ปาย เวลาทีไหลย้อนกลับ ตอนที่ 2 ตลาดเช้า - หมู่บ้านจีนยูนนาน มีคนถามผมว่าเวลาที่ปายทำไมถึงได้เดินช้า ผมตอบเขาไปว่า ผมไม่ทราบเหมือนกัน แต่ความรู้สึกที่ได้มาอยู่ทีนี่แม้เพียงสามวัน ผมรู้สึกว่า ปายมีอะไรบางอย่างที่แปลก ความคิดคำนึงและมโนคติของผมที่ปายต่างกับที่กรุงเทพอย่างไกลกันลึกลับ ผมรู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่ช้า ผู้คนที่นี่ดูเหมือนจะไม่ต้องรีบกับอะไรทั้งนั้น ไม่มีอะไรให้ต้องคิดให้ยึดติดมาก บางครั้งสิ่งนี้อาจจะเป็นสิ่งที่เราค้นหามานานแสนนาน ภาพใบไม้ที่ลอยเคลื่อนตัวปลิดปลิวออกจากกิ่งเดินทางสู่พื้นดินอย่างแช่มช้า เมฆหมอกลอยเอื่อยไหลไปตามทิวเขาอย่างเชื่องช้า ผู้คนเดินทางข้ามจากขุนเขาลูกโน้นสู่ลูกนี้ สายน้ำปายไหลอย่างช้า ๆ จากป่าต้นน้ำอันเป็นต้นกำเนิดของมัน แล้วไหลย้อนกลับไปสู่ที่เดิม ดังเด็กน้อยกลับคืนสู่อ้อมกอดของบุพการี ชาวไร่ชาวนาลงจอบลงพรวนของเขาในลักษนาการดังว่าเสียดายวันเวลาแห่งการเกษตราจะผ่านไปเร็วเกินไป จากเขาสู่ป่า จากป่าสู่น้ำ จากน้ำสู่ชีวิต จากชีวิตสู่เวลา จากวันเวลาสู่การเดินทาง ..... ....มาอยู่ที่ปาย เวลาเหมือนจะไหลย้อนกลับไปสู่อดีตกาลอันยาวนานไกลแสนไกล ไปสู่วิถีชีวิตที่มนุษย์ห่างหายมานานและสุดแสนจะคิดถึง สะดุดตากับสุภาพบุรุษน้อยสองคนนี้มาก จนอดเก็บภาพมาฝากไม่ได้ เวลาเช้าในวันที่สองของคณะเราเริ่มที่ตลาดในปาย ที่มีชื่อเช่นนี้ เพราะสถานที่ตั้งตลาดนั้นอยู่ใกล้สนามบินเล็ก สนามบินเล็กนี้ใช้เป็นที่ขึ้นลงของเครื่องบินเจ็ทขนาดเล็กที่บินระหว่างเชียงใหม่-ปาย ผมลองเดินไปดูสภาพสนามบินแล้วมองไม่ออกว่าเป็นสนามบินตรงไหน เพราะมีแต่ทุ่งหญ้าขนาดสนามฟุตบอลหลายสนามต่อกัน แต่เอาเถอะ แค่ให้เครื่องบินลงได้ก็พอแล้ว และให้ผู้ไม่พิศมัยโค้งหฤโหดของปายได้มาสัมผัสปายบ้างก็พอแล้ว เราเข้ามาดูในตัวตลาด พ่อค้าแม่ขายส่วนมากเป็นชนกลุ่มน้อย ชาวเขาเผ่าต่าง ๆ สินค้าไม่แปลกกว่าที่อื่นเท่าไรครับ แต่แม่ค้าค่อนข้างแปลก เวลาพูดคุยซักถามราคากันต้องพูดซ้ำพูดย้ำกันหลายทีเพราะฟังไม่ค่อยออก ขึ้นชื่อว่าดอกไม้แล้ว