ใครเลยจะรู้ว่าแท้จริงแล้วเพลย์บอยตัวเอ้อย่างชนวีร์ กำลังเฝ้ารอใครบางคนอยู่ เธอผู้อยู่ในความฝันของเขามาเนิ่นนาน นานเสียจนเขาไม่รู้ว่าเธอมีตัวตนหรือเป็นแค่ความฝันที่เอาไว้ปลอบโยนหัวใจที่ต้องการความรักจากใครสักคนหนึ่ง เขาได้แต่เร่ร่อนหาความรัก รอยยิ้ม อ้อมกอดและคำรักหวานหูจากผู้หญิงทั่วไป เพียงเพื่อสักวันหนึ่ง ชนวีร์อาจจะได้เจอผู้หญิงคนนั้นเสียที แต่เฝ้ารอคอยเธอเท่าไร เธอก็ไม่เคยปรากฏขึ้นมา หรือว่าแท้จริงเธอจะมีตัวตนเพียงแค่ภาพฝัน
รินรดาก็ไม่ต่างจากชนวีร์ แต่เธอมีบาดแผลที่ลึกล้ำกว่านั้น เมื่อเธอเคยมีความรักที่คิดว่าจะใช่ดั่งในความฝันทำร้ายจนแทบไม่อยากจะเหลือหัวใจให้ใคร ซ้ำร้ายความฝันที่เคยล่อเลี้ยงหัวใจให้ชื่นบาน ในวันนี้มันกลับมีบทสรุปที่แสนเจ็บปวดคือใบหย่า นี้หรือคือสิ่งที่เธอจะได้รับจากคนที่เติมเต็มหัวใจให้เธอตลอดมา แม้จะเป็นแค่เพียงภาพในฝัน แต่รินรดาก็ไม่อาจทนรับมันได้ ถ้าจุดจบจะต้องคือการจากลา
เธอเสมือนผู้หญิงในฝันของเขาเสียเหลือเกิน หรือว่ารินรดาจะใช่ผู้หญิงคนนั่น คนที่ชนวีร์ตามหา แต่เพราะไมตรีที่เสนอให้กลับถูกผลักไสอย่างไม่ไร้น้ำใจ ต่อให้รินรดาจะไม่ใช่เธอคนนั้น แต่ตอนนี้ชนวีร์ก็รู้สึกได้เลยว่าเธอคือคนที่เขากำลังให้ความสนใจจริงๆ
ถ้าไม่เพราะใบหย่าในฝัน รินรดาคงไม่ปฏิเสธที่จะรู้จักชนวีร์ เพราะเขาช่างเหมือนเจ้าของสายตาอ่อนโยนและอบอุ่นคู่นั้นในฝันของเธอเสียเหลือเกิน แต่ถ้ารักแล้วต้องหมดรัก ก็อย่ารักกันเลยดีกว่า แต่ไม่ว่าจะปิดกั้นตัวเองหรือเย็นชาเมินเฉยกับชนวีร์สักเพียงใด แต่หัวใจของเธอก็ไม่เคยรักดี เธอหัวใจเต้นแรงทุกครั้งที่ชนวีร์ห่วงใยและใส่ใจเธอมากมายยิ่งนัก
ไม่รู้ว่าเพียงเพราะเธออาจคือผู้หญิงในฝันหรือเปล่า หัวใจของชนวีร์จึงอ่อนโยนและเปิดเผยกับรินรดามากกว่าใครๆ แม้เธอจะผลักไส แต่คนอย่างเขา เมื่อเดินหน้าก็ต้องลุยให้เต็มที่ ไม่มีจะหยุดยั้ง และยิ่งได้รู้ว่ามือของรินรดาคู่นี้ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง เอิบอิ่มไปด้วยความสุขเช่นนี้ เธอคงเป็นคนที่ใช่สำหรับเขาแล้ว แต่ความฝันที่เขาคิดว่าใช่ก็กลับสะดุดลงเพราะบางอย่างที่เป็นปริศนาที่เขาไม่ต้องการให้เกิดขึ้น เมื่อรินรดาอาจจะไม่ใช่เธอคนนั้นหรือเปล่า
