วันนี้ไปทำกิจกรรมที่ให้คิดหัวข้อไปสอนเด็กมา
ไปสะดุดกับกิจกรรมของคนอื่นๆ ที่สอนน้องๆว่า เราจะเป็นอะไรก็ได้ และเราสามารถเป็นอะไรก็ได้
ซึ่งสอดคล้องกับกิจกรรมที่เราเอาไปสอนเด็ก กิจกรรมของเราชื่อว่า
ฉันเชื่อว่า
"ฉันจะมีชีวิตที่ดีได้" และ"เราเชื่อว่า" เราคงต้องบอกกับตัวเองเช่นกันว่า เราจะมีชีวิตที่ดีให้ได้
-----------
นอกจากกิจกรรมสอนเด็กแล้ว เราได้ไปเรียนรู้วิธีการใช้การด์ ที่สถาบันเกี่่ยวกับการโค๊ช(Coach)
ซึ่งในห้อง กลุ่มที่เราได้นั่งทำworkshop ก็จะมีคนที่เป็นโค๊ช(Coachee)อยู่ด้วยหลายคน ก็จะมีคำศัพท์ประโยคที่คุ้นๆให้ได้ยิน เหมือนกับที่ เพื่อนพยายามสังคายนาเรา ให้หัดทำซะบ้าง อาทิ
"ให้หัดขอบคุณตัวเอง" ก็คงต้องทำดูแล้วละ
ในห้องคลาสมีคนที่มีความหลากหลาย ทั้งHR, อาจารย์มหาลัย, โค๊ชที่ปรึกษา ทำให้เห็นมุมมองและวิธีคิดผ่านการด์ที่ เราเลือกใบเดียวกันเลย แต่คิดต่างกัน ภาพเดียวกันแท้ๆ แล้วแต่ใครจะมอง(สภาวะและความรู้สึกในจิตใจแต่ละคนต่างกัน ภาพที่ถูกมองออกมาก็ถ่ายทอดย่อมไม่เหมือนกัน)
-------------
ไม่น่าเชื่อ แม้กระทั่งไปดูแข่งบาสเก็ตบอล ก็ยังได้บทเรียนมา ทั้งในสนามที่เห็น นักบาสคือมีความพยายาม มีสมาธิมากๆในการชู๊ต ที่ขอบสนามก็มีโค๊ชที่เวลาเบรคคอยเอากระดาษมาชี้กลยุทธ์ ทำให้เราฉุกคิดว่า
บางอย่างต้องวางแผนถึงจะสำเร็จ
*เป็นครั้งแรกที่ได้ดูการแข่งบาสเก็ตบอลแบบจริงจัง คู่ที่เราได้ไปดูคือ Hi-Tech:ทีมจากไทย พบกับ Broncos ทีมจากมองโกเลีย เพื่อนที่ชวนไปดู รู้จักคนทางฝั่งมองโกเลีย เราเลยเชียร์ 2 ฝั่งเลยจ้า ใครได้คะแนนเราปรบมือให้หมดเลยจ้า!!!
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [
