Bloggang.com : กระเพราไก่...ไม่ใส่กระเพรา : อัมพวาหนาวมากกกกกกกกกกกก

อัมพวาหนาวมากกกกกกกกกกกก

พอดีเกิดอาการง่วงมากกกกกก เมื่อคืนอยู่ๆก้อนอนไม่หลับซะงั้น ปวดหัวแปลกๆ เหมือนอาหารไม่ย่อย
เลยตะกายลงจากเตียงไปกินยา กว่าจะได้นอนก้อปาเข้าไปเกือบตี 3
แถมเมื่อเช้าก้อไปส่งหมีชราขึ้นเครื่องกลับเชียงใหม่ตั้งแต่ตี 5 เพราะคุณชายมีประชุมที่เชียงรายตอนบ่ายๆต่อ
วันนี้เลยมีสภาพเหมือนหมูป่วย งงๆ ง่วงๆ แฮงค์ๆ เลย up blog ดีก่า แก้ง่วง... หุหุ
ที่จริงจะต้องเอาเรื่องนี้มาลงนานแล้วแหละ ไปเที่ยงมาตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว แต่ติดโน่นติดนี่(ที่จริงก้อติดขี้เกียจนั่นแหละ)
เขียนมาได้เกินครึ่งและ แต่ก้อหยุดเขียนซะหยั่งงั้น... blog นี้เลยยาวนิดนึงนะ....

ช่วงปลายธันวาหนีตามผู้ชายไปเที่ยวมา (อีกแล้ว-*- )
เนื่องจากหมีชราต้องไปทำงานที่แม่กลอง ก้อเลยลาพักร้อนตามไปเที่ยวอัมพวาซะด้วยเลย
หลังจากที่หมีชราสัญญาว่าจะพาไปเที่ยวเมื่อนานนนนนนนนนนนนนมาแล้ว ได้เวลาใช้หนี้ลำดับที่ 10 กันซะที... เหอะๆ

เช้ามาก้อไปรับหมีชราที่ดอนเมือง วนเวียนทำธุระในเมืองอยู่จนเกือบเย็น แถมได้รีวิวส้มตำมาหนึ่งอัน (หายไปแล้ว นานจัด ^^)
ก่อนจะบึ่งรถขึ้นทางด่วน จุดหมายปลายทางของเราคืนนี้อยู่ที่บ้านหิ่งห้อย...แม่กลอง
ลงทางด่วนก้อขับไปเรื่อยๆตามแผนที่ที่โหลดมาจากในเวป พอวนเข้าไป โอ๊ววววววว ลึกลับแท้ มองไม่เห็นทางกันเลยทีเดียว
ที่พักของเราเป็นบ้านเป็นหลังๆ 4-5 หลังได้ ที่หน้าบ้านเค้าปลูกเป็นต้นลำพูเล็กๆ 2-3 ต้น
แต่ไม่ค่อยจะมีหิ่งห้อยเท่าไหร่ ออกแนวไม่ต้องไปไหนก้อมีหิ่งห้อยให้ดูหน้าบ้านไรประมาณนี้
ด้วยความที่เรายังไม่ได้กินไรกันมา แล้วก้อยังไม่มืดเท่าไหร่ เลยออกไปเที่ยวกันดีกว่าาาาาาาาาาาาาา
หมีชราบึ่งน้องเหลืองพาน้องหมูมาถึงงานปลาทู... ผู้คนล้นหลาม
ที่จริงก้อเหมือนกะงานวัดใหญ่ทั่วๆไปนั่นแหละ แต่ด้วยความที่ไม่ได้เดินเล่นงานแบบนี้มางาน... เพลินค่าาาา ขอบอก

