Bloggang.com : หมึกสีดำ : หนีนรก ตอนที่ ๑๙ - กรรมบถ ๑๐ ข้อที่ ๙ พยาบาท

หนีนรก ตอนที่ ๑๙ - กรรมบถ ๑๐ ข้อที่ ๙ พยาบาท

ตอนที่ ๑๙
กรรมบถ ๑๐ ข้อที่ ๙ พยาบาท

...............ท่านสาธุชนพุทธบริษัททั้งหลาย สำหรับตอนนี้เป็นตอนที่ ๑๙ ของเรื่องการหนีนรกการปฏิบัติเพื่อหนีนรกเป็นตอนที่ ๑๙ แต่ก่อนที่จะพูดถึงการปฏิบัติ โดยทั่วๆ ไป ก็ขอบทสรุปมาพูดกับบรรดาท่านพุทธบริษัทเสียก่อน การหนีนรกจริงๆ ในเบื้องต้อนก็ใช้อารมณ์ ๓ อย่าง คือ อารมณ์ตัดสังโยชน์ ๓ ประการ คือ

............... ๑. สักกายทิฎฐิ

............... ๒. วิจิกิจฉา

............... ๓. สีลัพพตปรามาส

............... สำหรับอารมณ์ของสักกายทิฎฐินั้น มีความเห็นฝืนจากความเป็นจริง คือว่าไม่ยอมนึกถึงความตาย หรือว่าไม่คิดว่าชีวิตนี้มันจะตาย ถ้ามีอารมณ์อย่างนี้เป็นอารมณ์ของพระโสดาบัน กับสกิทาคามี ถ้ามีความรู้สึกว่าร่างกาย ไอ้ที่พูดเมื่อกี้นะ เป็นอารมณ์ฝืนจากอารมณ์ของพระโสดาบัน กับสกิทาคามี ถ้าเห็นร่างกายนี้สะอาด สวยงดงาม น่ารักน่าชม ข้อนี้มีอารมณ์ที่ฝืนกับอารมณ์ของพระอนาคามี การมีความเข้าใจว่าร่างกายนี้เป็นของเรา เรามีในร่างกาย ร่างกายมีในเรา อารมณ์อย่างนี้เป็นอารมณ์ฝืนกับอารมณ์ของพระอรหันต์ ถ้าเราจะตัดเราจะทำแบบไหน อันดับแรกจริง ๆ เราก็แก้สักกายทิฎฐิ ที่มีความเห็นผิดจากความเป็นจริง ทำใจใหม่ให้เห็นถูก การเห็นถูกตามความเป็นจริงก็เพราะว่าตัวอย่างมีมาก คนก็ดี สัตว์ก็ดี เกิดมาแล้วต้องตายด้วยกันทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งความตายเป็นของไม่แน่นอนในเวลา ที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า

............... "เธอทั้งหลาย ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง แต่ความตายเป็นของเที่ยง และเธอทั้งหลายจงอย่างคิดว่า ความตายจะเข้ามาถึงเราในวันพรุ่งนี้" พระองค์ให้คิดว่าความตายอาจจะมาถึงเราวันนี้ไว้เสมอ ในตอนหนึ่งที่พระองค์ตรัสกับพระอานนท์ ถามพระองค์ว่า

............... "อานันทะ ดูก่อนอานนท์ เธอคิดถึงความตายวันละกี่ครั้ง" ความจริงเวลานั้นพระอานนท์ท่านเป็นพระโสดาบัน พระอานนท์กราบทูลองค์สมเด็จพระภควันต์ว่า

............... "ข้าพระพุทธเจ้า นึกถึงความตายวันละประมาณ ๗ ครั้งพระเจ้าข้า"

............... พระพุทธเจ้าตรัสว่า "อนันทะ ดูก่อนอานนท์ ความรู้สึกนึกถึงความตายวันละ ๗ ครั้งนี่ห่างเกินไป ตถาคตเองนึกถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก"

............... นั่นพระพุทธเจ้าเองก็ไม่ไว้ใจในชีวิต ทรงคิดเสมอว่า ชีวิตอาจจะตายเมื่อไรก็ได้ หายใจเข้าแล้วไม่หายใจออกก็ตาย หายใจออกแล้วไม่หายใจเข้าก็ตาม ชีวิตของเราจริง ๆ อยู่ที่ลมหายในเท่านั้นเอง ให้มีความรู้สึกอย่างนี้เป็นอารมณ์แรกที่จะเข้าไปตัดนรก หรือว่าหนีนรกให้พ้น ต่อไปเมื่อเราคิดว่าวันนี้เราอาจจะตาย เราก็สร้างความดี ความดีอันดับแรก ยอมรับนับถือพระพุทธเจ้า ยอมรับนับถือพระธรรม ยอมรับนับถือพระอริยสงฆ์เป็นการแก้อารมณ์ของสังโยชน์

