จู่ๆ ก็อยากแปล 1

เคยแปลอะไรเยอะแยะ แต่ก็เก็บไม่เป็นที่ ตอนนี้ก็เลย Gone with the wind ไปหมดแล้ว วันนี้อารมณ์โยกเยก เลยอยากทำอะไรที่มันแปลกออกไป ก็เลยหาอะไรมาแปลเล่น และก็เพราะว่าอารมณ์โยกเยก เลยไปหยิบเล่มนี้มาอ่านอีกรอบ เพื่อฟื้นฟูความมั่นคงของอารมณ์ไม่ให้โยกเยก ออกตัวว่าคนแปลภาษาอังกฤษก็งั้นๆ และภาษาไทยก็ห่วยมาก เลยคิดว่าการแปลครั้งนี้ ไม่น่าที่จะดี

และก็ออกตัวอีกว่าการแปลของเราคงจะไม่ถูกเป๊ะเพราะกะว่าจะแปลแบบรวบรัด สรุปๆ และเราก็ไม่คิดว่าเราแปลได้จบเล่ม เพราะอารมณ์ที่โยกเยกของเราเอง ดังนั้น แนะนำว่าถ้าอยากอ่าน ก็ไปหาซื้อมาอ่านจะดีกว่า แหะแหะ

The Road Less Traveled by M. Scott Peck, M.D.

Preface (ขี้เกียจแปล ข้ามไปเลยละกัน)

Section 1 วินัย

ปัญหาและความทุกข์

ชีวิตเป็นเรื่องยาก

เป็นความจริงที่ยิ่งใหญ่ เป็นหนึ่งในความจริงที่ยิ่งใหญ่ที่สุด (เป็น 1 ใน 4 ของอริยสัจ 4 ที่พระพุทธเจ้าได้สอนไว้ว่า ชิวิตคือทุกข์) ที่มันเป็นความจริงที่ยิ่งใหญ่เพราะว่าเมื่อเราได้เห็นแจ้งกับความจริงนี้ เราก็จะก้าวข้ามมันไปได้ เมื่อเรารู้ว่าชีวิตเป็นเรื่องยาก เราก็จะเข้าใจและยอมรับมัน จากนั้น ชีวิตก็จะไม่ยากอีกต่อไป เพราะเมื่อเราได้ยอบรับกับความจริงนั้นแล้ว ความจริงที่ว่าชีวิตเป็นเรื่องยาก ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

แต่คนส่วนใหญ่ไม่เป็นเช่นนั้น พวกเขากลับโอดครวญไม่หยุดกับปัญหาอันใหญ่โตมโหฬาร ภาระอันหนักอึ้ง หรือความยากลำบากของพวกเขาเหมือนกับว่าชีวิตปกติของคนเราเป็นเรื่องง่ายๆ หรือชีวิตของเรา ควรจะ เป็นเรื่องง่าย พวกเขาจะส่งเสียงป่าวประกาศว่าความทุกข์ที่เกิดขึ้นกับเขามันไม่เหมือนใครและไม่ควรจะมาเกิดขึ้นกับพวกเขา ครอบครัว เผ่าพันธุ์ ชนชั้น ประเทศ ชนชาติ ไม่ควรเกิดขึ้นกับใครๆ เลย ที่ผมได้ยินเสียงโอดครวญนี้ก็เพราะผมเป็นคนที่ต้องแชร์กับมัน

ชีวิตเป็นซีรีย์ของปัญหา เราต้องการโอดครวญหรือต้องการแก้ไขล่ะ แล้วเราต้องการจะสอนเด็กของเราให้แก้ไขไหมล่ะ

วินัยเป็นเครื่องมือพื้นฐานที่เราต้องใช้ในการแก้ปัญหาของชีวิต ถ้าไม่มีวินัย เราก็ทำอะไรไม่ได้เลย ถ้าเรามีวินัยนิดหน่อย เราก็แก้ปัญหาได้นิดหน่อย ถ้าเรามีวินัยเต็มร้อย เราก็แก้ปัญหาทั้งหมดได้

สิ่งที่ทำให้ชีวิตเป็นเรื่องยากก็คือการที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาหรือการแก้ปัญหาเป็นสิ่งที่เจ็บปวดพอสมควร ปัญหาโดยตัวมันเองก็ก่อให้เกิดความหงุดหงิด หรือ ความเศร้า ความเสียใจ ความเหงา ความรู้สึกผิด ความโกรธ ความกลัว ความกังวล ความเจ็บปวด หรือความสิ้นหวัง สิ่งเหล่านี้เป็นความรู้สึกที่แย่ๆ แย่พอๆ กับความเจ็บป่วยทางร่างกาย หรือบางทีอาจจะแย่กว่า แล้วเจ้าความทุกข์ที่เกิดขึ้นกับเรา เราเรียกมันว่า "ปัญหา" และในเมื่อชีวิตเป็นซีรีย์ของปัญหาที่ไม่มีวันจบสิ้น ชีวิตก็เลยเป็นเรื่องยากที่เต็มไปด้วยความทุกข์พอๆ กับความสุข

แต่ก็เพราะอย่างนั้น การที่ได้พบและแก้ปัญหาก็ทำให้ชีวิตมีความหมายเช่นกัน ปัญหาเป็นเส้นแบ่งระหว่างความสำเร็จและความล้มเหลว ปัญหาทำให้เกิดความกล้า และปัญญา และก็เป็นเพราะปัญหาที่ทำให้เราเติบโตขึ้นทั้งทางด้านจิตใจและจิตวิญญาณ (mentally and spiritually) เมื่อเราปรารถนาจะทำให้จิตใจของมนุษย์เติบโตขึ้น เราต้องท้าทายและพยายามให้มนุษย์ได้แก้ปัญหา เหมือนกับนโรงเรียน เราได้เซ็ตปัญหาต่างๆ ให้เด็กๆ ได้แก้ไข นี่ก็เป็นการเผชิญหน้าและแก้ปัญหาที่เราได้เรียนรู้ อย่างที่เบนจามิน แฟงค์กินได้กล่าวไว้ว่า "Those things that hurt, instruct." นี่เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมคนฉลาดไม่กลัวปัญหาแต่จะต้อนรับปัญหาและความทุกข์ที่ตามมา

แต่พวกเราส่วนใหญ่ไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น ความกลัวความทุกข์ทำให้พวกเราพยายามหลีกหนีปัญหา พวกเราพยายามหลีกหนีโดยหวังจะไล่ให้พวกมันไปไกลๆ พวกเราละเลย ไม่สนใจ ทำเป็นลืมเสมือนว่าไม่มีปัญหาอยู่ พวกเราทำแม้กระทั่วเสพยาเพื่อช่วยให้เราไม่สนใจ ความทุกข์จะได้น้อยลงแล้วเราก็จะได้ลืมมันไป

เดี๋ยวมาต่อ ...

Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2550 Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2550 19:35:20 น. Counter : 1056 Pageviews.		1 comments
Share Tweet