|
กระเพราไก่...ไม่ใส่กระเพรา
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ก้อเป็นผู้หญิงคนนึงที่ทำงานวนเวียนกะ internet เลยมีเวลาวนเวียนอ่านกระทู้ (เรทๆ) ในพันทิบได้ท้างงงวัน
ก้อเป็นผู้หญิงอวบๆ ที่ "หมีชรา" พยายามกรอกหูทุกวันว่า "แกไม่มีเอว" (-*-)
แล้วก้อเป็นผู้หญิงปากร้าย อารมณ์ดี
แต่ขี้งอนเข้าขั้น advance ...
ก้อแค่นั้นเอง ^________^
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...ถึงพ่อ...
เป็นเรื่องเดียวตั้งกะเขียน blog มาแล้วใช้เวลานานที่สุด
กี่วันแล้วเนี่ยตั้งกะพ่อเข้าโรงบาลยันไม่อยุ๋บ้านเป็นถาวร...
กี่วันแล้วแม่ไม่กล้าอยุ่คนเดียว นอนคนเดียว เพราะกลัวพ่อมาหา ^^
เมื่อวานคุยกะหมีชราว่าเขียนเรื่องนี้ทำไมยากจัง..
เค้าก้อได้แต่บอกว่า... เขียนไปเถอะ
เอาเข้าจริงก้อเขียนๆ ลบๆ เป็นสิบๆรอบ ก้อยังไม่ได้อย่างที่อยากจะเขียน
กลายมาเป็นเขียนถึงอารมณ์ตัวเองแทนซะงั้น
พ่อ... ไม่สนิทกันเลย
แม่... สนิทจนไม่รู้จะสนิทยังไง
ต๊างงง ต่างงง เนอะ
แต่สุดท้ายวันที่เค้าไม่อยู่จริงๆ... ก้อโหวง
จากทุกวันที่ตื่นเช้าออกจากบ้านไปทำงาน... พ่อจะมาเปิดประตูบ้านให้
จากทุกวันที่กลับถึงบ้าน... พ่อจะมาเปิดประตูรั้ว โบกรถให้
จากทุกวันที่เห็นพ่อนั่งดูทีวีโซฟาพร้อมกะเกาคางนังน้องหมอกไปเรื่อยๆ
วันนี้ไม่มีอีกแล้ว...
วันที่ปั๊มหัวใจพ่อ(รอบที่เท่าไหร่ไม่รู้) พอแกฟื้นขึ้นมาจากการปั้มหัวใจครั้งก่อน
แกบอกว่า... "อยากกลับบ้าน"
แต่แกก้อรู้ว่า ทำไม่ได้ เพราะถอดเครื่องสารพัดเครื่องรอบตัวแกไม่ได้สักชิ้น
เลยได้แต่บอกไปว่า "พ่อก้อหายเร็วๆดิ จะได้กลับบ้านไปหาน้องหมอกกัน"
ตาแกสดใสขึ้นมาวูบนึง
แล้วก้อไม่ได้เห็นแววตานั้นอีกเลย
ใครจะไปรู้ว่าไอฉากที่เราเห็นในทีวี
ฉากที่มีใครสักคนไปบอกพยาบาลว่า... พอแล้ว ปล่อยเค้าไปเหอะ
วันนึงจะได้เล่นเอง...
วินาทีที่บอกพยาบาลว่า... พอแล้ว ปล่อยพ่อไปสบายได้แล้ว
แทบไม่ได้ยินเสียงตัวเอง
ถึงวันนี้พ่อก้อคงอยู่ที่ไหนสักที่
ไม่ต้องห่วงไรแล้วนะพ่อ... แม่สบายดี แค่อย่ามาให้แกเห็นก้อพอ หนูเหนื่อย 555
พี่ฟักทองสบายดี ป่วยแล้ว หายแล้ว อารมณ์ดีเหมือนเดิม
น้องหมอกป่วยตามพี่ฟักทองเพิ่งหาย แรดได้ตามปกติ อาจจะเหงา ไม่มีคนเกาคางมันเหมือนเมื่อก่อน
ช่วงงานพ่อ แทบไม่ได้คุยกะใครเท่าไหร่เลย
ขอบคุณเจ้านายที่แสนดี ที่มางานแทบทุกวัน ทั้งๆที่ยุ่งจะตาย แถมบ้านก้อโคดไกล
ขอบคุณพี่ๆ น้องๆที่ทำงาน ที่หายศีรษะไปชาตินึง เข้าไปแป๊บๆ ก้อออกมาอีกและ อยู่เกือบเดือน
ขอบคุณเพื่อนๆหลายคน บางคนก้อไม่ได้บอก แต่โทรมาเม้าเลยรู้ ^^
โทษทีที่ไม่ได้บอกเอง อาศัยปากต่อปาก ที่ไกล๊ ไกล ก้อยังอุตส่าห์มากัน
ขอบคุณบรรดาน้าๆ ที่มาอยู่เป็นเพื่อนแม่ มาช่วยกันขำฮากันไป
ขอบคุณบ้านหมี... พ่อ แม่ พี่เหมีย มากันเกือบครบเลย
ขอบคุณหมีชรา... วันเผาหล่อนทำชั้นปล่อยโฮ อุตส่าห์นิ่งๆมาได้ตั้งหลายวัน เสียลุคหมด
ขอบคุณ "พวกแก" ที่ตลอดเวลาที่พ่อป่วย ก้อให้กำลังใจกันมาตลอด จนพ่อไม่อยู่พวกแกก้อยังอยู่
... ชั้นซึ้งเป็น ^^
ครบหนึ่งเดือนที่พ่อไม่อยู่...
คิดถึงพ่อนะ
"ลูกเป็ดของพ่อ"
| Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2553 9:04:54 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 877 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: พี่เอ๋น้อย IP: 203.144.144.164 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:06:05 น. |
|
|
|
โดย: Love_eat  วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:36:35 น. |
|
|
|
|
|
|