งานเค้าก้อพื้นที่ใหญ่พอสมควรมีร้านค้ามาเปิดเยอะแยะ
ด้วยความที่แม่กลองเค้ามีชื่อเสียงเรื่องปลาทู...ของแท้ต้องหน้างอคอหัก (พอกลับมาก้อไปเดินเล็งปลาทูแถวบ้านมันไม่หักจริงๆด้วยแหะ)
มีโซนศูนย์อาหารขายอาหารที่ทำจากปลาทูโดยเฉพาะ แต่เราก้อไม่ได้เดินเข้าไป อาศัยเดินจิ้มๆ แวะร้านโน่นร้านนี้ เดินกินกันไปเรื่อยๆ
พอเดินวนเข้าไปด้านใน ก้อจะเป็นร้านค้าขายของที่ระลึก โปสการ์ด รวมทั้งภาพถ่ายที่แสดงถึงความเป็นแม่กลองผ่านตากล้อง 6 คน... สวยดี

พอเดินมาได้หน่อยก้อเป็นกิจกรรมงานวัดทั้งหลาย เราสองคนวนเวียนอยู่แถวนี้นานมากกกกกกกกกกกกกกกก
เริ่มมันตั้งแต่ ปากระป๋อง เหมือนง่าย แต่แอบยากแหะ ปูปาไปหนึ่งเกม สายตาก้อสั้น เล็งซะดิบดี แต่ก้อเหลือกระป๋องสองป๋อง
อีกตาหมีปา ก้อเกือบๆ เลยเอาใหม่อีกที คราวนี้เกือบหมด แต่ป๋องสุดท้ายมันชนกันเองแล้วกลับมาตั้งซะงั้น... เซ็งเลย เสียดายโคดๆ
เดินมาได้หน่อยก้อมีช้อนปลา แต่ดูความสามารถแล้ว... ต่ำกว่ามาตราฐานหลายขุมนัก อันนี้ขอผ่าน
เดินเล่นหาไรกินได้หน่อยก้อกลับไปนอนผึ่งพุงที่ห้องกันดีกว่า พอเดินกลับมาที่รถ ลืมปิดไฟหน้า ดีนะยัง start ติด T_T

พอเช้ามาหมีชราก้อไปทำงานทิ้งน้องหมูเฝ้ารีสอร์ทคนเดียว...ย้ำ คนเดียวจริงๆ ทั้งรีสอร์ทไม่มีใครเลย
เลยได้โอกาสไถเถือกเกลือกกลิ้งไปทั่ว ตั้งแต่ห้องตัวเองยันศาลาริมน้ำ แต่ไถได้ไม่นานเท่าไหร่ โดนโทรมาตามให้ทำงานซะงั้น... กำ -*-
เลยนั่งปั่นงานให้เสร็จ ส่งเมล์ (ที่นี่มี wireless ให้ใช้ แต่ได้แค่ตัวห้องเท่านั้น ที่ศาลาไปไม่ถึง สัญญาณอ่อนมาก)
กว่าจะเสร็จก้อเกือบเที่ยง แล้วก้อนอนอ่านนิยายหน้าบ้าน รอพี่หมีมารับไปกินข้าว เพราะที่นี่ไม่มีไรกิน จะกินต้องออกไปข้างนอก
เท่าที่ประเมินด้วยสายตา แค่ปัญญาเดินไปหน้าถนนใหญ่ก้อน่าจะหอบรับประทานแล้ว เลยนั่งสงบเสงี่ยมรอหมีมารับดีกว่า

พอหมีมาเราก้อบึ่งไปอัมพวาหาที่พักของคืนนี้กันใหม่
ไปถึงตลาดน้ำก้อยังไม่ค่อยมีคนสักเท่าไหร่... อันนี้เข้าใจได้ บ่ายๆวันศุกร์ยังไม่มีใครมาหรอก
เลยเดินดูร้าน(ที่ยังไม่ค่อยจะเปิด) แล้วก้อเลือกจิ้มร้านก๋วยเตี๋ยวมาร้านนึง แล้วก้อนั่งกินริมคลองนั่นเอง

