Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 1920579 : ตอน 8 - Crucifixion (การตรึงกางเขน) ที่ San Pedro Cutud,Pampanga

ตอน 8 - Crucifixion (การตรึงกางเขน) ที่ San Pedro Cutud,Pampanga

เช้าวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ ของสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ในเทศกาลอีสเตอร์ หรือปัสคา ที่ San Fernango, Pampanga วันนี้คึกคักเป็นพิเศษ พอออกจากที่พักก็เห็นผู้ที่มีความศรัทธาจำนวนมาก เดินเท้าเปล่าไปตามถนน ทั้งเป็นกลุ่ม และเดี่ยว ชายและหญิง โบยตนเองด้วยแซ่ที่มีไม้ไผ่ที่ติดอยู่ตรงปลาย หรือแบกกางเขน แล้วมาแวะพักสวดภาวนาที่หน้าโบสถ์ ระลึกถึงการทรมานของพระเยซูก่อนที่จะถูกตรึงกางเขน

วันศุกร์ประเสริฐ์ (Good Friday) หรือ วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ (Holy Friday) เป็นวันสำคัญทางศาสนาคริสต์ ซึ่งตรงกับวันศุกร์ในตรีวารปัสคา (ก่อนวันอีสเตอร์) ของสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ มีจุดมุ่งหมายเพื่อระลึกถึง การทรมานของพระคริสตเจ้า และการที่พระองค์ถูกตรึงบนไม้กางเขน

ในวันนี้คริสตชนทั่วโลกรำลึกถึงการตรึงพระเยซูบนไม้กางเขน และการสิ้นพระชนม์ที่เขากัลวารี และเป็นวันแรกของ "ตรีวารแห่งธรรมล้ำลึกปัสคา" (Paschal Triduum) ซึ่งรวมถึงพิธีขอบพระคุณ พระวรสารในสารบบระบุว่าพระเยซูถูกตรึงกางเขน ในวันเตรียมวันสะบาโต ซึ่งตรงกับวันศุกร์ (เชีื่อกันวันเป็นวันศุกร์ที่ 3 เมษายน คศ. 33) และกลับคืนพระชนม์ในเช้าวันอาทิตย์หลังจากนั้น

(วันสะบาโต -Sabbath Day เป็นวันสำคัญทางศาสนายูดาห์ และศาสนาคริสต์ คำว่า "สะบาโต" มาจากภาษาฮีบรู คำว่า "Sabbath" แปลว่า "พัก" เนื่องจากพระเจ้าทรงสร้างโลก 6 และทรงพักในวันที่ 7 เพื่อให้มนุษย์ปฏิบัติเป็นแบบอย่าง จึงถือเป็นวันบริสุทธิ์ห้ามทำกิจกรรมใด ๆ ได้ถือว่าวันนี้เป็นวันพักผ่อน เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ให้ทำกิจกรรมที่ถวายแด่พระเจ้า เช่น การอธิษฐาน การอ่านพระคัมภีร์ และการขอบคุณพระเจ้า)

ภาพที่มีพระเยซูถูกตรึงบนไม้กางเขน และไม้กางเขน เป็นภาพที่เป็นหัวใจของความจงรักภักดีของคริสตชนต่อพระองค์ สามารถเห็นได้ท้่วไปในโบสถ์คาทอลิค ตั้งอยู่เหนือแท่นบูชา ในขบวนแห่ทางศาสนา สถาบันคาทอลิค เช่น โรงเรียน โรงพยาบาล และบ้านของคาทอลิค ภาพไม้กางเขนบนเครื่องแต่งกายพระสงฆ์ หนังสือ และอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง เครื่องหมายดังกล่าวเป็นสัญญลักษณ์ของความศักดิ์สิทธิ์ ในวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์

ระหว่างทางไป San Pedro Cutud จะมีจุดพักสำหรับผู้ร่วมพิธีกรรม ทั้งผู้แสดงเป็นพระนางมารีย์ ทหารโรมัน และเพื่อเตรียมตัว ภาพนี้แต่งกายเป็นทหารโรมัน ตลอดทางก็ยังเห็นผู้ที่โบยแซ่เดินไปตามถนน

ที่ San Pedro Cutud หมู่บ้านเล็ก ๆ ห่างจากตัวเมือง San Fernando, Pampanga ออกไป 3 กม. ทุก ๆ ปี จะมีทั้งผู้ที่มีความศรัทธา ทั้งผู้ที่สำนึกถึงความผิดของตน และต้องการล้างบาปนั้น ๆ ประมาณ 12 คน หรือมากกว่า อาสามาเพื่อที่จะตรึงตนเองบนไม้กางเขน เพราะเชื่อว่าการเสียสละเช่นนี้ เป็นเพียงทางเดียวที่ชดเชยบาปของพวกเขา ได้รับพรให้หายจากอาการเจ็บป่วย หรือเป็นการขอบคุณพระ

