ในทางธรรมปฏิบัติ ท่านจึงสอนหลัก สมดุล
เอาไว้โดยเตือนว่า
สมาธิต้องเข้าคู่กับความเพียร
ศรัทธาต้องเข้าคู่กับปัญญา
และสมาธิ ความเพียร ศรัทธา ปัญญา
ต้องอยู่ในสายตาของ สติ
เพราะ สติ คือตัวจัดปรับให้องค์ธรรมทุกข้อเกิดดุลยภาพ
ศรัทธามากไปก็กลายเป็นงมงาย
ปัญญามากไปก็กลายเป็นหยิ่งทะนง
หลงตัว หยาบกระด้าง อหังการ
เพียรมากไปก็กลายเป็นเคร่งเครียด ฟุ้งซ่าน
สมาธิมากไปก็กลายเป็นดำดิ่งนิ่งลึก
ติดอยู่ในความสุขจากความสงบ
ต่อเมื่อองค์ธรรมทุกข้อถูกปรับให้พอดี
โดยมีสติเป็นพี่เลี้ยงดุลยภาพทางกาย
ทางจิต ทางปัญญาจึงจะเกิดขึ้น
และนั่นก็คือจุดเริ่มของการรู้แจ้งเห็นจริง
ในสัจธรรมหรือต้นทางของมรรคผลนิพพาน
|
||
|
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |