ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
21 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
:::GREEN FIELD :::


Once there were green fields, kissed by the sun
Once there were valleys where rivers used to run
Once there were blue skies with white clouds high above
Once there were we parts of an everlasting love

We were the lovers who strolled through green fields
Green fields are gone now, parched by the sun
Gone from the valleys where rivers used to run
Gone with the cold wind that swept into my heart

Gone with the lovers who let their dreams depart
Where are the green fields that we used to roam
I never know what made you run away

How can I keep searching’ when dark clouds hide the day
I only know there’s nothing here for me
Nothing in this wild left for me to see

But I’ll keep on waiting’ till you return
I’ll keep on waiting’ until the day you learn
You can’t be happy while your hearts on the roam

You can’t be happy until you bring it home
Home to the green fields and me once again.




Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 1 มีนาคม 2553 20:41:48 น. 2 comments
Counter : 615 Pageviews.
Share

 



Once, there was green fields kept by the sun.
And once, there were music that were actually music to the ears.

This song talks about the true love - patience of waiting; letting go and wait for the love one to return and it means they are made for each other - very very beautiful, very soothing, too.

Parched by the sun? I have been through it and I swear I am not going to be the victim again!

Keep Smiling :)



โดย: thai me up วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:40:53 น.  

 
k. thai me up ,
You won't be the victim..


โดย: Peakroong วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:22:38 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Peakroong
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]


"หากต้องตัดสินใครสักคน

เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"

เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง

สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี

สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่

สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ

มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"


"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..

๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน

๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่ขอบคุณ https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล

๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ


'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553
Friends' blogs
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.