เมื่อรินรดาเปิดหัวใจให้ชนวีร์ แต่แล้วสิ่งที่ได้รับคืออะไร เธอก้าวผ่านความกลัวในอนาคตที่อาจไม่เกิดขึ้นได้แล้ว ทว่าคนที่กลับไม่แน่ใจคือเขา ผู้ชายที่เธอรู้แล้วว่าเขาคือชายในฝันของเธอ แม้มันอาจจะจบด้วยน้ำตา แต่เธอก็ยอมแล้วที่จะเปลี่ยนแปลงมันเพื่อไม่ให้มีวันที่จบลงด้วยใบหย่า แล้วทำไมกันแล้ว ชนวีร์ถึงฆ่าเธอได้ทั้งเป็นด้วยคำว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนในความฝันของเขา
ความสุขของชนวีร์คืออะไรกันแน่ ผู้หญิงที่เขาอาจจะสร้างเธอขึ้นเพื่อปลอบใจตัวเอง หรือผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างเขาและเติมเต็มให้หัวใจของเขามีความสุขกันแน่ เขามันช่างโง่งมเป็นที่สุดที่ทำร้ายหัวใจของรินรดาให้เจ็บปวดปางตายขนาดนั้น เมื่อเธอก้าวผ่านกำแพงที่ปิดกั้นเธอไว้จากเขาได้แล้ว แต่มือคู่นี้กลับทำลายมันลง แม้อาจจะยากที่จะทำให้ทุกอย่างกลับมาดีดั่งเดิม แต่เขาก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อดึงรินรดากลับมาและให้อภัยในความเขลาของเขา
แม้จะไม่อยากให้อภัยและเดินหนีออกไปจากชีวิตของชนวีร์หากแต่เพราะเธอรอคอยเขามาเนิ่นนานแล้ว และเขาก็คือคนที่ทำให้หัวใจของเธอเต็มเปี่ยมอีกครั้ง รินรดาก็พร้อมจะให้อภัยและก้าวเดินไปกับชนวีร์อีกครั้ง เธอพร้อมจะเสี่ยงที่จะรักเขา เพราะอย่างไรรินรดาก็มั่นใจแล้วว่าเมื่อมีความรัก เธอก็จะได้รักนั้นกลับมาจากชนวีร์เช่นกัน
ณ วินาทีนี้ ชนวีร์ได้รับโอกาสที่ยิ่งใหญ่จากรินรดาอีกครั้ง เขาจะไม่มีวันปล่อยมันให้หลุดมืออีกเด็ดขาด ไม่สำคัญแล้วว่าเธอจะใช่หรือไม่ รินรดาก็จะเป็นผู้หญิงที่มีตัวตนจริงที่เขารักได้ ความหวาดกลัวในใจของรินรดานั่น มันก็จะไม่มีวันเกิดขึ้น เขาไม่ใช่คนโง่ที่จะปล่อยคนที่รักไปอีกแล้ว อุปสรรคของความรักนั่นต้องมีเสมอ แต่เขาเชื่อมั่นว่าเพราะรักที่มากมายเช่นนี้ ทุกอย่างในความฝันที่มีร่วมกันจะเป็นจริง ยกเว้นสิ่งเดียวคือวันที่เราหมดรักในกันและกัน
