Shangri-La Hotel : Muscat
สวัสดีครับพี่น้องชาวไทย (เลียนแบบวู๊ดดี้) วันนี้ทำตัวไฮโซ ปั่นต้นฉบับริมทะเล ณ. โรงแรม Shangri-La ที่เมืองมัสกัต ประเทศโอมานครับ ไม่ได้มาที่โอมานนี่หลายเดือนแล้วเหมือนกัน สมัยก่อนลูกเรือจะไม่ได้พักกันที่โรงแรมนี้ครับ เพิ่งจะย้ายมาได้ซักเดือนกว่าๆ เอง ก็เลยเป็นการเปิดซิงโรงแรมใหม่ของผมเลย แต่แจ่มมาก ขอบอก
ที่ Shangri-La นี่ จะประกอบด้วยโรงแรม 3 แห่งติดกันครับ ไล่ตั้งแต่ 4,5 และ 6 ดาวตามลำดับทอดตัวยาวไปตามแนวอ่าวริมทะเลส่วนตัว ภายในโรงแรมมีกิจกรรมให้ทำเยอะมากครับ Facility ต่างๆ เยอะไปหมด ทั้งตีเทนนิส ตีสคว๊อช และห้อง Fitness ก็หรูหราอลังการ แต่ผมไม่ได้ไปหรอกครับ ฟังเค้าเล่ามาอีกที ไม่ค่อยถนัดแนวสุขภาพเท่าไหร่
ไฟลท์นี้เป็นไฟลท์ที่ตั้งใจมาเลยครับ เพราะมีเพื่อนสมัยเรียนโทด้วยกัน เพิ่งเข้ามาเป็น Co Pilot ใหม่มาบิน ผมเข้าใจดีครับสมัยบินใหม่ๆ ทุกอย่างมันเยอะไปหมด ทำอะไรก็ไม่ทัน เหงื่อโง่นี่ไหลนองกันเลยทีเดียว (แม้ทุกวันนี้ผมเองก็ยังเหงื่อโง่แตกเป็นบางคราวครับ)
กลับมาที่เรื่องโรงแรมของเราต่อ ประทับใจครับ ยิ่งช่วงนี้อากาศเย็นสบาย อย่าคิดว่าพวกเมืองอาหรับเค้าจะร้อนแห้งแล้งตลอดปีตลอดชาตินะครับ ช่วงหน้าหนาวนี้บ้านเราเทียบไม่ติดครับ อากาศดีมาก ตอนนี้อุณหภูมิก็ยี่สิบต้นๆ แถมฟ้าใสมากครับ
ถ้าเปรียบโรงแรมที่นี่เป็นหญิงสาว ผมคงตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เราสบตากัน
ไฟลท์ที่มาค้างที่นี่ เหมาะกับคนมาเป็นคู่ครับ ลูกเรือหลายคนก็มากันเป็นคู่ ก็เป็นการ Honey Moon กันไป ส่วนผมไม่มีคู่ มาเป็นคี่ (ค.ควาย) ก็ดื่มด่ำบรรยากาศแบบส่วนตัวไป แต่โลกก็ไม่โหดร้ายเกินไปครับ เพราะใช่ว่าทุกคนจะมีคู่มาด้วยเสมอไป ดังนั้นเมื่อคี่มาเจอกันหลายๆ คี่ ก็รวมตัวกันเป็นกลุ่มเป็นกองคี่ได้ครับ
มาถึงโรงแรมคืนแรกก็ได้รับ BB จากเพื่อนครับว่ามาไฟลท์เดียวกับน้องแอร์ที่เพื่อนผมรู้จัก แต่ก็ยังไม่รู้หรอกว่าคนไหน ก็ลูกเรือสิบกว่าคน น้องมันก็ไม่รู้ว่าผมคนไหนเหมือนกัน ไอ้เพื่อนตัวดีก็บอกว่าหาผมไม่ยาก อ้วนๆ ดำๆ ใส่แว่น (ขอบคุณมากมึง)
ด้วยความที่น้องเค้าก็เป็นรุ่นน้องที่ธรรมศาสตร์ด้วย คนเราเมื่อมันมีอะไรเชื่อมโยงกัน มันก็จะทำให้รู้จักกันง่ายขึ้นนะครับ คงเพราะมีเรื่องที่รู้เรื่องเหมือนกันคุยกัน ก็เหมือนคนไทยเวลาไปเจอกันต่างประเทศ ก็จะรู้จักกันง่าย ทั้งที่อยู่เมืองไทยหลังคาบ้านแทบจะเกยกัน แต่กลับไม่รู้จักกัน
และก็คงเป็นธรรมชาติของคนอาชีพอย่างพวกเรา ที่จะทำความรู้จักกับคนอื่นได้ไม่ยาก เพราะเพื่อนร่วมงานเราเปลี่ยนหน้าไปตลอด ถ้ามัวมาเหนียม บิดไป บิดมา ก็ไม่ต้องรู้จักใครกัน ดังนั้นพวกเราจึงมีเพื่อนเยอะครับ รู้จักกัน 2-3 วัน ก็คุยกันเหมือนรู้จักกันมานาน
แม้ปกติสมัยก่อนผมก็ไม่ค่อยได้สนิทกับใครง่ายนัก เพราะพื้นฐานเป็นคนสุภาพ เรียบร้อย พูดน้อย ขี้อาย แถมหน้าตาจะออกไปแนวโจรก่อการร้ายซะอีก เรียกว่าหน้าตาทรยศกับบุคลิกมากๆ แต่ใครเล่าจะรู้ว่าข้างในกอรปด้วยจิตใจที่อ่อนโยน คนเลยไม่ค่อยกล้าจะคุยด้วย หน้าปกติก็เหมือนกำลังโกรธใครอยู่
ด้วยความที่น้องเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อน และผมก็มากับเพื่อน และยังมีเพื่อนของน้องอีก เลยรวมตัวกันเป็นกลุ่มเพื่อน หากิจกรรมทำ ทั้งพายเรือคายัค เล่นน้ำกันสนุกสนาน เพลินมากครับ ไม่อยากกลับเลย แต่รายละเอียดจะเป็นยังไงก็ไว้เล่าคราวหน้าครับ เขียนยาวแล้วจะขี้เกียจอ่านกัน วันนี้ดูรูปไปพลางๆ ครับ
Create Date : 19 ธันวาคม 2553 |
|
20 comments |
Last Update : 19 ธันวาคม 2553 15:28:02 น. |
Counter : 1559 Pageviews. |
|
|
|
โรงแรมสวยน่าไปมาก แต่คงหาโอกาสไปบ้างยาก ฮ่าๆ