เร่งเดินทาง เร่งปฏฺบัติ เตรียมรับมือกับเหตุที่จะเกิด อันใกล้นี้เถิด
Group Blog
 
 
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
27 กันยายน 2552
 
All Blogs
 

แม่เรา แม่เรา

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นสมัยที่เราไปหากำไรให้ชีวิต ที่รัฐยูท่าห์อเมริกา

หลังจากที่ได้ไปใช้ชีวิตที่อเมริกา มาขวบปี แม่สุดที่รักก็เกิดอาการคิดถึงลูกคนสุดท้องสุดหัวใจ และไม่แน่ใจว่าไอ้ลูกคนนี้มันจะกลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่ เพราะเป็นลูกคนเล็กที่ชอบทำอะไรแผลงๆเป็นประจำ ด้วยเหตุที่กลัวว่าลูกจะไม่กลับมาเมืองไทยอีกแล้ว หรือกว่าจะกลับมาอีกคงนาน ด้วยรักและคิดถึงแม่ยอมลงทุนตามน้าสาวไปอเมริกาทันที ที่น้าสาวชวนไปเยี่ยมลูกและน้าชายที่นั่น

ฉันได้นัดแนะกับแม่ว่าจะบินมาหาแม่เองที่แคลลิฟอเนีย เพราะฉันทำงานอยู่ที่ยูท่าห์ หลังจากที่ลางานที่บริษิทได้เป็นที่เรียบร้อย ( ขอลางานมาได้ 1อาทิตย์ แต่ทางบริษัทไม่จ่ายเงินให้เนื่องจากระยะเวลาการทำงานยังไม่ครบกำหนดที่จะได้หยุดงานพร้อมรับเงินเดือน แต่ไม่เป็นไร ไม่ใช่เรื่องใหญ่ )

ถึงวันที่นัดกัน แม่กับน้าสาวไปรอรับที่สนามบิน ฉันเดินออกมาจากสนามบินแล้วก็มองหาแม่ เห็นยืนชะเง้อมองหาลูกสาวคนสวย เห็นน้าสาวสะกิดให้ดูว่า นั่นไงฉันกำลังเดืนมา แต่ดูท่าทางแม่เหมือนมองไม่เห็นเรา แอะหรือว่าเราสวยขึ้นจนแม่จำไม่ได้ ฉันเดินมาจนใกล้แล้วตะโกนเรียก
" แม่ " แม่เพ่งมองแล้วร้อง " โอย ตาย ลูกแม่ " อ้าวเจอหน้ากันแม่เล่นแช่งซะแล้ว แล้วเราสองแม่ลูกก็กอดกันกลม เสร็จจากการกอดแม่ก็หันไปไหว้น้าสาวที่มาด้วย
" สวัสดีค่ะ น้าออด " แล้วน้าสาวก็ทักกลับน่ารักมาก
" ตาย หุ่นดีขึ้นตั้งเยอะ สวยเชียว เออ เออ ดี หุ่นแบบนี้ดีแล้ว สงสัยมันอดเลยหุ่นดี "
" อื่อ ตายแล้วลูกผอมไปซะแม่จำไม่ได้เลย " ใช่ฉันผอมไปจริงก็จะไม่ให้ผอมยังไง เล่นล่อ มาม่าคับทุกวัน
" แล้วนี่ลางานมาได้กี่วัน " แม่ถาม
" อาทิตย์หนึ่งค่ะ แล้วแม่ละมาอยู่ได้นานแค่ไหน "
" น้าออด จะมาเยี่ยมน้อง เดือนหนึ่งแม่ ก็อยู่จนกว่าน้าออดจะกลับนั่นแหละ " ก่อนที่จะเริ่มตั้งวงสนทนากันนานกว่านั้นน้าออดก็เอ่ยขึ้นว่า
" เอาไป ไป กลับบ้าน เห็นน้าแชนมีโปรแกรมพาแม่เราเที่ยวยาวเหยียดเลย " พวกเราก็เลยยกขบวนกันขึ้นรถกลับมาที่บ้านน้าชาย