............... อารมณ์ของสังโยชน์ ข้อที่ ๒ ที่เรียกว่า "วิจิกิจฉา" มีความสงสัยว่า พระพุทธเจ้าอาจจะไม่ดี พระธรรมอาจจะไม่ดี พระอริยสงฆ์อาจจะไม่ดี แต่เราก็ใช้ปัญญาเข้าพิจารณา ความดีของพระพุทธเจ้า ความดีของพระองค์ก็ไม่ต้องดูคำสรรเสริญ ที่เขาสรรเสริญพระพุทธเจ้าแต่เราก็ไม่ยอมฟัง เรามองดูผลของท่านที่ตรัสออกมาในพระธรรมคำสั่งสอง แต่ว่าการตรัสหนีนรกเบื้องต้นเราก็ยังไม่ใช้อารมณ์กว้าง ใช้แค่พิจารณาศีลห้า ว่าการละเมิดศีลห้ามันดีหรือมันเลว มีความสุขหรือความทุกข์ มีความเยือกเย็นหรือความเร้าร้อน ถ้าปฏิบัติตามศีลห้าได้จะมีความเยือกเย็นหรือมีความเร้าร้อน หรือมีความสุขหรือความทุกข์ ก็จะเห็นว่าทุกคนรักชีวิตของตน นี้ศีลข้อที่ ๑ ถ้าไม่ทำลายเข้าเขาก็ไม่ชอบ เราคิดทำลายเขา ๆ ก็คิดทำลายเราเป็นของไม่ดี มีแต่ความเดือดร้อน ในเมื่อสร้างศัตรูทรัพย์สมบัติของบุคคลใดก็ตามย่อมมีการหวงแหน เพราะการหาทรัพย์สมบัติมาด้วยยาก ก็ปรารถนาจะใช้สอยตามลำพัง ไม่ต้องการให้ใครมายื้อแย่งทรัพย์สินของตนไป เราถูกเขาแย่งทรัพย์เราไม่พอใจขนาดไหน เขาถูกเราแย่งเขาก็ไม่พอใจขนาดนั้นเหมือนกัน สามีและภรรยาต่างคนก็ต่างมีความรัก ต่างคนก็ต่างมีความหวงแหน ถ้าเราไปละเมิดสิทธิของเขา ๆ ก็ไม่ชอบ หรือเขาละเมิดสิทธิของเรา เราก็คงไม่ชอบ เหมือนคนอื่นเขาก็ไม่ชอบเหมือนกัน การที่เป็นคนไร้สติสัมปชัญญะ ไม่มีสติ มัวเมาเผลอสติทำตนคล้ายคนบ้า อย่างนี้ใครๆ ก็ไม่ชอบ เราก็ไม่ชอบ คนอื่นก็ไม่ชอบ ก็รวมความว่าเราก็เป็นคนดี

............... ๑. มีใจดี มีเมตตา ความรัก กรุณาสงสาร และก็มีอารมณ์สันโดษ ทั้งหมดทั้ง ๓ ประการ นี้สามารถควบคุมศีลได้ เราก็เป็นคนมีความสุข

............... เรื่องนี้ขอเว้นไว้แต่เพียงเท่านี้บรรดาท่านพุทธบริษัท ต่อไปก็จะพูดถึงกรรมบถ ๑๐ ประการ

............... กรรมบถ ๑๐ ประการ ข้อที่ ๙ ที่เรียกว่า "พยาบาท" พยาบาทนี่การจองเวรจองกรรม จองล้าง จองผลาญ จองความโกรธเข้าไว้ คือขังความโกรธไว้นาน ๆ คิดทำลายทุกอย่างให้พินาศลงไป ใครที่ทำให้ใจเราไม่ชอบจะฆ่าเขาบ้าง เราจะกลั่นแกล้งเขาบ้าง จะคิดประทุษร้ายเขาบ้าง อย่างนี้เป็นอารมณ์ที่มีแต่ความเร่าร้อน พระพุทธเจ้ากล่าวว่า อารมณ์อย่างนี้เป็นอารมณ์ที่ต้องไปสู่อบายภูมิ มีนรกเป็นต้น เพราะกำลังใจเศร้าหมอง พระองค์ตรัสว่า ถ้าต้องการจะหนีนรก ให้กลับอารมณ์เสียใหม่ ให้คิดว่าการเกิดของเรามา การจะทำให้ถูกใจซึ่งกันเสมอไปย่อมไม่มี เราทำดีแต่คนเลวก็ไม่ชอบ เราทำเลวคนดีเขาก็ไม่ชอบ บางทีเราสร้างความเลวคนเลยก็ไม่ชอบเหมือนกันอย่างนี้ก็มี การที่จะทำให้ถูกใจกันเสมอไปไปย่อมเป็นไปไม่ได้ เป็นตามธรรมดาของโลภ ฉะนั้นคนทีทำไม่ถูกใจเรา เราก็ต้องโกรธ ในเมื่อเรายังไม่เป็นพระอนาคามี แต่ก็ตัดสินใจว่าความโกรธนี้จะไม่ยอมโกรธนาน คิดให้อภัยกับคนที่มีความผิด คิดว่าทุกคนที่ทำไป ทำด้วยความหวังดี แต่ว่าที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะอาศัยกรรมที่เป็นอกุศล คือความชั่วในชาติก่อนที่เขาทำไว้เข้ามาดลใน เป็นปัจจัยให้เขาสร้างความไม่ดีให้เราไม่ชอบใจ

............... อันนี้บรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย ถ้าทำได้อย่างนี้ องค์สมเด็จพระมหามุนีตรัสว่า "ถ้าระงับอารมณ์ความโกรธ หรือความพยาบาทเสียได้ กำลังใจก็จะเต็มไปด้วยความผ่องใส คนที่มีความโกรธง่ายและขังความโกรธไว้เร็ว ทั้งจิตใจก็ดี ทั้งร่างกายก็ดี ทรุดโทรมง่าย จิตใจก็เต็มไปด้วยความเร่าร้อน มีแต่ความกระวนกระวาย หาความสุขใจไม่ได้"

............... ถ้าเราคิดอย่าจะฆ่าเขา คิดอยากจะทำร้ายเขา เราก็วางแผน วางแผนว่าคนนั้นตะมีชีวิตอยู่ยังไง จะไปทางไหนเมื่อไร จะอยู่กับที่ที่ตรงไหน ทางเข้าทางออกที่จะประหัตประหารชีวิตเขาทำประการใด ก็วางแผนและอำนาจความโกรธวางแผนคิดประทุษร้ายเขา คนวางแผนนั่นแหละบรรดาท่านพุทธบริษัท จะมีร่างกายทรุดโทรมก่อน ดีไม่ดีก็ตายไปก่อนเลย ทั้งนี้เพราะอะไร? เพราะว่าเมื่อความโกรธเกิดขึ้น ความเร่าร้อนใจเกิดขึ้นคิดอยากจะประหัดประหารเขาก็กินไม่ได้นอนไม่หลับ กลางคืนจะนอนสงัด แทนที่จะหลับก็คิดอยากจะประทุษร้ายเขาด้วยความโกรธ จะทำแบบไหนจึงทำเขาได้ และทำแบบไหนเขาจึงจะไม่รู้ ทำแบบไหนเจ้าหน้าที่บ้านเมืองจึงจะไม่ทราบ จะไม่ถูกลงโทษจากทางบ้านเมือง คิดอย่างนี้ดึกแสนดึกก็นอนไม่หลับ เมื่อนอนไม่หลับ ถึงเวลากินอาหารก็กินอาหารไม่ได้ ร่างกายก็เริ่มทรุดโทรมไปตามลำดับ เนื้อแท้จริงๆ คนที่ถูกเราโกรธเขายังไม่รู้ตัว เขาก็ยังกินอิ่มนอนหลับ เราแย่ลงไปแล้ว

............... นี่ในปัจจุบันบรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย ความโกรธไม่ดีแบบนี้ และนอกจากนั้นคนมักโกรธก็มีศัตรูมาก ถ้าเราโกรธคนๆ หนึ่ง คิดประทุษร้ายบุคคลใดบุคคลหนึ่ง หรือใช้วาจาจ้วงจาบเพราะความโกรธให้เขาสะเทือนใจก็ดี ตั้งใจจะประทุษร้ายเขาแต่ทำไม่ได้ก็ดี แต่ฝ่ายนั้นรู้ตัว เมื่อฝ่ายตรงข้ามรู้ตัวเขาก็ไม่ชอบใจเรา เราก็มีศัตรูเพิ่มขึ้นมาอีก ๑ คน ถ้ามีศัตรูเพิ่มขึ้นมา ๑ คน นี้บรรดาท่านพุทธบริษัทจะนั่งไม่เป็นสุข จะนอนก็ไม่เป็นสุข จะยืนก็ไม่เป็นสุข จะเดินก็ไม่เป็นสุข ทั้งนี้เพราะอะไร ? เพราะเกรงว่าศัตรูจะเข้ามาประหัตประหารมาทำร้ายเรา ในเมื่อบุคคลหนึ่งเขาเป็นศัตรูกับเราเราประกาศตนเป็นศัตรูกับเขา และบุคคลนั้นไม่ใช่คนเดียวในโลก เขาไม่ใช่เกิดมาจากลมหรือไม่ใช่เกิดแบบหนุมานเป็นลูกลม และไม่ใช่เกิดขึ้นตามลำพังอย่างเทวดา คนที่จะเกิดมานี่ต้องมีพ่อแม่ และก็อาจจะมีพี่น้องติดตามด้วย ถ้าเราเป็นศัตรูกับเขาหนึ่งคนนั้นเขาไม่ชอบใจเรา คนในตระกูลของเขาในครอบครัวของเขา ทุกคนจะไม่ชอบใจเราเหมือนกัน เป็นอันว่าเราเพิ่มศัตรูจากบิดามารดาของคนนั้น พี่น้องของคนนั้นและญาติสนิทใกล้ชิดของบุคคลนั้น เขาจะพลอยโกรธเราไปด้วย ศัตรูของเราไม่ใช่หนึ่งคนแล้วการระมัดระวังตัวก็มากขึ้น นอกจากญาติของเขาแล้วบรรดาท่านพุทธบริษัท เขาก็ยังจะมีเพื่อนที่รักของเขาอีก เพื่อนที่รักของเขา เขารักเพื่อนของเขาในเมื่อเราประกาศตนเป็นศัตรูกับเพื่อนของเขา เขาก็โกรธเราเหมือนกัน เขาก็เป็นศัตรูกับเขาเหมือนกัน

