Bloggang.com : ภูสูง : หากขาดเธอ... ฉันคงขาดใจ

หากขาดเธอ... ฉันคงขาดใจ

ใกล้ปีใหม่แล้ว ขอให้เพื่อนๆ ทุกคนสุขสมหวังกับชีวิตในทุกๆ ทางเลยนะครับ พบเจอแต่เรื่องดีๆ คนดีๆ แค่นี้ก็มีความสุขแล้วใช้มั๊ย วันนี้เลยถือโอกาสเข้ามา Up Blog ซะหน่อย หลังจากหายหัวไปซะนาน (พูดอย่างนี้ทุกครั้งเลย) พอดีได้โอกาส เนื่องจากไม่สบาย เลยออกไปแร่ดข้างนอกไม่ได้ นั่งๆ นอนๆ อยู่บ้าน

วันนี้เราจะมาต่อเรื่องที่ค้างไว้คราวที่แล้วครับ เรื่องของชั้นบรรยากาศโลก ที่มันจะเบาบางลงเรื่อยๆ ตามความสูง ใครงงก็กลับไปอ่านตอนที่แล้วก็แล้วกันนะครับ จะงงกว่าเดิม ^_^ มีอธิบายอยู่นิดหน่อย ถือว่าเป็นภาคทฤษฎีก็แล้วกัน ส่วนวันนี้เราจะมาต่อกันที่ภาคปฏิบัติกันเลย

วันนี้เราจะมาฝึกกันที่ห้องนี้ครับ เรียกว่า "Hypobaric Chamber" ซึ่งเป็นห้องสำหรับการฝึกปรับสภาพความกดอากาศ โดยสามารถที่จะจำลองได้เหมือนกับการที่เราไต่ระยะความสูงไปจน 2-3 หมื่นฟิตกันได้เลยทีเดียว จากนี้ผมจะเรียกสั้นๆ ว่า Chamber แล้วกัน

อย่างที่เล่าไปในตอนที่แล้วนะครับ ว่าคนเราสามารถจะหายใจได้เป็นปกติที่ความสูงประมาณ 1 หมื่นฟิต โดยถ้าสูงกว่านั้นออกซิเจนที่เราใช้จะไม่เพียงพอ จะค่อยๆ ทำอะไรเชื่องช้าลง เหนื่อยง่ายขึ้น และหมดสติในที่สุด อาการแบบนี้เราเรียกว่า Hypoxia ครับ ซึ่งแบ่งได้เป็น 4 ประเภท

1. Hypoxic Hypoxia
2. Hypermic Hypoxia
3. Stagnant Hypoxia
4. Histotoxic Hypoxia

ส่วนแต่ละแบบจะมีอาการยังไง และสาเหตุลึกๆ ยังไงก็ไปหากันเองแล้วกันครับ ลงลึกมาก เดี๋ยวผิด อายเค้า จริงๆ ตอนเรียนก็จดไว้ครับ แต่เวลาเรียนทีไร ผมจะเข้าอาการ Hypoxia เกือบทุกครั้งไป จะง่วงเหงาหาวนอน คล้ายจะหมดสติ เลยทำให้จดอะไรไว้ไม่ค่อยได้มาก พอหมดเวลาเรียน ตามันถึงจะสว่างกลับมาสดชื่นเหมือนเดิม

โดยเจ้าเครื่อง Chamber นี้ ตั้งอยู่ที่เวชศาสตร์การบิน กรมแพทย์ทหารอากาศครับ วันที่ไปฝึกนี้ พวกผมถูกนัดไปตั้งแต่เช้าครับ ฝึกกันให้เสร็จซะก่อนเที่ยง เพราะถ้าเข้าช่วงบ่าย อาจจะสับสนได้ว่า ไอ้ที่ง่วงๆ นี้มันมาจาก Chamber หรือ อาหารกลางวันกันแน่

สำหรับการฝึกในวันนี้ จะจำลองความสูงขึ้นไปถึงประมาณ 25,000 ฟิตครับ ซึ่งความสูงระดับนี้ คนปกติจะสามารถทนได้ 3-5 นาทีก่อนที่จะหมดสติครับ สาเหตุที่ต้องมาฝึกกัน เนื่องจากจะได้รู้อาการของตัวเอง เวลาไปบิน เกิดมีเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น จะได้รู้ตัว และแก้ไขได้ทัน

