|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
แม่เรา แม่เรา
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นสมัยที่เราไปหากำไรให้ชีวิต ที่รัฐยูท่าห์อเมริกา
หลังจากที่ได้ไปใช้ชีวิตที่อเมริกา มาขวบปี แม่สุดที่รักก็เกิดอาการคิดถึงลูกคนสุดท้องสุดหัวใจ และไม่แน่ใจว่าไอ้ลูกคนนี้มันจะกลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่ เพราะเป็นลูกคนเล็กที่ชอบทำอะไรแผลงๆเป็นประจำ ด้วยเหตุที่กลัวว่าลูกจะไม่กลับมาเมืองไทยอีกแล้ว หรือกว่าจะกลับมาอีกคงนาน ด้วยรักและคิดถึงแม่ยอมลงทุนตามน้าสาวไปอเมริกาทันที ที่น้าสาวชวนไปเยี่ยมลูกและน้าชายที่นั่น
ฉันได้นัดแนะกับแม่ว่าจะบินมาหาแม่เองที่แคลลิฟอเนีย เพราะฉันทำงานอยู่ที่ยูท่าห์ หลังจากที่ลางานที่บริษิทได้เป็นที่เรียบร้อย ( ขอลางานมาได้ 1อาทิตย์ แต่ทางบริษัทไม่จ่ายเงินให้เนื่องจากระยะเวลาการทำงานยังไม่ครบกำหนดที่จะได้หยุดงานพร้อมรับเงินเดือน แต่ไม่เป็นไร ไม่ใช่เรื่องใหญ่ )
ถึงวันที่นัดกัน แม่กับน้าสาวไปรอรับที่สนามบิน ฉันเดินออกมาจากสนามบินแล้วก็มองหาแม่ เห็นยืนชะเง้อมองหาลูกสาวคนสวย เห็นน้าสาวสะกิดให้ดูว่า นั่นไงฉันกำลังเดืนมา แต่ดูท่าทางแม่เหมือนมองไม่เห็นเรา แอะหรือว่าเราสวยขึ้นจนแม่จำไม่ได้ ฉันเดินมาจนใกล้แล้วตะโกนเรียก " แม่ " แม่เพ่งมองแล้วร้อง " โอย ตาย ลูกแม่ " อ้าวเจอหน้ากันแม่เล่นแช่งซะแล้ว แล้วเราสองแม่ลูกก็กอดกันกลม เสร็จจากการกอดแม่ก็หันไปไหว้น้าสาวที่มาด้วย " สวัสดีค่ะ น้าออด " แล้วน้าสาวก็ทักกลับน่ารักมาก " ตาย หุ่นดีขึ้นตั้งเยอะ สวยเชียว เออ เออ ดี หุ่นแบบนี้ดีแล้ว สงสัยมันอดเลยหุ่นดี " " อื่อ ตายแล้วลูกผอมไปซะแม่จำไม่ได้เลย " ใช่ฉันผอมไปจริงก็จะไม่ให้ผอมยังไง เล่นล่อ มาม่าคับทุกวัน " แล้วนี่ลางานมาได้กี่วัน " แม่ถาม " อาทิตย์หนึ่งค่ะ แล้วแม่ละมาอยู่ได้นานแค่ไหน " " น้าออด จะมาเยี่ยมน้อง เดือนหนึ่งแม่ ก็อยู่จนกว่าน้าออดจะกลับนั่นแหละ " ก่อนที่จะเริ่มตั้งวงสนทนากันนานกว่านั้นน้าออดก็เอ่ยขึ้นว่า " เอาไป ไป กลับบ้าน เห็นน้าแชนมีโปรแกรมพาแม่เราเที่ยวยาวเหยียดเลย " พวกเราก็เลยยกขบวนกันขึ้นรถกลับมาที่บ้านน้าชาย
