BlogGang.com : : patthanid : Hatyai :: เดอะแก๊งค์บุกหาดใหญ่ :: ตอนที่ 6 พาเที่ยวถนนนางงามเมืองสงขลา

แต่พอค้นข้อมูลจากอากู๋เค้าเล่าให้ฟังว่า "ถนนนางงาม" เป็นถนนที่ประวัติความเป็นมายาวนานนับร้อยปี โดยในสมัยก่อนนั้นมีชื่อเรียกว่า "ถนนเก้าห้อง" เนื่องจากถนนสายนี้มีเพียงเก้าคูหาหรือเก้าห้อง จนกระทั่งพ.ศ.2478 จังหวัดสงขลาได้จัดงานปีใหม่ และงานฉลองรัฐธรรมนูญพร้อมจัดการประกวดนางงามสงขลา จากการจัดประกวดในครั้งนั้น นางงามจากถนนเก้าห้อง ได้เป็นนางงามคนแรกของจังหวัดสงขลา นับจากนั้นจึงมีการเรียกที่นี่ว่า "ถนนนางงาม" บางอ้อกันเลยทีเดียว

ถนนในเมืองสงขลาไม่กว้างมากนัก มีที่จอดรถทั้งสองฝั่งเป็นเมืองที่เหมาะกับซิตี้คาร์เสียมากกว่า ดูไปดูมาที่นี่เหมือนปีนังเหมือนกันนะเนี่ย เสียดายที่เราไม่ได้อนุรักษ์ให้เป็นเมืองมรดกโลก ไม่งั้นรับรองว่าบ้านเราเนี่ยสวยไม่แพ้เมืองมรดกโลกอื่นๆ เลยล่ะ เอาล่ะโปรแกรมแรกของพวกเรานั่นคือ ตามหา "โกแบน" ที่น้องบอยแนะนำมาว่ามาสงขลาต้องมาร้านนี้

ร้านโกแบน
ร้านจะอยู่ตรงหัวมุมตามรูปเลยค่ะ แถวๆ ถนนรามัญหาไม่ยากค่ะ หลงก็ถามคนแถวนั้นเลย ร้านหยุดทุกวันพฤหัสนะคะ เห็นร้านเล็กๆ
แบบนี้คนเยอะชะมัดเลยเหอะ จขบ.มาประมาณบ่ายๆ แล้วล่ะยังหาที่นั่งยากเลย พอได้ที่นั่งก็สั่งกันเลยค๊า

ขอบอกว่ามาหลากหลายรูปแบบมากๆ เนื่องจากว่าตอนที่พวกเรามาเนี่ยของใกล้จะหมดแล้ว เวลานี้เรียกว่ามีอะไรก็ต้องกินอ่ะนะ แต่ละชามจึงมาแบบวาไรตี้เลย ทำเอางงกันเป็นแถวสั่งเหมือนกันไหมหน้าตาไม่เห็นเหมือนกันเลยแฮะ ก๋วยเตี๋ยวที่นี่เค้าไม่เหมือนใครเพราะเป็นสูตรชาวจีนฮากกาหรือจีนแคระ โดยเขาจะเสริฟ์ก๋วยเตี๋ยวโดยใช้เส้นหมี่สดลวกคลุกน้ำมันเส้นงี้ล้นชามกันเลยทีเดียว โรยด้วยกระเทียมเจียวในน้ำมันหมู น้ำตาลและพริกป่น เสริฟ์พร้อมน้ำซุปที่มีกระดูกหมูชิ้นโต หนังหมู ลูกชิ้นหมู ลูกชิ้นปลาอินทรีย์แป้งน้อย เต้าหู้จีนแคะ อารมณ์เหมือนบะหมี่จับกังเลยอ่ะ

ตามประวัติของโกแบน สมัยเตี่ยของโกแบนหาบขายปรุงจากเตาถ่านชามละห้าสิบตังค์ ชาวประมงเมื่อก่อนจะเป็นคนจีนทั้งนั้นที่มานั่งกิน คนนึ่งก็กิน 2-3 ชาม เพราะทำงานหนัก จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมก๋วยเตี๋ยวที่นี่เส้นเยอะจังอ่ะ เมื่อก่อนชามละ 50 ตัง ตอนนี้ก็ชามละ 35 บาทค่ะ พอทานกันเสร็จก็ได้เวลาเดินเที่ยวถนนนางงามกันแล้ววว

เสน่ห์อย่างหนึ่งที่ จขบ.ชอบตรงถนนเส้นนี้นั่นคือ ป้ายบอกความเป็นมาของแต่ละร้านค้าเรียกว่า
ของดีต้องมี Story กันนิดหนึ่งโดยเค้าจะติดไว้ทุกร้านเลย

ไอศกรีมจิว

"ไอศกรีมจิว" เป็นร้านที่เพื่อนแก้วบอกว่ามาแล้วต้องมาลองชิม
ร้านนี้เจ้าของร้านรุ่นแรกชื่อ นายจิว แซ่หลี ก่อนจะมาขายไอศกรีมจิว
ประมาณ 90 กว่าปีที่แล้ว เคยขายน้ำแข็งใสตัดเย็บเสื้อผ้า ขายเนื้อไก่
และขายซาลาเปาแล้วเมื่อ 10 ปีให้หลังจนปัจจุบันก็หันมาขายไอศกรีมเพิ่ม
ช่วงแรกได้เข็นรถไปขายที่โรงเรียนวรนารีเฉลิมอยู่เป็นประจำว่ากันว่านายจิว
มีฝีมือขนาดสามารถทำให้ข้าวเหนียวที่รองอยู่ก้นถ้วย
เรียงเม็ดกันอย่างสวยงามเป็นระเบียบ