............... รวมความว่า เรามีศัตรูรอบด้าน การระมัดระวังก็ยากยิ่งขึ้น ในเมื่อการวางแผนร่างกายก็ทรุดโทรม การต้องระมัดระวัง ต้องระมัดระวังก็ยากยิ่งขึ้น การกินไม่อิ่มนอนไม่หลับก็เพิ่มขึ้น เพราะเกรงอันตรายจะเข้ามาถึง ไม่ทราบว่าใครจะเป็นศัตรูกับเราบ้าง อย่างนี้ละบรรดาท่านพุทธบริษัท จะเห็นว่ากำลังของความโกรธนี้เป็นของไม่ดี นอกจากนั้นบรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย ที่องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า

............... "จิตเต สังกิลิฏเฐ ทุคคติ ปาฏิกังขา" ก่อน่จะตายถ้าจิตใจเศร้าหมองจะไปสู่ทุคติมีนรกเป็นต้น

............... "จิตเต ปาริสุทเธ สุคติ ปาฏิกังขา" แต่ก่อนจะตายจิตใจน้อมไปถึงด้านของผลบุญอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เราทำและนึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ก็ตาม จัดว่าเป็นจิตผ่องใส อย่างนี้ไปสู่สุคติ มีสวรรค์เป็นต้น

............... ก็คนมักโกรธมีอารมณ์เศร้าหมองอย่างนี้ ถ้าตายจากความเป็นคนจะไปไหน ก็ต้องไปนรก ถ้าโกรธใหญ่ไปนรกขุมใหญ่ โกรธเล็กไปนรกขุมเล็ก คำว่า "โกรธใหญ่" ไปโกรธเอาคนดีเข้า อย่างโกรธพระพุทธเจ้า ดูตัวอย่าง เทวทัต โกรธพระพุทธเจ้า ตายแล้วไปอเวจีมหานรก และโกรธพระอรหันต์เข้า ตายแล้วไปอเวจีมหานรกโกรธพ่อโกรธแม่ คิดจะประหัตประหารท่าน ตายแล้วไปอเวจีมหานรก เพราะทั้งหมดนี้เป็นบุคคลที่มีคุณใหญ่ เขาเรียกว่าโกรธใหญ่ ก็รวมความว่าโกรธบุคคลดีที่มีคุณกับโลก หรือ มีคุณกับสังคม มีคุณกับเรา อย่างนี้ชื่อว่า โกรธใหญ่ โทษใหญ่ก็ตาม

............... ถ้าโกรธเล็ก หมายถึงว่า โกรธคนที่มีความชั่ว อย่างโกรธขโมยขโจร เป็นต้น อย่างนี้เราก็ต้องตกนรกเหมือนกัน แต่ตกนรกขุมเล็กหน่อย อายุน้อยหน่อย

............... ก็รวมความว่า ความโกรธเป็นของไม่ดี คนมักโกรธจึงเป็นคนไร้เสน่ห์ บรรดาท่านพุทธบริษัท ตอนที่ตอนที่ ๑๙ นี่ น่ากลัวจะว่าคาถามหาเสน่ห์กันอีกแล้ว ในเมื่อโกรธไม่ดีไม่มีเสน่ห์ ขอบรรดาท่านพุทธบริษัทโปรดใคร่ครวญใจของท่านเอง ว่าคนที่โกรธท่านนะ ท่านจะรักหรือท่านไม่รัก เราไม่เอาทั้งเกลียดกันละ เอากันรักหรือไม่รักก็แล้วกัน อาตมาคิดว่าคนมักโกรธหน้าตายู่ยี่ อาการที่แสดงออกก็ไม่ดีไม่น่ารัก เข้าใจว่าคนทั้งหลายคงไม่รักคนมักโกรธ อะไรไม่ถูกใจนิด อะไรไม่ถูกใจหน่อยก็โกรธ คนประเภทนี้หาเพื่อนยาก หาคนรักยาก เรามาสู้เราฝึกการไม่โกรธไม่ได้

