เมื่อเริ่มชินภาษาประกิตของเมืองผู้ดีพอจะจับทางออกแล้วเขาต้องพูดกันประมาณนี้

มีอยู่วันหนึ่งไม่มีใครอยู่บ้านเลย สุดสวยอยู่บ้านคนเดียว เสียงกริ่งโทรศัพท์บนก็ดังขึ้น เราก็ ฮัลโหล แต่เสียงปลายสายตอบกลับแบบ เล่นเอาตรู งง และเงิบ เพราะ มันเป้นภาษาแขกที่พูดภาษาอังกฤษ แบบเร็วปรื๊อ จนเราบอกว่าพูดช้าๆได้หรือเลป่าเพราะฉํนพูดภาษาอังกฤษไม่ได้

ปลายสาวยก็ชะลอความเร็วลง แต่สุด ท้าย พูดกันอยู่ประาณ 10 นาทีไม่รู้เรื่อง สุดสวยเลยบอกไปว่า "This i s your problem" แล้วก็วางสายไป ปลายสาวยมันคง งง นะว่าสรุปที่มันคุยมาเป้น 10 นาทีนี่คุยกับคนบ้าหรอ ฮ่าๆๆๆ

เช๊อะ ใครจะไปฟังรู้เรื่องขนาดคุยกับผัวฉํนยังไม่รู้เรื่องเลย นับลประสาอะไรกับแก ฮ่าๆๆๆ

จากนั้นมาเรารู้แล้วว่าปัญหาของเราคือ จะฟังเสียจากมือถือหรือโทรศัพท์ไม่เข้าใจ เพราะเราเป้ฯคนเวลาคุนต้องจ้องหน้าคู่ต่อสู้ เอ๊ยย คู่สนทนา จัองตา และปาก เราถึงจะเข้าใจว่าเขาพูดอะไรเขาจะสื่อสารอะไร

ถ้าคนไม่สนิทก็คงคิดว่า" อีนี่ชอบตรูแน่ๆ "

แต่ เมื่ออยู่นานไปเราจะคุ้นชินกับสำเนียงและภาษาที่เราได้ยินทุกวัน มันเหมือนจะเข้าไปในหูแบบอัตโนมัติ ดังนั้น สาวๆทั้งหลายไม่ต้องกลัวไม่ต้องกังวลเรื่องสื่อสารหรือพูดอะไรออกไปฝรั่งจะมไ่เข้าใจนะคะ

เราต้องคิดว่า มันไม่ใช่ปัญปาของฉัน แต่มันคือปัญหาของคุณแล้วล่ะที่ฟังฉันไม่รู้เรื่อง

ป้าแก้ว ยูเค.