สาวน้อยเกวลิน VS Nancy Drew จะว่าเหมือนก็เหมือน จะว่าต่างก็ต่าง

หลังจากที่ได้ทำงานที่สูบแรงจินตนาการออกไปหมด ทำให้ไม่ค่อยได้มีแรงวิจารณ์หรือมีข้อคิดเกี่ยวกับหนังสือเลย แต่มัวไปอ่านเรื่องติงๆ ต๊องๆ ที่ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย จนหนิงบอกว่า "เจ๊รุ้งกำลังถูกทำลาย"

มาคิดๆ ดูก็น่าจะจริง ตอนนี้ก็เลยมา brush up ความคิดตัวเอง ลองมองๆ ไปที่ชั้นหนังสือรอบๆ ก็เจออะไรเยอะแยะที่คิดๆ ไว้ แต่ไม่ได้เอามันออกมาบอกเล่าเก้าสิบ วันนี้อารมณ์ดีๆ ก็มาเขียนไว้เล่นๆ

อีกอย่าง เนื่องจากรุ้งมีสารพัดภาษาในหัว และก็ไม่ได้ดีซักภาษา ดังนั้นเวลาเขียนอะไรออกมาโดยไม่ได้ขัดๆ เกลาๆ มันจะกลายเป็นสารพัดภาษาอยู่ในประโยคเดียวกัน เพราะงั้นอ่านแล้วอย่าคิดมาก ไว้จะให้หนิงมาเกลาๆ ภาษาให้เพราะเห็นมันบอกว่า ตั้งแต่เขียนนิยายภาษาไทยมันดีขึ้นเยอะ อิอิ

อีกอย่าง สปอยล์แน่ๆ ใครไม่เคยอ่านก็ไปหาอ่านก่อนมาอ่าน (ฟังแล้วงงๆ แฮะ)

-----------------------------------------------

สาวน้อยเกวลิน เขียนโดย อลินา และ Nancy Drew เขียนโดย แคโรลีนคีน

พูดถึงเกวลินก่อน ตอนนี้เกวลินออกมา 2 เล่มแล้ว เป็นเรื่องสืบสวนสอบสวน นักสืบก็เป็นใครไปไม่ได้ ก็เกวลินไง ชื่อเรื่องก็บอก แต่เกวลินไม่ได้เป็นนักสืบอาชีพ เป็นแค่นักศึกษา จะไม่เล่าแบล็กกราวอะไรมากมาย เอาเป็นว่า เกวลินมักจะได้ไปพัวพันกับคดีฆาตกรรมอยู่เสมอ แล้วเกวลินก็ไม่ใช่นักสืบคนเดียว แต่จะมีผองเพื่อนที่อยู่แฟลตด้วยกันคอยช่วย support อยู่ด้วย ตามหลักหนังสือนักสืบเด็กที่ดีที่จะต้องมีผองเพื่อนนักสืบ

โดยส่วนตัวคิดว่าเสน่ห์ของเกวลินไม่ได้อยู่ที่ปมว่าใครเป็นฆาตกร แล้วฆ่าได้โดยวิธีใด แต่อยู่ที่ "คน" คนเขียนค่อนข้างเก่งในการบรรยายสภาพแวดล้อม ความสัมพันธ์ของตัวละคร ให้อินได้ง่าย คิดถ้าไม่เป็นคอหนังสือนักสืบ แต่เป็นคอนิยายหลั่นล้าทั่วไป ก็อ่านได้อ่างสบายใจ และแม้ว่าจะเข้าไปในเชิงนิยายหลั่นล้า แต่ว่าคนเขียนก็มีความลึกในการใช้สัญลักษณ์ เช่น ชื่อเรื่อง "จากเป็นจากตาย" พออ่านจบแล้ว นับถือคนแต่งเลยว่า ใช้คำสั้นๆ ที่ตรงกับจุดหลักๆ ของเรื่องเลยทีเดียว

ในขณะเดียวกัน รู้สึกได้ทันทีว่าจุดอ่อนของเรื่องคือ ไม่สามารถดึงความเป็นหนังสือนักสืบออกมาได้อย่างเด่นชัด ทั้งๆ ที่ควรจะเป็นจุดแข็งของเรื่อง จริงอยู่ว่าเรื่องมันสนุก แต่ว่า ในเมื่อจุดประสงค์หลักของเรื่องคือต้องการขายการสืบสวนสอบสวน Hint ที่ให้ในเรื่องไม่เด่นเอาซะเลย ไม่เหมือนกับหนังสือนักสืบที่เราอ่านๆ กัน ลองคิดง่ายๆ ว่าเวลาเราอ่านหนังสือนักสืบจบ เราก็จะมีความรู้สึกว่า "อ๋อ" ที่ไอ้คนนั้นมันทำแบบนั้นก็เพราะอย่างนี้ แล้วเราก็จะนึกๆ ไปเรื่อยๆ ถึง Hint ที่คนเขียนให้ แสดงให้เห็นถึงการวางแผนที่ดี + การใช้เทคนิคในการบรรยายเรื่อง (หมายถึง Point of view) + ความสามารถในการใช้ภาษาที่หลอกคนอ่านได้ เรื่องเกวลินพยายามจะทำให้เป็นแบบนั้นโดยใช้ความหลั่นล้ามาปกปิด Hint แต่ความหลั่นล้ามันแข็งกว่า Hint ก็เลยทำให้เราไม่สนใจมันเท่าไหร่ พอเรื่องจบ เรากลับไปประทับใจกับการเขียนที่ดี การใช้ความหมายและลักษณะตัวละครที่ดีมากไปกว่าการสืบสวนสอบสวน เพราะฉะนั้น คาดว่าคนเขียนน่าจะถนัดนิยายแนวหลั่นล้ามากกว่า

