BlogGang.com : : ล็อกอินมาเพื่อการนี้ : หนังสือไทย หนังสือเทศ เมื่อการอ่านไม่หยุดอยู่แค่ขอบแดนประเทศไทย

หนังสือไทย หนังสือเทศ เมื่อการอ่านไม่หยุดอยู่แค่ขอบแดนประเทศไทย

ก่อนอื่นใด
ต้องขอบอกว่าสงสารคนอยุธยา อ่างทอง ที่ตอนนี้เมืองของตนจมน้ำอยู่
ไม่เกี่ยวกับหนังสือ แต่อยากเกริ่น ช่วยๆกันนะคนไทย ถ้ารอแต่ภาครัฐ เกรงว่าจะไม่ทัน

กลับมาที่เรื่องหนังสือ เพราะวันนี้ดิฉันไปพิชิต mission ที่ศูนย์สิริกิตต์มาแล้ว
ต้องขอบอกว่าปีนี้ดิฉันมีการเตรียมตัวดีเป็นพิเศษ ทั้งหมายตาหนังสือที่ต้องการไว้ หมายตาบูธของหนังสือนั้นๆไว้ รวมทั้งต่ออายุสมาชิกของหนังสือต่างๆ ต้องขอบอกว่าวิธีนี้ได้ผลมาก เพราะเราสามารถควบคุมได้ทั้งเวลาและทรัพย์ในกระเป๋า ที่สำคัญดิฉันสามารถจบภาระกิจได้ก่อนเวลาแถมยังเหลือเวลาเดินไถลได้อีกสักครู่

พระเอกวันนี้ที่ดิฉันมองหา คือหนังสือเรื่อง Dangerous Liaisons ส่วนนางเอกนั้นคือ ร้อยกรองขุนช้างขุนแผน แต่งานนี้เรียกได้ว่าแจ็คพ็อต หรือยิ่งกว่าแจ็ตพ็อต เพราะดิฉันกลับไปถูกใจพระรองของงานเข้าอย่างจังชนิดที่เรียกได้ว่าคว้ามาไว้ในอ้อมแขนแบบลืมพระเอกนางเอกที่เดียวเชียว ก็จะอะไรล่ะ เพราะดิฉันไปเจอร้อยกรองรามเกียรติเข้า ฉบับในพระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่หนึ่ง บิงโก!!!!

อันที่จริงหนังสือตระกูลนี้นั้นมีจำหน่ายอยู่เนืองๆ แต่ในงานนี้ราคาถูกเหลือใจถ้าเทียบกับคุณค่าในเล่ม อันที่จริงต้องบอกว่าได้เพื่อนพระรองมาอีกต่างหาก ชื่อว่าพระราชพิธีเดือนสิบสอง อ่านตระกูลนี้จบคงได้รำพันเป็นกลอนแน่เทียว

ก็ขอยืดอกรับเลยละกันว่านิยมหนังสือร้อยกรองเก่าๆอย่างนี้ยิ่งนัก จะเรียกว่าหลงไหลเลยก็ได้ เคยคิดว่าท่านสุนทรภู่ท่านคงจะพูดเป็นภาษากลอนแน่ๆ ยามที่ท่านเจรจาเรื่องราวประจำวัน ก็คนอาไร้เขียนนิยายเป็นภาษากลอนได้เป็นเล่มๆ และไม่ใช่แค่เพียงเรื่องเดียว ไอ้เราที่ว่าชอบอ่านชอบเขียนนี่ขี้หมูขี้หมามาก
แต่ก็นั่นแหละนะ ขี้หมูขี้หมาอย่างเราก็ขออ่านงานระดับเทพแบบนั้นและยกขึ้นหิ้งไว้เป็นบรมครู

จากการที่ดิฉันกำลังยิ้มแย้มแจ่มใสกะท่านสุนทรภู่อยู่ นู้น ใครบางคนกวักมือเรียกยิกๆอยู่ตรงบูธหนึ่งไกลๆ

Hey !!!! you looking for me, right?
Why don't you come and get me? Why you keep me waiting for so long...I am here and I am ready to be with you...