กลับถึงบ้านก็รื้อกระเป๋าเดินทางแม่ ว่าแม่มีอะไรจากเมืองไทยมาฝากมั่ง " โห ยาเพียบเลย ยาอะไรมั่งเนี่ยแม่ " " ยาความดัน กินตามหมอสั่ง แล้วนี่ก็ยาโน่น ยานี่เอามาเผื่อ เผื่อเป็นอะไรเห็นบอกที่นี่ไม่ได้ซื้อยากัยง่ายๆเหมือนบ้านเรา เผื่อเป็นอะไร ปวดท้อง ปวดหัวจะได้หากินง่ายๆ " เออ แม่เรา แม่เรา รอบคอบ " แล้วยาความดันแม่กินตามหมอสั่งหรือเปล่า " " ก็กินมั่งไม่กินมั่ง " "อ้าว ทำไมอะ " "ก็หมอบอกให้กินตอนเช้าหลังอาหาร ก็บางวันไม่ได้กินข้าวเช้า ก็เลยไม่ได้กินยา " เออ แนะ เหตุผมแม่เราเข้าท่าเนอะ ไม่ได้กินข้าวเช้าแล้วจะกินยาหลังอาหารเช้าได้ไง จริงจริงแม่มีเหตุผล " แล้วไม่กินยา เนี่ยแล้วแม่มีอาการผิดปรกติอะไรมั่งหรือเปล่า " " ไม่มี " "อื่อ แล้วหมอเขาบอกหรือเปล่าว่า ยาเนี่ยแก้ความดันโลหิต หรือแก้ความดันทุรังสูง " ฉันกับแม่มักหยอกล้อกันแบบเพื่อนเสมอแม่ตีเพียะมาที่แขน " ไอ้ลูกคนนี้ นี่ ทะลึ่ง "
เช้าวันต่อมาน้าชายก็พาแม่เที่ยวตามสถานที่ต่างๆ เดินกันจยน่องแม่โป่ง ก็คนแก่นี่น้าเดินมากมาก ก็เกิดอาการเคล็ดขัดยอก ปวดแข็งปวดขา ก่อนกลับน้าชายแวะที่ k มาร์ท ก็เหมือน บิ๊กซี บ้านเรานี่แหละ แม่ก็ลงไปเข้าไปที่แผนกขายยา เดินมองหายาที่ต้องการ พอได้มาแล้ว ก็จัดการจ่ายเงินฉันหนะเห็นตอนที่แม่จายเงินก็ได้แถมแม่ว่าแม่ซื้ออะไร แม่ก็ตะโกนบอกว่าซื้อยา เราก็เออ เออ ไม่ได้ติดใจอะไร
กลับถึงบ้านก่อนนอนก็เห็นแม่หยิบหลอดครีมที่ซื้อมานวดขา ก็จะเข้าไปนวดให้แม่บอกไม่เป็นไรแม่ทาเสร็จแล้ว พูดจบก็เก็บหลอดยาเข้ากระเป๋า เราก็เออมานวดให้ ก็บีบน่องให้แม่ สักพักก็ต่างคนต่างนอน
รุ่งเช้าก็ถามแม่ว่า แล้ววันนี้จะเดินเที่ยวไหวไหมเนี่ย แม่ตอบทันทีกลัวไม่ได้ไป " ไหว ซิ ยาที่นี่เขาดีนะ ทาแล้วมันหายปวดเลย " " งั้นแม่เอาติดกระเป๋าไปด้วยซิเผื่อกลางวันเมื่อยขาจะได้เอามาทา " " งั้น ลูกขึ้นไปหยิบมาให้แม่หน่อยซิ อยู่ในกระเป๋าเล็ก ข้างกระเป๋าใหญ่ หนะ " ฉันเดินขึ้นไปบนบ้านเข้าไปในห้องก็มองหากระเป๋าใบเล็กที่แม่ว่า อ้ออยู่นี่เห็นแล้วก็หยิบออกมาเปิดดู " ไหนหว่ายาแก้ปวดเมื่อย ไม่เห็นมีเลย แม่ยาอยู่ไหน อะ " ฉันตะโกนลงมาถาม " ก็อยู่ในกระเป๋าเล็กนั่นแหละ เมื่อคืนแม่ใช้แล้วก็เก็บไว้ในนั้น " ไม่เห็นมีเลยฉันก็เลยหยิบทั้งกระเป๋าเอาลงมาให้แม่ดูข้างล่าง " ไหน อะแม่ เอา แม่ดูจิ "แม่ค้นกระเป๋าอยู่จุกจิกจุกจิกแล้วก็หยิบกล่องสี เหลียมที่ใส่ยาออกมา " นี่ไง " พูดจบแม่ก็ส่งมาให้แบบโมโหนิดนิดว่าอะไรกันของแค่นี้หาไม่เจอ " แม่นี่มันยาแก้น้ำร้อนลวกนะไม่ใช่ยาแก้ขัดยอกแบบเคาเตอร์เพนบาม แบบบ้านเราทีอะ " ฉันอ่านฉลากยาข้างๆกล่อง ก็เมื่อกี้เห็นแล้วแหละว่ามีกล่องนี้กล่องเดียว " อ้าว ไม่รู้เห็นมันมันเขียนว่า balm balm ข้างหน้ามันอ่านไม่ออกแต่อ่านออกข้างหลัง " อะนะแม่เรา อุตส่าห์คุยอีกแหนะว่ายาแก้น้ำร้อนลวกทาคืนเดียวหายปวดเมื่อยไปได้