............... การไม่โกรธพระพุทธเจ้าตรัสไว้เฉพาะผิวเผิน ก็คือ พรหมวิหาร ๔ เราทรงคุณธรรม ๔ ประการเป็นมหาเสน่ห์ใหญ่ เดี๋ยวจะถามว่า "พระสงฆ์ในพระพุทธศาสนามีคาถามหาเสน่ห์ด้วยหรือ?" ได้พูดมาตอนต้นแล้วว่า พระนี้มีคาถามหาเสน่ห์มากและคาถามหาเสน่ห์ หนักที่สุด จะเห็นว่า ในสมัยที่มีร่างกายเป็นมนุษย์กำลังประกาศพระพุทธเจ้าก็ไม่น้อย แต่คนรักพระพุทธเจ้ามากกว่าคนเกลียด รักไม่รักเปล่า ยังมีความเคารพนบนอบด้วย ยอมรับนักถือด้วยประการทั้งปวง จะไปที่ไหนที่พักเราก็จัดให้อย่างสบายที่สุด

...............อาหารการบริโภคจัดสรรอย่างดีที่สุด สถานที่อยู่สร้างให้ราคานับเป็นสิบโกฏิ หรือสร้างกันเป็นโกฏิ ๆ ไม่ใช่ล้านนะ นั่นเพราะความดีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และก็พระพุทธเจ้าท่านมีอะไร? ท่านมีพระมหากรุณาธิคุณ ว่า "กรุณา" นี่หมายความว่าสงสาร ท่านมีความสงสารบรรดา เวไนยสัตว์ (ขอโทษเถอะ บรรดาประชาชนทั้งหลาย ล่อเวไนยสัตว์เข้าจะกลายเป็นสัตว์นรกไป) คือท่านสงสารหมด ตั้งแต่สัตว์นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์เดรัจฉาน มนุษย์หรือเทวดา หรือพรหม ท่านสงสารหมด ถ้าใครเขามีโอกาสจะบรรลุมรรคผลได้หรือมีความทุกข์ใด ๆ เกิดขึ้น ถ้าไม่เกินวิสัยที่พระองค์จะทรงช่วยเหลือได้ ท่านจะเสด็จไปทันที อย่างนี้ เป็นอย่างนี้พระมหามุนีจึงมีคนรักมาก มีคนเคารพมาก

............... ต่อมาสำหรับบรรดาพระสาวกทั้งหลาย องค์สมเด็จพระจอมไตรทรงแนะนำว่าต้องการเป็นคนมีเสน่ห์ เป็นที่รักเป็นที่ชอบใจของคนทั้งหลาย ก็ให้ใช้คาถามหาเสน่ห์ ๔ อย่าง ใช้ ๔ คำมาอีกแล้ว

............... ๑. เมตตา ความรัก

............... ๒. กรุณา ความสงสาร

............... ๓. มุทิตา มีจิตอ่อนโยน ไม่อิจฉาริษยาใคร เห็นใคร ได้ดีพลอยยินดีด้วย

............... ๔. อุเบกขา วางเฉย

............... สำหรับคาถาทั้ง ๔ ประการ ๔ คำนี่ ไม่ใช่เอาไปท่องจำ หรือท่องจำแล้วก็เป่ามนต์เห็นใครมาก็เป่าพรวด ใครมาก็เป่าพรวด ต้องการให้ใครเขารัก ต้องการให้เขามีความสงสาร อย่างนี้ไม่มีผล ผลที่จะได้จริง ๆ ก็คือคนนั้นจะเกลียดเอา ไม่เกิดประโยชน์ คาถาทั้ง ๔ ประโยค หรือ ๔ คำนี่ต้องปฏิบัติ ใช้วิธีทำเสน่ห์กันเลย ไม่ใช่ว่าคาถาเป่าเสน่ห์ ทำเสน่ห์ ทำกันจริง ๆ จัง ๆ ทำทั้งกลางคืน ทำทั้งกลางวัน ขณะใดที่ตื่นอยู่ทำตลอดเวลา วิธีทำยังไง จะปั้นความรัก ปั้นความสงสาร เอาวัตถุมาปั้นมันก็ไม่ถูก ไม่มีผล ต้องปั้นกำลังใจ กำลังใจของเราตามปกติ มันก็รักบ้าง โกรธบ้าง สงสารบ้าง เกลียดบ้าง อย่างนี้เป็นต้น เห็นใครได้ดี บางทีก็ยินดีด้วย บางทีเห็นเขาได้ดีเราก็ไม่ชอบใจ บางทีเห็นใครเขาเพลี่ยงพล้ำเราก็ซ้ำเติม บางคราวเห็นเขาเพลี่ยงพล้ำเราก็สงสารยับยั้งไม่ซ้ำเติม ของเรามันเอาแน่ไม่ได้ บรรดาท่านพุทธบริษัท