กลับถึงบ้านก็รื้อกระเป๋าเดินทางแม่ ว่าแม่มีอะไรจากเมืองไทยมาฝากมั่ง
" โห ยาเพียบเลย ยาอะไรมั่งเนี่ยแม่ "
" ยาความดัน กินตามหมอสั่ง แล้วนี่ก็ยาโน่น ยานี่เอามาเผื่อ เผื่อเป็นอะไรเห็นบอกที่นี่ไม่ได้ซื้อยากัยง่ายๆเหมือนบ้านเรา เผื่อเป็นอะไร ปวดท้อง ปวดหัวจะได้หากินง่ายๆ " เออ แม่เรา แม่เรา รอบคอบ
" แล้วยาความดันแม่กินตามหมอสั่งหรือเปล่า "
" ก็กินมั่งไม่กินมั่ง "
"อ้าว ทำไมอะ "
"ก็หมอบอกให้กินตอนเช้าหลังอาหาร ก็บางวันไม่ได้กินข้าวเช้า ก็เลยไม่ได้กินยา " เออ แนะ เหตุผมแม่เราเข้าท่าเนอะ ไม่ได้กินข้าวเช้าแล้วจะกินยาหลังอาหารเช้าได้ไง จริงจริงแม่มีเหตุผล
" แล้วไม่กินยา เนี่ยแล้วแม่มีอาการผิดปรกติอะไรมั่งหรือเปล่า "
" ไม่มี "
"อื่อ แล้วหมอเขาบอกหรือเปล่าว่า ยาเนี่ยแก้ความดันโลหิต หรือแก้ความดันทุรังสูง " ฉันกับแม่มักหยอกล้อกันแบบเพื่อนเสมอแม่ตีเพียะมาที่แขน
" ไอ้ลูกคนนี้ นี่ ทะลึ่ง "

เช้าวันต่อมาน้าชายก็พาแม่เที่ยวตามสถานที่ต่างๆ เดินกันจยน่องแม่โป่ง ก็คนแก่นี่น้าเดินมากมาก ก็เกิดอาการเคล็ดขัดยอก ปวดแข็งปวดขา ก่อนกลับน้าชายแวะที่ k มาร์ท ก็เหมือน บิ๊กซี บ้านเรานี่แหละ แม่ก็ลงไปเข้าไปที่แผนกขายยา เดินมองหายาที่ต้องการ พอได้มาแล้ว ก็จัดการจ่ายเงินฉันหนะเห็นตอนที่แม่จายเงินก็ได้แถมแม่ว่าแม่ซื้ออะไร แม่ก็ตะโกนบอกว่าซื้อยา เราก็เออ เออ ไม่ได้ติดใจอะไร

กลับถึงบ้านก่อนนอนก็เห็นแม่หยิบหลอดครีมที่ซื้อมานวดขา ก็จะเข้าไปนวดให้แม่บอกไม่เป็นไรแม่ทาเสร็จแล้ว พูดจบก็เก็บหลอดยาเข้ากระเป๋า เราก็เออมานวดให้ ก็บีบน่องให้แม่ สักพักก็ต่างคนต่างนอน

รุ่งเช้าก็ถามแม่ว่า แล้ววันนี้จะเดินเที่ยวไหวไหมเนี่ย แม่ตอบทันทีกลัวไม่ได้ไป
" ไหว ซิ ยาที่นี่เขาดีนะ ทาแล้วมันหายปวดเลย "
" งั้นแม่เอาติดกระเป๋าไปด้วยซิเผื่อกลางวันเมื่อยขาจะได้เอามาทา "
" งั้น ลูกขึ้นไปหยิบมาให้แม่หน่อยซิ อยู่ในกระเป๋าเล็ก ข้างกระเป๋าใหญ่ หนะ "
ฉันเดินขึ้นไปบนบ้านเข้าไปในห้องก็มองหากระเป๋าใบเล็กที่แม่ว่า อ้ออยู่นี่เห็นแล้วก็หยิบออกมาเปิดดู " ไหนหว่ายาแก้ปวดเมื่อย ไม่เห็นมีเลย แม่ยาอยู่ไหน อะ " ฉันตะโกนลงมาถาม
" ก็อยู่ในกระเป๋าเล็กนั่นแหละ เมื่อคืนแม่ใช้แล้วก็เก็บไว้ในนั้น " ไม่เห็นมีเลยฉันก็เลยหยิบทั้งกระเป๋าเอาลงมาให้แม่ดูข้างล่าง
" ไหน อะแม่ เอา แม่ดูจิ "แม่ค้นกระเป๋าอยู่จุกจิกจุกจิกแล้วก็หยิบกล่องสี เหลียมที่ใส่ยาออกมา " นี่ไง " พูดจบแม่ก็ส่งมาให้แบบโมโหนิดนิดว่าอะไรกันของแค่นี้หาไม่เจอ
" แม่นี่มันยาแก้น้ำร้อนลวกนะไม่ใช่ยาแก้ขัดยอกแบบเคาเตอร์เพนบาม แบบบ้านเราทีอะ " ฉันอ่านฉลากยาข้างๆกล่อง ก็เมื่อกี้เห็นแล้วแหละว่ามีกล่องนี้กล่องเดียว
" อ้าว ไม่รู้เห็นมันมันเขียนว่า balm balm ข้างหน้ามันอ่านไม่ออกแต่อ่านออกข้างหลัง " อะนะแม่เรา อุตส่าห์คุยอีกแหนะว่ายาแก้น้ำร้อนลวกทาคืนเดียวหายปวดเมื่อยไปได้

