เร่งเดินทาง เร่งปฏฺบัติ เตรียมรับมือกับเหตุที่จะเกิด อันใกล้นี้เถิด
Group Blog
 
 
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
23 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 
หมาขี้เม้าท์

ผมชื่อ “กุ๊งกิ๊ง “ ครับ ผมเป็นหมาตัวเดียวที่เป็นหมานอก ครับ คิก คิก ผมหมายถึง ผมเป็นหมา ตัวเดียวในบ้านที่ มาจากนอกบ้าน นอก นั้น บรรดาสมาชิกหมา 20ตัว ในบ้านต่างเป็นหมา ที่เกิด ในบ้านแม่ทั้งนั้น
ดูสาระรูปผมแล้ว ท่านอาจจะ เดาออกและอาจจะเดาไม่ออก เนื่องจากไม่ค่อยแน่ใจ ในสายพันธ์ของผมใช่ไหมครับ เจ้าของเดิม บอกกับแม่ปลอมของผม แม่ปลอม ก็คือเจ้านายผมเอง
แต่เธอไม่ค่อยยอมเรียกตัวเองว่า แม่หรอกครับ แต่จะเรียกตัวเองว่า พี่กิ๊ก ทุกคำเห็นบอกว่า กลัวแก่ ถ้าเรียกว่าแม่ เอาแค่พี่ก็พอ โฮ อายุอานามแม่ปลอมของผม ก็เกือบ 50 แล้วอย่างนี้ไม่น่า กลัวแก่ นะครับ อายุขนาดนี้ น่าจะกลัวตาย มากกว่า ( อุ๊ยตาย ผมพูดหยาบคายอีกแล้ว )
ว่าแล้วก็วกกลับมาเรื่องสายพันธ์ของผม ผมเป็นหมาพันธ์ พุดเดิ้ล ครับ เจ้าของเดิมบอกว่า พวกผม นะพันธ์ พุดเดิ้ลทอย แม่ปลอมเลยยอมรับผมเป็นลูก เอ๊ย น้องบุญธรรม แต่พอนานวันผมโตขึ้น ยายปลอม
ผมหมายถึง แม่ของแม่ปลอมผม ก็ถามคำถามกับแม่ปลอมของผมว่า
" เอ ไหน เจ้าติ่งบอกว่า มันเป็นพันธ์พุดเดิ้ลทอย หะ พุดเดิ้ลทอย เนี่ยมันต้องตัวเล็กๆ เตี้ยๆ สั้นๆ ไม่ใช่เหรอ "
" อ้อ เขาหมายความว่า เจ้ากิ๊งเนี้ยมันเป็นพุดเดิ้ลทอย แต่ ทอยไปไกล ไกล ไง แม่ " แน้ ดู แม่ปลอมผม พูด แต่เอาเถอะ ถึงผมจะเป็นทอยแบบไหน เรื่องความรักและซื่อสัตย์ของผม เห็นแล้วก็ไม่อยากให้ทอยไปไกล ๆ หรอกครับ ผมจะเล่าให้ฟัง