ภาพรักในฝัน ชื่อก็บอกค่าว่าภาพในความฝันที่เกี่ยวกับความรัก ทั้งพระเอกและนางเอกต่างก็ฝัน ฝันถึงคนที่รักเธอและเขาที่สุด ร่วมกันมีครอบครัวที่อบอุ่น แต่บั้นปลายฝันของพระเอกกับนางเอกกลับต่างกัน พระเอกฝันว่ามีครอบครัวที่เพียบพร้อม ส่วนนางเอก ความฝันของเธอคือหย่าร้าง และยิ่งเธอโดนคนที่เคยรักทำร้ายจิตใจสุดๆ นางเอกเลยไม่อยากรักใครอีกแล้ว เพราะกลัวจะจบลงเช่นนั้น แต่ไม่ว่านางเอกจะปิดกั้นตัวเองยังไง มาเจอพระเอกที่คิดว่านางเอกคือผู้หญิงในฝันก็ต้องหาทางพิสูจน์ ยิ่งได้รู้จักก็ยิ่งคิดว่าใช่ จนนางเอกที่ไม่อยากเล่นด้วยก็อ่อนใจและเปิดรับพระเอก แต่จู่ๆพระเอกก็ดันไปมีเหตุให้คิดว่านางเอกไม่ใช่ จนทำให้นางเอกเสียใจ แต่ดีที่คิดได้เร็วว่าสำคัญอะไรถ้าเธอจะไม่ใช่ เพราะนางเอกคือคนที่เขารัก ดีนะนางเอกไม่ใช่คนขี้งอนมากมายไม่งั้นง้อกันนานค่ะ ก็ไม่ต้องเดากันมากมายว่าจบจะแฮปปี้แค่ไหน
พระเอกแน่นอนค่ะ เป็นเพลย์บอยหนุ่ม หน้าตาดี รวย สมบูรณ์แบบทุกอย่าง และไม่น่าเชื่อว่าเขามีนางในฝันด้วย โรแมนติคเอาการนะ พระเอกนี้จะดีตรงมุ่งมั่นมาก แม้จะติดว่ามุ่งมั่นแบบเพลย์บอย ที่โดนผู้หญิงเมินไม่ได้ ต้องจีบให้ดู แต่ก็ดีตรง เขาค่อนข้างจะจริงจังกับนางเอกที่สุดค่ะ และดูเป็นคนที่เรียกว่าถ้ารักแล้วจะมั่นคงมากๆ ไม่มีวันเปลี่ยนใจจากใคร อาจจะเพลย์บอยแต่เนื้อแท้รักใครรักจริง ขี้เล่นนิดๆด้วยค่ะน่ารักดี แต่แกเสียรังวัดที่สุดอีตรง ผูกใจกับความฝันเสียเหลือเกิน เกินไปนิดหนึ่ง
สำหรับนางเอก ครั้งแรกที่ฟีน่าอ่านๆ ก็คิดว่าจะต้องหมั่นไส้นางเอกแน่เลย เพราะเธอปิดกั้นตัวเองมาก เย็นชาใส่พระเอกเพราะคำว่าใบหย่า แต่ปรากฏไม่ใช่อ่ะ อ่านแล้วสงสารนางเอก เพราะเธอไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ในชีวิตก็โหยหาความรัก แม้จะไม่ได้ขาดแต่ก็ไม่เต็ม จนกลัวที่จะเปิดใจให้พระเอก แต่เธอกลับก้าวข้ามความกลัวนั่นมาได้เพราะจะทำสิ่งที่เกิดขึ้นในอนาคตดีกว่าในฝัน ซึ่งสุดท้ายพระเอกดันสลับความกล้ากับเธอไปเสียนี้ และนางเอกก็ดีตรงไม่เจ้าแง่แสนงอนด้วยค่า
เรื่องราวเป็นยังไง ฟีน่าก็จัดว่าน่ารักดีนะคะ เรื่องของบุพเพสันนิวาสแท้ๆ คนไม่เคยรู้จักกันแต่กลับฝันถึงกันได้มาตลอด แม้จะไม่เคยรู้ว่าเขาและเธอคือในฝัน ซึ่งนั่นก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่รักกันได้ไวขึ้น แต่ไม่ใช่ตัวแปรทั้งหมดที่ทำให้คนรักกัน ความจริงนอกเหนือไปจากความฝันต่างหากที่เป็นตัวกำหนดความรัก
