ขอบคุณจริงๆ ขอขอบคุณท่านแรกคือ คุณยายเก๋า  ที่กรุณาบอกกับหลานคนนี้ว่า  ยายอยากอ่านเรื่องใหม่ๆ  ทำให้ดิฉันเขียนบลอกนี้ขึ้นมา ด้วยความเกรงใจคุณยาย บวกกับความอาย    ขอบคุณท่านที่ ๒ ทีจริงแล้วเป็นกลุ่มที่อาสาทำความดี....               กาลครั้งหนึ่งไม่นานเท่าไร เมื่อวันที่ ๓๑ ธค. ๒๕๕๕  มีแม่ หนึ่ีง ลูกสองคน  เดินทางไปนครนายก ด้วยรถเก๋ง โตโยต้า เนื่องจากนัดพ่อไว้ที่นครนายก ว่าจะไปตักบาตรในวันที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๖  ดิฉันขับรถไปกับลูกๆ อีก ๒ คน  เอารถคันที่เอาไว้ใช้ซื้อกับข้าวแถวๆ บ้าน บ้างวันก็ใช้ บางวันก็ไม่ได้ใช้   แต่ก่อนวันที่ ๓๑  ดิฉันก็ได้เอาไปตรวจเช็คสภาพที่ศูนย์โตโยต้า เป็นที่เรียบร้อยแล้ว  เราออกเดินทาง ๖.00 น.  เส้นทางปากเกร็ด รังสิต เข้าองค์รักษ์  วันนั้นรถค่อนข้างมาก  ร้านค้าต่างๆ ก็ปิด  ดิฉันขับรถมาถึงคลองห้า   ปรากฎว่า รถแล่นช้าลง จนดับสนิท โชคดีที่ดิฉันขับรถช้า เหยียบไม่เกิน ร้อย เพราะกลัวอุบัติเหตุ  ถนนกำลังก่อสร้างวิ่งได้สองเลน   ลูกสาวตกใจกลัว  " แม่ทำไงดี "  เราบอกลูกว่า " ไม่เป็นไรลูก โชคดีที่เราอยู่เลนซ้าย   เดี๋ยวแม่ลงไปหาร้านข้างหน้า  ล็อคประตูนะ  แล้วถ้าใครมาบอกว่า แม่ให้มาตาม อย่าไปเชื่อนะ บอกเขาว่า มากับพ่อ แม่ไม่ได้มานะ "  ลูกชายพูดสวนมาทันทีว่า " แม่ จำได้แล้ว " (เพราะเราสั่งลูกไว้บ่อยตั้งแต่เด็กๆ) ดิฉันเดินไปถึงที่อะไรจำไม่ได้ เจอรปภ. เล่าให้ลุงฟัง  ลุงอาสามาที่รถและเข็นให้  โดยที่ลูกชายดิฉันก็ลงมาช่วยด้วย  ส่วนดิฉันขึ้นไปนั่งที่คนขับ ลองสตาร์ท  รถเกิดติดขึ้นมาเฉยๆ  จึงขับมาจอดที่กว้างๆ  นั่งสงบสติอารมณ์  เอ....วันนี้จะถึงนครนายกไหมเนี่ย  เอาวะ..ขับไปเรื่อยๆ  หาร้านซ่อมรถ ให้ช่างดู    ขับมาก็หลายโล  ไม่มีร้านไหนเปิดเลย   ใจจะะเลี้ยวกลับปากเกร็ด   คิดแล้วไปกันใหญ่  ถ้าเลี้ยวกลับยิ่งไม่มีร้านซ่อมเลย  เพราะทางที่กลับมีแต่คลอง ขับรถมาจนถึงที่ว่าการอำเภอธัญบุรี  เห็นป้ายบริการประชาชนฟรี  ดิฉันรีบเลี้ยว ควับทันที   มีทั้งตำรวจ และน้องๆ นักศึกษาวิทยาลัยเทคนิคธัญบุรี รวมทั้งอาจารย์ มาช่วยตรวจดูรถ  จนแน่ใจว่าขับถึงที่แน่นอน ขอขอบคุณน้องๆ ท่านอาจารย์เชฐ  ใส่เสื้อสีขาว  (ให้เบอร์โทรมาด้วย) ท่านอาจารย์ พัชราภรณ์ ผู้หญิงค่ะ  กลัวจะจำชื่ออาจารย์ไม่ได้ ดิฉันถามลูกสาวว่า อั้ม พัชราภา ใช่ไหมลูก  เป็นเทคนิคทำให้จำชื่อท่านได้                สุดท้ายดิฉันและลูกๆ ก็เดินทางสู่จังหวัดนครนายก  อย่างราบรื่น                ขอบคุณจริงๆ ค่ะ ขอบคุณ คุณญามี่ คุณยาจกน้อย สำหรับ โค๊ด Emotion   Create Date : 28 มกราคม 2556 11 comments Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2556 0:50:24 น. Counter : 1319 Pageviews. Share Tweet