เตรียมสถานที่ อุปกรณ์ และนักแสดง ก่อนเริ่มพิธี กล้องพร้อม - เป็นฃ่างภาพชาวญี่ปุ่นที่ถ่ายภาพยนตร์มุมสูง โดยอยู่บนกระเช้าของรถยก (ถ้าเป็นปัจจุบันคงเป็นโดรนแน่ ๆ เลย)

ผู้ร่วมพิธีตรึงกางเขนส่วนมากเป็นชาย เมื่อได้ทำความสอาดที่มือและเท้าแล้ว ทหารโรมันก็จะตอกตะปูสแตนเลสทีี่มีความยาวประมาณ 2 นิ้ว ที่จุ่มในแอลกอฮอลเพื่อฆ่าเชื้อแล้ว ไปบนมือและเท้าของอาสาสมัคร แล้วยกกางเขนขึ้นไป เมื่อรับรู้ได้ว่าตนเองได้ชำระบาปแล้ว ซึ่งปกติจะใช้เวลาอยู่บนกางเขนราว 5 นาที ก็จะถูกนำลงมา และคนใหม่ขึ้นไปแทน

ประวัติศาสตร์ที่ยาวนานมา 50 ปี ของประเพณีใน San Fernando, Pampanga มีต้นกำเนิดจากงานเขียนของนักเขียนบทละครท้องถิ่น ที่เขียนเกี่ยวกับความรักของพระคริสต์ ในปี 1950 (พศ. 2493) ซึ่งนำไปสู่การตรึงกางเขนครั้งแรกในปี 1962 (พศ. 2507) และหลังจากนั้นก็ได้กลายเป็นพิธีกรรมที่โดดเด่นทางศาสนาในส่วนนี้ของโลก

มีหลายคนที่ได้ปฏิบัติอย่างนี้หลาย ๆ ปี ติดต่อกัน เช่น Ruben Enaje - ช่างทาสี ปัจจุบันอายุ 54 ปี ผ่านการตรึงกางเขนมาตั้งแต่อายุ 29 ปี เขาทำดังนี้เพื่อขอบคุณพระ หลังจากที่รอดชีวิตจากการตกจากป้ายที่มีความสูงเท่ากับตึก 3 ชั้น และล่าสุด อยู่บนกางเขน 11 นาที แทนที่จะเป็น 5 นาทีตามที่เคยทำกัน (ภาพบน)

Marvin Tao อายุ 25 ปี เล่าว่า เขาได้ทรมานตนเองเช่นนี้มา 9 ปีแล้ว ตั้งแต่ที่แม่ของเขาป่วยเป็นโรคไต เขาอธิษฐานขอพรให้แม่หายป่วยจากโรคนี้

Rolando Ocampo อายุ 56 ปี ได้ร่วมการตรึงกางเขนตั้งแต่ ปี 1990 (พศ. 2533) เพื่อขอบคุณพระ ที่จะช่วยภรรยาของเขาในการคลอดบุตรที่อยู่ในภาวะยุ่งยาก ได้อย่างปาฏิหารย์ หลายวันก่อนที่จะมีพิธีกรรม เขาจะเตรียมตัวเองโดยอยู่คนเดียวและเข้าสมาธิ เพื่อที่จะเข้าร่วมความทุกข์ทรมานของพระเยซูวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์

หลังจากนำผู้ร่วมพิธีกรรมลงจากกางเขน จะมีหน่วยพยาบาลที่ปฐมพยาบาล และดูแลบาดแผล เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่เกิดอาการอักเสบใด ๆ บาดแผลนี้จะหายภายใน 2 อาทิตย์

(ตรงลานพิธีจะอนุญาตให้เฉพาะผู้ที่เกี่ยวข้อง และช่างภาพเท่านั้น ที่ขึ้นไปได้ หลังจากเกาะรั้วถ่ายภาพระยะไกลอยู่นาน ลุงก็หายไปในฝูงคน จนใกล้บ่าย 3 โมง ก็กลับมา พร้อมภาพที่ได้มาอย่างใกล้ชิด เพราะลุงบอกคนที่กั้นทางขึ้นว่า "Japanese, Japanese" หน้าตาพอเนียน ๆ เขาก็เลยให้ขึ้นไป)

พิธีกรรมทั้งหมดนี้จะสิ้นสุดลงในเวลาบ่าย 3 โมง ซึ่งเชื่อว่าเป็นเวลาที่พระเยซูได้สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน

ความจริงแล้ว การตรึงกางเขนเช่นนี้มีทั่วไปในหมู่บ้านอื่น ๆ ใน Pampanga แต่ที่ San Pedro Cutud ดึงดูดผู้คนมากกว่าที่อื่น