เมื่อ 2-3 ปีก่อนถ้าจำได้ จะมีเหตุเครื่องบินของสายการบินเฮลิออส ที่ตกที่กรีซ ก็มาจากสาเหตุนี้แหล่ะครับ คือความดันอากาศในเครื่องรั่ว และอากาศค่อยๆ ลดลงเรื่อยๆ แต่ไม่มีใครทราบ ค่อยๆ หลับกันไปทีละคน ซึ่งตามที่จริงแล้ว นอกจากนักบินจะ Detect ได้เองแล้ว ในเครื่องบินยังมีเครื่องวัดสภาพความกดอากาศอีกด้วย

โดยถ้าความกดอากาศในเครื่องต่ำลงถึงจุดหนึ่ง หน้ากากออกซิเจนจะหล่นลงมาเองอัตโนมัติ ท่านผู้โดยสารก็เพียงใส่ครอบหัวไปก็จบครับ แต่เรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดกันง่ายๆ สบายใจได้ครับ ถึงแม้จะเกิดขึ้นมาจริงๆ พวกผมก็จะมีการฝึก เพื่อลดระดับเครื่องลงมาให้เร็วที่สุด เพื่ออยู่ในสภาวะที่สามารถหายใจกันได้ครับ เรื่องนี้ไม่ต้องห่วง

วันนี้เราจะแบ่งเข้ากันเป็น 2 กลุ่มครับ เพราะรอบนึงเข้าได้แค่ทีละ 12 คน แต่ละคนจะมีเบอร์ประจำตัวอยู่ ใช้เวลารอบละประมาณ 45 นาทีครับ ไปถึงก็แต่งองค์ทรงเครื่องกัน ฝึกใช้หน้ากากออกซิเจน และการปรับตัวต่างๆ ส่วนผมอยู่กลุ่ม 2 ครับ ได้ไปยืนดูเพื่อนๆ ให้ตื่นเต้นเล่นก่อน

โดยขั้นตอนการฝึกนั้น จะเริ่มไต่ระดับไปที่ 5000 ฟิตก่อน ช่วงนี้จะได้ิยินเสียงลมระบายออกจากหูชัดเจนเลย แล้วก็จะลดระดับมาที่ 2000 ฟิต เพื่อฝึกการเคลียร์หู เหมือนกับเวลานั่งเครื่องจริง แล้วเครื่องลดระดับเร็วๆ หูเราจะอื้อ ก็ให้เราค่อยๆ แก้ไข โดยการอุดจมูก แล้วหายใจออก ลมมันจะไปดันหูออกมาเอง เรียกว่าการทำ Valsalva (เขียนงี้ป่ะ) อย่ารอให้เป็นเยอะ งั้นมันจะปวดหูมาก

แล้วเราก็จะไต่ขึ้นไปที่ 8000 ฟิต ซึ่งเป็นระดับที่มีการปรับอากาศในเครื่องบินปกติ และเป็นระดับที่มนุษย์อยู่ได้ โดยไม่ต้องใช้ออกซิเจนช่วย แล้วครูก็ให้ใส่หน้ากากออกซิเจน เพราะเราจะไต่ระดับเร็วมากๆ ขึ้นไปที่ 25000 ฟิต ไต่ประมาณ 7-8000 ฟิต/นาทีได้ เร็วสุดๆ เลยครับ

จากนั้นครูเค้าก็จะให้ทดสอบอาการ Hypoxia หรืออาการที่ร่างกาย และสมองพร่องออกซิเจน โดยให้สลับกันทีละ 6 คน ให้ถอดหน้ากากออกซิเจนออก แล้วก็มีคำถามให้ทำ ให้เขียนชื่อ ที่อยู่ของตัวเอง แล้วก็คิดเลข แรกๆ ก็พอได้อยู่หรอกครับ แต่ผ่านไปซักพัก ก็จะเริ่มช้าลงเรื่อยๆ เรียกว่าเขียนชื่อตัวเองไม่ถูกกันเลยทีเดียว

โดยอาการที่เกิดขึ้นก็จะแตกต่างกันไปครับ โดยในห้องจะมีครูเข้าไปด้วย 1 คน เพื่อเป็นการ Safety ครับ เผื่อใครตอบสนองไม่ทัน ครูเค้าจะได้ช่วยเหลือได้ทัน อาการที่เห็นก็มีตั้งแต่เล็บเขียว เคลื่อนไหวช้า บางคนถึงกับกระตุกเลย น่ากลัวจริงๆ

พระเอกของเราวันนี้คือเดชครับ โดยเดชได้เข้ารอบแรก เล่นเอาซะเพื่อนๆ รอบ 2 ไม่อยากเข้ากันเลยทีเดียว โดยเมื่อเริ่มถอดหน้ากากออกซิเจนออกแล้ว ครูที่อยู่ด้านนอกเค้าจะดูอาการแต่ละคน ถ้าเห็นว่าใครเริ่มไม่เขียนคำตอบในกระดาษแล้ว เค้าจะบอกผ่านไมค์เข้าไปในห้อง ให้ใส่หน้ากากกลับที่เดิม

หลังจากถอดหน้ากากแล้วซัก 3 นาที
"เบอร์ 7 ใส่หน้ากาก"
นิ่ง....
"เบอร์ 7 ใส่หน้ากาก"
เงียบ....
ซักพักเบอร์ 7 ของเราเริ่มกระตุกครับ ครูที่อยู่ข้างในเค้าก็เลยรีบเอาหน้ากากสวมให้ แค่เพียง 1-2 วินาที ก็จะกลับมาเป็นปกติเลยครับ

พอทดสอบเสร็จ ก็จะลดระดับลงมา ช่วงลดระดับนี้ทรมานมากครับ เพราะช่วงไต่ระดับ อากาศข้างนอกมันเบาบางกว่า อากาศภายในช่องหู มันจะระบายออกไปได้เอง ได้ยินเสียงลมออก อย่างที่บอกไปตอนแรก แต่ทีนี้ตอนลดระดับ ความกดอากาศในหู มันน้อยกว่าข้างนอกอยู่ อากาศข้างนอกมันเลยกดเข้าไปข้างใน จะเจ็บหูมาก

วิธีแก้ก็คือทำ Valsalva นั่นแหล่ะครับ แต่ตอนแรกครูเค้ายังไม่ให้ทำ บอกให้ใช้กลืนน้ำลาย ขยับกรามไปก่อน แต่ในที่สุดก็ไม่ไหวครับ เดี๋ยวเป็นเยอะจะแก้ไม่ได้

วันที่เราไปฝึกนี้มีเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนการบินไปร่วมฝึกด้วยกับเรา 2 คนครับ คือต้น และยุ้ย โดย 1 ใน 2 สาวนี้ ไม่สามารถเคลียร์หูได้ครับ น้ำตาไหลพรากๆ เห็นแล้วก็ได้แต่ให้กำลังใจ ไม่รู้จะช่วยยังไงครับ

เสร็จการฝึกก็เที่ยงพอดีครับ ช่วงบ่ายมีเรียนต่อ แต่หลับกันซะเกินครึ่งห้อง สงสัยยังไม่ฟื้นจาก Hypoxia กันครับ

Create Date : 26 ธันวาคม 2550

Last Update : 26 ธันวาคม 2550 14:24:45 น.

22 comments

Counter : 2820 Pageviews.

แวะมาทักทายคะ สวัสดีปีใหม่ 2551 นะคะ ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะคะ

โดย: ApPleNarak999

วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:15:30:41 น.

แวะมาทายทักด้วยคนคะ

โดย: snowblack07 (zaturday_kero

) วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:15:34:10 น.

ชื่อบล็อคโรแมนติคมากๆ
เนื้อหาก็โปรตีนสูงมาก
ขอบคุณนะคะ

โดย: เช้านี้ยังมีเธอ

วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:15:40:31 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ

โดย: ข้ามขอบฟ้า

วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:22:36:45 น.

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าเลยครับคุณภูสูง ขอบคุณครับสำหรับเนื้อหาตรงนี้ (แฮะๆ เล่น FS คงไม่มีโอกาสรู้สึกแบบนี้แน่นอนครับ)

โดย: JoThailand IP: 117.47.81.148 วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:0:51:28 น.

อ่านแล้วตื่นเต้นตามไปเลยครับ บรรยายได้ดีมากๆ ถือเป็นประสบการณ์ความรู้ที่ยอดเยี่ยมสำหรับผมมากเลยครับ

โดย: Mitrapap IP: 222.123.162.69 วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:0:54:08 น.

ไปเที่ยวเหนือมาจ้า

โดย: noitpituk

วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:2:08:35 น.

รูป ตอนใส่หน้ากาก น่ารักดีนะ

Happy New Year Glitters

โดย: ดอกฝิ่นสีชมพู

วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:23:23:10 น.