............... ถ้าคนที่ยังไม่เป็นพระโสดาบัน ขึ้นไป องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาตรัสว่า ยังเป็น อนิยตบุคคล ยังเป็นคนที่ไม่แน่นอน จะถือว่ารักจริงก็ไม่ได้ สงสารจริงก็ไม่ได้ โกรธหรือเกลียดจริงก็ไม่แน่ บางทีตอนเช้ารัก ตอนสายเกลียดเสียแล้ว บางทีตอนเข้าเกลียดตอนสายรักเสียแล้ว มันก็ไม่แน่นอนต้องสร้างความแน่นอนให้เกิดขึ้นกับใจคือใช้อารมณ์ความรัก มีความรู้สึกตามความเป็นจริง ว่าเราก็ดี คนอื่นก็ดี ต้องการความเป็นมิตร ไม่มีบุคคลใดคิดอยากจะเป็นศัตรูซึ่งกันและกัน ในการที่เป็นศัตรูกันนั้นก็เพราะอาศัยโมหะจิต คิดหลง ถือตัวเกินไป มีมานะทิฏฐิ เราก็วางมานะทิฏฐิเสีย ไม่ถือตัวถือตน ทำตนเสมอเหมือนกับเพื่อน ท่านผู้ใดมีอายุสูงกว่า มีความดีสูงกว่า เราก็ยอมรับนับถือเห็นหน้าซึ่งกันและกันก็แสดงอาการยิ้มแย้มแจ่มใส

............... รวมความว่า ตลอด ๒๔ ชั่วโมง เว้นไว้แต่เวลาหลับ เราจะฝึกการยิ้มไว้ตลอดเวลาหรือดีไม่ดีใครจะหลบยิ้มด้วยยิ่งดีใหญ่ การฝืนยิ้มเขาพูดไม่ชอบใจก็พยายามนิ่งแล้วก็พยายามยิ้ม ฝึกบ่อย ๆ อาการมันชินบรรดาท่านพุทธบริษัท ถ้ายิ้มออกมาได้ ถึงแม้กำลังใจยังโกรธ แต่ความโกรธมันก็เบา เสน่ห์แห่งการยิ้มมีความสำคัญมาก คนที่สวยแสนสวย ดีแสนดี รวยแสนรวย เด่นแสนเด่น แต่ยิ้มไม่เป็น ที่พูดมาแล้วในตอนต้น เราก็ยิ้มเพื่อความรัก ทำจิตใจให้รักเพื่อน รักเพื่อนเสมอด้วยตัว ถ้าเรารักเขาเขาก็รักเรา

............... ต่อไปก็อารมณ์สงสาร คือกรุณา ความสงสาร อันนี้ไม่มีความรักมาก่อน ไม่รู้จักมาก่อน เห็นเขามีอาการทุกข์ยากลำบาก ในกิจการหรือวัตถุหรืออาหารก็ตามถ้าไม่เกินวิสัยที่เราจะช่วยได้เราช่วย สมมุติว่าเขาขาดแคลนทรัพย์สินหรืออาหาร เราไม่มีทรัพย์จะให้ เราไม่มีอาหารจะให้ แต่เราก็ช่วยพยุงไป หรือชี้ช่องบอกทาง ว่าบ้านนั้นคนนั้น คนนี้ ชื่อนั้น เขาสามารถจะให้ความสงเคราะห์ และถ้าเขาไปได้รับการสงเคราะห์จริง ๆ บรรดาท่านพุทธบริษัทชายหญิง คนนั้นอาจจะอดคิดถึงเราไม่ได้ เขาต้องรักเราเพราะเราสงสารเขา

............... ข้อต่อไป มุทิตา มีจิตอ่อนโยน นี่สำคัญมาก คือไม่ทำใจแข็งกระด้าง ไปที่ไหนก็ทำตนเสมอกับเพื่อน มีอะไรบ้างที่เพื่อนต้องการ ถ้าเกินวิสัยเรานิดหน่อย มันฝืนกำลังใจ ทำใจอ่อนโยนคล้อยตามก็เป็นที่รักของเพื่อน นอกจากนั้นเห็นใครได้ดีพลอยยินดีด้วยไม่อิจฉาริษยาใคร แสดงความยินดีด้วยความเต็มใจ นี่ก็เป็นมหาเสน่ห์

............... รวมความว่าทั้ง ๓ ข้อเป็นมหาเสน่ห์ใหญ่ ใครทรงอารมณ์อย่างนี้ได้ทำได้ จะเป็นที่รักของบุคคลทั่วไป