กินเสร็จก้อเดินเล่นเรื่อยเปื่อย จนสายตาหมีไปปะทะป้าย home stay ฝั่งตรงข้าม... อันนี้บ่งบอกความชรา ไกลขนาดยังเห็น (--")
สุดท้ายเราก้อได้ห้องพักชั้นบนของบ้านริมตลาดน้ำอัมพวามาครองหนึ่งคืนในราคา 600 บาทถ้วน

บ้านคุณยายแบ่งเป็นสองหลัง หลังนึงเป็นไม้ครึ่งปูนครึ่งนึงคุณยายอยู่เอง อีกหลังเป็นไม้ทั้งหลังอันนี้คุณยายเอาไว้ให้เช่าพัก
ตัวบ้านเป็นบ้านไทยๆ โบราณ แต่ก้อไม่ได้เก่ามากมาย สะอาดสะอ้านเชียว
ข้างบนมีหนึ่งห้องนอน ข้างล่างมี 3 ห้องเล็ก มีโถงกลางใหญ่ๆ คุณยายให้เช่าเหมาข้างล่างไปเลย แต่ปูจำราคาไม่ได้
พอตกลงว่าจะพักที่นี่ ก้อไปย้ายรถมาไว้ใกล้ๆ เก็บสมบัติมานั่งไถเถือกกินบรรยากาศริมน้ำ มีคนพายเรือไปมา ผู้คนเริ่มทะยอยกันมาเที่ยว
แก๊งค์น้องๆสัก 10 คนได้ที่จองห้องใหญ่ข้างล่างก้อมากันแล้ว เราเลยได้ฤกษ์เดินเล่นรอบเย็นกันดีกว่า

ช่วงเย็นบรรยากาศต่างกับช่วงบ่ายลิบลับ
ร้านรวงเปิดกันเต็มอัตราศึก ผู้คนมากมายเริ่มแห่กันมาเดินเที่ยว เราก้อเดินตามเค้าไป
แวะร้านโน้นร้านนี้จนเริ่มหิว หมีชราอยากกินก๋วยจั๊บ แต่ปูอยากกินผัดไท เลยสรุปว่าซื้อผัดไทมากินร้านก๋วยจั๊บ
และแล้วก้อมาเจอบุพเพของหมีชราที่นี่ น้องเด็กเสิร์ฟน่ารักมากมาย ขยันเชียว ตัวจิ๊ดเดียวเองมาตั้งแต่เช้าอยู่ยันมืด
หมีชราเคยรีวิวร้านนี้ไปแล้ว แต่กระทู้นั้นมันหายไปและ คิดดูว่านานแค่ไหนกว่าปูจะอัพบล๊อก 5555

เดินเล่นกันได้พักนึง ก้อหอบขนมกะผลไม้ที่ซื้อมา มานั่งแทะเล่นหน้าบ้านกันดีกว่า บรรยากาศออกจะดี
อากาศเย็นๆ โม้กันไป นั่งดูคนที่เค้าเดินเที่ยวตลาด ยันเรือที่พาผู้คนเที่ยงแล้วเที่ยวเล่าไปดูหิ่งห้อย
นั่งไปเรื่อยๆ นั่งคุยกะคุณยายเจ้าของบ้าน กะพี่เจ้าของเรือที่เค้าเอาเรือมาผูกไว้ที่หน้าบ้านคุณยาย
ได้เห็นได้ฟังอะไรที่เราไม่ค่อยได้เจอในชีวิตประจำวัน ชีวิตในเมือง มันก้อดีเหมือนกันนะ
ได้เห็นได้มุมมองไรแปลกๆ มุมที่เราไม่เคยได้มอง หรือแม้บางมุมเราไม่เคยคิดจะสนใจ
แอบอิจฉาหมีชราเล็กน้อย ที่วันๆใช้ชีวิตกะคนหลายประเภท คงสนุกดี
นั่งอยู่จนดึกก้อไปอาบน้ำ ที่นี่เป็นห้องน้ำรวมมีอยู่หลายห้อง อาบไปก้อได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดไป... น้ำเย็นจับจิตกันเลยทีเดียว