ชื่นใจแทนจริงๆ ช่วงปีใหม่ ร้านซ่อมมักจะปิด แต่วิทยาลัยเทคนิคกลับพานักศึกษามาทำความดี นั่นสมควรขอบคุณมากกว่ายายเก๋าเพียงคอยกะตุ้นให้เขียนบล๊อกใหม่ๆ จะคอยดูกล่องคอมเม้นนะ   โดย: ชมพร 28 มกราคม 2556 21:40:47 น.

คุณแม่พีวีซีโชคดีนะคะ เจอจิตอาสาพอดี น่ายกย่องค่ะ   โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์ 28 มกราคม 2556 21:46:18 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อ้อย พี่โชคดีจังเลยครับ เจอน้องๆจิตอาสา เข้ามาช่วยเหลือได้ทันเวลาจริงๆ   โดย: กะว่าก๋า 29 มกราคม 2556 6:25:46 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 30 มกราคม 2556 6:08:51 น.

สะพานที่ไหนครับพี่ น่าไปเดินเล่นจังเลยครับ ปล. ดอกไม้ในหน้าหนาวนี่ สีสวยสดเป็นพิเศษเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 มกราคม 2556 8:21:42 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 31 มกราคม 2556 6:33:36 น.

คุณก๋าคะ สะพานที่ถามมา อยู่ในกรงสวนนก ศูนย์ศิลปชีพบางไทร พระนครศรีอยุธยา เด็กๆ ชอบค่ะ แต่ผู้ใหญ่ไม่ค่อยชอบ เพราะเสียว!!   โดย: แม่พีวีซี 31 มกราคม 2556 9:08:50 น.

ขอบคุณครับพี่อ้อยสำหรับคำตอบ ผมไม่ค่อยได้ไปอยุธยาครับ หมิงหมิงเห็นสะพานแบบนี้คงจะชอบมากเลยครับ 555 ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตด้วยนะครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 31 มกราคม 2556 21:42:48 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 1 กุมภาพันธ์ 2556 5:37:59 น.

จริงครับพี่ หน้าหนาวบนยอดดอยหนาวมากจริงๆครับ ผมเดินตรงที่ 0 องศา ต้องใส่เสื้อ 4 ชั้นนะครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 1 กุมภาพันธ์ 2556 8:30:28 น.

สวัสดีค่ะ ได้เจอคนมีน้ำใจแบบนี้ นับว่า โชคดีค่ะ พี่ว่าสังคมไทย ไม่แล้งคนมีน้ำใจหรอกค่ะ ทุกคนพร้อมเสมอที่จะช่วยคนเดือดร้อน แต่ก็ถือว่าเป็นบุญของครอบครัวคุณแม่พีวีซี ด้วยค่ะ ที่ได้รับ การช่วยเหลือ ในเวลาไม่นานค่ะ   โดย: ตาลเหลือง 1 กุมภาพันธ์ 2556 10:34:59 น.