Bloggang.com : Peakroong : ::: มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน :::

::: มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน :::

FW Mail
-----------------------------------------------------------------------------

"ผมไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แค่ลองคิดเล่นๆว่า
หากจุดมุ่งหมายของทีมงานของคุณไม่บังเกิดผลอย่างที่พวกคุณตั้งความหวังกันไว้
ห้าสิบปี ร้อยปี ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ถึงเวลานั้นคุณอาจจะแก่ตายไปก่อน
คุณจะพกพาความเจ็บแค้นของคุณแนบลำตัวตายไปตลอดกาลงั้นหรือ
จะไม่มีวันไหนที่คุณสามารถหายใจเข้าออกอย่างปลอดโปร่งอย่างที่คุณไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลยมั้ย
จะไม่มีวันไหนที่คุณพบความสุขใจเลยมั้ย

ตาผมตายไปแล้ว
ก่อนแกตาย ตาจ้องมองมาแล้วยิ้มให้หลานๆในสีหน้าซูบซีดแต่ดวงตาเปล่งประกายด้วยความสุข
แกยิ้มแบบนั้นจนหมอเข้ามาบอกว่าขอให้แกได้พัก
ทุกคนรู้ทันทีว่าแกมีความสุข ตาไม่ได้เรียนหนังสือ
ตาตายตั้งแต่ก่อนยุคอินเตอร์เนต ตาไม่เคยนั่งแท็กซี่ รุ่นตาสมัยนั้นขี่ม้าไปทำนากัน

ทำไมหนอคนเราถึงไม่สามารถมองเห็นความสุขได้
ทำไมคนเราบางคนไม่ยอมคิดหาความสุข
ถ้าคุณคิดว่าความสุขต้องมาจากการได้รับเสรีภาพ ได้รับความเท่าเทียม
ผมก็ไม่ได้คิดมากหากคุณมาบอกผมว่าคุณเป็นราชาอีกองค์แล้วให้ผมก้มลงกราบ
ถึงแม้ว่าคุณจะไม่เคยทำอะไรให้ผมเลยก็ตาม ผมก็จะกราบคุณ
เพราะการทำแบบนั้นก็ไม่ได้ทำให้ผมเกิดความทุกข์

ผมอ่านบทความของพวกคุณแล้วรู้สึกตลก
จะนักวิชาการ นักธุรกิจ นักเศรษฐศาสตร์ นักมานุษย ไม่ว่าจะเป็นบทความของใคร
อ่านปุ๊ป รับรู้ทันทีเลยว่าพวกคุณไม่มีความสุข คุณเป็นทุกข์
ทุกข์กับเส้นเส้นหนึ่งที่มัดคุณไว้กับที่ มัดลมหายใจของคุณ มัดความรู้สึกอิสระของคุณ
และผมเห็นด้วยว่าเส้นๆเส้นนี้มันเกิดจากใจของพวกคุณเอง มันเป็นเส้นนิสัยของคุณ
นิสัยขี้หงุดหงิด นิสัยขี้ขลาด นิสัยชอบแข่งขัน ชอบเปรียบเทียบ
และที่สำคัญคือความเกียจคร้านที่ซ่อนลึกอยู่ในใจ
ทั้งหมดมีพื้นฐานมาจากความหลงของคุณ
หลงในความรู้จนทำให้ไม่สามารถมองเห็นความสุข ลึกๆแล้วคุณขี้เกียจ
เรียนมากจนไม่สามารถหาเลี้ยงชีพอย่างมีความสุขได้
เรียนมากจนเกิดความขัดแย้งระหว่างสมองกับร่างกาย
พวกคุณไม่สามารถปลูกผักกินเองได้อย่างสบายใจ
หากปลูกกินก็มาจากภาวะความจำเป็น พวกคุณไม่สามารถหยิบจอบเสียมขึ้นมาขุดดินพรวนดินได้
หากอาจต้องทำก็เพราะความจำเป็นอีกนั่นแหละ เพราะว่าพวกคุณมีเหตุผลเยอะ

คุณถามตัวเองเถอะ
หากวันหนึ่งเกิดสถานการณ์ที่คุณต้องไปปั่นซาเล้งเก็บถุงเก็บขวดพลาสติกขาย
คุณจะรู้สึกอายคนอื่นมั้ย ถ้าคุณอายแสดงว่าคุณหลงอยู่กับสิ่งที่คุณเรียกว่าความรู้ที่คุณเรียนมา
แค่คุณหยุด ยิ้มกว้างๆยกไหล่ขึ้นสูงๆ หายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ แล้วยิ้มๆๆๆๆๆๆ จนจิตใจคุณปลอดโปร่ง คุณก็มีความสุขแล้ว
คนเราทุกคนทำแบบนี้ได้ โลกนี้เสรี ไม่เห็นมีใครเอามือมาบีบปากคุณไม่ให้ยิ้มเลย ไม่เห็นมีใครเอามือมากดไหล่คุณไว้เลย