ไม่ว่าจะอยู่ ณ แห่งหนใดก็สวยสดงดงามเสมอ ที่ตลาดนี้มีทีเด็ดอีกอย่างหนึ่งคือ ต้นมะม่วงขนาดมหายักษ์มหึมา ผมคะเนดูน่าจะ 5-6 คนโอบ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้นมะม่วงอะไรจะใหญ่ได้ถึงขนาดนี้ บางครั้งธรรมชาติก็เล่นอะไรแปลก ๆ ที่ตลาดนี้ผมไม่ค่อยได้เดินดูอาหารสด อาหารแห้งหรือข้าวของเครื่องใช้เท่าไร แต่ไพล่มาสนใจของประดับของชนเผ่าล้านนาแทน ในรูปที่เห็นยาว ๆ ห้อยๆ คือ "ตุง" ขนาดเล็ก น่าจะเป็นเครื่องประดับทางโชคลางของชาวเหนือ และก็ที่เห็นเป็นลักษณะคล้ายธงทิวนี้ ไม่ทราบเหมือนกันครับว่าเรียกว่าอะไร เพราะลืมสอบถามจากชาวบ้านมา "ตุง" แบบ 12 ราศี มาภาคเหนือคราวนี้ผมได้พบเห็นตุงมากมายหลายลักษณะ (ซึ่งคงจะได้ผ่านตามาให้ท่านผู้ชมเห็นอีกเรื่อย ๆ ในตอนต่อไป) จึงตั้งใจจะค้นคว้าเรื่องราวเกี่ยวกับตุงให้ลึกซึ่งเข้าใจแจ่มแจ้ง และถ้ามีโอกาส ก็คงจะรวบรวมสรุปมาลงในเว็บนี้ให้พี่ ๆ น้อง ๆ ได้อ่าน ร้านนี้เป็นอิสลามมิกชนครับ ซึ่งพบเห็นได้พอสมควรในปาย เราอำลาตลาดเช้าปายกันด้วยภาพสุดคลาสสิค พี่แจ้ ดุนพล แก้วกาญจน์ เอ้ย พี่นนท์ กับแหม่มสาวผมฟูน่ารัก จากตลาดเช้าปาย เราขับรถออกมานอกตัวเมืองนิดนิง ให้ดูป้ายทางไปน้ำตกหมอแปง สังเกตจะถึงหมู่บ้านชาวลีซอก่อน เลยหมู่บ้านมานิดนึง จะถึงเป้าหมายของเรา "ศูนย์วัฒนธรรมจีนยูนนาน" (อยู่ก่อนถึงน้ำตกหมอแปง 4-5 กม.) "ศูนย์วัฒนธรรมจีนยูนนาน" หรือ "บ้านสันติชล" เป็นหมู่บ้านของชาวจีนยูนนานที่อพยพเข้ามาอยู่ที่นี่ได้ประมาณ 35-40 ปีแล้ว พี่ฟักเล่าให้เราฟังว่า สาเหตุของการอพยพคือจีนเจียงไคเช็คแตกจากจีนแผ่นดินใหญ่ในยุคสมัยนั้น ชาวจีนยูนนานบางส่วนเลยแตกกระสานซ่านเซ็นมาอยู่ที่นี่ จนรวมตัวกันเป็นหมู่บ้าน ซึ่งนอกจากจะปลูกพืชเลี้ยงชีพแล้ว ยังมีการจัดสถานที่ท่องเที่ยวเพื่อสร้างรายได้อีกด้วย ดังผมจะพาไปชม ผ่านทางเข้าหมู่บ้าน จะต้องเจอเขาเหลียงซานก่อน ภาษาจีนที่เขียนไว้อ่านว่าอะไรมิทราบ ใครรู้ช่วยบอกหน่อย แล้วเราก็จะพบร้านขายน้ำชา ขายของที่ระลึก สังเกตนะครับว่าบ้านเขาจะทำจากดิน มุงด้วยฟาง