เรื่องของจัน ดารา

วันนี้นึกครึ้มใจ หลังจาก finish การสอบไปเมื่อวาน (นรกจริงๆ) ก็เลยไปยืนจดๆ จ้องๆ ที่ชั้นหนังสือ สายตาก็ไปเจ๊อะกับเจ้าเล่มนี้พอดี "เรื่องของจัน ดารา" โดย อุษณา เพลิงธรรม (D.H. Lawrance เมืองไทย) ตอนก่อนอ่านก็ไม่เข้าใจทำไมถึงได้เป็น D.H. Lawrance เมืองไทยแต่พออ่านจบแล้วก็ "อ๋อ...."

มานั่งนึกๆ ดู ก็คิดได้ว่า อ่านเรื่องนี้เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ขอบอกอีกครั้งว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะกับเด็กต่ำกว่า 18 (จริงๆ สูงกว่า 18 แล้วยังไม่มีวุฒิภาวะแล้วก็ไม่น่าอ่าน) จะอ่านซักกี่รอบก็รู้สึกว่าเราได้อะไรใหม่ๆ เรื่อยๆ แต่สิ่งหนึ่งที่รู้สึกทุกครั้งที่อ่านก็คือ

"บ้านนี้มีแต่ปีศาจ"

จะยกให้ซักคนที่ยังพอโอเคหน่อยก็คือ น้าวาด นอกนั้นปีศาจล้วนๆ (เฉพาะตัวละครในบ้านวิปริตนั่นนะ)

ความวิปริตมันก็เริ่มจาก

คุณหลวง - ตานี่ตัวดีเลย ความเลวร้ายทั้งหมดก็พูดตรงๆ ว่าเกิดจากตานี่ก็ว่าได้ แต่งงานกับแม่จัน เพราะว่าแม่จันท้องไม่มีพ่อ แล้วก็เรียกร้องเงินจากฝั่งพ่อตาซะกระหน่ำ ตัวเองก็มีเมียมีลูกก่อนอยู่แล้ว พอแต่งงาน ก็เลี้ยงเด็กในบ้านจนไข่ออกมาเต็มไปหมด

คุณบุญเลื่อง - สาวเสน่ห์แรงที่มีความต้องการสูงเป็นพิเศษ ฟังดูไม่ค่อยเพราะเลย แต่ในเรื่องบรรยายออกมาได้โอเค เพราะเรื่องถูกเล่าผ่านสายตาของจัน ดารา ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ใช้บริการ ^^"

คุณแก้ว - นี่ก็เด็กชั่ว ขอใช้คำแรงๆ เพราะว่าอ่านแล้วได้อารมณ์ของความชั่วจริงๆ อุษณา เพลิงธรรมบรรยายได้ออกมาชั่วมาก

จัน ดารา - ก็ในเมื่อสิ่งแวดล้อมมันคละคลุ้งไปด้วยความชั่ว เด็กคนนึงซึ่งอยู่ในวังวนนั้น จะไม่ชั่วตามได้ไง เพราะงั้น จันดาราก็ชั่วไปด้วย ^^"

สรุป ชั่วหมดเลยวุ้ย

เรื่องนี้เป็น limited omniscience ผ่านสายตาของจัน ดาราตอนแก่ เพราะฉะนั้น มันก็เลยค่อยข้างจะ objective พอสมควร แม้ว่าจะมองผ่านสายตาของจัน ดารา แต่มุมมอง ความคิดเห็นอะไรต่างๆ ค่อนข้างจะน่าเชื่อถือทีเดียว เมื่อเขาเขียนตอนแก่ ก็เลยดูเหมือนว่า จัน ดารา จะมองการกระทำของตัวเองในเชิงที่รู้ว่า สิ่งที่ทำมันชั่ว แต่ก็จะทำเหมือนกับมันควบคุมไม่ได้ รู้ทั้งรู้ว่าสิ่งที่ทำมันผิดไปหมด แต่อารมณ์ความชั่วที่มันเต็มบ้านไปหมดก็ทำให้ความผิดชอบชั่วดีที่มี มันจางจนไมสามารถมามีอิทธิพลกับการกระทำใดใด (บางทีก็คิดถ้าไฮซินด์อยู่ จัน ดาราจะเป็นแบบนี้ไหม แต่ก็นะ ถ้าไฮซินด์รู้ว่าจะต้องพาตัวมาเกี่ยวดองกับเจ้าตระกูลนี้ คาดว่าตายไปตั้งแต่แรกก็คงโชคดีแล้วล่ะ)

เทคนิคการเขียนนี่แพรวพราว ที่ชอบมากๆ แล้วถูกนำมาใช้ได้เด่นก็คือ Foreshadow ตัวละครหลัก 2 ตัวคือคุณหลวงและจัน ดาราเหมือนฝาแฝดทางวิญญาณ อะไรๆ ที่เกิดกับคุณหลวง ล้วนแล้วแต่มาเกิดกับจัน ดาราด้วย แล้วก็เกิดในความรุนแรงที่มากกว่ามาก

Irony ก็เด่น มีทุก Irony เลย ที่ชอบก็คงเป็นตอนที่จัน ดารา พูดถึงน้าวาดว่าไปบวชชี ส่วนตัวเองมีเงินมากขึ้นก็ได้แต่ทำบุญตักบาตร อืม ...

ส่วนเรื่องภาษา ชอบมากถึงมากที่สุด เพราะว่าเรื่องนี้มีฉากอัศจรรย์เยอะมากๆ ถ้าภาษาไม่ดีจริง มันจะกลายเป็นเรื่อง ... ไป แต่นี่รุ้งอ่านแล้วรู้สึกหดหู่กับเรื่องราวของตัวละครมากกว่าจะไปสนใจกับฉากนั้นๆ การบรรยายตัวละคร บรรยากาศ การกระทำต่างๆ ยอดมากๆ แม้ว่าจะเป็นภาษาเก่า แต่ก็ไม่ได้ทำให้สะดุดอะไรเลย (ทำให้นึกถึงเชอร์ล็อก โฮล์มที่ อ. สายสุวรรณแปล นั่นก็ภาษาเก่า อ่านยากแต่เยี่ยม)

สรุปว่าอ่านกี่ทีก็ชอบนะ คาดว่าอีกซักปีสองปีข้างหน้า หยิบมาอ่านใหม่ก็คงยังชอบอีก

Create Date : 05 สิงหาคม 2550 Last Update : 5 สิงหาคม 2550 22:02:57 น. Counter : 3900 Pageviews.		2 comments
Share Tweet