ในรูปอาจจะดูโบร้านนนนนนโบราณ แต่มันก้อทำให้นึกถึงบ้านยายหลังเก่าสมัยปูเด็กได้เป็นอย่างดี
(ทีวีรุ่นจิ้มเปลี่ยนช่อง ที่ตอนเด็กๆแม่ไม่เห็นปูจะเอาติงจิ้ม 5555 แต่ห้องข้างล่างจะเป็นทีวี digital กะตู้เย็นปกตินะคะ )

นี่คือคำเตือน...
การที่มา home stay พึงระลึกไว้เสมอว่า มาอยู่บ้านเค้า เค้าก้อจะทำไรตามชีวิตปกติของเค้า เพราะงั้นต้องรับให้ได้
แม้ว่าเค้าจะตื่นมาเย็บผ้ากันตอนตี 3 หรือตื่นมาทำขนมกันตอนยังไม่ตี 4 ดี... นั่นคือเรื่องปกติของเค้า
ตื่นมานอนฟังได้แป๊บ เริ่มชินก้อนอนต่อ ตื่นมาอีกทีก้อลงไปนอนไถๆอยู่ข้างล่างดูผู้คนตอนเช้ากัน... อัมพวาหนาวมากกกกกกกกกกกก
เมื่อคืนก้อว่าเย็นแล้วนะ แต่คงเพราะเป็นห้องปิด เปิดหน้าต่างบานเดียว นอนซุกหมี(แหะๆ) เลยไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่
แต่พอลงมาข้างล่างลมโกรก โอ้วววแม่เจ้า เย็นได้ใจ แต่ก้อนั่งใส่เสื้อยืดกางเกงเลนั่งชิวดูชาวบ้านเค้าพายเรือมาขายของอย่างสบายใจ

ชีวิตอัมพวาตอนเช้ามันต่างกับเมื่อคืนเหมือนกันแหะ
นั่งที่เดิมครั้งแรกตอนบ่าย คนเริ่มจะขวักไขว่รีบๆเปิดร้านมารับคน
ตอนเย็นๆถึงมืดๆ คนก้อเริ่มจะเยอะ เดินต่อรองซื้อของกันสนุกสนาน
ในขณะที่ตอนเช้าเป็นเวลาของการพักผ่อนอย่างแรง ทุกคนใช้ชีวิตกันแบบเนิบๆ ดูแล้วสบายใจโพดๆ
ไม่อยากกลับกรุงเทพเลย ตะแง้วขอหมีอยู่ต่อก้อไม่ยอม (T_T)
พอสายหน่อยเราก้อเลยเก็บข้าวเก็บของ กลับกรุงเทพ เมืองฟ้าอมรต่อไป

ถ้าใครอยากเจอมิตรภาพดีๆจากคุณยาย บรรยากาศดีๆของที่พัก ลองโทรไปเบอร์นี้เน้อ
เพราะถ้าติดต่อผ่าน agency ราคาจะแพงกว่านี้สักเท่านึงเลยทีเดียว (ในขณะที่คุณยายได้เท่าเดิม -*- )

ที่ดองๆไว้หมดแล้วจ้า
happy day na ka ^____^

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2552 15:23:26 น.

33 comments

Counter : 1023 Pageviews.

มาเที่ยวด้วยคน เคยไปนานมาแล้วค่ะ

โดย: AM NUCH

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:31:49 น.

อัมพวาไปเที่ยวตอนวันธรรมดาคนไม่เยอะเนาะ

แต่ถ้าไปเสาร์ อาทิตย์เนี่ยคนเยอะไม่ชอบ กินอะไรก็แย่ง ๆกันไปหมด

มีความสุขมาก ๆ นะจ๊ะ

โดย: ความเจ็บปวด

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:51:38 น.

