countdownอีก ๑๓ วัน
หลังจากไปพร่ำเพ้อในบล๊อกคนอื่น  ลืมนึกไปว่าของตัวเองก็มี 
ถ้าพี่แวะผ่านมาอ่าน  หนูขอโทษด้วยนะคะ

ช่วง ๔-๕วันที่ผ่านมา  สิ่งหนึ่งที่ค้นพบในตัวเองก็คือ

"ผู้หญิงคนนี้ก็เครียดเป็น"

มันเป็นสิ่งที่เพิ่งค้นพบจริงๆค่ะ

ฟังดูเหมือนจะดูดีเนอะ  เหมือนผู้หญิงคิดบวก
แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่สักหน่อย

จริงๆแล้วไม่ชอบให้อะไรมารกสมอง
อะไรจะผ่านเข้ามาก็ปล่อยมันผ่านไป
ไม่จริงจังกับชีวิต คิดอะไรเป็นเด็กๆ

ความเครียดหนึ่งเดียวคือ ทำไมเราไม่เครียดเหมือนคนอื่นเค้าว่ะ

เพราะความไม่เครียดเลยทำให้เครียด(ฟังดูงงๆเนอะ)

แต่ตอนนี้รู้สึกเครียดจริงอะไรจริง
ด้วยความที่ไม่เคยมีประสบการณ์ เลยไม่รู้จะจัดการยังไง

บล๊อกที่แล้วเคยบ่นเล่นๆว่า 
ครั้งหนึ่งในชีวิต กับการเดินทางที่ไม่น่าจะถึงจุดหมาย
แต่ใครจะคิด ฉันดันเดินมาจนเกือบสุดทาง

วันที่๒๔ นี้ก็จะตัดสินแล้ว ว่าทางที่เดินจะเปิดโล่งหรือเป็นทางตัน
ซึ่งถ้ามันเป็นทางตัน นั่นย่อมหมายความว่าเรามีโรคประจำตัว

แต่!!!!! พอเดินมาเกือบสุดทาง 
เรากลับมองย้อนไปแล้วรู้สึกว่า
ชั้นควรเดินมาทางนี้หรือเปล่า

เพราะทางเดินที่ฉันเดินมา  มันกลับสร้างความหวังให้ครอบครัว
แต่กับตัวฉันเอง ฉันกลับเฉยๆ นะ

ถ้าทางนี่เปิดโล่ง คนในครอบครัวฉันคงดีใจมาก
แต่ถ้ามันตัน อย่างน้อยมีคนอยู่ ๒คน ที่คอยสมน้ำหน้าฉัน

ไม่ชอบเลยความรู้สึกอย่างนี้

มันทำให้ฉันไม่แน่ใจว่าทางที่ฉันเดินมา  ฉันเดินเพราะฉันรักมัน  
หรือฉันเดินเพราะว่าฉันจะแพ้ไม่ได้

ไหนจะสอบของคณะอีก


เฮ้อ อยากให้ผ่าน๑๓วันนี้ไปเร็วๆจัง



Create Date : 11 ตุลาคม 2555
Last Update : 11 ตุลาคม 2555 23:13:09 น.
Counter : 1836 Pageviews.

5 comments
  
พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ น้องพอลลี่ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะอาการนี้ หาอย่างอื่นมาเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองซะ... นะคะ
โดย: ณีณา วันที่: 12 ตุลาคม 2555 เวลา:12:30:52 น.
  
สู้ๆ ค่ะ คุณพอลลี่
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ยิ้มไว้ๆ จ้า
โดย: แป้ง IP: 58.9.168.188 วันที่: 12 ตุลาคม 2555 เวลา:13:06:31 น.
  
โชคดีเน้อ น้องเชื่อว่าพี่จะผ่านมันไปได้
โดย: Cleo SR Neallagan วันที่: 12 ตุลาคม 2555 เวลา:13:16:03 น.
  
ไ่ม่ต้องขอโทษหรอกครับ ถ้าระบายแล้วรู้สึกดีขึ้นก็ทำเถอะครับ

ไม่ว่าการเดินไปข้างหน้าจะเพราะอะไร เราก็ต้องเดินต่อไปครับ เพื่อพิสูจน์ว่าเราก็สามารถทำได้ และสิ่งที่ได้กลับมาเชื่อว่าน้องต้องภูมิใจกับมันแน่นอนครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ
โดย: You Are Everything วันที่: 12 ตุลาคม 2555 เวลา:13:39:02 น.
  
ขอบคุณทุกคนมากๆคาา จะได้กลับบ้านแล้วรู้สึกสบายใจ สงสับงยเป็นโรคโฮมซิก เหอๆย้
โดย: พอลลี่ IP: 115.67.131.175 วันที่: 12 ตุลาคม 2555 เวลา:15:44:57 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pauly Kirsch
Location :
พระนครศรีอยุธยา  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ตุลาคม 2555

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
11 ตุลาคม 2555