|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | |
|
|
|
|
|
|
|
-CHAPTER TWO- ห้องสมหวัง
เมื่อเท้าแฮรี่กระทบพื้นอันอ่อนนุ่มราวยืนอยู่บนขนมปัง เขาได้ยินเสียงผู้คนพูดคุยกันระงมอยู่รอบตัว มันดังมาจากทุกทิศ แต่แฮรี่มองไม่เห็นเจ้าของเสียงเหล่านั้น แฮรี่มองไปรอบ ๆ ตัว พบว่าเขากำลังยืนอยู่ในที่แห่งหนึ่งซึ่งเขาไม่สามารถรู้ได้ว่าเป็นที่ใดกันแน่ เพราะดูเหมือนมันจะไม่มีเส้นขอบของทิศทาง บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยหมอกสีน้ำเงิน
ที่นี่ที่ไหนกัน...แฮรี่คิด...
และเมื่อเขาเพ่งมองและเดินสำรวจบรรยากาศรอบๆ ซึ่งไม่มีท่าทีว่าจะสิ้นสุดนี้ เขาก็สังเกตุเห็นนกฮูกสีน้ำเงินบินว่อนไปทั่ว น่าแปลกทั้ง ๆ ที่มีนกฮูกมากมายเต็มไปหมดแต่ไม่มีนกฮูกตัวใดบินชนแฮรี่เลย ....และที่สำคัญแฮรี่ได้ยินเสียงพูดของคนดังมาจากนกฮูกเหล่านี้นั่นเอง
แฮรี่ขยับแว่นตาและดึงไม้กายสิทธิ์ออกมาจากกระเป๋าด้านในสูทสีเทาที่เขาสวมใส่ เขาตำหนิตัวเองที่ไว้ใจสถานการณ์มากเกินไป เป็นเพราะความเคยชินและมั่นใจว่าไม่มีเหตุการณ์ร้าย ๆ เกิดขึ้นอีกแล้วหลังจากที่แฮรี่ได้ฆ่าโวลเดอมอร์ เจ้าแห่งศาสตร์มืด ไปเมื่อสิบเก้าปีที่ผ่านมา
ลูมอส แฮรี่เสกคาถาจุดไฟ
ดวงไฟปรากฏขึ้นที่ปลายไม้กายสิทธิ์ของเขา และด้วยแสงสว่างทำให้เขาเห็นบรรยากาศรอบตัวเป็นสีฟ้าใสขึ้น และแฮรี่ก็ได้เห็นว่านกฮูกเหล่านี้เป็นนกฮูกโปร่งแสง พวกมันไม่ได้มีเพียงสีน้ำเงิน แต่มีทั้งสีกรมท่า สีด่างทับทิม สีใบตอง สีเขียวใต้ทะเล และสีเขียวขี้ม้า และยิ่งไปกว่านั้นพวกมันมีขนาดที่แตกต่างเล็กบ้างใหญ่บ้าง บางตัวมีแผ่นเอกสารม้วนกลมผูกติดไว้กับขาด้านขวา บางตัวเป็นขาด้านซ้าย และบางตัวก็คาบเอกสารนั้นไว้ด้วยปาก แตกต่างกันไป
นกฮูกสื่อสารเหล่านี้กำลังมุ่งหน้าไปในทิศทางที่แตกต่างกัน มีบางกลุ่มที่หนาแน่น และมีบางกลุ่มที่บางตา แฮรี่ตัดสินใจเดินตามนกฮูกกลุ่มใหญ่มากกลุ่มหนึ่ง และหลังจากนั้นเพียงไม่นานแฮรี่ก็เห็นประตูทางเข้า ประตูนั้นถูกเปิดไว้..ไม่ใช่สิ..แฮรี่ค้านตัวเอง...มันไม่มีบานประตูสำหรับปิดเลยต่างหาก พวกนกฮูกสื่อสารบินหายเข้าไปในนั้น แฮรี่ตัดสินใจตามเข้าไปในห้องดังกล่าว....
