มกราคม 2554

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
มาลัยสามชาย (refered to WWR: season 2)
วันนี้มานั่งเปิด blog อ่านรีวิวหนังสือเก่าๆ เล่น ก็พบว่า ที่เราอ่านๆ ไว้แล้วไปรีวิวใน WWR season 2 นั้น ไม่ได้เอามาลง blog เลย ก็เลยคิดว่า จะค่อยๆ ทยอยๆ เอามาลงทีละเรื่องๆ ค่ะ อาจจะมีการเพิ่มเติมเนื้อหาบางส่วน หรือความคิดเห็นเพิ่มเติม ที่มีผลกระทบกับเรื่องมากขึ้น เพราะมาแปะในที่ส่วนตัวขึ้น

หรือ อาจจะไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลยก็ได้ค่ะ ^^"

มาลัย 3 ชาย ของ ว.วินิจฉัยกุล

เรื่องนี้อยากอ่านมานาน แต่ราคาแอบแพง ก็เลยรองานหนังสือค่ะ แต่ก็เคยอ่านเรื่องย่อพอประปราย ตอนนี้ได้เป็นเล่มๆ มาอ่านเป็นของส่วนตัว ก็ชอบมากค่ะ พยายามหาเรื่องย่อแบบหลังปก แต่ตอนนี้ที่ search ได้ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องย่อละคร งั้นก็ให้คนสนใจไปหาเอาได้ง่ายๆ ใน google ละกันค่ะ (ออกแนวขี้เกียจเห็นๆ)

ลอออร เป็นคน 5 แผ่นดิน ที่มีชีวิตที่ถือว่าหวือหวามาก ทั้งๆ ที่เธอก็เป็นกุลสตรี เรียบร้อยสมกับเป็นชาววัง แต่ก็เป็นคนที่ฉลาด และเข้มแข็ง มีเหตุผล และการที่มีสามี 3 คนนั้นก็ไม่สามารถจะทำให้ใครติฉินนินทาเธอได้

เอาเป็นว่า ติ๊ต่างว่า ทุกๆ คนคงจะรู้หมดแล้วว่าเรื่องนี้เป็นยังไง เพราะเพิ่งเป็นละครจบไป เพราะงั้นก็ขอสปอยด์เล็กๆ น้อยๆ เพื่อรีวิว ละกันค่ะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เล่าตามลำดับเวลา (chronological order) เริ่มตั้งแต่ลอออรยังเด็ก แม่ตาย เข้าไปอยู่ในวัง แต่งงานครั้งที่ 1 2 และครั้งสุดท้าย และเรื่องก็ไปจบหลังจากลอออรตายไป flash back นี่รุ้งไม่เห็นเลยนะ หรือถ้ามีก็เล็กๆ น้อยๆ มาก ซึ่ง จริงๆ แล้ว มันก็ตรงกับจุดประสงค์ของการเขียนและมุมมองนะ เพราะจริงๆ แล้ว คนที่เล่าเรื่องนี้ไม่ใช่ลอออร ไม่ใช่ยศ ไม่ใช่คนที่อยู่ในยุคนั้นเลย แต่เป็นหลานของลอออร ที่ได้เก็บๆ ข้อมูลจากคุณยายบ้าง คุณป้าบ้าง แล้วก็เล่าออกมา เพราะฉะนั้น มุมมองของเรื่องนี้ ค่อนข้างจะ objective ในบ้างครั้ง มีการใส่เหตุผลนการกระทำบางอย่างเยอะจนเกินงาม ที่สะดุดๆ ก็คือ ความคิดของเจ้าคุณนราตอนที่ได้ยิงนรินทร์ไปแล้ว ตอนนั้นเป็นจุดที่ทำให้รู้สึกที่สุดว่า เรื่องราวทั้งหมด เหมือนการเล่านิทาน เป็นการเล่าจากบุคคลที่สามโดยใส่เหตุผลที่ "เข้าใจ" เอาว่าถูกต้องแล้ว

เรื่องเบสิคต่างๆ ไม่ต้องพูดถึงแล้วเพราะมือขนาด ว. วินิจฉัยกุล มันมีสิ่งละอันพันละน้อยที่น่าสนใจกว่าเรื่องเบๆ พวกนี้เยอะ

สิ่งที่ชอบที่สุดในเรื่องก็คือ Conflict ถ้าคนเรียนเกี่ยวกับวรรณคดีมา ก็จะรู้ว่า conflict หลายประเภทคือ internal conflict (man against himself), และ external conflict เช่น man against man หรือ man against nature ประมาณนี้

ในเรื่องนี้ conflict อลังการงานสร้าง รวบรวมมันทุก conflict ที่เกิดขึ้นได้ ให้มาเกิดกับนางเอก แล้วก็เป็น conflict ทีสมเหตุสมผลด้วยสิ (หรือพูดง่ายๆ ว่าเราจะไม่มีความรู้สึกที่ว่า "ทำไมนางเอกมันซวยซ้ำซวยซากแบบนี้??? เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้น ดูมีเหตุผลทั้งในด้านการกระทำและเงื่อนเวลา) เวลาอ่าน เราก็จะคอยลุ้นให้กำลังใจนางเอกว่า จะผ่านอุปสรรคนี้ไปได้ไหม (ขอไม่พูดถึง details ให้ไปอ่านเองดีกว่าเนอะ)

ด้านคาแรกเตอร์ นี่ถ้าหากว่าไม่คิดว่านิยายเรื่องนี้เล่าเรื่องชีวิตของลอออรล่ะก็ รุ้งจะให้คุณยศ เป็นตัวละครกิติมศํกดิ์เลย ถ้าลออรเป็น protagonist ที่เริ่ดที่สุด คุณยศก็จะเป็น antagonist ที่โด่ดเด่นที่สุดในนิยายเป็นร้อยเป็นพันที่รุ้งได้เคยอ่านมาเลย ขับเคี่ยวกันมาเลยทีเดียว พูดถึงลอออรก่อน ลอออรเป็นคนที่เป็นมนุษย์ปุถุชนมากๆ คนหนึ่ง เป็นลูกที่ดี เป็นหลานที่ดี เป็นเพื่อนที่ดี เป็นภรรยาที่ดี เป็นลูกที่ดี แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีความต้องการแบบมนุษย์ปกติทั่วๆ ไป รู้ใจตัวเอง mature และยังกล้าที่จะเลือกมีความรักที่ขัดกับสังคม

ส่วนคุณยศนี่ รุ้งให้เป็นตัวละคร of the year เลย รุ้งเกลียดมากๆๆๆๆๆๆ ให้ degree พอๆ กับก้วยพู้เลย จริงๆ คุณยศเป็นตัวละครไม่ซับซ้อนนะ แต่ว่าเป็นตัวละครที่คนปกติจะเข้าใจได้ยาก คือ การจะให้คนที่มองโลกอย่างปกติปุถุชน มาเข้าใจคนที่มองเห็นแต่ตัวเอง และเห็นแก่ตัวขนาดยศนี่ มันก็ทำได้ยากจริงๆ แม้ว่าอ่านไปก็จะเกลียดมันไป แต่ก็รู้สึกว่า คนเขียนให้ความสำคัญกับคุณยศมากๆ เห็นได้ชัดว่า ไม่ว่าตัวละครตัวไหนจะล้มหายตายจากกันไป คุณยศนี่ก็ยังคงอยู่ตั้งแต่หน้าแรกถึงหน้าสุดท้ายให้คนอ่านได้สมน้ำหน้าในจุดจบ ถ้าหากว่าเอาเรื่องมา flip กลับ ก็สามารถทำให้คุณยศเป็น protagonist แล้ว ลอออร เป็น antagonist ได้เลย เพราะว่า ในนิยาย เรื่องของคุณยศที่พาราเรลกับเรื่องของลอออรมาตลอด ตั้งแต่ต้นจนจบ (จริงๆ นะ ขนาดลอออรตายไปแล้ว คุณยศยังออกมาทำหน้าด้านก่อนจบเลย)