เรื่องราวอ่านสบายๆค่ะ พระเอกที่รุกแบบรู้ใจตัวเองนิด นางเอกที่ปิดกั้นแต่ไม่ได้น่าเกลียดจนเกินไปเพราะเขาก็ถูกตาต้องใจเธอเช่นกัน มันเลยอ่านแล้วสบายๆดีค่ะ และเป็นเรื่องที่มีฉากหลังเป็นจีนอีก แหม เพิ่งไปมาเลยเก็ทนิดหน่อย อาจจะไม่ได้ไปเมืองเดียวกับที่ฟีน่าไปก็ตาม แต่บรรยากาศในจีนคล้ายๆกันค่ะ
อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้จัดว่าอ่านสบายไม่ปวดใจ ปวดหัวกับตัวอิจฉา เพราะดูเหมือนจะไม่มีค่ะ ปมปัญหาของเรื่องคือพระเอกและนางเอกที่ยึดติดกับความฝันมากๆค่ะ มากจนไม่น่าเชื่อว่าพระเอกจะหลงยึดกับมันมากไป มากจนทำร้ายนางเอกได้ ฟีน่าแทบจะไม่เชื่อเลยว่า ด้วยเหตุผลแค่นั้นทำให้พระเอกออกปากกับคำพูดที่ร้ายกาจกับนางเอกได้ มันอาจไม่ใช่คำพูดร้ายๆ หยาบคายหรือหยามเกียรตินะคะ แต่มันบาดใจพิลึก แต่จะใช้คำว่าอะไรต้องไปอ่านเองค่ะ ฟีน่าได้ยินคำนี้คงศาลาพระเอกตลอดชาติแหง จะเกลียดพระเอกก็เกลียดได้ไม่ถนัดใจ แกเล่นบื้อกินอีฉากนี้ฉากเดียว ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายฉลาดๆจะยึดติดกับเรื่องได้ แต่ก็ว่าล่ะนะ ความรักทำให้คนตาบอดจริงๆ
พอๆกับนางเอกค่ะ ตอนแรกเธอข้ามผ่านทุกอย่างมาได้ แต่ฟีน่าไม่เข้าใจว่า ดูเหมือนมันจะไม่น่ามีผลอะไรกับชีวิตเธอแล้ว สุดท้ายก็ไม่ใช่เพราะความฝันนั้น เป็นอะไรที่ลึกๆเธอระแวงตลอดมา อึ้งๆอยู่นะคะ แต่อาจจะเพราะมันคือปมว่ามันจะเกิดขึ้นหรือเปล่า และถ้ามันเกิดขึ้นเพราะอะไรทำให้เธอต้องหย่า
ฟีน่าว่าถ้าเป็นชีวิตจริง ถ้านางเอกใช้ชีวิตกับความกลัวลึกๆว่าต้องหย่าสักวัน คงได้หย่าจริงๆค่ะ เพราะจิตใจเราจะเป็นนายเราตลอดว่าพระเอกต้องหมดรักเธอ ต้องมีกิ๊ก แม้จะไม่จริง แต่จิตใต้สำนึกที่สร้างความรู้สึกเชื่อเช่นนี้มาตลอด ก็จะทำให้ความรักจบลงค่ะ เหมือนถ้าเราเชื่อว่าเราป่วย เราก็จะป่วยจริง เพราะจิตเราหดหู่ แต่ถ้าบอกว่าแข็งแรง กายเราจะแข็งแรงค่ะ อันนี้พูดตามหลักจิตวิทยาทั่วไปค่ะ