ในกลุ่มนกมีทั้งพญาอินทรีจนถึงนกกระจิบนกกระจอก
ผมก็ยังเห็นนกกระจอกฝูงหนึ่งเล่นจิกตีกันอยู่บนต้นไม้ บินเล่นลมวนไปมา
ดูแล้วมันมีความสุขของมัน
แม้มันเป็นสัตว์เดรัจฉานมันก็ยังคงมีความสุขและรู้จักหาความสุข
กระต่ายบินไม่ได้ แถมยังต้องคอยหลบอินทรี จิ้งจอก หมาป่า มันก็ยังคงวิ่งเล่นเฉพาะในทุ่งหญ้า
มันหาความสุขของมันได้แม้มันเเป็นแค่สัตว์เดรัจฉาน

คุณเป็นอะไรไปหรือ คุณไม่มีความสุขทำไมหรือ

คุณบอกว่าโลกนี้มีพญาอินทรีเลยทำให้คุณไม่มีความสุขงั้นหรือ
ประวัติศาสตร์มันก็ยังคงวนเวียนของมันอยู่อย่างนั้น ก็เพราะว่าธรรมชาติเป็นแบบนั้น
โลกหมุนไปแบบนั้น ตั้งแต่มีโลกเกิดขึ้น มีมนุษย์เกิดขึ้น
คนเราผ่านการปกครองมาหลายรูปแบบ ถ้าพิจารณาให้ดีวันนึงก็จะวนกลับสู่เส้นทางเดิมๆทุกครั้ง
มนุษย์เราเคยมีเสรีปกครองตัวเราเองมาก่อน
สังคมเคยอยู่กันอย่างสงบสุขโดยไม่ต้องมีผู้ปกครองมาก่อน
วันผ่านไป หลายสังคมอาจมีผู้ปกครอง หลายๆปีผ่านไปก็ไม่ต้องมีผู้ปกครอง
มีผู้ปกครอง ไม่มีผู้ปกครอง ก็วนเวียนอยู่อย่างนั้นไม่ต่างอะไรกับสัตว์มีจ่าฝูงบ้างไม่มีจ่าฝูงบ้าง

เราเข้ารับการศึกษากันเพื่ออะไร แท้จริงแล้วเราเรียนกันหน้าดำคร่ำเครียดกันเพื่ออะไร
เราทำมาหากินจนเหน็ดเหนื่อยตรากตรำกันเพื่ออะไร สิ่งที่เราต้องการแท้จริงคืออะไร

ทุกคนกำลังมุ่งหน้าสู่ทิศทางเดียวกันทั้งหมด เราทุกคนกำลังเดินทางหาความสุข
รอยยิ้มของเด็กเล็กสดใสสะอาด ยิ่งเราเรียนรู้มากขึ้นเท่าไหร่เราก็ยิ่งน่าจะต้องเบิกบานมากขึ้น
แต่ทำไมพวกคุณกลับห่างไกลความสุขมากขึ้น

ตาผมไม่เห็นแกจะต้องอ่านต้องเขียนอะไรมากแกก็ยังคงมีความสุขตราบลมหายใจสุดท้าย
ยังมีหลายคนที่มีรายได้เดือนละไม่ถึงห้าร้อยแต่รู้จักมองความสุขและมีความสุข
สุขกับทุกข์อยู่ในใจตัวคุณเอง ไม่มีใครพรากหัวใจใฝ่สุขของคนไปจากคนได้
หวังว่าวันหนึ่งคุณจะเห็นทางสว่าง รู้จักสูดหายใจเอากลิ่นดินกลิ่นหญ้า
รู้จักเปิดหูฟังเสียงลม เสียงใบไม้ หลับตาให้ลมพัดปะทะแก้มสองข้างจนเย็น
เราทุกคนเกิดมาแล้วต้องตาย ถ้าคนเราตายไปโดยที่ไม่รู้จักการสร้างความสุขก็ไม่รู้จะเกิดมาทำไม
อายนกอายกระต่ายที่เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานเปล่าๆ แค่คุณยกไหล่ยืดอก ยิ้มๆๆๆๆๆ แค่นั้นเอง

คุณอยากตายแบบไหนล่ะ ถ้าอยากตายแบบผมก็มีวิธีอย่างนั้นแหละ
ยิ้มมๆๆๆ ยืดอก แค่นั้นจริงๆ สุขสดชื่น

//www.sameskybook.org/2008/09/08/nidhi-interview/

ขอบคุณทุกบทความที่ปรากฏในบล็อก,
หากบทความนี้เป็นของคุณ
จงภูมิใจที่วันนี้ได้เผยแพร่ไปทั่วโลก
บทความนี้อาจสร้างกำลังใจยิ่งใหญ่ให้ผู้คนมากมาย
ขอบคุณใน"งานสร้าง"ที่สวยงาม
'ปีฆรุ้ง

Create Date : 04 มีนาคม 2553

Last Update : 8 มีนาคม 2553 7:27:23 น.

0 comments

Counter : 791 Pageviews.