เวรกรรม ลืมเสียสนิทเลยว่ามองหาใครอีกคนอยู่ ดิฉันรีบลาจากมุมร้อยกรองโดยไว ดิฉันวิ่งปรู๊ดไปทันใด แต่ไม่ได้ตัวเปล่าเสียแล้วเพราะมีทั้ง ท่านขุนช้าง ชายรักเดียวในดวงใจ พระรามและพระลักษ์ นอนแอ่งแม้งอยู่ในกระเป๋าผ้าใบเก่งที่ไปกรำศึกด้วยกันทุกปี

ทันทีที่ไปถึงก็ให้แปลกใจ เพราะมีเยาวชนจำนวนพอสมควรยืนดูหนังสือในบูธอยู่ เออ...นะ เด็กสมัยนี้เขาไม่อ่านร้อยกรองกันละ เพราะเขาโกอินเตอร์กันไปไกล สงสัยไอ้ความเข้าใจของดิฉันที่เขียนไว้วันก่อนหน้านี้คงต้องได้รับการแก้ไขเสียแล้วว่า อันที่จริงเด็กไทยไม่ชอบอ่านหนังสือไทยกันแล้ว แต่พัฒนาไปอ่านหนังสือภาษาอังกฤษต่างหาก ฮ่า

คิดแล้วก็ให้ทั้งดีใจและเสียใจอยู่ไนที

ที่ดีใจก็เพราะว่าเด็กเรานี่มีพัฒนาการด้านภาษาดีเยี่ยม ตัวดิฉันเองยังอ่านไม่กระดิกเมื่อตอนอายุเท่านี้ ออกจะรู้สึกกลัวหนังสือภาษาอังกฤษด้วยซ้ำในตอนนนั้น แต่...แต่ฟังดีๆนะคะ เด็กเหล่านั้นมองหาหนังสือแฟนตาซีเด็กเื่ท่านั้น ดิฉันรู้ได้ไงหรือคะ ก็ดิฉันเดินตามน่ะค่ะ คือว่าอย่างรู้ว่าเขาอ่านอะไรกันหนอ
ส่วนตัวดิฉันเองก็เป็นคนหนึ่งที่อ่านหนังสือแฟนตาซี แถมยังเป็นแฟนประจำอยู่่เล่มสองเล่ม ต้องยอมรับว่าหนังสือแฟนตาซีถาษาอังกฤษสนุกค่ะ หากแต่ดิฉันชอบนิยายมากกว่า มีอยู่เล่มนึงที่อ่านยากมาก ต้องขอย้ำว่ายากมาก จนบัดนี้ยังพยายามอ่านให้จบอยู่ ด้วยความหนาและตัวหนังสือเล็กๆที่บรรจุไว้ภายในมันบั่นทอนความอดทนเหลือเกิน ยิ่งภาษาที่ใช้มันก็อยาก แต่ดิฉันจะพยายามต่อไป เอาให้มันรู้ไปว่าฉันจะเอาชนะไม่ได้ เจ้าเล่มนี้ที่ว่าก็คือ One Hundred Years of the Solitude ที่มีชื่อภาษาไทยว่าหนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว

กลับมาที่เรื่องความเสียใจ ก็ให้รู้สึกจริงๆนะว่าเสียดายที่ร้อยกรองของดีของบ้านเราไม่เป็นที่นิยมขนาดนี้ จะทำอย่างไรดีนะให้เด็กๆหันมาอ่านร้อยกรองกันบ้าง เราก็รู้แหละนะว่าภาษาแบบนี้มันไม่สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ ก็ใครละจะพูดว่า โอ้ว่าป่านชะนี้เจ้าพี่ข้า จะห่วงหาคิดถึงคำนึงใหม อัสดงเย็นย่ำให้ช้ำใจ เจ้าจะคิดถึงคนไกลฉะไหนมี
เขาก้คงพูดกันว่า เย็นแล้วคนไกลเขาจะคิดถึงคนไกลอีกคนใหมนะ จบ

