07/08/ 11 วันที่แม่จะไม่มีเปาเปาอยู่ข้างๆอีกแล้ว

อีกไม่กี่ชั่วโมง ก็จะครบเวลา 1 วันที่เปาเปาจากแม่ไปแล้ว ถึงวันนี้ไม่มีหนูอยู่ ถึงเราจะเอาต้องหมาใหม่มาเพิ่มเพื่อเฝ้าบ้าน มันก็จะไม่มีวันที่จะมาแทนที่หนูได้ .....

ครบ 16 วันพอดี หลังจากที่แม่รู้ว่าหนูป่วย

22/07/11 -- เช้ามาแม่เห็นหนูอ้วกออกมาเป็นน้ำเหลืองๆ มีเศษกระดูกไก่ออกมาด้วย แม่เข้าใจว่ากระดูกคงติดคอหนู แล้วแม่ก็ไปทำงาน กะว่าขอรอดูอาการหน่อย .... กลับมาตอนเย็น หนูอ้วกออกมาอีกกองนึง มีกระดูกไก่ที่ไม่ย่อยออกมา และหนูก็ซึม .... อาการชักไม่ดี พรุ่งนี้แม่จะพาหนูไปหาหมอ

23/07/11 -- เช้านี้แม่พาหนูไปหาหมอ ปาป๊าถามว่าจะไปคลินิกหรือโรงบาลดี ..... แม่บอกว่าไปโรงบาลเหอะ ป๊ากะแม่พาหนูมาหาหมอที่โรงพยาบาลสัตว์ม.เกษตรกำแพงแสน ..... หนูนั่งรถน้ำลายยืดมาตลอดทาง ก็มันเมารถนี่นะ ...พอมาถึงโรงพยาบาล แม่ยังถ่ายรูปหนูไว้เลย ..ถ่ายรูปหน้าหมาจ๋อย ... แต่ก็ไม่นึกว่านั่นจะเป็นรูปสุดท้ายของหนู ((ปกติก็ไม่เคยถ่ายรูปหนูไว้เนาะ))

พอเข้าห้องตรวจ คุยอาการกะหมอ ...หมอจับเจาะเลือดเช็กเลย จากนั้นให้น้ำเกลือและยาปฏิชีวนะ แล้วนัดว่าพรุ่งนี้มาฟังผลเลือดแล้วให้พาหนูมาด้วย

24/07/11 -- เช้านี้พาหนูมาหาหมออีกเหมือนเดิม แต่วันนี้หนูกะแม่นั่งข้างหลังรถ เพื่อป้องกันการเมารถและแม่ก็ไม่อยากให้หนูเครียด .. วันนี้หนูน้ำลายยืด และมีกลิ่นมาก ....

ผลเลือดออกมา ...หมอบอกว่าเปาเปาเป็นโรคไต ...หัวใจแม่หล่นลงไปที่ตาตุ่ม ...พอจะรู้อะไรลางๆ แต่ก็ยังไม่อยากคิดอะไรมาก .. ค่าไตหนูสูงถึง 11 กว่า ทั้งๆที่ค่าปกติจะอยู่แค่ 1 กว่าๆเท่านั้น ((ตอนนี้แม่คงยังจำรายละเอียด อะไรไม่ได้มาก สมองแม่ยังเบลออยู่ ))

แม่คุยกะป๊าว่า ยังไงก็จะไม่ยอมให้ลูก Admit เด็ดขาด ขอให้แม่อยู่กะหนูให้เต็มที่ๆสุด แม่ไม่อยากให้หนูว้าเหว่า+เครียด ..และแม่เองก็กลัวว่าหมอจะเครียด เพราะว่าโดนหนูกินแขนเข้าไป หรือหนูแหกกรงออกมา

หมอบอกว่าอาทิตย์เราต้องให้น้ำเกลือและให้ยาทุกวัน รวมถึงต้องอัพเดทอาการของหนูทุกวันด้วย ....

โรงพยาบาลฯ จะปิดรับบัตรตอนทุ่มครึ่ง ...ป๊ากะแม่เลิกงานตอน 6โมงเย็น .... ต้องบึ่งจากพุทธมณฑลสาย5 กลับมารับหนูที่บ้านไปหาหมอที่กำแพงแสนให้ทัน ... ซิ่งกันน่าดู ...แต่ก็ไปทันทุกวันนะ

หนูโดนให้ยาและน้ำเกลือทุกวัน ...หลังพรุนเลย หมอบอกว่าต้องให้แบบนี้ทุกวัน ... แล้วประเมินอาการเป็นช่วงๆ

