ตอน 10 - วันสุดท้าย ณ กรุงธากา วันสุดท้ายที่กรุงธากา - บังคลาเทศ  มีเวลาเที่ยวอีก 1 วันเต็ม ๆ เพราะเครื่องบางกอกแอร์เวย์ออกประมาณตี 2 กว่า  ไปที่ Hussaini Dalan เลยค่ะ  Hussaini Dalan ตั้งอยู่ที่ถนน Hussaini Dalan  มีอาคารหลายหลังอยู่ในบริเวณเดียวกัน สร้างใน ศต. 17 ปลายราชวงค์โมกุลที่ปกครองกรุงธากา  เพื่อเป็น Imambara หรือ "บ้านของอิมาม" - ผู้นำทางศาสนา และเป็นสถานที่สำหรับการรวมกันในเดือน Muharram ในวันสำคัญทางศาสนาเป็นเวลา 10 วัน เพื่อระลึกถึงการทรมานของ Hussein หลานชายของท่านศาสดามูฮัมมัด    อาคารหลักตั้งอยู่กลางสถานที่ ทางใต้จรดสระน้ำ ซึ่งเป็นจุดที่ดึงดูดความสนใจหลักของอาคารนี้  จากระเบียงด้านใต้จะมองเห็นที่เก็บน้ำ แสดงถึงรูปแบบทางตะวันตก  มีเสาเรียงรายตามแบบเสากรีก  เพื่อค้ำระเบียงค่ะ  อาคารนี้เป็นอาคารประวัติศาสตร์ ที่คล้ายกับ Hindu rajbari (คฤหาสน์ของราชาชาวฮินดู)  มากกว่าจะเป็นสุเหร่ามุสลิม .....รูปแบบภายนอกมีส่วนผสมของสถาปัตยดั้งเดิมของโมกุลและอังกฤษ   สิ่งที่บ่งบอกคุณลักษณะแบบโมกุล คือ อาคาร 3 ชั้น ที่มีหน้าต่างโค้ง และการตกแต่งบนหลังคา  (ในรูปนี้มี 4 ชั้น ไม่ทราบว่ามีการก่อสร้างเพิ่มเติมหรือไม่ค่ะ) มีอาคารห้องสมุดอยู่มุมหนึี่งด้วย ตอนไปถึงคงเสร็จพิธีที่สุเหร่ามีคนทะยอยเดินออกมา เด็ก ๆ ให้ความสนใจ สว. ก็เลยจับมายืนถ่ายรูปด้วยกันซะเลยค่ะ ส่วนคนนี้ตอนแรกใส่ชุดธรรมดา แป๊บเดียวกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดใหม่มา ... หล่อเชียวหละค่ะ ขอเพิ่ม 3 คนนี้หน่อย เป็นลุงกับหลาน รูปนี้ถ่ายตั้งแต่วันแรกที่ไป Old Dhaka  กำลังเดิน ๆ อยู่ ก็มีเสียงทักทายดังมาจากอีกฟากของถนน เหมือนเพื่อนเก่าเจอกันเลย  เขาสัมภาษณ์เรา.. เราก็สัมภาษณ์เขา แล้วถ่ายรูปเป็นที่ระลึก หลังจากร่ำลากัน .. จากกันด้วยคำพูดของสาวเสืิ้อฟ้าว่า "Nice to meet you" วันสุดท้ายนี้ สบาย ๆ เดินไปเรื่อย ๆ บันทึกเรื่องราวที่ผ่านมา และก็จะผ่านไปอีกไม่นาน  .... มีหลาย ๆ อย่างที่ต่างจากบ้านเรา บริการปั่น - แคะหู กิจวัตรประจำวันบนท้องถนนย่าน Gulistan ไม่ค่อยเห็นผู้หญิงเท่าไร ขอเป็นนายแบบด้วยทั้ง 2 คน หีบน้ำอ้อยขายกันบนถนน เกือบทุกกิจกรรมเหมือนจะครองที่บนถนน ขายไจ หรือชาร้อนใส่นม ขนาดเท่าที่เห็นในรูป แก้วละ Tk.5 (2 บาท) ค่ะ ร้านข้าวแกง ส่วนใหญ่เป็นแกงไก่ เวลาสั่งต้องบอกว่าเอาไก่ด้วยหรือไม่  ถ้าไม่เอาไก่ ก็จะมีแต่ข้าวหรือโรตี กับน้ำแกง  ชาวบ้านส่วนใหญ่จะกินเมนูหลังนี้มากกว่า  ต่อไปก็เป็นรถเข็น หรือกระจาดขายผลไม้ ขายกันบนถนนเหมือนกัน .. บนฟุตบาทไม่มีที่ขาย เพราะส่วนใหญ่จะครอบครองด้วยแผงขายผ้า - เสื้อผ้าค่ะ น้ำมะนาวก็มี แต่ยังไม่ได้ลอง ผลไม้ที่นี่ส่วนใหญ่จะหันเป็นชิ้น ๆ ใส่จาน เช่น สัปรด แตงโม ราคาจานละ Tk.10  พอซื้อไม่ได้ใส่ถุงกลับบ้านหรือเดินกิน ... แต่จะกินตรงรถเข็นเลย จ่ายเงินแล้วก็ยืนกิน เสร็จแล้วก็คืนจาน เป็นอันเรียบร้อย เดินมาถึงไปรษณีย์กลาง สัญลักษณ์ คือ มีโต๊ะขายซองอยู่หลายเจ้า รถคันนี้จอดอยู่หน้าไปรษณีย์ค่ะ อดีตคงเป็นธนาคารเคลื่อนที่ เป็นรถ 2 ชั้นเสียด้วย ถึงไม่ใช่ผลไม้ ก็ยืนกินข้างคนขายเหมือนกัน General Post Office (GPO) ไปรษณีย์กลางกรุงธากา แม่ลูกคู่นี้เจอกันที่หน้าไปรษณีย์  ทักทายกันไงก็จำไม่ได้แล้วเหมือนกันค่ะ  แต่ก็ถ่ายรูปไว้ก่อนก็แล้วกันนะ ที่นี่ จะถ่ายรูปใคร ทุกคนก็จะยิ้มแย้มแจ่มใส่ ตั้งท่าให้ถ่ายรูปอย่างเต็มใจ (แต่ก็จะขอก่อนเหมือนกัน) จำได้ว่าไปอเมริกาเดือนกว่า มีรูปที่ถ่ายคนอื่น รวมถึงถ่ายกับคนอื่นอยู่รูปเดียว   Harem - นิวยอร์ค เป็นย่านของอเมริกันผิวสี และลูกหลานของชาวแอฟริกันจากทุกมุมโลก  ใช้เป็นที่ยืนยันการมีอยู่ของพวกตน  ข้อมูลไม่ค่อยแนะนำให้ไปเที่ยวเอง เพราะอาจไม่ปลอดภัย ....  ช่วงเย็น ๆ เดินไปเดินมา ลุงพาเดินไปย่านนี้เฉยเลย เป็นถนนสายที่ 125 ที่เป็นถนนสายหลักที่มีชื่อเสียงของย่าน Harem ... เจอเด็ก 2 คนนี้กำลังนั่งร้องเพลงอยู่หน้าร้าน ก็ขอถ่ายรูป พอดีชายคนในรูป (Mr. Drew Smith ทำมั๊ยไม่เป็น Will Smith)  เดินออกมาจากในร้าน ก็มาสมทบด้วย ..... เป็นรูปเดียวจริง ๆ ค่ะ ที่มีคนอื่นมาแจมด้วย ในประเทศศิวิไลซ์ จากที่เดินกันบนถนน ก็กลับมาบนทางเท้ากันบ้าง เต็มไปด้วยแผงขายผ้า ทุกคนวางท่าเต็มที่ให้ถ่ายรูป   พ่อค้าขายหมากคนนี้ขอให้ถ่ายรูปเขาด้วย คนนี้ขายน้ำปั่นอยู่ไม่ไกลจากที่พัก เดินมาซื้อน้ำกินที่ร้านเขาทุกวัน อัธยาศัยดีมาก คุยกันพอรู้เรื่องบ้าง แตงกวาปอกขายเป็นลูก ๆ  กินกันเลย ไม่เปลืองถุง ขายตรงป้ายรถประจำทาง ถึงเวลาไปสนามบินแล้วค่ะ  นี่คือ รถบัสไปสนามบิน (Airport bus) สะดวกค่ะ  ...  ถึงแล้วค่ะ Shah Jalal International Airport หรือชื่อเดิม Zia International Airport สนามบินหลักของประเทศ ห่างจากกรุงธาการาว 17 กม.   มาบังคลาเทศ รวม 13 วัน เห็นรถแท๊กซี่ 2 คัน ที่กรุงธากา  เป็นมินิแท๊กซี่อีกต่างหาก เห็นชาวต่างชาติ 2 คน ที่ Ahzan Manzil .. เจอผู้คนมีน้ำใจมากมาย ... ท้องถนนจอแจ แต่รถก็ไม่ติดมากมายค่ะ .... คนที่นี่ชอบแจกนามบัตรมาก ถามอะไร เที่ยวที่ไหน ก็ได้นามบัตรติดมือกลับมาด้วย 10 กว่าใบล่ะ   ปล. กลับมาได้ 2 อาทิตย์ได้รับอีเมล์ตอบจากการรถไฟแห่งบังคลาเทศ ว่ามีรถไฟสายไหนบ้างที่ผ่านสถานีรถไฟที่สนามบิน ... ขอบคุณค่ะ สวัสดีและลาก่อนบังคลาเทศ .. Asalaam Alaykum & Khudaa Hafiz Bangladesh .. Hello & Goodbye Bangladesh ขอบคุณชาวบังคลาเทศทุกคน ที่หลาย ๆ คนได้กลายมาเป็นนายแบบ - นางแบบในบล๊อคของสว. ทั้ง 2 .... เพื่อขอบคุณอย่างเป็นทางการหน่อย  ... ก็เลยอัดรูปนายแบบทั้งหลาย หลาย ๆ ก๊อปปี้ ส่งกลับไปให้แล้วค่ะ ขอบคุณภาพจาก internet  ขอบคุณแหล่งข้อมูลต่าง ๆ .. หลัก ๆ คือ วิกิพีเดีย และหนังสือ Lonely Planet ฉบับบังคลาเทศ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ   Create Date : 24 พฤศจิกายน 2558 5 comments Last Update : 8 มีนาคม 2559 19:24:17 น. Counter : 2336 Pageviews. Share Tweet

