อิอิ เลยรู้เลยว่าจบวิดวะลาดกระบัง

^
^
^
เลยรู้เลยว่า จบมานานนนนนนนนนนนนนนมากกกกก ด้วยปะคะ ^______^

5555 เรื่องนานไม่นานเราละเว้นไม่พูดถึง

พออ่านแล้วถึงได้รู้เลยว่า ตัวเองเอาบุคลิกการเขียนแอบห้าวเล็กๆมาจากตอนเรียนลาดกระบังฯนี่เอง นี่ไม่ได้ว่านะ...ชม

เคยไปลาดกระบังฯมานานมากแย้ว ตอนนั้นไปเช่าถ่ายโฆษณาที่ตึกหอประชุมสีอิฐแดงอะไรสักอย่าง ร้อนตับแทบแลบ ดำเกรียมเป็นเหนี่ยง ... แต่เห็นในทีวีเป็นแค่วุ้นๆ เบลอๆ ประมาณสามวินาทีได้... เฮ้อออ!!

แต่พี่ๆที่ทำงานด้วยกันเค้าจบลาดกระบังมาหมดเลยล่ะ เป็นพี่ผู้ชายที่วีรกรรมสมัยเรียนกินเหล้าเฮี้ยนไม่แพ้การปีนขึ้นไปบนหอคอย

อืมมม...นั่นสิ ทำเก้าอี้อัลลอยด์เป็นชื่อสถาบันเลยรึ หรือมีรุ่นพี่รุ่นน้องจบไปเปิดร้านทำอัลลอยด์?

หลับฝันดีจ้าาา ยินดีที่กลับมา แวะมาหาเป็นพักๆหลายรอบแล้วจ้าาา

เคยไปมั่วเรียนใช้แลปวิศวะคอมฯ เพราะไม่ใช่เด็กที่โน่นแต่
ไปกินนอนอยู่หอเพื่อนที่เกกีงาม 3 ตั้งม้นอยู่ปี 1 ปี 39 มั่ง

ขอบคุณที่แวะไปเที่ยวที่บ้านนะคะ

เคยนั่งรถไฟไปลาดกระบังเหมือนกันค่ะ เพื่อนที่ฝึกงานด้วยกันเรียนจบ เลยไปรับปริญญา .. ขอไม่บอกปีนะคะ นานมาแร้นนนนนนนน

ขอมาส่งยิ้มด้วยไมตรีและจับมือคนรักป๋าเด็ปป์ซักนิดได้มั้ยคะ..

ขอ Add-friends ไว้นะคะ..

เอากาแฟมาฝากนะ...ศิษย์เก่าลาดกระบัง คนเก่ง

เท่มัก มาก

เด็กวิศวะลาดกระบังเหรอค่ะ

มีอาจารย์คนหนึ่งเพิ่งจบจากนอกไปสอนที่นั่น อาจารย์เคยไปอบรมที่โรงงานพี่ชายเราด้วย แต่จำชื่อไม่ได้ 555

เปลี่ยนรูปด้านบนใหม่เลยนึกว่าจะเขียนเรื่องไปเที่ยวอัมพะวีซะอีก...

อยากบอกว่าเจ้าน้ำสีเขียวๆ ม่วงๆนั่นอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน เหมือนน้ำอัญชัญ หรือใบเตยนี่แหละ แต่หวานๆ หอมๆ ไทยๆ อร่อยมาก เราสั่งเบิ้ลเลยเจ้าค่าาาา แต่ตอนหลังรู้ว่า แก้วละ 50 บาทแต่ดูดได้ 3 อึกก็เลิก...โหดเกิีน

ทางเดินก็มาทางเดียวกันนะเนี่ย

ขอให้บ้านนี้มีความสุขสดใสในทุกวันค่ะ

ถ่ายรูปสวยจังค่ะ.. เห็นแล้วอิจฉา.. อยากถ่ายได้แบบนี้บ้างจัง..

ปล. หายไปนานเรยนะเนี่ย

.. เ ข้ า ม า ร อ ช ม ต อ น ต่ อ ไ ป ..