............... ข้อที่ ๔ อุเบกขา การวางเฉย เห็นคนที่มีความทุกข์มีความยาก มีความลำบากมีอาการเพลี่ยงพล้ำไม่ซ้ำเติม แทนที่จะซ้ำเติมกลับเข้าประคับประคอง ถ้าช่วยได้ก็จะพยายามช่วย ถ้าช่วยด้วยกำลังกาย กำลังทรัพย์ไม่ได้ ก็ใช้วาจาช่วยให้เขาชื่นใจ

............... เท่านี้แหละบรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย อาการของพยาบาทจะหดหายลงไป ตัดหายไปทีละหน่อย ๆ ในที่สุดพยาบาทหรือความโกรธจะไม่เหลือเลย เราก็จะเป็นคนมีความสุข ตามพุทธภาษิตที่กล่าวไว้ว่า

............... "จิตเต อสังกิลิฏเฐ สุคติ ปาฏิกังขา"

............... ถ้าจิตใจของเราไม่เศร้าหมอง มีชีวิตอยู่มีความสุข เพราะมีคนรักมาก ตายไปแล้วก็มีความสุข มีสวรรค์เป็นต้น ดีไม่ดีก็ไปพรหม เพราะพรหมวิหาร นี่เป็นที่อยู่ของพรหม

............... เอาละบรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย เวลาหมดพอดีก็ต้องขอลาก่อน ขอความสุขสวัสดิ์พิพัฒนมงคลสมบูรณ์พูนผล จงมีแด่บรรดาท่านพุทธศาสนิกชนทุกท่าน สวัสดี

**********************
ปล. หนีนรก มีทั้งหมด ๒๔ ตอนจบครับ โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับ
ที่มา เวปพุทธภมิ

Create Date : 29 มกราคม 2553

Last Update : 29 มกราคม 2553 21:46:36 น.

24 comments

Counter : 608 Pageviews.

อนุโมทนาค่ะพี่ไผ่
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่มอบให้ค่ะ
มีความสุข เยอะนะค่ะ

โดย: นุ่มณอ่อนนุช

วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:21:51:11 น.

ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณไผ่
ภาพงามมาก เพลงก็เพราะถูกใจ ชอบเพลงนี้ และชอบอ่านอิเหนาด้วย อ่านไปอ่านมาก็หลงเสน่ห์อิเหนาคิดไปว่าหากเป็นนางใดนางหนึ่งของอิเหนาคงต้องคิดอย่างนั้นมังคะ เจ้าพี่จะรักใครก็ช่าง ขอเพียงเจ้าพี่รักน้องด้วยคน คริ คริ

เขาให้อ่านธรรมะ ครูเรดฯ ใจลอยไปไกลแล้วละ รู้แต่ว่าการตายเป็นเรื่องธรรมดา อย่าประมาท ให้ทำความดีไม่รู้ว่าเราจจะตายวันไหน พอจำได้ตอนเรียนวิชาพุทธศาสนาที่ มข. เรียนกับอาจารย์คูณค่ะ ตอนนี้ท่านเกษียณแล้วมังคะ

โดย: redclick

วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:22:00:19 น.

พี่ไผ่
เค้าขำมากเลยนะ เม้นท์ที่บล้อกอ่ะ
คิดนานไหมพี่

ก๊าก ก๊าก ก๊าก ประทับใจอ่ะพี่

โดย: ก้อนหินในดินทราย

วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:22:18:41 น.

อนุโมทนาค่ะ พี่ไผ่

อภัยทาน เป็นทานอันสูงสุด
พึงชนะความโกรธ ด้วยความไม่โกรธ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: พ่อระนาด

วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:22:25:18 น.

เค้าเคยเป็นนะพี่ โกรธ พยาบาท
ทุกข์อยู่กับตัวเองไม่ไปไหนเลยค่ะ
ข้ออุเบกขา นี่ยังไกลจากตัวน้องก้อนหินมากเลย
พี่ชี้แนะได้ไหมคะ

อ่านมาบล้อกพี่ไผ่วันนี้ ตัวเองไม่เคยนึกถึงความตายเลยนะคะ

เข้าใจแล้วที่พี่เคยบอกว่า พร้อมตายทุกเวลา
ก้อนหินไม่เคยคิดเลยค่ะ แล้วไม่พร้อมด้วย

โดย: ก้อนหินในดินทราย

วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:22:32:59 น.

............... ถ้าจิตใจของเราไม่เศร้าหมอง มีชีวิตอยู่มีความสุข........

จะพยายามไม่ให้จิตใจเศร้าหมองค่ะ

แต่ตอนนี้..ขอไปทำจิตให้สงบโดยการนอนก่อนแล้วกัน

Good night..ค่ะ..คุณไผ่

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:22:41:08 น.