ยังเรื่องเม้าท์แม่ไม่หมด ( แม่จ้าขออนุญาตเอามาเล่าหน่อยนะแม่ช่วยๆกันทำมาหากิน นะแม่นะ )

ฉันบอกแม่ให้ซื้อ night cream มาฝากด้วย ความที่ตัวเองไม่ถนัดเลยกับพวกครีมทาหน้า เมื่อก่อนเต็มที่ก็แค่ baby lotion อย่างอื่นไม่รู้จักเอาเลย
" แม่ แม่ซื้อ night cream มาให้ลูกอะป่าว "
" อือ ซื้อมา อยู่ในกระปุก นั่นไง " แม่ชี้มายังกะปุกสีขาว
ฉันหยิบกระปุกขึ้นมา ก็อย่างที่บอกไม่ค่อยสันทัดเรื่องครีมปะทินผิวเท่าไรแต่ก็อ่านข้างกระปุกว่า night cream ก็โอเค คงกระปุกนี้เปิดกระปุกออกมา ข้างในมันเป็นเจลสีเหลืองๆ ใส ใส ชักไม่แน่ใจ เพราะเท่าที่เคยเห็น แม่ใช้ night cream ส่วนมากมันจะออกสีขาวเป็นครีมๆ ก็นึก เอ หรือว่ามันออกมาแบบใหม่หว่า ออกมาเป็นแบบเจล แต่เพื่อความชัวร์
" แม่ แม่ แน่นะ ว่าเป็น night cream แน่ "
" แน่ซิ ก็แม่ซื้อมากะมือ ซื้อมาแล้วก็เอามาใส่กระเป๋าไว้เลย "
ฉันดมกลิ่นแล้วมันก็ทะแม่ง ทะแม่ง เหมือนกลิ่นเจลใส่ผม แต่ เอาน่าแม่ยืนยันซะขนาดนั้น แม่บอกว่าใช่ ก็ใช่ซินา ว่าแล้วก็ควักครีมออกมาทาหน้า
" แม่ แน่ใจนะว่ามันเป็น night cream มันทำไมเหนียว หนืด หนืด อะ เหมือนเจลใส่ผมเลย เนี่ย พอทาแล้วหน้ามันก็ตึงๆด้วยนะแม่ " ฉันบอกอาการที่เกิดขึ้นกับหน้าตัวเอง
" ก็แม่ซื้อมากับมือ ฮื่อ " มีบ่น " ไหนเอามาดูซิ เออ แล้วมันมีกระดาษปิดข้างบนหรือเปล่าละ "
" ไม่เห็นมี เปิดฝามา มันก็เป็นแบบนี้เลย " ฉันส่งกระปุกให้แม่ " แน่ใจนะแม่ว่าแม่ไม่ได้เอากระปุกเปล่าอื่น มาแบ่งใส่เจล ใส่ผม "
" เออ วะ แต่แม่จำได้ว่าแม่เอา เจลใส่ผมมาเหมือนกัน แต่ใส่กระปุกอื่น ไม่ใช่กระปุกนี้ นี่ นา " เออ น้าน ยืนยันเสียงแข็ง
" ดี นะแม่ที่ถามเนี่ย นี่ถ้าไม่ถามสงสัยพอกเจลใส่ผมไปถึงเช้าแน่เลย ถ้าพอกไว้นะตึงขนาดนี้รุ่งเช้าตีนกง ตีนกาหายหมดแน่ " ฮ่า ฮ่า ฮ่า แม่ลูกหัวเราะพร้อมกัน

จากนั้นฉันก็รีบไปล้างหน้าเอาเจลใส่ผมออกจากหน้า คิดเหมือนกันว่าน่าจะไม่เอาออกดูเผื่อว่าความตึงของเนื้อเจล อาจจะทำให้หน้าย่นๆหายเหี่ยวย่นไปก็ได้ ถ้าได้ผลละก็ มีหวังงานนี้ซื้อเจลใส่ผมใส่แทน night cream แน่เพราะถูกกว่ากันเยอะเลย




 

Create Date : 27 กันยายน 2552
2 comments
Last Update : 1 ตุลาคม 2552 13:09:54 น.
Counter : 3894 Pageviews.

 

555... แวะมาอ่านเรื่องชาวบ้านครับ...

 

โดย: idEA** 5 ตุลาคม 2552 7:50:50 น.  

 

เรื่องชาวบ้านที่ไหนละคะ เราอะคนกันเอง แวะมาอีกนะคะคุณ idea

 

โดย: peepin (tangkaw ) 7 ตุลาคม 2552 19:13:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


tangkaw
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




หนทางข้างหน้ายังไกลนัก ยื่นมือมาเถอะเราจะเดินไปด้วยกัน
hits
Friends' blogs
[Add tangkaw's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.