ศาสนจักร์คาทอลิคไม่ได้ยอมรับ และไม่เห็นด้วยกับพิธีกรรมการตรึงกางเขน ที่ผสมผสานระหว่างความเชื่อทางศาสนา และความเชื่อดั้งเดิมที่เชื่อกันมา สื่อมวลชนก็เริ่มไม่เห็นด้วยเช่นกัน และเรียกว่าเป็นเรื่องของคนนอกศาสนา และป่าเถื่อน

แต่ทุกฝ่ายก็ยอมรับว่าสามารถดึงดูดผู้คนหลายพันคนให้มายังที่นี่ หมู่บ้าน San Pedro Cutud และถนนไปยังหมู่บ้านเต็มไปด้วยผู้คน

หลังจากวางแผนการเดินทางมาเป็นเดือน ก็ได้มาเห็นการตรึงกางเขนและการทรมานตนเองของผู้คนที่ศรัทธา ณ หมู่บ้าน San Pedro Cutud แห่งนี้แล้ว

รถสามล้อที่มารอรับผู้คนที่จะไป - กลับ จาก San Pedro Cutud เจอกับ Jerry ที่รับเราไปหมู่บ้านวันก่อน เขาขอให้ถ่ายรูปให้ ก็ถ่าย Jerry และเพื่อน ๆ ให้ แล้วก็อัดภาพส่งกลับไปครบจำนวนคนเลย

ตอนเย็นมีแห่ เรื่อยไปจนมืด

วันรุ่งขึ้นเป็นวันเสาร์ศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็ไม่ได้อยู่ร่วมพิธีแล้ว เพราะต้องเดินทางไปเมืองแองเจลิส ที่เรามาลงเครื่องก่อนไปมะนิลา คราวนี้จะไม่กลับไป KK แล้ว แต่จากเมืองแองเจลิส จะไปกัวลาลัมเปอร์

สาย ๆ ก็นั่ง Jeepney ไปเมืองแองเจลิส ที่ห่างจาก San Fernando, Pampanga ไป 17 กม. ใช้เวลาไม่นานก็มาถึง ระหว่างแวะเที่ยวห้างก่อน จนเย็นจึงได้เข้าพักที่ DM. Residence มีห้องครัวด้วย เป็นห้องพักที่ดีที่สุดสำหรับการเดินทางครั้งนี้เลย ราคา 1,050 เปโซ (820 บาท) เฉพาะห้อง ถ้าเป็นบ้านเราราคาเท่านี้ก็คงมีอาหารเช้าด้วย

เมืองแองเจลิสอยู่ในจังหวัด Pampanga เช่นเดียวกับเมือง San Fernando ข้อมูลบอกว่าเป็นเมืองที่รุ่มรวยด้วยประวัติศาสตร์ และมรดกทางสถาปัตยกรรม ที่ที่มีอาคารสำคัญ ๆ ทางประวัติศาสตร์แต่งแต้มภูมิทัศน์ให้กับเมือง

เมืองแองเจลิสมีสนามบิน Clark International Airport ตั้งอยู่ใน Clark Free Port Zone (เขตเมืองท่าที่ไม่ต้องเสียภาษีศุลกากรในการนำเข้าหรือส่งออกสินค้า) ซึ่งเดิมเป็นสถานที่ตั้งของ Clark Air Base อันเป็นฐานทัพอเมริกันที่ใหญ่ที่สุดที่อยู่นอกเขตสหรัฐอเมริกา

หลังการระเบิดครั้งใหญ่ของภูเขาไฟ Pinatubo ในปี 1991 เศรษฐกิจของเมืองต้องพึ่งพาฐานทัพเป็นอย่างมาก หลังจากฟื้นฟูเมืองใหม่ในปี 1993 จึงได้เปลี่ยน Clark Free Port Zone เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษคล๊าก (Clark Special Economic Zone - CSEZ) ซึ่งช่วยทดแทนงานและรายได้ ที่สูญหายไปจากฐานทัพอเมริกัน

ปัจจุบันเมืองแองเจลิสและเขตเศรษฐกิจพิเศษคล๊าก เป็นศูนย์กลางของธุรกิจ อุตสาหกรรม การบิน และการท่องเที่ยว รวมทั้งการพักผ่อนหย่อนใจ การออกกำลังกาย การบันเทิงและการพนัน แห่งลูซอนกลาง

ปัจจุบันเริ่มมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเมืองแองเจลิสมากขึ้น โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวเกาหลีใต้ ส่วนนักท่องเที่ยวชายทีี่มีมากเป็นอันดับแรก ๆ มาจากออสเตรเลีย