เมืองกาญไปบ่อย แต่สังขละบุรีเคยไปทีเดียว สมัยเด็กๆ ชอบหมดเลย ชอบที่สุดก้อเมืองบาดาล ขลังดี สรุปชอบหมดเลย ไกลแต่สวยนะ ทริปนี้ขาดไรอย่าง "ของรับประทานนั่นเอง"

หล่อนกลับไปตั้งนานสองนาน เพิ่งจะว่างรำลึกเหรอจ๊ะ

เคยได้ไปครั้งนึงค่ะ เมื่อสองปีก่อน...ไม่รู้ฮึดอะไรตอนนั้นขับรถไปเอง (ถึงด้วย) น่าเที่ยวอย่างพี่เล่าจิงๆ รอข่าวทริปต่อไปอยู่นะคะ....

อยากไปมั่งง่า

อยากไปเที่ยวแบบนี้มั่งจัง
โดยเฉพาะร้านกาแฟ น่าจะสวยนะคับ

ไปมาแล้วแต่ไม่ถึงสังขละ

คราวหน้าไม่พลาดแน่ๆ

-เคยไปหนเดียวเองค่ะในชีวิตเมื่อ2ปีได้มั้ง
จำได้ว่าทางค่อนข้างชวนอาเจียนมากค่ะ เหอๆวนขึ้นเขา+ลงเขา..พี่ที่ไปด้วยกันอ๊อกมาเต็มถุงเลย55++
-วัดนี้สวยจริงๆค่ะ ขึ้นไปดูใกล้ๆยิ่งสวย
-ติดใจพวกอาหารค่ะ อร่อยจริงๆจำชื่อร้านไม่ได้แล้วอ่ะ

สังขละสวยมากเลยพี่ สาวมอญอย่างอายยังไม่เคยไปเลย (แต่ตอนนี้กำลังงอนประเพณีมอญอยู่ ฮือๆ)

เดี๋ยวมีโอกาสจะไปบ้าง ไว้จะมาอ่านบล๊อกใหม่ ฮ่าๆ

น่าสนใจๆ อยากลองไปซักครั้งจัง

อยากไปมั่ง คราวหลังอย่าลืมชวนไปด้วยคนนะ วิวสวยจังไม่ได้ไปนานแล้วอยากไปอีกสักครั้ง

หนีไปเที่ยวกันนี่เอง
ไม่มีชวนน้องนุ่งเลยนะ
คิดถึงหลานๆ ทั้งสี่คนยิ่งนัก โตขึ้นมากเลย

ร้านกาแฟสวยๆ นั้นชื่อร้าน "บ้านกาแฟ" จ๊ะ อยู่ริมถนนติดกับปั๊มคาลเท็กซ์ ก่อนถึงไทรโยค

เพื่อนชาวเยอรมันสองคนนี้หรือเปล่า ที่เตรียมเตียงตะปูไว้ให้นอน เอิ๊กๆ

ไกลโคราชจัง แต่ก็ใกล้กว่าอุบล

สังขละบุรีเคยไปเมื่อสมัยเรียนปีสอง นานมากแล้วนะเนี่ย จำได้แต่สะพานมอญ แล้วได้ข้ามไปฝั่งพม่านิดหนึ่ง ไปดูเจดีย์สามองค์

เบ๊นซ์กลับไทยที ได้เที่ยวคุ้มมาก ๆ

เคยไปเมื่อน๊านมาแล้ว อยากไปอีก บาร์ตยังไม่เคยไปเลย คราวหน้ากลับไทยคงได้ไป

พี่เบ้นซ์ ได้เที่ยวซะคุ้มมากกว่าคนไทยที่อยู่เมืองไทยอีกนะคะพี่ เห็นทริปแต่ละที่ ขึ้นเหนือล่องใต้ น่าสนุกจริงๆ อีกหน่อย เปิดบริษัททัวร์เหอะค่ะ เห็นแล้วยังอยากไปเลย นั่งคิดตั้งนานว่า สังขละ อยู่จังหวัดไหน กว่าจะอ๊อ ก็ตรงเห็นสถานีรถไฟนั่นล่ะค่ะ

ทริปนี้เที่ยวคุ้มจริง ๆ ค่ะ สังขละบุรีอากาศดีนะค่ะ

แวะมาเที่ยวด้วยค่ะ

วิวสวยจริงๆค่ะ ขอบคุณที่มาพาเที่ยว

เคยขับรถไปเที่ยวเองสามวันสนุกดี แวะน้ำตกเกริกกะเวียถ่ายรูปแป๊ปแล้วก็เดินทางต่อ เสียดายไม่ได้พักที่สังขละ เพราะว่าต้องการมาหาที่พักใกล้น้ำตกเอราวัญ เที่ยวแบบเปิดแผนที่เอาไม่เคยมา ก็มั่วๆเที่ยวแต่สนุกดี

เคยไปสุสานฯนี้หลายปีก่อน ก็ไล่อ่านรายชื่อทหารที่เสียชีวิต อ่านไปเรื่อยๆน้ำตาก็ไหลออกมาเฉยเลย มันรู้สึกหดหู่จริงๆ คิดว่าพ่อแม่ พี่น้อง คนรักคงเฝ้ารอการกลับมาของพวกเขา แต่สงครามก็พรากพวกเขาไป...พวกเขาไม่ได้กลับบ้าน....ตลอดกาล

เคยไปสังขละมา 2 ครั้ง นั่งรถไกลโครตๆเลย

ภาพ สวยมากเลยคะ ขออนุญาตนำภาพไปประกอบการทำรายงานนะคะ
ถ้ามีโอกาสก็อยากจะไปสักครั้งนะคะ ดูขลังดีคะ