ไหว้ 100 วัน (วันออก-ช่วงไหว้ออกทุกข์) ที่สุดแล้วผมก็เขียนมาถึงตอนสุดท้ายของชุดเรื่องราว ธรรมเนียมเกี่ยวกับการตาย ตอนนี้จะเป็นการไหว้ 100 วัน โดยหลังจากไหว้บรรพบุรุษเพื่อขออนุญาตรวมวิญญาณผู้ตาย เข้าทำเนียบแล้วก็จะย้ายไปไหว้ ที่โต๊ะไหว้วิญญาณใหม่ (บ่าน เถ่อ ตาง) เพื่อคารวะระลึกถึงพระคุณ รวมทั้งขอออกทุกข์ (ปลดผ้าขาว) โต๊ะไหว้วิญญาณใหม่วันนี้จะต้องมีการเตรียมของไหว้หลักดังต่อไปนี้ - ไก่ต้ม 1 ตัว พร้อมข้าวเหนียว 1 จาน - เกิมอุ๊บ (ข้าวจ้าวถ้วยพูน วางไข่ต้มแล้วปักตรึงด้วยตะเกียบ) - สำรับอาหารคาว 1 สำหรับ พร้อมข้าวสวย 4 ถ้วย - น้ำชา 1 กา - เหล้าขาว - เบียร์ - กล้วยน้ำว้า 1 หวี - ผลไม้ และขนม รวมทั้งของบริวารอื่น ๆ - พลู-หมาก (แบบจีบเป็นคำ) - กระดาษเงิน-กระดาษทอง + กระดาษที่ญาติ ๆนำมาฝากไหว้ ขั้นตอนการไหว้ทำพิธีนั้นมากเอาการอยู่ขอสรุปเป็นข้อ ๆ ดังนี้ครับ 1. ลูกชายล้างมือด้วยเหล้าขาวก่อนเริ่มพิธี (โดยการจุ่มนิ้วให้โดนเหล้าขาวในแก้วแล้วแตะที่กระดาษทองหน้าโต๊ะไหว้) 2. ลูกชาย และผู้ร่วมพิธี จุดธูปไหว้ 3. คารวะแบบเวียตนาม 4. ลูกสะใภ้เดินยกถาดข้าว (เกิมอุ๊บ) เป็นแสดงความกตัญญู และถือเป็นการปรนนิบัติเป็นครั้งสุดท้าย ขออธิบายแทรกหน่อยว่า ที่ใช้เกิมอุ๊บนี้ แท้จริงแล้วมีนัยคือข้าวสวยที่พูนล้นจากอีกถ้วยหนึ่งขึ้นมาจะคล้ายกับโหม่ (ฮวงซุ้ย) หรือกองดินบนหลุมฝังศพในสมัยก่อนที่เป็นกองหรือมีลักษณะพูนขึ้น ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของจุดสิ้นสุด หรือจุดสุดท้ายแห่งชีวิตในโลกนี้ ส่วนไข่ต้มที่ปักอยู่มีนัยว่าเป็นการเดินทางเริ่มต้นใหม่หรือเกิดใหม่ในโลกอันเป็นภพภูมิหลังความตายนั้นเอง ดังนั้นการใช้เกิมอุ๊บในงานศพหรือพิธีทีเกี่ยวเนื่องจากงานศพก็เป็นนัยที่แสดงว่าการตายเป็นจุดสิ้นสุดของชีวิตในขณะเดียวกันก็เป็นการเริ่มต้นใหม่ในอีกภพภูมิหนึ่ง 5. คารวะแบบเวียตนาม 6. ลูกชายรินเหล้าครั้งที่ 1 (รินลง ส่อมาว เล็กน้อย แล้วค่อยยกขึ้นจบก่อนวางบนโต๊ะ) 7. คารวะแบบเวียตนาม 8. ซินแส (เถ่ย) อ่านบทไหว้ 100 วัน 9. คารวะแบบเวียตนาม 10. ลูกชายรินเหล้าครั้งที่ 2 (รินแบบเดียวครั้งแรก แต่จะเปลี่ยนคนริน) 11. คารวะแบบเวียตนาม 12. ลูกชายรินเหล้า (เบียร์) ครั้งที่ 3 (รินแบบเดียวกับครั้งแรก แต่จะเปลี่ยนคนริน) 13. คารวะแบบเวียตนาม 14. ลูกสาว เดินยกน้ำชา ถือเป็นปรนนิบัติพ่อเป็นครั้งสุดท้ายเช่นกัน 15. คาราวะแบบเวียตนาม 16. กั้นผ้าที่โต๊ะไหว้ เพื่อเรียกวิญญาณมาทานอาหาร-น้ำ โดยขั้นตอนนี้ทุกคนจะต้องหันหลังให้โต๊ะไหว้ห้ามหันมามอง มีเพียงซินแซผู้ทำพิธีเท่านั้นที่จะหันหน้าไปที่โต๊ะไหว้วิญญาณ ตรงนี้น่าจะมีนัยเปรียบเสมือนว่าตอนนี้อยู่กันคนละโลกแล้ว แม้แต่การกินข้าวก็ต้องแยกจากกันไม่มองไม่รู้ไม่เห็น 17. ซินแสอ่านบทไหว้ระลึกถึงวิญญาณ และขออนุญาตออกทุกข์ (ปลดผ้าขาวไว้ทุกข์) 18. โยนเหรียญเสี่ยงทายการขอออกทุกข์ (ซึ่งต้องเสี่ยงให้ได้ เหรียญจีนที่ใช้เสี่ยงทายต้องขึ้น หัว-ก้อย) 19. ถอดชุดขาวไว้ทุกข์ และปลดผ้าขาวโพกศีรษะออกทุกคน 20. เผากระดาษเงินกระดาษทอง และป้ายวิญญาณที่ใช้มาตลอด 100 วัน 21. ลูกหลานไหว้คารวะในชุดออกทุกข์ ++++++++++++++ เสร็จพิธี ++++++++++++++++ ธรรมเนียมแต่เดิมมานั้น จะจัดให้ไหว้ 100 วันเพียงอย่างเดียว แต่ต้องรอถึง 2 ปีเต็ม กว่าจะยอมทำพิธีไหว้ขอ ออกทุกข์ได้ แต่ในยุคสมัยใหม่เห็นว่าการไว้ทุกข์ 2 ปีออกจะมากไป เพราะลูกหลานสมัยนี้ต้องไปทำมาหากินต่างถิ่นฐานบ้านเกิด หาได้ใช้ชีวิตตามท้องไร่ท้องนาเรือกสวนเรียบง่ายอย่างแต่ก่อนมา ดังนั้นการจะไว้ทุกข์ซึ่งมีข้อห้ามข้อปฎิบัติอย่างโบราณมากมายนั้น ก็เป็นการยากที่จะรักษาไว้ได้อย่างบริบูรณ์ ถึง 2 ปี สมัยนี้ส่วนใหญ่จึงเลือกไว้ทุกข์แค่ 100 วันเท่านั้น แต่ก็ยังพอมีบ้างบางครอบครัวหรือชุมชนที่ยังรักษาธรรมเนียมไว้ทุกข์ 2 ปีบริบูรณ์ไว้ได้อย่างน่าชื่นชมมาก ยกตัวอย่างข้อห้ามของการไว้ทุกข์แบบโบราณเท่าที่นึกออก 1.ชั้นลูก รวมถึงสะใภ้ต้องผูกผ้าขาวไว้ทุกข์ 100 วัน 2.ลูกหลานสายตรงต้องแต่งการด้วยชุดดำ 100 วัน 3.ห้ามไปงานมงคลทุกประเภทมีกำหนด 2 ปี (ยุคนี้แค่ 100 วันยังเลี่ยงยาก) 4.วิญญานใหม่ต้องไหว้แยกจากบรรพบุรุษในทุกเทศกาล (ตั้งโต๊ะแยก) 5.ห้ามเช็คถู ทาสี แตะต้อง/ปรับแต่ง โหม่ หรือฮวงซุย 2 ปี 6.ห้ามจัดงานมงคล งานแต่ง งานขึ้นบ้านใหม่ของลูกหลานสายตรง 2 ปี (ข้อนี้เป็นปัญหาใหญ่มาก ก็อย่างว่าคนจะเบียด ฝนจะตก พระจะสึก...) 7. จัดพิธีไหว้ใหญ่คล้ายกับ 100 วันอีก 2 ครั้งคือเมื่อครบ 1 และ 2 ปี ฯลฯ ++++++++++++++++++++++++++++++++++ คลิปช่วงทำพิธีสำหรับผู้สนใจ...   Create Date : 28 มกราคม 2555 15 comments Last Update : 13 มิถุนายน 2555 7:33:33 น. Counter : 19561 Pageviews. Share Tweet