แวะมาส่งคุณไผ่เข้านอนค่ะ...

โดย: กระป๋องแป้งฝุ่น

วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:23:36:46 น.

ต้องลดละการอาฆาตพยาบาท

ขอให้เที่ยวให้สนุกค่ะ

โดย: หนูดำจำมัย

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:4:11:21 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไผ่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:5:05:17 น.

มาเยี่ยมยามเช้าค่ะพี่ไผ่

โดย: sawkitty

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:6:23:00 น.

มาแล้วพี่ไผ่
ช่วงนี้แพทงานยุ่งมากมาย
ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเพื่อนๆทุกวัน
ไม่ว่ากันนะพี่นะ

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

emo

โดย: ตัวp_box

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:8:41:52 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ

โดย: redclick

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:8:48:43 น.

ขอโทษทีค่ะ ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่าน ช่วงนี้หายยุ่งแล้ว
หลังไมค์ด้วยนะคะคุณไผ่ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: Arinchaya

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:9:13:08 น.

สวัสดีค่ะ พี่ไผ่

โดย: พ่อระนาด

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:10:46:09 น.

แวะเอาของมาฝากค่ะ
"หมูย่างเมืองตรัง"
ทานกับน้ำชา..(จากบล็อคบน)
หรือข้าวสวยร้อนๆมื้อเที่ยงนะคะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:11:32:41 น.

คำคมความคิด

อยากให้คุณ...

มีไว้ประดับตู้หนังสือที่บ้านสักเล่ม

เชื่อว่า ในวันหนึ่ง

อาจมีกลอนในเล่มสักบท

ทำให้ชีวิตของบางท่านเปลี่ยนไปก็เป็นได้

เพราะผมเชื่อเสมอมาว่า...

“คำคมคม เพียงคำ แสนล้ำค่า

ปรับชีวิต เปลี่ยนชีวา หน้าเป็นหลัง

ปลอบคนทุกข์ ปลุกคนท้อ ก่อพลัง

จุดไฟหวัง สั่งใจสู้ กู้ศรัทธา..”

และ..

“คำที่คม คมกว่ามีด ที่กรีดเฉือน

คำตามเตือน ล้ำลึก ยามนึกถึง

คมแห่งคำ คงชี้นำ ทุกคำนึง

คำคมจึง ไม่เคยตาย ไม่คลายคม.”

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:15:35:29 น.

ขอบคุณสำหรับเพลงลาวม่านแก้วที่นำไปฝากนะคะ
เพราะจังเลยค่ะคุณไผ่ มีความสุขมาก ๆ นะคะ

โดย: มินทิวา

วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:17:45:47 น.

วันนี้วันพระ

เคล็ดลับการประสบความสำเร็จในชีวิต ก็คือ
อย่าปล่อยชีวิตให้*ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ชีวิตให้มา*
แต่อยู่ที่เราจะ*ทำอย่างไรกับสิ่งที่ได้มา*จากชีวิตต่างหาก

ขอขอบคุณหนังสือค้นหาตัวเอง..
จากมิตรคุณกะว่ากำ..มอบให้อ่านค่ะ
อย่าลืมไหว้พระก่อนนอนนะค่ะ

อนุโมทนาค่ะ

เรียบร้อยแล้วนะค่ะท่านหมึกสีดำ
ร่วมอนุโมทนาด้วยค่ะท่าน

แคทรียา

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:20:50:22 น.

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
หลับฝันดีนะค่ะ....
ขอบคุณที่ให้เพลงเพราะๆฟัง ช่างรู้ใจจริง ขอบคุณๆๆ

โดย: กัดหมอน (กัดหมอน

) วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:22:27:36 น.

หวัดดีวันอาทิตย์ค่ะคุณไผ่
เสียดายจัง เมื่อคืนมินไม่ได้เปิดบล๊อค เลยไม่รู้อ่ะค่ะ
แต่ คืนนี้จะลองรอดูอีกครั้งค่ะ ขอบคุณนะคะ

โดย: มินทิวา

วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:7:09:46 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ
เมื่อวานไปเที่ยวทะเลมา
วันนี้เลยเอารูปทะเลมาฝาก

โดย: นุ่มณอ่อนนุช

วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:8:00:56 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไผ่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:8:06:18 น.

เรื่องเล่าพระจันทร์เต็มดวง
คลาสสิกมากพี่ไผ่
จันทร์สีเงิน..เป็นงี้เอง
บังเอิญมาก..ก่อนพี่ไผ่มาเม้ม
แพทเปิดระเบียงบ้าน ชวนคุณลูกออกมา
ดูดาวเห็นพระจันทร์ดวงโตมากกก...

ถ้าอยู่บ้านลพบุรีหรือศรีราชาจะเห้นดาวชัดมาก..