หมอยังใจดีทำใบส่งตัวเผื่อมาให้ ว่าใน 1 วันต้องรักษายังไงและให้ยาอะไรบ้าง ...เผื่อว่าป๊ากะแม่จะซิ่งพาหนูไปไม่ทัน ก็สามารถเอาใบส่งตัวนี่ไปให้หมอถวบ้านให้ยาก่อนได้ ... แต่ว่าพอแม่พาหนูไปที๋โรงพยบาลเอกชนแห่งหนึ่งที่เปิด 24 ชั่วโมง ..ทั้งแม่กับป๊า และตัวหนูเองไม่แฮปปี้กับหมอเท่าไหร่ ...เราเลยตัดสินใจ ซิ่งไปกำแพงแสนกันดีกว่า เหนื่อยแม่ก็ยอม

27/07/11 -- หมอจับหนูเจาะเลือดดูค่าไตอีกครั้ง วันนี้หมอบอกว่า ให้น้ำเกลือที่คลินิกแถวบ้านก็ได้นะ แล้วก็จ่ายยากินมาให้ และบอกว่าเดี๋ยวผลเลือดออกมา โทรมาถามก็ได้ ...ผมคงสงสารแม่กับป๊า ที่ขอบตาเริ่มดำเป็นหมีแพนด้า เพราะว่าไม่ได้พักผ่อน ...แล้วคงกลัวว่าแม่กับป๊าจะตายก่อนหนู

วันนี้ทำอัลตร้าซาวด์ดูช่องท้องด้วย ว่าเป็นยังไง --ผลคือไตของหนูเสียหายไปเป็นส่วนใหญ่แล้ว แถมเจอซิสก์ที่ปีกมดลูก 1 เม็ด แต่ว่ายังไม่มีอาการ

28/07/11 -- โทรไปฟังผลเลือด ได้ข่าวดีว่า ค่าไตของหนูลดลงเหลือ5.5 แล้ว .. วันนี้แม่พาหนูมาให้น้ำเกลือ ที่คลินิกของป้าสุ ((ไม่อยากไปโรงพยาบาลเอกชนที่เดิมแล้ว)) ..พอไปถึงก็รู้ว่าลุงกะปงหมาของหมอ ก็เพิ่งจากไปด้วยโรคนี้เหมือนกัน ... เล่นเอาแม่ใจแป้ว .... แต่หมอก็ยังให้กำลังใจว่า...เอาน่าเปาเปายังคึกอยู่ เดี๋ยงคงจะดีขึ้น ((แต่แม่ก็รู้ว่า โอกาสที่หนูจะช็อกมันมีได้ทุกเมื่อเหมือนกัน ))

แม่ทำแบบนี้ทุกวัน จนหนูเองก็เซ็งที่ต้องเจ็บตัวทุกวัน ตลอดเวลาที่ผ่านมาหนูแทบไม่กินอาหารอะไรเลย กินหมูย่างได้มากสุดคือ 5 ไม้ ..ซึ่งก็เป็นแค่วันเดียว หลังจากนั้น หนูก็กินแค่ คำ 2 คำ แล้วก็กินแต่น้ำ.... ส่วนอาหารหมาโรคไต K/d ไม่ต้องถามเลย ...หนูไม่ชายตามองด้วยซ้ำไป

แม่หาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต ได้ความว่าหญ้าปักกิ่งช่วยหนูได้ ก็เพียรพยายามไปหาซื้อมาได้ 2 กระถาง ...คั้นเอาน้ำผสมกับยาหมอให้กินซะ...หนูก็ไม่ชอบอีก กว่าจะกรอกยากันได้ แม่แทบแย่....


03/08/11 -- วันนี้พาหนูมาที่โรงพยาบาล เพื่อเจาะเลือดอีก แล้วก็ให้น้ำเกลือเหมือนเดิม .. วันนี้เปลี่ยนหน้าพี่ผู้ช่วยคนใหม่ ...หนูก็ทำท่าจะไปกินแขนพี่เค้าอีก

04/08/11 -- ผลเลือดออกมาแล้ว ค่าไตเหลือ 4.8 ค่าเลือดจาก 14 เพิ่มเป็น 16 อาการน่าจะดีขึ้นนะ แต่ว่าหนูก็ยังไม่ยอมกินอะไรเลย . . .

วันนี้หมอสอนให้แม่ ฉีดยาและให้น้ำเกลือเองที่บ้าน เพื่อความประหยัด แล้วค่อยมาอัพเดทอาการกับเจาะเลือดทุกอาทิตย์ ..หมอบอกว่าซื้อน้ำเกลือยกลัง จะถูกกว่า ... แม่ไปดูที่ร้านมา ขวดละ 55.- ...

ก็ยังดีนะ เพราะว่าปกติค่ายา+น้ำเกลือ+น้ำมันรถที่พาหนูไป ตกวันละ 500.- ไม่นับกับวันที่ตอ้งตรวจพิเศษ เจาะเลือด บลาๆๆๆๆ....เปลี่ยนมาให้น้ำเกลือเอง เหลือค่าใช้จ่ายตกวันละประมาณ 70.- .... เพราะว่าเราต้องให้กันไปตลอดชีวิต ...ไม่เป็นไรนะ แม่ทนได้ ....