ข้าวน้ำที่ยกที่บ้านผมจะห่อด้วยกระดาษเงินกระดาษทองก่อน พอวางลงถึงจะแกะกระดาษออกแล้วค่อยปักตะเกียบ รายละเอียดหลักใหญ่เหมือนกัน แต่ต่างก่อนตรงความนิยมของแต่ละที่ ทุกพิธีกรรมสวยงามเสมอ   โดย: พัชรพงษ์ ภูเบศรพีรวัส IP: 113.22.68.158 1 กุมภาพันธ์ 2555 12:42:22 น.

น่าชมนะครับไว้มีภาพหามาฝากบ้าง การแกะทีหลังก็ดูเหมือนข้าวหรืออาหารสมัยนี้ที่มักจะ แรฟด้วยฟิล์มบาง ๆ ก่อนถึงมือผู้ทาน แสดงออกถึงความปราณีตบรรจงดีนะครับครับ ปล.จะถามว่าหลังจากครบสองปีแล้ว เวลางานไหว้ประจำปีจะยังมีเกิมอุ๊บมั้ยครับ ไปไหว้บ้างบ้านก็มีพอถามเค้าว่าทำไม่ต้องมีเค้าก็ตอบว่าไม่รู้ มันสวยดี ????   โดย: peeradol33189 1 กุมภาพันธ์ 2555 12:46:13 น.