สูตรไอศรีมจิวจะคล้ายกับไอศกรีมยิวเพราะเป็นพี่น้องกัน
แต่หากได้รับประทานจะทราบว่ามีส่วนประกอบหลายอย่างที่แตกต่างกัน
เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไอศกรีมจิวเป็นไอศกรีมวนิลาที่มีรสชาติเข้มข้น
มีรการรองข้าวเหนียวไว้ก้นถ้วย โดยทางร้านจะใช้ข้าวเหนียวเขี้ยวงูที่มี
ความอ่อนนุ่มพร้อมกับราดหน้าข้าวเหนียวด้วยนมข้นหวาน
ร้านจะเปิด 10.00 - 16.00 น.

จขบ.ลองชิมแล้วเหมือนไอศกรีมไข่แข็ง
แต่ว่าเค้าตีไข่ผสมกับเนื้อไอศกรีมเลย
จึงได้รสชาติมันๆ อร่อยดีค่ะ สนนราคาก็ 15 - 30 บาท

หลังจากกินไอติมจิวเดินมาอีกหน่อยก็เจอไอติมยิว จะติดกันไปไหนเนี่ย แบบว่าอิ่มแล้วด้วยดิ ไม่ไหวจะลองอ่ะนะ ขอผ่านไปก่อนค๊า
เดินไปเห็นเพื่อนมงยืนอยู่หน้าศาลเจ้า มีอะไรฟ่ะ ??

เดินเข้ามาดูด้านไหนเค้าดูอะไรกัน เอ็มมี่ก็บอกว่าที่นี่มีร้านก๋วยเตี๋ยวใต้โรงงิ้วอยู่ล่ะ
หากใครจะกินก็มุดเข้าไปใต้ถุนเนี่ยแหละ เค้ามีโต๊ะให้นั่งทาน ขอบอกว่าไม่ใช่ถูกๆ นะค๊า
ธรรมดา 50 พิเศษ 60 บาทเหอะ
จขบ.ไม่ได้ต้องลองนะคะว่าอร่อยหรือเปล่า เห็นราคาแล้วแพงจัง
ไปนั่งกินธรรมดาดีกว่าม๊ะ

แต่ขอแอบเข้าไปถ่ายรูปนิดหนึ่ง เห็นแบบนี้ขนาด จขบ.ตัวไม่สูงยังมุดเข้าไปลำบากไม่อยากจะคิดว่าคนสูงๆ จะเข้าไปลำบากขนาดไหน
เอาล่ะเดินไปกันต่อดีกว่าข้างหน้ายังมีของกินรอเราอยู่บานทุ่ง

ร้านเกียดฟั่ง

จขบ.ตั้งใจจะมากินสตูร้านนี้แต่ด้วยความที่มาช้าไปหน่อยเลยอดกิน
มีคนบอกว่าข้าวสตูกับหมูกรอบที่นี่อร่อยมากเหอะ

ร้านเกียดฟั่งร้านนี้ขายตั้งแต่ พ.ศ. 2480 ปัจจุบันเป็นรุ่นที่ 3
โกยาวได้รับการถ่ายทอดสูตรมาจากโกลักที่เคยเป็นกุ๊กเรือฝรั่ง
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยในสมัยนั้นวัตถุดิบเป็นสิ่งที่หายาก
จึงต้องมีการปรับเปลี่ยนสูตรของสตูแบบอังกฤษที่ใช้เนยมาเป็นกะทิ
และเครื่องปรุงบางชนิดที่ต้องใช้เครื่องเทศจากเกาะอินโนนีเซีย
มาทดแทน และเมื่อมาขายที่ถนนนางงามก็ต้องปรับสูตรให้ถูกปาก
ลูกค้าท้องถิ่นจึงเป็นสตูที่ผสมผสานวัฒนธรรมการกินถึง 4 ชนชาติ
คือ อังกฤษ อินโดนีเซีย จีน ไทย เข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน

ช่วงเช้าที่นี่จะขายสตูคู่กับหมูกรอบตั้งแต่เวลา 7.00 - 13.00 น.
ช่วงบ่าย 15.00 - 21.30 จะขายซาลาเปาที่มีความพิเศษคือ
ทุกใส้จะมีขนาดใหญ่กว่าปกติ ใส้หมูมีถึง 3 ขนาดคือ ใหญ่ (เท่าฝ่ามือ)
กลางและเล็ก แป้งซาลาเปาจะเหนียวนุ่มและมีกลิ่นหอมจากเครื่องยาจีน

จขบ.มาทันได้ชิมซาลาเปาลูกใหญ่เว่อร์ อร่อยมากแป้งเบาๆ นุ่มๆ
อร่อยไม่ควรพลาด ติดใจซาลาเปาใส้หมูเลยอ่ะ