อ่านแล้วคิดถึงอัมพวาจัง อยากไปอีกซักรอบ ไปอยู่นานๆกว่านี้

โดย: d_regen

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:03:49 น.

ขอบคุณนะจ๊ะ ที่ไปทักทายที่บล็อค
เราก็ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายเหมือนกันแหละ แหะๆๆ

อืม อัมพวาน่าเที่ยวเนอะ
ของกินก็น่ากินสุดๆ เลย เห็นแล้วน้ำลายไหล

โดย: หญิง (Yingang

) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:05:55 น.

เคยไปเดินเล่นค่ะ
แต่ไม่ได้พักค้างคืน เสียดายจัง

เท่าที่อ่าน น่าอิจฉาจัง
เล่าเรื่องได้น่ารักดี อ่านได้ตลอดเลยค่ะ

โดย: maru

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:25:19 น.

ต้องหาเวลาไปนอน home stay แบบนี้มั่ง

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:48:52 น.

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:23:36 น.

ขอตามเที่ยวอัมพวาหนาวมากๆๆๆๆด้วยคนค่ะ
emo

บรรยากาศ ดีค่ะ รูปสวยจัง

โดย: iamorange

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:02:23 น.

หนีเที่ยวก็ไม่ชวน งอน ไปละวุ้ย

โดย: patra_vet

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:31:11 น.

เห็นก๋วยจั๊บ...น่าหม่ำจังเลยจ้า...

ขนมถังแตก (ใช่ชื่อนี้หรือเปล่าน๊ออ)
คุณแม่เคยซื้อให้กินตอนเด็ก ๆ ไปงานกาชาด
อร่อยจนวันนี้...

โดย: I_sabai

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:21:44 น.

อัมพวานนี่น้า เห็นคนไปกันโครมๆ เอ๋น้อยยังไม่เคยไป
ไมรู้อาถรรพ์อะไรนะ พอจะไปทีไร ก็จะมีคนชวนไปที่อื่นทุกที สุดท้ายชวดตลอดค่ะ

แต่ชอบมาก...ได้ใจสุดๆ...ตรงที่บอกว่าหมีชราเห็นป้ายฝั่งตรงข้าาม 55555

แต่บ้านคุณยายดูเวิร์กนาเราว่า อารมณ์บ้านเก่า พัดลมงี้ ที่นอนงี้(ทีวีที่น้องปูบอกด้วย) สุดยอดอ่ะ เป็นการเปลี่ยนอารมณ์จากบ้านโดยสิ้นเชิง แถมยังไม่ค่อยแพงด้วย
หน้าหนาวไม่เท่าไหร่ แต่ไม่รู้หน้าร้อนจะเป็นไงเนาะ อากาศริมคลองคงไม่ร้อนเท่าไหร่

ส่วนงานวัดก็ชอบมากกก เคยคิดจะเดินแป๊บเดียว แต่สุดท้ายกินเวลาไปเป็นชม.ๆ

แบบว่าหนุกหนานเนาะ เรากะเจ้าบูก็เคยวนอยู่ซุ้มปาลูกดอกให้โดนลูกโป่ง จนได้อมยิ้มกลับบ้านมาหลายอัน (แต่ไม่ได้ตุ๊นมะตาเลยซักกะตัว) กินขนมอะไรแปลกๆด้วย หนุกจิงๆอย่างที่น้องปูบอกอ่ะแหละ เพลินมากกกกกก

สรุปว่าวันนั้นได้กินปลาทูหน้าหักอ๊ะป่าว รสชาติเป็นไงมั่งจ๊ะ?

โดย: adaytrip

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:41:20 น.

ไปด้วยค่ะ ภาพสวยวิวดี ชอบค่ะ

โดย: ด.ญ คณิตกร

วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:0:45:01 น.

แวะมาทักทาตอนเย็น ๆจ้า บายดีน๊า

รักษาสุขภาพนะจ๊ะ

โดย: ความเจ็บปวด

วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:18:00:43 น.