แฮรี่เดาออกว่านกฮูกกลุ่มที่บินไปทิศทางอื่น ๆ ก็คงมีประตูแบบนี้เช่นกัน
แต่เมื่อเดินผ่านประตูเข้ามา แฮรี่ก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบกับตู้จดหมายสีน้ำเงินมากมายวางเรียงเป็นแนวยาวอยู่ในห้อง มองไปจนสุดลูกหูลูกตา เขาสังเกตเห็นว่าบนตู้จดหมายมีเลขรหัสบางอย่างปรากฏอยู่
แฮรี่เดินเข้าไปยังตู้จดหมายที่อยู่ใกล้สุด เขาพบว่าวางเรียงกันประมาณ 7-8 กล่องเท่านั้น เมื่อเดินเข้าไปลึกกว่านั้นอีกนิด เขาก็พบตู้จดหมายมากมายวางเรียงยาวต่อกันไป...
ฟึ่บ เสียงนั่นทำให้แฮรี่สะดุ้ง และยื่นไม้กายสิทธิ์ออกไปข้างหน้าเพื่อเตรียมป้องกันตัวหากมีอะไรเกิดขึ้น เขาคิดถึงรอน และเฮอไมโอนี่ ตอนนี้เพื่อนรักของเขาอยู่ที่ไหน ทั้งสองคนเดินทางมาที่แห่งนี้ด้วยรึเปล่า
แต่แฮรี่มั่นใจว่า ที่แห่งนี้ไม่ใช่เรือนที่พักรับรองที่กระทรวงเวทมนตร์ไทยจัดไว้ให้พวกเขาเป็นแน่
ฟึ่บ ฟึ่บ เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง และคราวนี้แฮรี่ได้ทันสังเกตเห็นสิ่งที่ก่อให้เกิดเสียงดังดังกล่าว มันมาจากตู้จดหมายสองตู้ที่เพิ่งปรากฏเข้ามาใหม่นั่นเอง
แฮรี่เดินไปที่ตู้จดหมายที่เพิ่งปรากฏเข้ามาใหม่ บนตู้จดหมายมีรหัสปรากฏเช่นเดียวกับตู้อื่น ๆ แฮรี่ชี้ปลายไม้กายสิทธิ์เข้าไปใกล้ ๆ แสงไฟจากปลายไม้ทำให้เขาเห็นพยัญชนะอังกฤษตัว H และตัวเลขอีก 7 ตัว
นี่คือรหัสอะไรกันนะ...แฮรี่คุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่เขานึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน
มีนกฮูกสีกรมท่าบินเข้ามาและหายเข้าไปในตู้ที่เพิ่งปรากฏเข้ามาใหม่ แฮรี่ก้มและเงี่ยหูฟังใกล้ ๆ ก็ได้ยินเสียงพูดอะไรบางอย่างดังอยู่ในตู้จดหมาย และสักพักก็มีนกฮูกสีใบตองบินตามมาและหายเข้าไปในตู้
แฮรี่หันไปมองตู้จดหมายอื่น ๆ ก็มีลักษณะคล้ายกัน แต่อาจแตกต่างกันตรงจำนวนนกฮูก บางตู้มีนกฮูกจำนวนมากทยอยบินหายเข้าไป บางตู้ก็นาน ๆ ครั้ง แต่ที่มีจำนวนนกฮูกมากกว่าตู้อื่นก็คือตู้ 7-8 ตู้ ที่อยู่แถวหน้าสุดนั่นเอง
ที่นี่ที่ไหนกัน...แฮรี่ถามย้ำตัวเองเป็นครั้งที่เท่าใดแล้วนั้นเขาเองก็จำไม่ได้ โอ....ที่นี่ช่างน่าตื่นตากว่ากระทรวงเวทมนตร์อังกฤษเสียอีก เขาไม่เคยเห็นนกฮูกหลากสี และจำนวนมากมายขนาดนี้มาก่อน
แฮรี่เดินย้อนกลับมาที่ช่องว่างระหว่างตู้กลุ่มแรก กับตู้กลุ่มหลังๆ เขาพบว่ามันมีช่องทางเดินเข้าไปอีกด้าน และที่นั่นมีประตูทางเข้าจำนวน 6 บานด้วยกัน
ครั้งนี้ประตูดังกล่าวมีบานปิด และมีข้อความเขียนบนบานประตู....โชคดีที่น้ำยาสรรพภาษายังไม่หมดฤทธิ์แฮรี่จึงเข้าใจข้อความภาษาไทยนั้นได้
วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ วิศวกรรมและเทคโนโลยี ดาราศาสตร์ เรื่องลึกลับ อื่น ๆ
แฮรี่อ่านข้อความบนประตูเหล่านั้นทีละบานจนครบ เขาจึงเข้าใจว่าคงเป็นห้องแยกหมวดประเภทข้อความที่นกฮูกสื่อสารนำจดหมายมาส่งนั่นเอง
แฮรี่ทดลองบิดที่จับประตู มันถูกล็อคเอาไว้...แต่ด้วยสัญชาตญาณของแฮรี่ผู้มีความกล้าหาญมาตั้งแต่วัยเด็ก คิดหรือว่าแฮรี่ในวัยสามสิบหกจะไม่หาวิธีการพยายามเปิดประตูเข้าไปให้ได้
อาโลโฮโมร่า แฮรี่เสกคาถาสะเดาะกลอนประตูให้เปิดออก แต่ไม่มีผล
มันถูกล๊อกด้วยเวทมนตร์อื่น..แฮรี่คิด
เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง มีเสียงดังมาจากด้านหลังแฮรี่ เขาหันขวับไปมองทันที
ผู้ชายในชุดสูทสีดำสามคนกำลังยืนและทุกคนชี้ไม้กายสิทธิ์มาที่แฮรี่
คุณเป็นใคร บุกรุกเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร หนึ่งในนั้นพูดเสียงเหี้ยม แต่แววตาไม่ได้เหี้ยมเกรียมอย่างเสียงพูดเท่าใดนัก
แฮรี่ยังไม่ทันพูด ชายอีกคนก็สั่งการทันที จับตัวเขาไปให้หัวหน้าเดี๋ยวนี้
ผู้ถูกเลือกอย่างแฮรี่นะหรือจะยอมให้ถูกจับกุมได้โดยง่าย ไม่มีวันซะหรอก
ทารันทัลเลกร้า แฮรี่ร่ายคาถา และทำให้ชายคนที่จู่โจมเข้ามาเป็นคนแรกมีอาการเต้นอย่างบ้าคลั่งไม่หยุดและไม่สามารถควบคุมได้
อีกสองคนชะงัก แฮรี่ฉวยโอกาสนี้วิ่งออกมาจากจุดดังกล่าว เขาพยายามหายตัวออกไปจากที่นี่ แต่ไม่สำเร็จ เขาจึงวิ่งไปเรื่อย ๆ ในขณะ ๆ เดียวกันเสียงฝีเท้าของชายสองคนนั่นก็ยังคงดังไล่หลังแฮรี่มาไม่ห่างนัก
เมจิคอล บัฟ กาเรนตัส เสียงดังจากชายสามคนด้านหลัง
แฮรี่สะดุดขาตัวเองล้มลง แต่นั่นถือเป็นโชคดีของแฮรี่ เพราะเขาเห็นควายธนูสีดำสองตัวพุ่งผ่านร่างเขาไปอย่างเฉียดฉิว
นี่คงเป็นคาถาในโซนเอเซียอันลือลั่นสินะ...แฮรี่คิด เขาทราบมาว่าพ่อมดเขมรเป็นผู้ประดิษฐ์คาถานี้ หากใครโดนคาถานี้เข้าจะมีอาการปวดท้องอย่างรุนแรงโดยไม่ทราบสาเหตุ และทรมานมาก พ่อมดแม่มดตะวันตกหวาดกลัวคาถานี้เป็นยิ่งนัก...แฮรี่ขนหัวลุกซู่ที่สามารถรอดจากคาถานี้ได้อย่างหวุดหวิด
มาทางนี้ เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นข้างตัวแฮรี่ และเจ้าของเสียงนั้นดึงร่างเขาให้ลุกขึ้นและออกวิ่งไปอีกทางหนึ่ง
ผู้ชายคนนี้ลากตัวแฮรี่วิ่งออกมาได้ไม่นานเขาก็หยุด
