมือนกัน แต่พูดได้เลยว่าสู้เล่มนี้ของจั่วเวยไม่ได้ค่ะความสนุกของงานจั้นชิง เป็นอะไรที่ธรรมดามาก พล็อตมันก็เป็นพล็อตยอดนิยมคือกันอาจจะต่างกันในรายละเอียด แต่เรื่องแบดบอยมืออาชีพของจั้นชิงกับให้ความรู้สึกแสนธรรมดาที่อ่านแล้วไม่ชวนกรี๊ดในใจ แต่พลิกใจฯเล่มนี้น้ำเน่ากว่าเยอะ แต่กลับทำให้เปิดอ่านซ้ำรอบสองในตอนที่อ่านจบได้ อมยิ้มได้มากกว่า ชอบในตัวอีธาน หนุ่มเพลย์บอยคนนี้ที่ได้ใจไปเต็มๆเลยค่ะ น่ารักกว่า มีเสน่ห์กว่า เนื้อเรื่องเล่าได้ชวนติดตาม วางไม่ลงทั้งๆที่ขนาดของคุ้กกี้เป็นอุปสรรคในการอ่านก็ตามที จนหงุดหงิดกับความเล็กของมันที่ทำให้เราจับไม่ถนัดมือ พานจะหลุดตลอดเวลา นี้ดีว่านิยายสนุกนะคะ ถ้าไม่โดนอาจจะมีหงุดหงิดสองเด้ง แต่พอจบแล้วพูดได้เลยว่าเล่มนี้ต้องแนะนำให้คนชอบนิยายแนวอ่านแล้วอมยิ้มในความรักแบบโอเวอร์ของพระเอกค่ะ ที่รู้เลยว่าผู้ชายแบบนี้มีแต่ในนิยายเอาไว้ปลอบใจสาวๆ แบบพวกเราที่ทำบุญมายังไม่ดีพอจะเทียบรัศมีนางเอกในนิยายได้นะคะ เสียดายว่าเรื่องสั้นไปนิดหนึ่ง น่ารักขนาดนี้อยากจะให้หนาๆ กว่านี้ไปเลยค่า ใครไม่เคยลองงานจั่วเวยแบบฟีน่านะคะ เล่มนี้บอกได้เลยว่าใครขาดน้ำตาลจงหามาเติมความหวานในชีวิตด่วนๆค่ะ แล้วจะริษยาในตัวนางเอกนะคะ หาอะไรประคบตาที่ร้อนผ่าวๆของคุณไว้ให้ดีๆก็แล้วกัน