ภาพล่างสุด สาวเสื้อเขียวนั่งมองอะไรไม่รุ..

แต่..เป็นภาพที่น่ารักจัง

โดย: I_sabai

วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:19:15:08 น.

ฮิๆ อ่านที่บอกหมีชรางอนแล้ว คิดถึงเจ้าบูเลย ขานั้นยอมให้เผา แต่แอบงับหัวเอ๋น้อยนิดหน่อยไม่เป็นไร มีรูแผ่บเดียว เดี๋ยวก็หาย...

พูดถึงบ้านไม้นะ มีบ้านพักแถวชานเมืองน่าพักมากเลย เด๋ววันหลังบอกชื่อให้ วันนี้ขี้เกียจค้นและ มันเป็นบ้านไม้เก่าๆ แต่น่าร๊ากกกกก เช่าคืนละประมาณสองพันนี่แหละ เอาไว้เปลี่ยนบรรยากาศ

เมื่อก่อนเอ๋น้อยชอบไปพักบ้านไม้มาก โดยเฉพาะบ้านไม้เก่าที่ได้บรรยากาศสุดๆ แต่หลังๆเอ๋น้อยเริ่มกัวบ้านไม้ หลังจากไปเจอกุ๊กกู๋ที่เลยลีลาวดีน่ะ สยองสยด น่ากัว ไม่เคยใกล้เคียงกับการเจอกุ๊กกู๋เท่านั้นมาก่อนเลยจิงๆ หลังๆไปไหนต้องขอถามก่อนว่ามีไหม ไม่งั้นไม่ยอมจิงๆ

นี่ตะเองไปหามาอ่านเลยน้า รู้สึกชื่อไทยจะจังหวะรัก นักดนตรีนี่แหละ ตลกมาก แต่รูปในหนังสือไม่ค่อยสวยนะ ตัวการ์ตูนเองใน youtube ก็ไม่ค่อยเจอ หายาก มีแต่ซีรี่ส์ เอ๋น้อยชอบจัด ขนาดว่าทำไมตอนนี้บ้าฟังเพลงคลาสสิก

วันพฤหัสฯนี้ที่สิริกิติ์มีงานท่องเที่ยวนะ น้องปูจะเที่ยวไหนป่าว ไปดูรีสอร์ตราคาดีๆที่งานนี้เอ๋น้อยว่าเวิร์กนะ

โดย: adaytrip

วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:23:54:09 น.

ยังไม่เคยไปเลยอ่ะครับ อยากไปลองค้างที่นั้นบ้างล่ะ

โดย: everything on

วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:10:05:51 น.

โห...ไปช่วงเทศกาลปลาทูด้วยหรอ

ช่วงนั้นแซลลี่ผ่านไปผ่านมา 2-3 รอบเลย เห็นป้าย เบอร์เกอร์ปลาทู อยากกกกกมากกกก

ได้ลองกินป่ะคะ

น่ากิ๊น น่ากิน เนาะ

ก๊วยจั๊บในชามนั่น น่าหม่ำจัง อิอิ เห็นนะ ร้านขายเตี๋ยวผัดหลายๆกองแบบนั้น ก็ของโปรดเหมือนกัน

ห่อละ 10 บาท

เพิ่งเจอญาติเดือนก่อน แบบรุ่นแม่ๆป้า รู้จักกัน เค้ามีโฮมสเตย์แบบนี้ด้วย แจ่มๆๆ ไว้ว่างๆจะลองไปค้างมั่ง

แต่...น้าบอกเลยว่า บุ๊คกิ้งยาวไปถึงเมษา แบบช่วงวันหยุดนะ ถ้าจะมาให้มาวันธรรมดา ป้าดดด ไปวันธรรมดาก็ไม่มีตลาดอ้ะจิ ... ใกล้ๆตลาด 10 นาทีเอง

โดย: แซลลี่ (lazypiggy

) วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:19:21:59 น.

https://www.bloggang.com/emo/emo9.gif

ทำไมผอมเท่าเดิมไม่จริงๆ ต้องกลมๆสิ หมูเลี้ยงไม่ดีแน่ๆ

ปล. ไปอัมพวาตั้งแต่พย. ยังไม่ได้ืำทำรูปเลย

โดย: Es (time3957

) วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:2:47:40 น.