อ่านสนุกดี ชอบตรงที่ได้เจอผู้คน เป็นอีกมุมมองหนึ่งนะ คนต่างชาติ เวลามาเที่ยวบ้านเรา เจอคนไทยที่มีอัธยาศัยดี ต้อนรับอย่างเป็นมิตร เค้าก็คงเอาไปเขียนแบบนี้เหมือนกันเนอะ   โดย: พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ 3 กุมภาพันธ์ 2559 8:19:00 น.

เมื่อวานไปงานมีตติ้งสมาชิกบล๊อกแก้งที่เมืองโบราณมา มีคนมาทักว่า พี่มีสองล๊อกอินเหรอ อีกอันเล่าเรื่องไปอินเดีย เค้าบอกว่านั่นของพี่สาว แสดงว่าคนติดตามอ่านเหมือนเยอะเหมือนกันนะ บล๊อกตัวเองเนี่ยะ   โดย: พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ 6 มีนาคม 2559 10:19:02 น.

พึ่งทราบว่าเป็นพี่สาวของพี่เปี๊ยก มิน่าเล่าหน้าตาคล้ายๆ กันเลยค่ะ เป็นประเทศที่น่าสนใจ ไม่ค่อยมีใครไปเที่ยวที่นี่มากนัก ดูสารคดีของยุโรป แรงงานที่นั่นราคาถูกมาก ถูกกดขี่ค่าแรงจากคนรวยๆ อีกต่างหาก สินค้าทะเลจากบังคลาเทศ เห็นแล้วไม่กล้ากิน เพราะแม่น้ำ ทะเล สกปรก อันนี้เห็นตามภาพที่เขาทำสารคดีมาฉายที่นี่นะคะ เวลาย้อมสีผ้า เขาเอาไปเทลงแม่น้ำๆ เน่า แถบที่เลี้ยงกุ้งก็เอาน้ำที่ล้างสารเคมีไปเทลงไป กุ้งก็กินสารเคมีต่อ หลังจากชมสารคดีนี้แล้วกลัวมากค่ะ คงไม่เลือกไปเที่ยวที่นี่เพราะกลัวเรื่องความสะอาด และหากเป็นอะไรไป ต้องไป รพ. ตอนนี้อายุเริ่มมากขึ้น สุขภาพไม่ค่อยดี จะไปไหนต้องดูอย่างละเอียดว่าปลอดภัยจริงๆ จึงจะเลือกไปค่ะ ขอบคุณมากสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง   โดย: Maeboon 22 มีนาคม 2559 23:49:11 น.

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ บังคลาเทศยังไม่มีทัวร์จัดไปแน่ ๆ ค่ะ เวลาไปก็ระวังเรื่องอาหารหน่อย บางอย่างก็ลอง บางอย่างก็ไม่กล้าเหมือนกัน ผู้คนเป็นมิตรดี ก็น่ารักไปอีกแบบค่ะ ตอนไปก็ตามที่เล่าละค่ะ กินแต่แกงไก่กับโรตี หรือโรตีกับไข่ทอด ไม่เจอกุ้งสักตัว คงต้องเป็นตามภัตตาคารหรือเปล่า คุณ Maeboon ก็เดินทางเอาเรื่องเลยเหมือนกันนะ แถมทำอาหารเก่งด้วย นับถือคนที่ทำอาหารได้น่าทาน และต้องอร่อยแน่ ๆ เลย   โดย: payaichow (สมาชิกหมายเลข 1920579 ) 23 มีนาคม 2559 11:49:30 น.

สวัสดีค่ะพี่ เผอิญช่วงนี้หนูเดินไม่ถนัดพึ่งผ่าตัดนิ้วเท้าเป็นตาปลาค่ะ ไม่ได้ไปไหนอยู่แต่บ้าน ที่บรัสเชลล์ นานๆ จะเข้าไปค่ะเพราะไกลมาก ๗๕ กม. ตั้งแต่ย้ายมาอยู่บ้านนอกนานๆ จึงจะไปค่ะ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อให้เกิดความเสียหายมากมายเกินกว่าจะกล่าว เพราะผู้คนต่างหวาดกลัวต่อความปลอดภัยของตนและครอบครัว คงจะอีกนานค่ะกว่าจะกลับคืนสู่สภาพปกติ ขอบคุณพี่มากค่ะที่เป็นห่วง   โดย: Maeboon 24 มีนาคม 2559 15:04:26 น.