บันทึกรักจากใจแม่ ถึง "น้องแพรวา" ตอนที่ 4

 

	วันที่ 9/4/48 เราไปทำบุญที่วัดมังกรกมลาวาสกันนะคะลูก ไปสะเดาะห็เคราะห์ให้พ่อเต่ากัน หลังจากนั้นเราก็เดินทางไปพิษณุโลกกันเลยจ๊ะลูก แม่ กับ พ่อได้หยุดสงกรานต์แล้วไง กลับแพร่ไปหาคุณตากัน แต่เราจะนอนที่พิษณุโลก 1 คืนนะจ๊ะ ไปถึงพิษณุโลกประมาณ 5 โมงเย็นแวะไปหายายก่อน ตอนนี้ยายมาอยู่เป็นเพื่อนยายทวดจ๊ะ ยายทวดแก่แล้ว ต้องมีคนดูแลตลอด แล้วก็ไม่ยอมไปอยู่กับเราที่ แพร่ด้วย ยายคงเหงาอ่ะ อยู่ที่ไหนก็ไม่เหมือนอยู่ที่บ้านเราหรอกนะ คืนนั้นเราไปนอนกันบ้านป้าเจี๊ยบ เพราะแม่กลัวหนูแปลกที่ไง และที่สำคัญบ้านป้าเจี๊ยบมีแอร์ด้วยล่ะ อิ อิ ป้าเจี๊ยบ กับ น้าเอ เป็นเพื่อนสนิทของแม่จ๊ะ ยังมีน้าเอ๋อีกคน แต่ตอนนี้น้าเอ๋อยู่ฮอลแลนด์ วันที่ 10/4/48 ออกจากบ้านป้าเจี๊ยบ ไปแวะทานข้าวมันไก่เจ้าอร่อยก่อนจ๊ะ แต่เสียอารมณ์มากๆ รอเกือบ ชม.แน่ะ ไม่รู้ว่ารอไปได้อย่างไร คงเพราะความที่อยากกินมั้ง หลังจากนั้นก็แวะไปรับยายที่บ้านยายทวดกัน หนูเล่นกับพี่เจมส์ และ พี่พลอย สนุกกันใหญ่เลย และแม่กับพ่อก็รู้สึกภูมิใจในตัวหนูนะ ที่หนูแสดงความมีน้ำใจออกมาให้เห็นหลายๆครั้ง เช่น เวลาที่พ่อหยิบขนมส่งให้หนู หนูก็จะต้องขอไปให้พี่พลอย กับ พี่เจมส์ด้วย เวลาจะไปไหน หนูก็จะไปเรียกพี่ๆด้วยทุกครั้งเสมอไป แม่อยากให้หนูเป็นคนที่มีน้ำใจ และ คิดถึงจิตใจของคนอื่นแบบนี้ไปจนโตเลยนะจ๊ะลูก วันที่ 11-13/4/48 เรายังอยู่ที่บ้านคุณตาที่เมืองแพร่อยู่ แต่ว่าเย็นวันที่ 13 เราไปเที่ยวสงกรานต์ โดยไปเล่นน้ำที่ อ.หนองม่วงไข่กัน หนูทานน้ำแข็งใสที่พ่อซื้อมาให้ ซึ่งมันก็ทำให้เกิดเรื่องเลย วันที่ 14/4/48 ตอนเช้า หนูอาเจียนตลอดกินอะไรก็ออกมาหมด พ่อ กับ แม่ก็เลยพาหนูไปหาหมอ ซึ่งหน้าเทศกาลแบบนี้ หมอที่คลีนิคปิดหมดเลยลูก เราต้องพาหนูไปโรงพยาบาล "แพร่คริสเตียน" หมอบอกว่าติดเชื้อ เลยโดนฉีดยาร้องไห้จ้าเลย เป็นครั้งแรกที่หนูโดนฉีดยา ซึ่งไม่ใช่วัคซีน แต่เป็นยารักษาโรค วันนั้นพ่อเลยได้บริจาคเลือดไปด้วยเลย อิ อิ อยากทำบุญเหมือนกันแต่แม่ไม่กล้าจ๊ะ แล้ววันนี้ก็อาเจียนทั้งวัน น่าสงสารมาก พอตอนเย็นพี่ๆเค้าทานข้าวกัน หนูแพรวาก็คงหิวอ่ะนะ หนูตักโจ๊กทานเองเลย ทานติดๆกัน น่าสงสารมาก ตักแบบไม่หยุดเลย พอคำที่ 5 ก็พุ่งออกมาอีก แล้วหนูก็ร้องอยากกินลูกชิ้นปิ้ง อยากกินหมูยอ อยากกินข้าวเหนียว อยากกินสารพัดเลยลูก แต่ก็ให้กินไม่ได้ น้าปอเลยเอายาแก้อาเจียนของพี่พลอย มาให้หนูกิน ทิ้งไว้ซัก 1 ชม.ก็เลยลองป้อนโจ๊กใหม่ คราวนี้ไม่อาเจียนแล้ว เก่งมากๆเลยลูก หนูกินเก่งมากๆเลย ไม่เคยกินข้าวขนาดนี้มาก่อนเลย พอตอนนอนก็นอนแบบน่าสงสาร เอามือแนบแก้ม หลับตาพริ้มเลย คืนนั้นแม่นอนไม่หลับเลย คอยลุกมาดูหนู กลัวหนูมีไข้ และ กลัวอาเจียนรถที่นอนด้วย แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดีจ๊ะ วันที่ 15/4/48 วันนี้เราเดินทางกลับบ้านที่ปทุมฯ กันนะลูก เราแวะมาส่งยายที่บ้านยายทวดก่อน หนูก็มากินโจ๊กที่บ้านยายทวดได้นิดหน่อย หลังจากนั้นหนูก็นอนหลับมาตลอดทางเลย