ทองไพรำเป็นอะไรที่รุ้งเฉยๆ นะ รู้สึกว่าทองไพรำเป็นตัวละครที่คล้ายๆ ยศตรงที่เห็นแก่ตัว แต่ว่าความเห็นแก่ตัวก็มีหลายรูปแบบ และเธอก็ไม่เคยพอในทุกๆ อย่าง ก็ถือว่าเป็นตัวละครที่สร้างสีสันได้อารมณ์เหมือนกัน

ตัวละครที่ชอบอีกตัวก็คือคุณจรวย คุณจรวยเป็นผู้หญิงที่มองอะไรได้เฉียบขาดมาก และก็สอนลอออรมาได้อย่างดี เป็นเสาหลัก คอยให้คำปรึกษาเวลาลอออรมีปัญหา ที่ชอบมากก็คือตอนที่คุณจรวยบอกให้ลอออรตัดสินใจว่าจะกลับไปอยู่กับยศไหม ถ้ากลับไป ก็ต้องให้แน่ใจว่าจะไม่มีการหนึมาอยู่ในวังอีก เพราะการหนีในครั้งต่อๆ ไปจะดูไร้ค่าไปเลย ประมาณนี้

แนะนำให้ลองหามาอ่านดูค่ะ เดี๋ยวนี้หายากที่นวนิยายจะมีการเขียนที่ละเมียดละไม มีการวางแผน หาข้อมูลอย่างดี และมีการผูกเรื่องที่น่าสนใจและน่าติดตามค่ะ



Create Date : 10 มกราคม 2554
Last Update : 10 มกราคม 2554 19:20:34 น.
Counter : 2697 Pageviews.

4 comments
  
ชอบมากครับ มาลัยสามชาย...

โดย: ผีเสื้อสีดำ วันที่: 10 มกราคม 2554 เวลา:20:21:24 น.
  
ยังไม่ได้อ่านค่ะ แต่คนชมเล่มนี้เยอะมากๆ เลยอะค่ะ รวมทั้งจขบ.ด้วยนิ

เราเองเลือกแค่บางเล่มที่ชอบๆ มาลงบล็อกค่ะ ยังคิดอยู่ว่า ควรเอามาลงหมดเลยดีมั้ยหว่า แต่ความตั้งใจเดิมคือ เฉพาะบล็อกหนังสือนี่จะเอาเล่มที่ชอบๆ เท่านั้นน่ะค่ะ แฮ่...
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:16:45:16 น.
  
น่าอ่านจังค่ะ ไม่ได้ดูละครด้วย แต่พอได้ยินเนื้อเรื่องมาบ้าง ถ้าได้อ่านคงจะเพลินเลยทีเดียว
โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 13 มกราคม 2554 เวลา:9:25:07 น.
  
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำติชม เรื่องสั้น จิตสำนึกของเรานะคะ
ขอให้มีความสุขในทุกวันค่ะ
ว่างๆแวะไปที่บล๊อคบ้างนะจ๊ะ
โดย: radakorn วันที่: 19 เมษายน 2554 เวลา:20:43:54 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

peiNing
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]



เป็นเด็กกรุงเทพแท้ๆ แต่อยู่บ้านนอกของกรุงเทพน่ะนะ ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษนอกจากแกล้งสัตว์เลี้ยงที่บ้าน นั่นคือนกฮู้ผู้มีอายุ 10 ปีได้ (นกแก่มีหนวด) (แต่ตอนนี้ในที่สุดนกฮู้ก็จากไปอย่างสงบ ไม่รู้อายุรวมเท่าไรแต่มาอยู่ที่บ้านได้ 11 ปี ขอไว้อาลัยปู่ฮู้ ขอให้ไปสู่สุขคตินะ T^T)

ขอชี้แจงอีกอย่าง ชื่อ peiNing นี้ เป็นชื่อที่พี่กะน้องใช้ร่วมกันสองคน ดังนั้นอย่างงว่าเดี๋ยวก็แทนตัวว่ารุ้งบ้างหนิงบ้าง ก็มันคนละคนนิ (รุ้งน่ะคนพี่ หนิงน่ะคนน้อง)

FB สำหรับคนชอบงานเขียน peiNing ค่ะ

FB สำหรับคนชอบบทความสอนห้องเรียนนิยายค่ะ

  •  Bloggang.com