ทุกเช้า 8โมง ผมจะต้องขึ้นไปปลุกเจ้านายผม ด้วยวิธีการสุภาพชน ผมจะไปปลุกครั้งแรก ด้วยการใช้ลมหายใจ ฟืดฟาด ฟืดฟาด จนกว่าจะได้ยินเสียงคนในห้อง ตอบออกมาก่อนว่ายังมี ชีวิตอยู่แต่ยังขี้เกียจตื่น เพราะเขาจะบอกผมว่า
" ยังไม่ตาย แต่ ขี้เกียจลุกอีกแป๊บ หนึ่ง " เอาละครับได้ยินเสียงว่ายังไม่ตาย ผมก็เบาใจไปแล้ว โถ ๆ ก็บอกแล้วว่าแม่ปลอมผมอายุแก่มากแล้ว เกิดนอนหลับไปแล้วไม่ตื่นขึ้นมาผมจะทำยังไง เมื่อรู้แล้วว่าที่ยังไม่ออกจากห้องเพราะขี้เกียจตื่น ผมก็ถอยออกมานอนที่ห้องน้ำ รอจนกว่าแม่ปลอมจะตื่น แต่ก็ใช่จะรอแบบฟอร์เอฟเวอร์นะครับ
พอ9โมงผมก็จะลุกมาปลุกอีกทีคราวนี้ผมก็ไม่ทำเสียงฟืดฟาดอย่างครั้งแรกแล้วครับแต่ผมจะ ตะกายประตูห้องเบาๆ หากยังไม่มีเสียงคนข้างในผมก็จะตามด้วยเสียงร้องงิ้งๆ แปลออกมาได้ว่า
" นี่มันจะเทียงแล้วนะ จะนอนกินบ้านกินเมืองหรือไง คุณผู้หญิง " ป่าวครับไม่ใช่เสียงผม แต่เป็นเสียงยายปลอม ที่จะดังมาจากข้างล่าง โถ โถ ผมจะกล้าบังอาจ ดุด่าแม่ปลอมผมได้ยังไงอย่างมากก็แค่
" ตื่นได้แล้วครับท่านผู้หญิง " หน้าที่ผมครับหน้าที่ผม ยังไงก็ต้องขุดเจ้านายผมออกมาจากที่นอนให้ได้ จริงๆแล้ว เมื่อก่อน ผมกับแม่ปลอม ก็นอนด้วยกันนั่นแหละครับแต่เราสองคนเอ๊ยเราทั้งสองมันต่างกัน
ผม เป็นคน เอ๊ย เป็นหมาขี้ร้อนแต่แม่ปลอมผม เขาเป็นคนขี้หนาว กลางคืนเมื่อก่อนที่เรานอนด้วยกัน แม่ปลอมผมเขาก็จะเปิดพัดลม ตอนผมเล็ก ๆ ผมก็นอนด้วยกันบนเตียงแต่พอผมโตมาหน่อย แม่ผมก็บอกว่า
" โตแล้ว แยกนอนได้แล้ว " ว่าแล้วเขาก็เอาเก้าอี้มาตั้งไว้ปลายตีนเตียงให้ผมนอน โถคุณครับ คิดดูลมที่พัดมันมาไม่ถึงที่ผมนอน พอแม่หลับผมก็
ขยับมานอนปลายเท้า แหม กำลังหลับฝันหวานรู้สึกเหมือนกลิ้งไปในเหวลึก มันวืบ พอสะดุ้งตื่นที่ไหนได้ผมโดนเขี่ย พูดแบบรักษาหน้าแม่ปลอม นะครับ เพราะแท้ที่จริงแม่ถีบผมตกเตียง แง่แง่
แต่ผม ก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะครับเพราะเรื่องของความรัก เพราะรักไปหน่อย คนเรายังเตียงหัก นอนแยกเตียงเลย ทำไมมันจะเกิดขึ้นกับผมไม่ได้
แต่เหตุผมที่แม่ปลอมให้กับผมในคืนหนึ่ง หลังจากที่ผมโดนอุ้มมานอนที่เก้าอี้ปลายตีนเตียง ว่า
" น้ำก็ไม่ยอมอาบ มานอนตรงนี้เลย " โถ ก็ผมเป็นหมาจะนะครับ จะให้ผมเข้าห้องน้ำ ตักน้ำอาบเองเหรอครับนายท่าน ( ก็ไม่อาบให้ผมเอง แล้วเอามาเป็นข้ออ้างที่จะนอนแยกเตียง คนเรามักมีเหตุผมเสมอ เมื่อจะทำอะไรเข้าข้างตัวเอง )
ผมนอนร้อนได้ไม่เท่าไหร่ ลิ้นห้อยออกมาถึงปลายคาง เจ้านายสงสารก็เลยเอาพัดลมอีกตัวมาให้ผมโดยเฉพาะส่วนบุคคล เพราะแม่ปลอมผมมักจะปิดพัดลมเวลาแกหนาว คนแก่ก็ขี้หนาวอย่างนี้แหละครับ พอปิดพัดลม ผมก็ทนไม่ได้จะตายเอาเพราะความที่มันร้อน
แล้ววันหนึ่ง ชีวิตของเราทั้งคู่ก็เปลี่ยนแปลง แต่ไม่ถึงกับเปลี่ยนไปนะครับ
เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะแม่ปลอมของผมนอนดูทีวีอยู่ดีดี ก็ลุกขึ้นแล้วบ่นงึมงำ งึมงำว่า
" แหม เขาไม่น่าอนุญาตให้โฆษณาอาหารหลังจากสามทุ่มเลยนะ เพราะมันทำให้คนที่ลดความอ้วนอย่างเรา พ่ายแพ้แก่กิเลส " บ่นแล้วก็ลุกขึ้นเปิดประตู ( ขอนินทาหน่อย นะครับ หุ่นอย่างงี้ เขาไม่เรียกว่า อ้วนหรอกครับ หุ่นอย่างงี้มันเลยอ้วนไปแล้วครับ เขาเรียก อ๊วน อ้วน แล้วถึงจะอยากลดอย่างไง ก็เห็นว่ายากเกินกว่าโปรแกรมลดความอ้วนใด ใด จะรับไหว )
แม่ปลอมผมลุกออกจากห้องผมก็กระโดดตามทันที อะ อะ อย่าคิดว่าผมเป็นหมากลัวผีนะครับ ผมนะไม่ได้แค่กลัว แต่ผมกลัวมากเพราะทุกครั้งที่ผมจะขึ้นมาวิ่งเล่นบนบ้านตัวเดียวเวลากลางคืน แม่ปลอมผมมักจะขู่ผมว่า
" ขึ้นไปเล่นระวังข้างบนตัวเดียว ระวังผีหลอกนะ กุ๊ก กุ๊ก กู๋ " เล่นหลอกกันแบบนี้ผมก็ขี้ขึ้นสมองซิครับท่าน ผมกระโจนตามมาติดๆ แล้ว แม่ก็ลงไปเคาะประตูห้องยาย กะป้าปลอม แล้วก็เปิดประตูเข้าไป ผมรีบแทรกตัวตามเข้าไปติด ติด โอ แม่เจ้า ช่างเย็นฉ่ำอะไรเช่นนี้ ใช่แล้ว ใช่แล้ว ที่ที่ผมหามาเป็นเวลานาน ผมกระโจนขึ้นเตียงป้าปลอมแล้วก็นอนจากวันนั้นจนถึงทุกวันนี้
นี่แหละครับ ความเปลี่ยนแปลงที่ไม่ถึงกับเปลี่ยนไปเพราะยังไงผมก็ยังรักแม่ปลอมของผ๊ม ยกเว้น ตอนนอนเราแยกกันนอนคนละห้องเท่านั้นเองครับ





Create Date : 23 สิงหาคม 2552
Last Update : 23 สิงหาคม 2552 22:46:49 น. 0 comments
Counter : 547 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkaw
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




หนทางข้างหน้ายังไกลนัก ยื่นมือมาเถอะเราจะเดินไปด้วยกัน
hits
Friends' blogs
[Add tangkaw's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.