จากพิษณุโลก จนถึงนครสวรรค์ แม่ต้องปลุกมาให้ทานยา ซึ่งกว่าหนูจะลุกได้ ก็แทบแย่ หลังจากนั้นหนูก็นอนยาวต่อ จนถึงบ้านที่ปทุมฯเลยล่ะ แม่ต้องคอยมองดู กลัวหนูไม่หายใจ วันที่ 16/4/48 วันนี้เราไปทำบุญที่วัดขนอนใต้ (พ่อเต่าทำไข่พะโล้ แม่ทำหลนปลาเจ่า และ ทอดปลาสลิด) นั่งรถไปยังไม่ถึงไหนเลย หนูก็อาเจียนออกมาอีกแล้ว เราต้องแวะปั๊มน้ำมันจัดการทำความสะอาดหนู และรถก่อน พอไปถึงวัดถวายอาหารให้กับหลวงปู่แล้ว หนูก็ร้องไห้กลับบ้าน พอมาถึงบ้าน ก็เลยหลับกันหมดเลย พ่อ แม่ ลูก ฝนก็ตก อากาศก็ดี เปิดแอร์นอนห้องข้างล่างสบายจังเลย แต่หนูก็ยังไม่สดใส ร่าเริง และไม่ยอมกินยาเหมือนเดิม แม่ไปหาซื้อยา DIMENO ที่เหมือนของพี่พลอย ไม่มีเลย ร้านหมอเด็ก "หมอสกล" ก็ปิด ก็เลยไปหาอีกหมอนึง หมอบอกว่า ให้ทานยาของโรงพยาบาลนั่นแหละให้หมด อย่าไปกินยาอย่างอื่น จะทำให้มีอาการคอแข็งและตาค้างได้ วันที่ 17/4/48 วันนี้ก็ไม่ได้ไปไหนตามเคยเลยลูก เพราะ Gymboree ของหนูปิดสงกรานต์ แต่หนูก็ยังไม่ร่าเริงเหมือนเดิม แย่งจังเลย หนูป่วยคราวนี้ผอมลงไปเลย กระดูกสันหลังมองเห็นได้ชัดจริงๆนะ แม่ล่ะอยากเจ็บป่วยแทนหนูได้จริงๆ ลูกเจ็บ แม่เจ็บกว่าหลายเท่านะจ๊ะ วันที่ 18/4/48 วันนี้แม่ต้องไปทำงานแล้ว ก็ส่งหนูบ้านแม่ติ๊ดเหมือนเดิม หนูงอแง มาก ไม่ยอมเดิน พุงป่องมากๆๆๆๆๆ สงสัยท้องจะอืด เลยต้องพาไปหาหมอ ที่ร้าน "หมอสกล" หมอบอกว่าลำใส้บวม และหนูก็อึกมากนะ อดทนเก่งมาก เพราะถ้าเป็นเด็กคนอื่นน่ะ โดนฉีดยาไปแล้ว หมอเลยให้งดนม ให้ดิ่มเกลือแร่ และทานแต่น้ำข้าวต้ม และนมสำหรับรักษาโรค วันที่ 19/4/48 วันนี้แม่ต้มข้าวต้ม และ ทอดปลาสลิด เตรียมมาให้ที่บ้านแม่ติ๊ด แม่ติ๊ดบอกว่าทานได้เยอะมาก ตอนกลางวันทานขนมเซี่ยงไฮ้ไป 2 อัน และร้องขอกินนมเปรี้ยว แต่ไม่ให้ทาน ตอนเย็นก็กินข้าวกับปลาทู กินขนมเลย์ แต่ท้องก็ป่องเหมือนเดิม พอพ่อมารับก็ไปซื้อขนมบัวลอยกิน และกลับมาบ้าน พ่อเค้าก็เอาถ้วยมา 2 ใบ เผื่อแม่ด้วย แต่แม่ยังไม่หิว พ่อก็เลยเทกินคนเดียว หนูก็เลยบอกว่า "พ่อเทให้แม่ด้วยสิ" พูดบ่อยมาก พ่อก็บอกว่า "เดี๋ยวแม่ก็เทเองนั่นแหละ" สงสัยจะไม่ยอม กลัวแม่ไม่ได้กิน หนูก็เลยเอาช้อนตักออกมาจากถ้วยพ่อ มาใส่ถ้วยให้แม่กิน แต่แม่ก็มัวทำอะไรอยู่หลังบ้านไม่แน่ใจ พ่อก็เลยกินถ้วยที่หนูตักมาไว้ แค่นั้นแหละ หนูแพรวาร้องไห้ลั่นบ้านเลย บอกว่า "พ่อกินของแม่ทำไม" แล้วก็ร้องโวยวาย พูดซ้ำๆ อยู่นั่นแหละ จนแม่ต้องบอกพ่อให้เทออกมาให้อีกถุงนึง ถึงหยุดร้องและบอกกับแม่ว่า พ่อแกล้งหนู เอาชายเสื้อเช็ดน้ำตาป้อยๆ เลย แม่ขอบใจหนูมากที่หนูเป็นห่วงแม่ มันเป็นความรู้สึกที่บรรยายออกมาไม่ถูกนะลูก มันตื้ออยู่ในอก เหมือนกับว่าในชีวิตนี้แม่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้วลูก มีหนูอยู่กับแม่ เท่านี้แม่ก็พอใจแล้ว แม่ขอให้หนูรัก และเป็นห่วงแม่แบบนี้ตลอดไปเลยนะคะ รักหนูมากมายจ๊ะ

Create Date : 03 เมษายน 2551		9 comments
Last Update : 3 เมษายน 2551 15:25:46 น.
Counter : 361 Pageviews.
Share Tweet