เหมือนใน aerospace เล่มที่ 23 เลยครับ

โดย: ganggap IP: 117.47.165.60 วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:18:16:02 น.

สุขสันต์วันปีใหม่ครับขอให้ทุกคนที่เข้ามาเยียมชมและพี่ไก๋ มีความสุขตลอดไปคิดสิ่งใดขอให้สมปารถนา และที่สำคัญคือ ขอให้ทุกคน ทั้งพี่ไก๋ และ คนที่เข้ามาเยื่ยมชม
บล็อกทุกคน ถ้าจะเดินทางไปไหนขอให้เดินทาง แคล้วคลาดจากสิ่งที่เลวร้าย หรือ อุบัติเหตุต่างๆไม่ว่าจะเล็ก-ใหญ่ ขอให้ให้ทุกคนมีความสุขครับ

โดย: ganggap IP: 117.47.165.60 วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:18:27:47 น.

มาส่งความสุข และสวัสดีปีใหม่ 2551

โดย: ถปรร

วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:22:55:11 น.

เอ่อ .. รูปเนี่ย ดี นะ แต่ว่าเอารูปต้องห้ามมาลง เวงจิงๆ

โดย: มาป่วน IP: 124.120.134.44 วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:21:05:30 น.

หวัดดีปีใหม่ครับ แต่ต้นปีนี้มีข่าวเศร้าไปหน่อย เรื่องพระพี่นาง

ขอให้ท่านมีความสุขมากๆ นะครับ ท่านเหนื่อย และทำเพื่อพวกเรามามากเหลือเกิน

ส่วนพวกเราก็ทำหน้าที่ของเรากันต่อไปนะครับ เลิกเถียงกันซะที เหนือยกับบ้านเมืองช่วงนี้จริงๆ

ขอบคุณทุกคนที่แวะมาเยี่ยมครับ เพิ่งไปลั๊ลลาปีใหม่กลับมา ไปวังน้ำเขียว หนาวมาก ขอบอก ใครวะบอกไม่หนาว เอาชุดไปบางๆ ทั้งนั้น เซ็ง

Blog นี้เหมือน Aerospace เล่ม 23 เลยเหรอเนี่ย ทันสมัยซะ แต่เอ... เล่ม 23 มันเดือน December ป่ะ ทำไมมันยังไม่มาส่ง หรือโดนเบี้ยวซะแล้วกรู

คุณมาป่วนครับ... รูปต้องห้ามคือรูป ช้างด้านบนใช่มะ ผมว่าน่ารักดีนะ หูกางเชียว งวงก็ย๊าว ยาว

โดย: null (ภูสูง

) วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:10:53:56 น.

โอ้โห .... น่าตื่นเต้นจังเลยค่ะ
แวะมาทักทาย พร้อมสวัสดีปีใหม่ด้วยนะคะ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ เช่นกันคะ

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:11:42:01 น.

น่าสนุกด้วยน่ากลัวด้วยเนอะพี่ภูเนอะ

สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ ขอให้พี่ภูสูงมีความสุข หายเจ็บหายไข้ เงินทองไหลมาเทมานะคะ

โดย: chollaphin ไม่ได้ล๊อคอินค่ะ IP: 124.120.213.166 วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:18:37:31 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

โดย: poivang

วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:15:25:53 น.

ดูจะเหนื่อยเอาการนะ.....ปีใหม่ให้สุขศรีดีไปหมดนะครับ

โดย: Pony (cm-2500

) วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:16:35:35 น.

โดย: ดอกฝิ่นสีชมพู

วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:20:44:35 น.

พี่ภูสูง หายไปนานเหลือเกินนะคะ

โดย: Vare-V.

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:10:58:04 น.

ได้ความรู้ดีจัง จะแว็บมาอ่านบ่อยๆ

โดย: ลูกสมุน

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:48:19 น.

ขอบคุณคับ

โดย: Donjuan IP: 61.90.9.90 วันที่: 18 มิถุนายน 2554 เวลา:21:19:05 น.

you are actually a excellent webmaster. The website loading velocity is incredible. It sort of feels that you're doing any unique trick. Moreover, The contents are masterpiece. you have done a fantastic task on this matter!
Mulberry Outlet UK Sale //www.simonboyle.info/

โดย: Mulberry Outlet UK Sale IP: 94.23.252.21 วันที่: 3 สิงหาคม 2557 เวลา:23:12:02 น.