ภาษาร้อยกรองเป็นภาษาที่อ่านแล้วต้องแปล ต้องตีความเฉกเช่นภาษาต่างประเทศ ไม่ใช่ภาษาสำเร็จรูปแบบร้อยแก้ว เพราะฉะนั้นถ้าผู้อ่านไม่อดทนและพยายาม ผู้อ่านอาจยอมแพ้ความหนาและความซับซ้อนของเนื้อหา เพราะฉะนั้นไม่ว่าคุณจะอ่านหนังสือไทยแท้หรือหนังสือเทศต่างก็ต้องใช้กำลังใจในการอ่านเช่นกัน

อ้อ...เกือบลืมไป ว่าไอ้คนที่เรียกยิกๆเมื่อกี้น่ะนะ ไม่ใช่พระเองของงานนี้เลย แต่เป็นเจ้าหนูเพอร์ซี่ แจ็คสัน เล่มล่าสุด The son of Neptune เจ้าเด็กคนนี่มันนกรู้ว่าดิฉันนั้นประทับใจการร้อยเรียงเรื่องของพ่อของเขาเหลือเกิน Rick Riordan
ทุกครั้งที่อ่านเรื่องนี้ดิฉันจะนึกถึงงานของแก้วเก้า และงานของลักษณวดีเล่มล่าสุดทุกครั้ง ก็เรื่อง บาดาล - เทวปักษี
ส่วนพระเอกของดิฉันน่ะหรือ น้องเจ้าหน้าที่บอกว่า "เราไม่เอามาค่ะ มีที่ร้านแต่ไม่เอามางานนี้ พี่ลองไปเช็คดูละกันนะคะเพราะไม่ได้มีทุกสาขา"

เอาวะ ของดีก็ย่อมมีน้อย คิดไปคิดมาก็เหมือนผู้ชายซะจริงๆ มีให้เห็นอยู่ดาษดื่นแต่หาที่เหมาะๆจริงๆนี่ยากจัง

"หากชาตินี้ไม่มีชายอันพึงเชย ก็อย่ามีเสียเลยจะดีกว่า" ไอ้เพื่อนคนเก่าอีกนั่นแหละ ตะโกนปาวๆอยู่ข้างหูหลังจากที่ฟังดิฉันบ่นจบ

"ในชาตินี้ขอมีชายให้ได้เชย เพราะอยากเคยได้เชยชายใดบ้าง หากถึงวันจำใจต้องไกลร้าง ขอได้อ้างกับพระยมอย่างสมใจ"

เจ้าเพื่อนตัวดีหัวเราะก๊าก แถมยังแซวให้อีกว่า "ยากว่ะ สามสิบแล้วนะแก"

โพล๊ะ...เสียงขุนช้างฟาดกะบาลใครบางคนอย่างจัง "เลิกคบ...วันนี้เลิกคบกับกัน"

(ข้อควรมข้างบนเป็นความคิดเห็นเฉพาะตัวบุคคล ถูกใจไม่ถูกใจอย่างไรก็อภัยด้วยนะคะ)

Create Date : 09 ตุลาคม 2554

Last Update : 9 ตุลาคม 2554 23:47:36 น.

3 comments

Counter : 2036 Pageviews.

ผมก้อชอบเพอซี่ แ็จ็กสันเหมือนกัน
แต่ยังอ่านไม่จบเล่มหนึ่งเลย 55 ศัพท์มันยากเป็นบ้าเลยครับ ศััพท์ประหลาดๆ

แต่เพลินดี

โดย: Superguiman

วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:16:15:48 น.

สู้ต่อไป Superguiman โยว่ๆๆๆๆ

โดย: Pharnuch

วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:16:33:29 น.

ชอบมากคับเป็นของไทยโบราณ

โดย: ปั๊ม IP: 180.183.56.52 วันที่: 5 มิถุนายน 2558 เวลา:16:49:06 น.