จากภาระที่ไม่เต็มใจ เมื่อต้องมารับหน้าที่ดูแลญาติผู้น้องของเพื่อนสุดที่รัก ที่เปรี้ยว เฉี่ยวและยุ่งที่สุด แต่เพราะความน่ารักและมีบางอย่างในตัวของจิลลา เปลี่ยนความรู้สึกในใจของชนนชายหนุ่มผู้เคร่งขรึม ไปเป็นความรักที่ร้อนแรงเกินกว่าเขาจะคาดคิด
ภายใต้ภาพลักษณ์เหมือนดั่งฤาษีจำศีล หากสิ่งที่จิลลาสัมผัสได้จากชนนคือภูเขาไฟที่พร้อมจะปะทุทุกขณะ และเมื่อได้สัมผัสอย่างแท้จริง จิลลาก็แทบมอดไหม้ไปกับไฟรักของชนน แต่ทุกอย่างจะเป็นแค่เพียงความใคร่หรือคือจุดเริ่มต้นของความรักกันแน่
เมื่อชนนคิดจะรัก ไม่ได้แค่อ่อนหวานหรือแรงร้อน แต่มันผสมกันจนแยกแยะไม่ออกและนอกเหนือไปจากนั้นคือการดูแลเอาใจใส่ปกป้องคนที่เขารัก แม้จะต้องแลกด้วยชีวิต ชนนก็ยอมทำให้กับจิลลาได้
ระยะเวลาของความรักยังอีกยาวไกล หากจิลลาพร้อมจะเสี่ยงหัวใจกับชนน แม้มันอาจจะจบตรงแค่คำว่าคนเหงาสองคนในดินแดนห่างบ้าน แต่ลึกลงไปแล้วทั้งสองมั่นใจในความรู้สึกของกันและกันว่าความสัมพันธ์ของสองเราคือความรักที่แท้จริง
นิยายจะพูดถึงความสัมพันธ์วุ่นรักของสาวสวยเฉี่ยว เปรี้ยวสุดยุ่งที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของบรัศ(พระเอกย้อนรอยฯ)ที่มาเรียนที่USA แต่ดันมาช่วงพี่ชายอกหักรักคุดหน้าที่ดูแลแม่เจ้ายุ่งจึงไปตกที่ชนน ที่แสนจะไม่เต็มใจแต่ทำอะไรไม่ได้ แต่ความใกล้ชิดก็ทำให้เปลี่ยนจากความรำคาญนิดๆเป็นพึงใจและนำไปเป็นความรัก ที่ไม่ต้องบอกจะเป็นเช่นไรต่อไป หากใครเคยอ่านย้อนรอยฯมาแล้ว
แต่บนความรักก็ยังมีปมนิดๆว่า คือรักหรือแค่ความหวั่นไหวของคนไกลบ้านสองคนที่เคมีต้องกัน ทว่าการเอาใจใส่ปกป้อง ดูแลของชนนก็ทำให้รู้ว่านี้คือรักไม่ใช่ใคร่
ความรู้สึกหลังจากอ่าน ด้วยความรู้จักย้อนรอยฯมาแล้วจึงรู้ดีว่ายุ่งรักคงจะไม่ต่างจากย้อนรอยฯค่ะ เนื้อหานิยายไม่ต้องเน้นมาก ไปเน้นอาราย หุๆๆ ไม่ต้องบอกค่ะ เด๋วจะติดป้าย ฉ เสียก่อน
แต่ด้วยความที่แนววุ่นรัก เนื้อหาอาจจะเรื่อยๆ ไปบ้างค่ะ เพราะรักของสองคนนี้ไม่มีอุปสรรคใดๆทั้งสิ้น ไม่มีผิดใจกัน ไม่มีตัวอิจฉา เน้นไปในทางการเพิ่มพูนความรักของคนสองที่มาศึกษาในต่างประเทศ และต้องคอยช่วยเหลือคนรักให้ประสบความสำเร็จดั่งใจหวัง ทั้งหมดก็เลยทำให้ไม่ได้เข้มข้นเท่าสายลับฯหรือย้อนรอยฯค่ะ แต่ถ้าชอบอ่านอะไรสบายๆ ก็น่าอ่านดีค่ะ ฟีน่าน่ะอ่านได้เพราะรู้แนวอยู่แล้ว เลยไม่มีบ่นว่า โหไม่มีอะไรเลยนิยายอารายเนี่ย แหม ก็ของแบบนี้รู้ตั้งแต่ซื้อแล้ว
เพราะเนื้อหาไม่ได้เน้นมากมาย เน้นเรื่องรักของพระเอก นางเอก ก็เลยไม่ต้องอธิบายอะไรมากค่ะ ส่วนที่รู้ๆกันอยู่ว่านามปากกาว่าปีนังเป็นอย่างไร ฟีน่าก็คงไม่ต้องบอกกันมาก แค่จะบอกว่า ยังคงคอนเซปต์จับแล้วมือแทบพอง และรู้สึกเองหรือเปล่าว่าร้อนกว่าย้อนรอยฯด้วยนิดหน่อยค่ะ แม้จะเล่มบางกว่าก็ตาม
ส่วนตัวฟีน่ายังคงชอบย้อนรอยฯมากกว่านิดหนึ่งค่ะ เพราะมีสีสันกว่า แต่ยังไงก็ชอบล่ะคะ แล้วจะรอติดตามงานต่อไปว่าจะเป็น สาวเฉิ่มเรียนรัก หรือสมรภูมิพิศวาสว่าจะออกอะไรมาก่อนกัน