BKK - PRACHUAPKHIRIKHAN :: ทริปกินเต็มที่ขี้เต็มโถภาค ๑ ตอนพิชิตเขากระโหลกเล่นเครื่องบินโบ๊ทสุดมัน
จากตอนที่แล้วเรามาถึง หาดเขาเต่า หลังจากที่แวะทานข้าวกันที่ครัวทะเลสดแล้ว กลุ่มแรกก็นั่งชิวๆ อยู่ที่ร้านนั่นล่ะแบบว่าเนียนอ่ะนะ ส่วนเด็กๆ ก็ลงไปเล่นน้ำ อีกกลุ่มก็เดินลงไปถ่ายรูป
เดินเล่นกันอยู่ริมทะเลก็สังเกตุเห็นบันไดอะไรหว่า เราก็หันไปถามน้องๆ ว่า "กล้ากันเปล่า" น้องๆ ขาลุยก็ไม่มีปฏิเสธเดินตามขึ้นมากันเป็นแถวเลย เด็กๆ พวกนี้หลอกง่ายจริงวุ้ย
ระหว่างที่เดินขึ้นอยู่นั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น "โทรศัพท์ตรูอยู่ไหนฟ่ะ" ตบซ้ายตบขวาในกระเป๋าตรูก็ไม่มี ว่าแต่เสียงมันดังอยู่แถวๆ นี้นี่หว่า "Sorry Sorry" แล้วมันอยู่ไหนหว่า
"เจ้ มันอยู่บนหินเว้ย" เสียงน้องในกลุ่มตะโกนบอกมา โห ลูกตรู ปักเหนียวแน่นอยู่กับหินเลย ดีนะบิดาโทรมาไม่งั้นสาบสูญแน่ตรู จากนั้นพวกเราก็เดินตามเส้นทางที่เหมือนมีการใช้เดินมากันเรื่อย ๆ
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้างบนมันมีอะไรอยู่บนนั้น แต่เอาวะมีเส้นทางเดินสำรวจ ยังไงมันต้องเจออะไรสักอย่างแหละ ถ้าเดินๆ อยู่เจอหัวกระโหลกทำไงหว่า แต่เห็นพี่เอ๋แกบอกว่าเค้ามาเก็บไปหมดแล้วล่ะ
พวกเราก็เดินลัดเลาะโขดหินกิ่งไม้กันมาเรื่อยๆ ก็มาถึงยอดเขาหัวกระโหลก เออเว้ยไอ้เด็กพวกนี้มันก็ขึ้นมาได้ไม่บ่นกันสักคำ อย่างนี้แหละ "เด็กมันอยากรู้อยากเห็น" อิอิ
จะว่าไปขึ้นมาได้ก็หายเหนื่อย วิวด้านบนเขาแห่งนี้สวยดีอ่ะ นี่คงจะเป็นจุดชมวิวเขากระโหลกเป็นแน่ ตอนแรกคิดว่าที่นี่เป็นสถานที่เที่ยวที่ยังไม่ค่อยมีรีสอร์ท ที่ไหนได้มองไปเรียงยาวกันเป็นแถวเลยอ่ะ
มาถึงกันทั้งที่ก็ไม่มีพลาดที่จะ "เก็บรูป" แอนด์เดอะแก๊งค์ของพวกเรา ไอ้ข้างล่างก็นั่งคอยกันไป ข้างบนก็ถ่ายรูปกันหนุกหนาน
พอเก็บรูปกันสักพักก็เดินลงกันดีกว่า แล้วจะเอาไงดีจะเดินกลับทางเดิมหรือลงอีกทางดีล่ะ มาถึงขึ้นนี้แล้วมันก็ต้องเดินหน้า เพราะดูจากทางแล้วมีทางลงอีกด้านด้วย เอาวะวัดดวง
พวกเราเดินลงกันมาเรื่อยๆ ถ่ายรูปกันมาเป็นระยะ ลงมาเรื่อยๆ ก็เจอถ้ำแล้วจะออกไงหว่า ดูแล้วต้องรอดออกอย่างเดียวเลยวินาทีนี้ แต่ก่อนออกขอถ่ายรูปก่อน พอดีน้องไปเห็นรูอะไรหว่า ก็พยายามมุดเข้าไปถ่ายรูปกันได้ ผลลัพธ์ก็ได้ภาพอย่างที่เห็น
ซึ่งกว่าจะได้รูปมาเรามาดูการรอดของน้องๆ กันดีกว่า เรียกว่าต้องกะระยะพอสมควรไม่งั้นหังโขลกแน่ๆ
จากนั้นก็ต้องรอดออกจากถ้ำอีกครั้ง แล้วก็ปีนเขาลงมาอีกหน่อยก็เจอทางออก เรียกว่าเหนื่อยเอาเรื่องเหมือนกัน แต่ก็สนุกดีลงมางี้ น้ำหนักลดไปอีกหลายโข จากปีนเขาครั้งนี้ก็ทำให้ได้รู้จักน้องๆ แอนด์เดอะแก๊งค์มาขึ้น เจ้ Confirm น้องๆ สามารถไปเที่ยวทีลอซูได้ เพราะเดินกันมาตั้งนานเหนื่อยก็เหนื่อยไม่บ่นสักคำ อิอิ "กล้าปล่าววว"