เอาล่ะ หยุดตรงนี้ ชายอายุน่าจะไม่เกินสามสิบบอกพลางหอบหายใจถี่ด้วยความเหนื่อย
คุณเป็นใคร ที่นี่ที่ไหน แล้วผมมาอยู่ในนี้ได้อย่างไร ผมจะออกไปได้อย่างไร แฮรี่รัวถาม
ผมจะตอบคุณคราวหลังละกัน แต่ตอนนี้เราต้องหลบให้ปลอดภัยก่อน ชายผู้นั้นกล่าว พลางมองสำรวจไปรอบ ๆ
หลังจากนั้นเขาก็เอื้อมมือมาคว้าแขนแฮรี่ บอกให้แฮรี่หลับตา แฮรี่ทำตามทันที...เขาเชื่อใจผู้ชายคนนี้...และอีกอย่างเสียงฝีเท้าของชายสองคนนั้นก็กำลังใกล้เข้ามาอีกแล้ว
ลืมตาได้แล้วคุณ ชายแปลกหน้าบอกและสะกิดแฮรี่
เมื่อแฮรี่ลืมตาขึ้น เขามองเห็นว่าที่ที่ผู้ชายแปลกหน้าพามาเป็นห้องโล่ง ๆ สีขาว คำถามแรกของเขาคือ
ที่นี่ที่ไหนอีกล่ะ
ห้องสมหวัง...หรือถ้าหากจะเปรียบกับที่ฮอกวอตส์ มันก็คือ ห้องสมประสงค์ The room of requirement นั่นเองล่ะ ชายแปลกหน้ายิ้มอย่างภาคภูมิใจ
คุณรู้จัก ฮอกวอตส์ แฮรี่ทึ่งในตัวผู้ชายคนนี้มาก เขาไม่รู้มาก่อนเลยว่ามีนักเรียนพ่อมดชาวไทยที่ฮอกวอตส์ ด้วย
หลังจากที่โวลเดอมอร์ถูกคุณฆ่าตายแล้ว รัฐบาลไทยเห็นว่าที่นั่นมีความปลอดภัยจึงได้ส่งนักเรียนพ่อมดแม่มดไทยไปสัมมนาและจัดประชุมร่วมกันที่ฮอกวอตส์อยู่บ่อยครั้ง และผมก็บังเอิญไปทราบเรื่องห้องสมประสงค์เข้า จึงได้นำมาดัดแปลงใช้ที่นี่ ชายหนุ่มอธิบายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คุณเป็นมือปราบมารสินะ แฮรี่ พอตเตอร์ ผมยินดีมากจริง ๆ ที่ได้เจอคุณ
ส่วนคุณ...คือ แฮรี่ถามอ้อม ๆ
เพื่อน ๆ เรียกผมว่า อั้ยฟิว...แต่คนส่วนใหญ่ที่นี่เรียกผมว่า มิสเตอร์ฟิวชั่น ชายแปลกหน้าบอก และแฮรี่สาบานกับตัวเองว่า เขารู้สึกคุ้น ๆ กับชื่อนี้มาก ที่นี่ที่ไหน
ผมบอกคุณแล้วว่านี่เป็นห้องสมหวัง มิวเตอร์ฟิวชั่นหัวเราะนิด ๆ พลางคิดว่า แฮรี่นี่ความจำสั้นจริง
ผมทราบแล้ว แต่ห้องสมหวังที่ว่านี่อยู่ที่ไหนกัน แล้วยังจะประตูทางเข้าที่ผมโดนจับได้เมื่อสักครูอีก ตู้จดหมายมากมาย และนกฮูกสื่อสารมหาศาลนั่นอีก ที่นี่ที่ไหนกัน บอกผมมาเดี๋ยวนี้นะ แฮรี่เริ่มส่งเสียงดุ เขาไม่ชอบให้ใครมาหัวเราะ และรู้สึกเหมือนเขาโง่ซะเต็มประดา
ผมนึกว่าคุณจะรู้แล้วเสียอีก...คุณกดเบอร์โทรศัพท์นั่น และมันนำคุณมาที่ IP address แห่งนี้...ใช่แล้วที่นี่คือบอร์ดพันทิป และห้องรวมที่คุณเข้ามาในตอนแรกสุดคือ ห้องคาเฟ่รวมของบอร์ดพันทิป มิสเตอร์ฟิวชั่นเริ่มลังเล ตอนที่ผมเห็นคุณเข้ามา ผมนึกว่าคุณได้ที่อยู่มาจากกระทรวงเวทมนตร์เพื่อมาสืบเรื่องไม้ล้างป่าช้ามหาวิเศษ..แต่เมื่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของบอร์ดมาพบคุณเข้า ผมก็รู้โดยทันทีว่าคุณมาโดยไม่ได้รับเชิญ