ยังเรื่องเม้าท์แม่ไม่หมด ( แม่จ้าขออนุญาตเอามาเล่าหน่อยนะแม่ช่วยๆกันทำมาหากิน นะแม่นะ )
ฉันบอกแม่ให้ซื้อ night cream มาฝากด้วย ความที่ตัวเองไม่ถนัดเลยกับพวกครีมทาหน้า เมื่อก่อนเต็มที่ก็แค่ baby lotion อย่างอื่นไม่รู้จักเอาเลย " แม่ แม่ซื้อ night cream มาให้ลูกอะป่าว " " อือ ซื้อมา อยู่ในกระปุก นั่นไง " แม่ชี้มายังกะปุกสีขาว ฉันหยิบกระปุกขึ้นมา ก็อย่างที่บอกไม่ค่อยสันทัดเรื่องครีมปะทินผิวเท่าไรแต่ก็อ่านข้างกระปุกว่า night cream ก็โอเค คงกระปุกนี้เปิดกระปุกออกมา ข้างในมันเป็นเจลสีเหลืองๆ ใส ใส ชักไม่แน่ใจ เพราะเท่าที่เคยเห็น แม่ใช้ night cream ส่วนมากมันจะออกสีขาวเป็นครีมๆ ก็นึก เอ หรือว่ามันออกมาแบบใหม่หว่า ออกมาเป็นแบบเจล แต่เพื่อความชัวร์ " แม่ แม่ แน่นะ ว่าเป็น night cream แน่ " " แน่ซิ ก็แม่ซื้อมากะมือ ซื้อมาแล้วก็เอามาใส่กระเป๋าไว้เลย " ฉันดมกลิ่นแล้วมันก็ทะแม่ง ทะแม่ง เหมือนกลิ่นเจลใส่ผม แต่ เอาน่าแม่ยืนยันซะขนาดนั้น แม่บอกว่าใช่ ก็ใช่ซินา ว่าแล้วก็ควักครีมออกมาทาหน้า " แม่ แน่ใจนะว่ามันเป็น night cream มันทำไมเหนียว หนืด หนืด อะ เหมือนเจลใส่ผมเลย เนี่ย พอทาแล้วหน้ามันก็ตึงๆด้วยนะแม่ " ฉันบอกอาการที่เกิดขึ้นกับหน้าตัวเอง " ก็แม่ซื้อมากับมือ ฮื่อ " มีบ่น " ไหนเอามาดูซิ เออ แล้วมันมีกระดาษปิดข้างบนหรือเปล่าละ " " ไม่เห็นมี เปิดฝามา มันก็เป็นแบบนี้เลย " ฉันส่งกระปุกให้แม่ " แน่ใจนะแม่ว่าแม่ไม่ได้เอากระปุกเปล่าอื่น มาแบ่งใส่เจล ใส่ผม " " เออ วะ แต่แม่จำได้ว่าแม่เอา เจลใส่ผมมาเหมือนกัน แต่ใส่กระปุกอื่น ไม่ใช่กระปุกนี้ นี่ นา " เออ น้าน ยืนยันเสียงแข็ง " ดี นะแม่ที่ถามเนี่ย นี่ถ้าไม่ถามสงสัยพอกเจลใส่ผมไปถึงเช้าแน่เลย ถ้าพอกไว้นะตึงขนาดนี้รุ่งเช้าตีนกง ตีนกาหายหมดแน่ " ฮ่า ฮ่า ฮ่า แม่ลูกหัวเราะพร้อมกัน
จากนั้นฉันก็รีบไปล้างหน้าเอาเจลใส่ผมออกจากหน้า คิดเหมือนกันว่าน่าจะไม่เอาออกดูเผื่อว่าความตึงของเนื้อเจล อาจจะทำให้หน้าย่นๆหายเหี่ยวย่นไปก็ได้ ถ้าได้ผลละก็ มีหวังงานนี้ซื้อเจลใส่ผมใส่แทน night cream แน่เพราะถูกกว่ากันเยอะเลย
Create Date : 27 กันยายน 2552 |
|
2 comments |
Last Update : 1 ตุลาคม 2552 13:09:54 น. |
Counter : 3894 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: idEA** 5 ตุลาคม 2552 7:50:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: peepin (tangkaw ) 7 ตุลาคม 2552 19:13:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|