บ้านคุณยายน่าอยู่มากๆ อาเล้งเคยไปอัพวา.. แต่ไปแบบแว๊ปๆ แค่ผ่านๆ
หาซื้อของกิน-ของฝากแล้วก็กลับ.. ไม่ยักรู้ว่ามีที่พักแจ่มๆแบบนี้..

..

ภาพสวยจังเลยค่ะ.. เห็นแล้วอยากกิน.. ขนมไทย.. น่ากินทั้งน๊านนนน

โดย: อาเล้ง (King of Alan

) วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:17:43:08 น.

สวัสดีจ้า

อากาศร้อน ๆ รักษาสุขภาพดูแลเรื่องอาหารการกินให้ดีหน่อยนะจ๊ะ

มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

โดย: ความเจ็บปวด

วันที่: 5 มีนาคม 2552 เวลา:19:27:17 น.

tonight hope you sleep very well and sweet dream/ glitter /comment hi5 / code hi5

โดย: แซลลี่ (lazypiggy

) วันที่: 6 มีนาคม 2552 เวลา:0:16:05 น.

แวะมากินขนมเบื้อง+ฝอยทองกรอบ+ก๋วยจั๊บอัพวา.. ตอนสายๆวันศุกร์จ้าาา..

รูปสวย glitter emoticon comment glitter.mthai.com

โดย: อาเล้ง (King of Alan

) วันที่: 6 มีนาคม 2552 เวลา:12:39:38 น.

ปูเอ้ยยยยย
พี่เอ๋งานยุ่งมากกกกกกกกกกกกกกกกก
เพิ่งโงหัวออกมาจากกองกระดาษได้วันนี้เอง เป็นไงบ้างจ๊ะ...

ไปเดินงานเที่ยวไทยมายัง?
แบบว่าพี่ไปวันแรกเลย ตอนสิบโมงก่าๆ
พอเที่ยงปุ๊บ.. คนมาจากไหนกันนั่น แยะเชียว

แต่ก็ได้แพ็คเกจมานะ เพราะแบบว่าคิดไว้แล้วว่าจะเอาที่ไหนบ้าง ไปถึงก็ขอแผนที่บูธ เดินตามหา แล้วก็ซื้อเลย เป็นภาระกิจที่ง่ายมากๆ และหมดตัวเร็วมากเช่นกัน แต่พวกนี้ก็อย่างที่ปูบอกแหละ มันมีอายุเนาะ ถ้าเราไปไม่ได้นี่จะแบบว่าเสียดายมากๆ เพราะฉะนั้นก็เลยไม่ซื้อกราด แม้มันจะถูกมากแค่ไหนก็ตาม อย่างสมุยเงี้ยะ...ถูกนะ สวยด้วย ... แต่จะได้ไปเมื่อไหร่... ไม่รู้

เสาร์อาทิตย์นี้ไปไหนป่าววว
หมีชราจะลงมาหาไหม?
เที่ยวกันให้หนุกเน่อออออ

โดย: adaytrip

วันที่: 7 มีนาคม 2552 เวลา:0:01:33 น.

ฮิๆ แอบเหงาเพราะคิดถึงหมี เลยต้องเล่นกะแมวอ่ะจี้

เมื่อคืนพี่เอ๋นอนดึกเพราะรอเจ้าบูทำงานจร้าาาาา อัพบล็อกเสร็จแล้วอาจจะไม่ได้อัพอีกพักนึง เพราะต้องลุยทำงานและล่ะ

happy day too na ja. น้องปู

โดย: adaytrip

วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:10:28:35 น.