แต่ผมไม่ทราบจริง ๆ ผมจำได้ว่าผมกดเบอร์เพื่อที่จะเดินทางไปที่พักเรือนรับรองของกระทรวงเวทมนตร์....ให้ตายสิ...ผมคงกดเลขผิดไปแน่ ๆ แฮรี่พอจะเข้าใจขึ้นบ้างแล้ว
ให้ตายสิ...เป็นความผิดพลาดของเจ้าทึ่มเลขานุการของท่านรัฐมนตรีแน่ ๆ เลย...บอกตั้งกี่ครั้งแล้วว่า อย่ากำหนดเบอร์เดินทางให้ใกล้เคียงกับเบอร์ลับของบอร์ดแห่งนี้ นี่ถ้าเจ้าหน้าที่บอร์ดพันทิปรู้เข้าว่ากระทรวงเวทมนตร์รู้เส้นทางเข้ามาดักข้อมูลในบอร์ดนี้ละก็....กระทรวงโดนถล่มแน่ ๆ มักเกิ้ลที่เล่นพันทิปยิ่งจับไม่ปล่อยอยู่ด้วย มิวเตอร์ฟิวชั่นพูดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
และเมื่อรู้สึกตัว..เขาจึงรู้ว่า..เขาทำพลาดอีกเรื่องหนึ่งแล้ว...นั่นคือ การเผยความลับของกระทรวงเวทมนตร์ไทยให้คนนอกรู้
นี่หมายความว่า คุณก็แอบอยู่ในบอร์ดนี่เหมือนกัน และคุณก็แอบเข้ามาดูอยู่นานแล้วจึงรู้ช่องทางหนีทีไล่ของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสินะ แฮรี่ถึงบางอ้อ ถ้าอย่างนั้น คุณต้องนำผมออกไปได้อย่างปลอดภัย....และผมคิดว่าเป็นคุณนั่นเอง ที่เป็นเจ้าหน้าที่กระทรวงเวทมนตร์ไทยที่ผมตามหาอยู่
ใช่แล้ว....ที่จริงท่านรัฐมนตรีกำหนดให้ผมเข้าพบพูดคุยกับคุณและเพื่อนอีกสองคนในวันพรุ่งนี้....นี่แสดงว่าเรามีวาสนาต่อกัน มิวเตอร์ฟิวชั่นพูดเสียงหวานเสียจนแฮรี่เสียวสันหลังวาบ
เอาล่ะ...ผมว่าคุณช่วยพาผมออกไปจากที่นี่ และกลับไปหาเพื่อนของผมที่เรือนรับรองก่อนเถอะ...และหลังจากนั้น ผมคิดว่าเราคงได้มีเรื่องพูดคุยกันอีกเยอะ
Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2553 |
Last Update : 16 มิถุนายน 2556 18:19:48 น. |
|
0 comments
|
Counter : 512 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
~My Birthday is on April 14~
|
widget counter
สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับเพื่อน ๆ บล็อกแก็งค์และผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน
เจ้าของบล้อกเขียนหนังสือเป็นงานอดิเรก ด้วยใจรัก เพราะเขียนแล้วมีความสุข...ทั้งนี้ งานเขียนทุกชิ้นมีลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย เพราะฉะนั้น ห้ามนำไปดัดแปลง ต่อเติม แก้ไข และเผยแพร่เป็นผลงานของตัวเองเชียวนะคะ เพราะจะถือเป็นการกระทำผิดกฏหมายลิขสิทธิ์
ขอบคุณค่ะ
|
|
|
|
|
|
|