ว่าต่อกับ Nancy Drew ที่เขียนชื่อเป็นภาษาอังกฤษเพราะชิน ^^" เนื่องจากรุ้งชอบเล่นเกม Nancy Drew มากๆ ตอนนี้ที่เมกาออกมา 15 ภาคแล้ว รุ้งมีทุกภาค และจะเก็บเล่นเรื่อยๆ Nancy Drew เป็นเรื่องมหาอมตะนิรันด์กาลของนิยายสืบสวนสอบสวนเด็ก (จริงๆ อยากใช้คำว่าผจญภัยมากกว่า) Nancy Drew มีกี่ตอนก็ไม่รู้ รู้แต่เยอะมากๆ เด็กเมกาทุกคนต้องรู้จัก (เขียนมาตั้งกว่า 75 ปีแล้ว) แต่คนไทยกลับรู้จักน้อยมากๆ ตอนนี้มีแปลเป็นไทยอยู่หาลตอนแล้วเหมือนกัน รุ้งก็ได้อ่านจากการแปลเนี่ยแหละ ไม่ได้อ่านจากต้นฉบับ ก็ไม่อยากจะติเรื่องแปลอะไรมาก แต่ขอนิดส์นึงเถอะ เพื่อนของ Nancy Drew น่ะ มีคนนึงเขาแปลว่า จอร์จี้ แต่จริงๆ เขาเรียกว่า จอร์จ นะ อาจจะเหมือนผู้ชายไปนิด แต่มันมาจากชื่อเต็มๆ ว่า จอร์เจีย ในเกมก็เรียกว่า จอร์จ พอรุ้งเจอจอร์จี้เข้าไป ปิดหนังสือแทบไม่ทัน กว่าจะทำใจให้อ่านได้ก็ปาเข้าไป 1 อาทิตย์ (ขอพื้นที่บ่นหน่อยเถอะ)

Nancy Drew เป็นนักเรียนที่อยู่ในเมืองเล็ก ชื่อว่า รีเวอร์ เฮนจ์ พ่อเป็นทนาย แล้วก็มีผองเพื่อนที่สนิทๆ คอยช่วยเหลือเวลาที่มีเรื่องต้องสืบสวน Nancy Drew ไม่ได้มีจุดประสงค์ให้คนอ่านตามและคาดเดาคดี แต่จะเน้นที่เรื่องการผจญภัยมากกว่า จะมีเกร็ดความรู้ต่างๆ เพื่อสอนเด็ก เช่นเรื่องราวทาง ปวศ ภูมิศาสตร์ เน้นในด้านที่ active มากกว่า เช่นความตื่นเต้นเวลาที่เพื่อนถูกจับตัวไป จะไปได้ทันเวลาหรือไม่ อะไรประมาณนี้

คดีที่เกิดขึ้นของเรียกว่า "คดีขาว" คือไม่มีการฆ่ากันตายเลือดกระฉูด แต่จะเป็นคดีขโมยลักทรัพย์บ้างล่ะ คดีลักพาตัวบ้างล่ะ ที่สรุปสุดท้าย ก็จบลงด้วยดี (คิดไปถึงเรื่องเอมิลยอดนักสืบที่อ่านตอนสมัยเด็กๆ) อย่างเล่มแปล ตอนท้ายเล่มก็จะมีเชิงอรรถที่อธิบายสถานที่หรือข้าวของเครื่องใช้โบราณ ปวศ ที่มีอยู่ในเรื่อง ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับเด็ก และอ่านสนุก ไม่มีพิษมีภัยอะไร

2 เรื่องนี้ ความเหมือนก็อยู่ที่ความเป็นสืบสวนสอบสวนของผองเพื่อนที่ช่วยกันหาความจริงของคดีที่ได้เข้าไปพัวพัน ให้ความรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่เด็กอ่านได้ ผู้ใหญ่อ่านดี สบายไม่ซีเรียส แต่ในมุมนี้ เรื่องเกวลินจะมีเนื้อหาที่หนักกว่า เพราะคดีที่เกิดขึ้นไม่ถือว่าเป็น "คดีขาว" และมีความซับซ้อนของตัวละครที่มากกว่ามาก จึงเหมาะกับเด็กที่โตพอและมีวุฒิภาวะมากกว่า แต่ Nancy Drew นี่ ให้เด็กๆ อ่านก็น่าจะได้ เพราะเป็น "คดีขาว" และมีความรู้ซ่อนไว้เยอะไว้สอนเด็ก

แม้ว่าจะไปในแนวทางสืบสวนสอบสวนเหมือนกัน แต่ก็ไปกันคนละประเด็น ถ้าถามว่าชอบอะไรมากกว่า บอกได้เลยเอามาเปรียบกันไม่ได้ แต่รุ้งเอามาเปรียบกันทำไมในบล็อกนี้ นั่นสิ -"- อาจเป็นเพราะ พอได้อ่านเกวลิน ก็คิดถึง Nancy Drew ขึ้นมาทันที เพราะหนังสือแนวเด็กสืบสวนแล้วหลั่นล้า ไม่ค่อยมีในเมืองไทย แล้วความเด่นของ Nancy Drew ก็อยู่ที่จุดของหนังสือแนวเด็กสืบสวนแล้วหลั่นล้าหเมือนกัน แต่พอยิ่งอ่านยิ่งเห็นความต่าง พออ่านจบ ก็มานั่งคิดอีกที ก็รู้สึกว่าเหมือน ก็เลยขึ้นตามหัวข้อเลยไง "สาวน้อยเกวลิน VS Nancy Drew จะว่าเหมือนก็เหมือน จะว่าต่างก็ต่าง"

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2550 Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2550 22:15:37 น. Counter : 2042 Pageviews.		3 comments
Share Tweet