Bloggang.com : ภูสูง : AIDS ความผิดคุณ ไปลงที่ใคร

AIDS ความผิดคุณ ไปลงที่ใคร

โหล...โหล ห่างหายไปนาน กับการ Update Blog ครับ วันนี้ได้ฤกษ์กลับมาอีกครั้ง กับห้องรับแขกห้องใหม่ครับ พักเรื่องราวการบินไว้ซักพัก ออกเดินทางสู่โลกกว้างด้วยสองเท้ากันบ้าง

วันนี้ประเดิมด้วยกิจกรรมดีๆ ครับ เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ได้ไปเยี่ยมน้องๆ ที่บ้านเด็กธรรมรักษ์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการดูแลของวัดพระบาทน้ำพุ วันนี้เราไปกันสิบกว่าชีวิตครับ กับผองเพื่อนพี่น้องธนาคารไทยพาณิชย์ จริงๆ ผมก็ไม่เกี่ยวกับเค้าเท่าไหร่ วันนี้รับหน้าที่หลักเป็น พขร.ให้คุณภรรยาครับ นัดออกเดินทางประมาณ 8 โมงเช้า

ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ประมาณ 7 โมงครับ นอนไปเรื่อย เอ... ทำไมวันนี้ 7 โมงแดดแรงจัง ดูเวลาอีกที 8 โมงครึ่ง โอว... ใช้เวลาอาบน้ำ แต่งตัว 5 นาทีเสร็จ แล้วก็รีบบึ่งรถออกเดินทางทันที ตอนผมออกจากบ้าน คนอื่นเค้าอยู่สระบุรีกันแล้ว

ไปก็ไปไม่เป็นครับ อาศัยเจ้า GPS ตัวเก่งนำทางไป เป็นของอย่างนึงที่ซื้อมาแล้วคุ้มค่ามาก เพราะผมเป็นคนหลงทิศครับ ไปไหน มาไหน จำทางไม่เคยได้เลย ขนาดเข้าห้องน้ำในห้าง พวกที่มันต้องเดินเข้าหลืบยาวๆ เดินออกมา งงทุกที กูต้องเลี้ยวไหนแน่วะ

เดินทางถึงบ้านเด็กธรรมรักษ์ ซึ่งอยู่ในโครงการธรรมรักษ์นิเวศ 2 จ.ลพบุรี อันนี้จะอยู่คนละที่กับวัดพระบาทน้ำพุนะครับ แต่เป็นเครือข่ายกัน ใครว่างๆ มีเวลาก็แวะไปเยี่ยมน้องๆ กันหน่อยก็ดีครับ โดยน้องๆ ที่อยู่ที่บ้านเด็กธรรมรักษ์นี่จะเป็นเด็กที่พ่อแม่ติดเชื้อเอดส์ แต่ส่วนตัวเด็กเองโดยมากจะไม่ได้ติดเชื้อครับ มีเพียงบางส่วนเท่านั้นที่ติดเชื้อ

ผมเพิ่งทราบว่าเค้ามียาที่ป้องกันได้ แม้ว่าพ่อแม่จะติดเชื้อ แต่ก็สามารถมีลูกได้ โดยลูกจะไม่เป็นไปด้วย แต่ยังไงก็น่าสงสารเด็กอยู่ดีนะครับ ไม่ใช่ความผิดเค้าเลย

ส่วนเด็กเล็ก ในศูนย์ธรรมรักษ์นี้ จะมีอยู่ 2 บ้านครับ ส่วนหนึ่งจะมีฝรั่งมาช่วยดูแลบ้านนึง แต่ผมจำชื่อไม่ได้แล้ว (ขออภัย) และอีกส่วนหนึ่งที่เราไปกันวันนี้ เป็นส่วนที่หลวงพ่อรับดูแลครับ พวกเราเลยตัดสินใจมาที่นี่ดีกว่า เพราะส่วนที่ฝรั่งดูแล เค้าจะมีเงินอุดหนุนจากต่างประเทศมาช่วยบางส่วนแล้ว

วันนี้ก็ขนของไปบริจาคมากมายครับ รับมาจากหลายๆ ทาง ขนกันไป 4-5 คันรถ แน่นเอี๊ยด รถผมกลายเป็นรถสปอร์ตไปเลย เหลือที่นั่งได้ 2 คน

ใครมีโอกาสว่างๆ เสาร์อาทิตย์ไม่รู้จะไปเที่ยวไหน แวะไปเยี่ยมน้องๆ เค้าก็ได้นะครับ ไปตัวเปล่าก็ได้ครับ ไปนั่งคุย นั่งเล่นกับน้องเค้า น้องเค้าก็มีความสุขแล้วครับ