ฟีน่ามองว่าแบบนี้ไม่ดีเลยค่ะ มันเหมือนมีบ่วงมาถ่วงตลอดเวลาว่า ชีวิตฉันจะต้องเป็นเหมือนฝัน ซึ่งพระท่านก็บอกแล้วว่าความฝันนั่นเกิดจากสิ่งใด จริงๆแล้วหลายอย่างในนิยายไม่ได้เกิดจากบุรนิมิตเลยค่ะ มันจิตนิวรณ์แท้ๆ
ขอเม้นต์ต่อไปด้วย เรื่องของน้องชายพระเอกที่ฟีน่าปลื้มมากจากเรื่องเก่า แต่ทำไมมาเรื่องนี้ ฟีน่าไม่รู้สึกเลยว่าเขาคือคนคนเดียวกัน ในเรื่องเก่าพระเอกจะนิ่งๆ ขรึมๆ สมกับทำงานด้านทูต และคิดว่าเขาเป็นลูกชายคนโตหรือคนเดียวเสียอีก เพราะบุคลิกนิ่งมาก ไหงมาเล่มนี้กลายเป็นคนช่างเล่น ช่างหยอกเย้าภรรยาตัวเอง ฟีน่าอึ้งนิดว่าและคิดเลยว่าเขาไม่ใช่คนเดียวกันค่ะ จึงพยายามคิดว่าอาจเพราะเล่มก่อนมีหน้าที่เป็นทูตอยู่ก็เลยต้องวางฟอร์ม แต่อ่านที่ไรก็ไม่ใช่ค่ะ เพราะสุดท้ายเขาก็ยังนิ่งๆ มีมาดตลอด แต่เล่มนี้มาคนละมาด ฟีน่าเลยไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นคนเดียวกัน
ต่อมาคือฟีน่างงๆมากว่าในเรื่องมีบทบาทของอาอี๊ทั้งหลายที่มั่นหมายจะเป็นแม่สื่อ แต่ไหง ไร้บทบาท ฟีน่านึกว่าจะมาช่วยอะไรบ้าง แต่กลับกลายไปหายไปเลยค่ะ มามีบทบาทอีกทีตอนนางเอกช้ำรักจากพระเอก ถึงได้มีความสำคัญขึ้นมา คือเหมือนยากจะเป็นก็เป็น ไม่อยากทำแล้วก็ไม่อยาก
อย่างตอนที่ไปหลอกถามปีเกิดนางเอก และหมายมั่นว่าจะถามปีเกิดพระเอกว่าสมพงษ์กันหรือเปล่า ฟีน่าก็รอ แต่ก็หายจ้อย งงไปเลยค่ะ
งงๆเรื่องหนึ่งที่ฟีน่าอาจเข้าใจผิด นางเอกเป็นลูกครึ่ง เออ จะว่าครึ่งได้ไหมเนี่ย แม่เป็นสาวฮ่องกง มีอาป๋าที่เป็นคนจีน และเหมือนเธอจะเคยไปฮ่องกงหรือสิงคโปร์อะไรประมาณนั่น แต่กลับพูดจีนไม่ได้ ในเมื่อตอนเด็กก็เรียนโรงเรียนที่มีสอนภาษาจีน ฟีน่างงค่ะ เพราะในเรื่องบอกว่าเธอต้องอาศัยพระเอก แปลภาษาจีนให้หรือแม้แต่ถามเรื่องราคาให้ ฟีน่าคิดว่านางเอกน่าจะพูดภาษาจีนได้นะคะ หรือว่าคนละจีนกันค่ะ เพราะแผ่นดินใหญ่เขาพูดจีนกลางกัน แต่นางเอกอาจจะพูดแต้จิ๋ว แต่ก็ไม่น่าใช่นะ เพราะจีนกลางเป็นภาษาสากลที่นางเอกน่าจะเรียนมากกว่า อันนี้ไม่รู้ฟีน่าเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า
ประการถัดไปคือฉากที่สร้างขึ้นให้พระเอกเข้าใจผิดตลอดมาว่านางเอกไม่ใช่นางในฝัน มันหายไปไหนกันค่ะ ฟีน่าคิดว่ามันจะมีเพื่อตอบโจทย์ว่า ที่พระเอกฝันเป็นตุเป็นตะน่ะท้ายสุดจะเป็นยังไง เพราะอะไรถึงเกิดฉากนั่นขึ้น เพราะส่วนใหญ่ฉากในฝันจะเกิดขึ้นหมด ยกเว้นฉากเข้าใจผิดตรงนี้ ซึ่งมันน่าจะเกิดขึ้นเพราะทุกอย่างที่พระเอกคิดไปเองมันเป็นจริง แล้วฉากนี้ที่สำคัญหายไปไหนกัน ตอบโจทย์ไม่ได้ถึง
เหตุการณ์ที่นางเอกงอนพระเอก ฉากงานหมั้นหมายที่พระเอกคิดว่าเขาต้องหมั้นผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่นางเอก หรือมันเป็นแค่ความกังวลที่พระเอกคิดไปเองกันแน่
ต่อด้วยฉากจบที่คลายปมว่าทำไมนางเอกถึงต้องหย่า มันรวบรัดมากค่ะ งงไปเลย ตั้งแต่ช่วงที่กลับไทยแล้วทุกอย่างก็หายหมด ไม่เหลืออะไรเลย เป็นบทสรุป พระเอกกับนางเอกจะยังไงต่อไป รู้ค่ะว่าไม่จำเป็นต้องใส่หมดค่ะ คนอ่านคิดเอาเอง แต่แหม นึกว่าแม่พระเอกจะมีบทบาทบ้างก็หายไป เหมือนพ่อนางเอกและแม่เลี้ยงนางเอกที่ไม่มีบทบาทอะไรอีกเลย ฟีน่าว่ามันขาดความเชื่อมต่อทางอารมณ์ไปนิด แต่ก็ถือว่าชอบตอนจบนะคะ ที่เข้าใจล่ะว่าทำไมต้องหย่ากัน เก๋ดีค่ะ
และมีอีกนิดหนึ่งที่อันนี้สงสัยเองค่ะ แต่ไม่ใช่ว่ามันผิดนะคะ คือว่าฟีน่าเพิ่งไปจีนมา ไปดูเทศกาลดอกโบตั๋นมาด้วย ไม่รู้หรอกว่ามันบานช่วงไหน แต่มันจะเยอะหน่อยตอนช่วงที่ฟีน่าไปคือช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฟีน่าไม่รู้ว่าช่วงเดือนไหนของจีนเรียกว่าฤดูใบไม้ผลิ รู้แต่ว่าดอกโบตั๋นมันจะออกดอกเฉพาะช่วงใบไม้ผลิ ตอนช่วงสิ้นปี เป็นฤดูหนาวหรือใบไม้ผลิก็ไม่รู้ค่ะ อันนี้ไม่รู้จริงๆ เพราะได้ยินว่าโบตั๋นปลูกยากมาก มีแค่สี่มณฑลเท่านั้นที่ปลูกได้ และออกดอกแค่เฉพาะฤดูกาลของเขาเท่านั้น
บ่นไปเยอะแล้วนะคะ สรุปกันว่า ถ้ามองในเรื่องความรักน่ารัก ของความรักระหว่างพระเอกและนางเอก โอเคนะคะ เพราะพระเอกเค้ามุ่งมั่นดีค่ะ ที่จะจีบนางเอก รักและเป็นห่วงนางเอกดีค่ะ อาจจะมีให้น่าโมโหบ้างก็แค่ฉากเดียว แต่แก้ตัวทันอกทันใจ ไม่กินหญ้านานไป เหมือนกับนางเอกที่อาจจะกลัวแต่เธอก็เก็บความกลัวไว้ เพราะเลือกจะเชื่อความจริง และเป็นคนมีเหตุผล สมกับอายุเธอค่ะ อ่านได้สนุกดีค่ะ แถมเหมือนได้ไปเที่ยวจีนด้วยอีกนะคะเรื่องนี้ ฟีน่าก็เลยจัดว่าโอเคค่ะ