05/08/11 -- วันนี้หมอนัดให้แม่มารับฮอร์โมน กระตุ้นการสร้างเม็ดเลือด หนูจะตอ้งโดนฉีด 6 ครั้ง วันเว้นวัน ... ต้องใช้ฮอร์โมน 3 ขวด ...ขวดละ 750.- ... วันนี้ได้ยามาอีกหอบนึง + ค่าน้ำรถ จ่ายไป เกือบ 2500.- .... แม่จ่ายได้ ขอให้หนูแข็งแรงก็พอ

06/08/11 -- วันนี้ให้น้ำเกลือที่บ้านเองเหมือนเดิม แล้วก็ให้ฮอร์โมนเข็มแรก ... 2 วันมานี้หนูเอาแต่นอนอย่างเดียวไม่ค่อยคึกเหมือนเดิม .... พยายามจะไปนอนที่หน้าห้องแม่อย่างเดียว

07/08/11 -- และแล้ววันที่แม่เสียหนูไปก็มาถึง 11โมงกว่า แม่ลงมาดูหนู เห็นนอนอยู่ เหงือกซีดน้ำลายออกมานิดหน่อย...อาการไม่ดี ... แม่กำลังจะไปเรียกป๊า ให้พาหนูไปโรงพยาบาลอีกรอบ แต่ว่า ... หนูก็เริ่มเกร็งและกระตุก .... สิ่งที่แม่รู้อยู่เต็มอก แต่ยอมรับไม่ได้มาตลอด มันกำลังจะมาถึงแล้ว ... แม่วิ่งไปตามป๊ามาหาหนู เพื่อมาดูหนูเป็น " ครั้งสุดท้าย" ....
พอป๊าวิ่งมาถึง หนูเริ่มฉี่ราด และมีเลือดไหลออกมาทางปาก...ป๊าเดินมาลูบหัว แล้วบอกว่า .. ให้หนูไปสบายเถอะนะลูก ... แล้วป๊าก็เดินหลบไปร้องไห้
.... หัวใจหนูเริ่มเต้นรัวและเร็ว ..แม่ทนดูไม่ได้ ต้องเอาผ้ามาห่มให้หนู ...
แม่นั่งลูบหัว เกาหูหนูตลอดเวลา เป็น " ครั้งสุดท้าย" ...แม่ไม่อยากให้จากไปโดยไม่มีแม่อยู่ข้างๆ ...แม่พยายามที่จะไม่ร้องไห้ .. ตอนนั้นมันชาไปหมดแล้ว เหมือนโดนฟ้าผ่า แต่ว่าแม่จะทำให้ดีที่สุด ... หนูสะอึกอีก 2 ครั้ง แล้วก็นิ่งไป ....แม่ยังนั่งลูบหัวหนูอยู่อย่างนั้น ... น้ำตาเริ่มไหล แม่ไม่อยากให้หนูเป็นห่วง

..... หนูไปแล้ว ..แม่หันไปบอกป๊าว่า ให้โทรไปติดต่อที่โรงพยาบาล เพื่อบริจาคซากของหนู...ให้พี่ๆนักศึกษาสัตวแพทย์ได้ศึกษาต่อ.. เพื่อเป็นการทำบุญให้หนูด้วย

....แม่พาหนูไปส่ง พี่เค้าออกมารับหนูไปอย่างดี ..จนไม่น่าเชื่อว่า...นี่คือการมารับซากสุนัขเท่านั้นนะ ... แม่ให้ป๊าตัดปอยขนที่หางของหนูกลับมา เป็นที่ระลึก ...อย่างน้อยๆแม่ก็จะยังรู้ว่า ที่สุดแล้วร่างกายของหนูจะถูกฝังอยู่ที่นี่.... ที่แม่สามารถจะกลับมาเยี่ยมหนูได้ ...

วันนี้ถึงแม่จะกอดหนูอีกต่อไปไม่ได้ ...แต่ว่าวันนึงเราจะได้เจอกันอีกที่โลกแห่งนั้น ... แม่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างเข้มแข็ง เพื่อที่หนูจะไม่ต้องเป็นห่วงแม่ .. และจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ทำอะไรสักอย่างเพื่อเป็นประโยชน์กับ เพื่อนๆของหนูที่ยังอยู่บนโลกใบนี้อีก

R.I.P นะลูก แม่รักหนูเสมอเปาเปา

แม่ . . .

Create Date : 08 สิงหาคม 2554		1 comments
Last Update : 8 สิงหาคม 2554 10:22:37 น.
Counter : 200 Pageviews.
Share Tweet