แต่พอลงมาแล้วก็เพิ่งรู้ว่าส่วนใหญ่เค้าขึ้นทางที่พวกเราลงกันอ่ะ แล้วยอดเขาก็ยังมีอีกยอดหนึ่ง แม่เจ้า!! ไว้มาขึ้นใหม่โอกาสหน้านะจ๊ะ จากนั้นพวกเราก็เดินกลับไปไปสมทบกับกลุ่มที่รออยู่ที่ร้านอาหาร ฝั่งนั้นก็โทรหาพวกเราจะแย่ว่าไปไหนกันหว่า เพราะจะรอลงไปเล่นน้ำพร้อมๆ กัน เอาล่ะมาต่อด้วยความมันส์แอนด์เดอะแก๊งค์ของพวกเราบนชายหาดเขากระโหลกกันเลยดีกว่า
วันนี้มีน้องๆ เค้ามารณรงค์เก็บขยะด้วยอ่ะ จะเข้าไปขอน้องเค้าถ่ายรูปแล้ว ท่าจะสวยอ่ะ อิอิ งานนี้มาทะเลทั้งที่ก็ตามธรรมเนียม มันต้องกระโดดกันหน่อย
งานนี้กว่าจะกระโดดได้หลายนาทีอยู่ เพราะบ้างก็โดดขึ้นบ้างก็ไม่ขึ้น เล่นเอาคนโดดเหนื่อยไปตามๆ กันเลยทีเดียว
หลังจากถ่ายรูปกันเสร็จแล้วก็ถึงเวลาเล่นน้ำกันจริงๆ เสียที ต้องขอบอกว่างานนี้โชคดีจริงๆ ที่น้องหนุ่มมีกล้องถ่ายในน้ำได้ พอลงน้ำได้ก็เริ่มฉากโหดกันเลย เริ่มมีลากลงน้ำแล้วอ่ะ
แล้วตกลงใครลากใครกันแน่ฟ่ะ ลูกพี่ตรูแรงดีชะมัด พอทุกคนเปียกกันหมดเล่นกันซักพัก เอ้ย เครื่องบินอะไรฟ่ะมาลอยในน้ำ หันซ้ายหันขวาเจ้าของไม่อยู่เฟ้ย ลุยเลยพวกเรา
เผลอแป๊บเดียวอ่ะเต็มลำ เฮ้ย สนุกวะแค่นั่งเฉยๆ ก็หนุกแล้วอ่ะ เพราะมันตะแครงซ้ายตะแครงขวา เออเพลินดีเว้ย คิดดูนะถ้ามันแล่นไปด้วยอ่ะมันจะหนุกขนาดไหน
เจ้าของเรืออยู่ไหนหว่า มองซ้ายมองขวา มาแล้วเค้าเดินมาแล้วเลยไปเจรจา ชัวโมงละ 1,200 เล่นได้ 5 คนห้ามเปลี่ยนคน แพงวะ แต่อยากเล่นอ่ะ พวกเราเลยขอเจรจาใหม่
ใครเจรจาก็เจรจาไป ลูกพี่ (ป๋าเอ๋) ลากเครื่องบินออกล่ะตรูใช้แรงคนก็ได้ฟ่ะ หุหุ สุดท้ายก็เจรจาเป็น 700 บาทได้เล่นสองรอบ เปลี่ยนคนเล่นได้ โอเคเลยค่อยแจ่มหน่อย ระหว่างที่รอเจ้าของเค้าไปเอาชูชีพก็เล่นเองกันไปก่อน
พอเค้าเอาชูชีพมาให้ชุดแรกก็เตรียมตัวลงเรือกันเลย ใครอยากได้ปีกเอาปีกใครอยากหน้าบานเชิญข้างหน้า เอาเตรียมตัว ไปกัน
เรือออกเครื่องบินเชิดเสียงกรี๊ดก็สนั่นหาดเลย คนข้างหน้าดูหนักหน่อยอ่ะ ปีกก็ใช่ย่อยครบรอบชุดแรกลงมา นั่งปีกเลยหนุก ไอ้เราก็จับจองปีกก่อนเลย เพราะข้างหน้าไม่ไหวหน้าตรูบานพอแล้ว
กรี๊ด มีใครบอกตรูไหมว่าปีกขวาน้ำเจ๊ตสกีมันดีดใส่หน้า เล่นเอาตรูมองไม่เห็นไรเลย แต่นั่งปีกอ่ะมันจริงๆ นะเพราะมันร่อนกระทบกับน้ำหนุกหนานเลยอ่ะ การเล่นเครื่องบินโบ้ทคนหน้าต้องอาศัยพละกำลังควบคุมน้ำหนักเรือให้ดีอ่ะ ไม่งั้นคนหน้านั่นแหละกระเด็นตกน้ำไปก่อนใครๆ
ลงมาได้มึนเลยตรู น้ำเข้าตาแสบตาได้อีกอ่ะ แต่งานนี้น่าสงสารสุดเห็นจะเป็นป๋าเอ๋ ที่ลูกชายไม่อนุญาตให้เล่นเพราะห่วงพ่อ พี่แกเลยได้แต่มองตาปริ๊บๆ มองดูพวกเราเล่นกันอย่างหนุกหนาน โฮ่ะๆ ไว้คราวหน้าหนีลูกไปเที่ยวดิป๋า 555 พวกเรานั่งเล่นน้ำกันได้สักพักก็ต้องอำลาชายหาดเขากระโหลก ไปซื้อของกินคืนนี้กันก่อนดีก่า
Create Date : 15 มีนาคม 2553 |
|
5 comments |
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2556 0:06:11 น. |
Counter : 2902 Pageviews. |
|
|
|