ที่มีก็เพราะ ข้าวถ้วยนั้นจะเป็นของผุ้ตายใช้กิน เพราะในการไหว้ครบรอบวันตายไม่ได้เชิญเฉพาะคนตายเพียงอย่างเดียว แต่จะเชิญญาติพี่น้องของผุ้ตายที่ล่วงลับไปแล้วมาร่วมด้วย ดังนั้นเพื่อให้พิเศษขึ้นมาหน่อยและเพื่อให้เกียรติแก่ผุ้ตายจึงต้องมีข้าวให้กับผุ้ตายต่างหาก จึงต้องมีเกิมอุ๊บครับ เอาง่ายๆ ปู่ผมบอกว่าเกิมอุ๊บก็เหมือนเค้กอ่ะครับ วันเกิดคนเป็นมีเค้ก วันตายมีเกิมอุ๊บ อ่ะครับ   โดย: พัชรพงษ์ ภูเบศรพีรวัส IP: 113.22.68.158 1 กุมภาพันธ์ 2555 12:53:22 น.

สงสัยว่าทำไมถึงสองปีค่ะ มาหัดแปะหัวใจให้บ่าวคนนี้คนแรกค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 1 กุมภาพันธ์ 2555 14:41:15 น.

เหตุที่คนเวียดนามต้องไว้ทุกข์ยาวนานยาวถึง 2 ปีนั้นก็เพราะถือว่าเป็นการแสดงความกตัญญูต่อพ่อแม่ เพราะคนเวียดนามเค้าให้ความสำคัญกับคนที่ตายจากไป เพื่อแสดงถึงความเศร้าโศกเลยต้องไว้ทุกขืนานถึง 2 ปี แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะไว้ทุกยาวนานเท่ากันหมด เฉพาะลูกชายคนโตที่จะไว้ทุกข์นานกว่าคนอื่นคือ 2 ปีกับ อีก 100 วัน(หรือ 3 เดือน) เพื่อแสดงความกตัญญูต่อพ่อแม่ และที่สำคัญคนเวียดนามเชื่อกันว่า คนเราเมื่อตายไปใหม่ๆ วิญญาณยังไม่บริสุทธิ์พอที่จะไปอยู่รวมกับบรรพบุรุษ จึงต้องอยู่แยกต่างหากนานถึง 2 ปี โดยใช่วงนี้ปู่บอกว่าวิญญาณคนตายจะยังมีผุ้คุมวิญญาณคอยดูแล 2 คน พอพ้นทุกข์ไปแล้วจึงจะสามารถเข้าอยู่ร่วมกับบรรพบุรุษได้ แต่โบราณจริงๆ เค้าไว้ทุกขืกันยาวนานถึง 3 ปี ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะได้รับอิทธิพลจากจีนด้วยครับ   โดย: พัชรพงษ์ ภูเบศรพีรวัส IP: 69.22.174.177 1 กุมภาพันธ์ 2555 17:21:55 น.

มาเรียนรู้และทำความเข้าใจกับประเพณีของชาวเวียตนามครับ   โดย: Insignia_Museum 1 กุมภาพันธ์ 2555 22:50:59 น.

ขอบคุณค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 2 กุมภาพันธ์ 2555 10:30:53 น.

ลืมตอบเลย ตอนที่เล่าเรื่องก๋วยเตี๋ยว ก่อนปี 2511 ตอนนั้นเรียนประมาณ ป. 4-5 จำราคาก๋วยเตี๋ยวไม่ได้แต่อาหารถาดที่โรงเรียนว่าน่าจะ 1.50 บาทค่ะ ราคาก๋วยเตี๋ยวน่าจะประมาณนั้น   โดย: tuk-tuk@korat 2 กุมภาพันธ์ 2555 10:35:11 น.

เรื่องราวที่คุณพีร์เล่าเอาไปออกรายการ"พันแสงรุ้ง"ได้เลย นะคะ เมื่อวานดูเรื่อง"อิ้วเมี่ยน" ก็ชอบเหมือนกันค่ะ ที่ครอบครัวปัจจุบันก็ยังรักษาประเพณีเดิมของเผ่าพันธุ์น่ะค่ะ   โดย: รัชชี่่ (รัชชี่ ) 5 กุมภาพันธ์ 2555 14:48:45 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่พีร์   โดย: กะว่าก๋า 6 กุมภาพันธ์ 2555 5:24:22 น.

ผมก็ชอบดอยมากกว่าทะเลอีกครับ   โดย: กะว่าก๋า 6 กุมภาพันธ์ 2555 14:41:03 น.

ถ้าคุณพีร์เคยดู "กวนมึนโฮ "สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่ารัก""โหมโรง" แล้วชอบ ก็คิดว่า" 30 กำลังแจ๋ว" ก็น่าจะชอบค่ะ   โดย: รัชชี่่ (รัชชี่ ) 6 กุมภาพันธ์ 2555 20:47:55 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่พีร์   โดย: กะว่าก๋า 7 กุมภาพันธ์ 2555 6:02:30 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 8 กุมภาพันธ์ 2555 5:55:57 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 9 กุมภาพันธ์ 2555 5:46:15 น.