การปลูกสร้างที่อยู่อาศัยลักษณะนี้ ว่ากันว่าในตอนหน้าร้อนจะไม่ร้อน หน้าหนาวก็จะอุ่นดียิ่งนัก เดินทางมาไกลอากาศร้อน ๆ ได้นั่งพักดื่มน้ำชาร้อน ๆ ถึงจะร้อนแทบลวดคอแต่มันชื่นใจชุ่มคอยังไงบอกไม่ถูกครับ โอ นี่ตูกำลังอยู่ในเมืองไทยหรือเมืองจีนวะเนี่ย แล้วไอ้โคมไฟสีแดงนี่เขาแขวนไว้ทำไมกันหนอ มีความหมายอะไรก็ลืมถามเขามาอีกนั่นแหละ นี่แหละหนา ท่านว่าไม่รู้อะไรให้ถาม ไม่อย่างนั้นก็มาเขียนบอกแฟน ๆ blog ผมกันได้แล้ว เข้ามาทัศนาในร้านกันนิดนึง สินค้าหลักก็เป็นชา ชา และก็ชา ใครกันนะช่างคิดค้นประดิษฐ์นำเอาใบชามาต้มกับน้ำร้อนะ ช่างดื่มอร่อย มีประโยชน์ต่อสุฃภาพ ดื่มกันได้ในทุกโอกาส ผมสังเกตว่าชาวตะวันออกจะเป็นต้นตำรับทางด้านภูมิปัญญาแห่งชาจริง ๆ ไม่เฉพาะจีน ญี่ปุ่นก็เช่นกัน ที่ญี่ปุ่นถึงขนาดมีศาสตร์ศิลปะการชงชาระดับสูง รู้สึกว่าใครนะ อ้อ ปราบดา หยุ่น จะเคยเรียนรู้ศาสตร์การชงชาขั้นสูงมาแล้ว มาดูศิลปะการตกแต่งหน้าร้านแบบเต็ม ๆ สักนิด มีเล่นกลให้ดูนิดหน่อยครับ ไอ้เจ้าตัวนี้เรียกตุ๊กตาทะลึ่ง (ผมตั้งเอง) ตอนแรกต้องเอาไปแช่น้ำเย็นก่อน พอเย็นได้ที่ก็เอาน้ำร้อนลวกดังในภาพ อยากรู้มันจะทำอะไรให้ดูภาพต่อไปเลย มันก็ฉี่เข้าให้นะสิครับ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ นั่งดื่มชา เดินดูโน่นดูนี่ในร้านเหลียวดูเวลา อ้อเที่ยงพอดี แน่นอนมาเที่ยวถิ่นคนจีนก็ต้องทานอาหานจีนครับถึงจะครบสูตร มาเลย เชิญครับเชิญ ไม่ต้องไปไกลถึงเมืองจีน ที่เมืองไทยเราก็มีโรงเตี๊ยมไว้บริการ ที่บ้านสันติชลนี่แหละ เสี่ยวเอ้อ (ผู้หญิงเขาเรียกเสี่ยวเอ้อหรือเปล่านะ) ก็รีบออกมารับออเดอร์โดยพลัน อ้อ มีศาลาจอมยุทธด้วยนะครับ ท่าจะให้ครบสูตรต้องซื้อรองเท้าจอมยุทธจากที่นี่ไปใส่ด้วยนะครับ แล้วค่อยฝึกวิชาตัวเบากัน แล้วอาหารจานแรกก็มาเสริ์ฟ "หมั่นโถว" ครับ ถามว่ารสชาติเป็นยังไง เหมือนซาละเปาไม่มีไส้ไหม ผมก็ว่าไม่เหมือนสักทีเดียวนะครับ มันอร่อยกว่าอย่างบอกไม่ถูก เอ๊ะ หรือเป็นเพราะความหิวและบรรยากาศจีน ๆ พาไปนะ จานต่อไป "ยำหนังหมู" "ขาหมูจีนยูนนาน" "ไก่ดำตุ๋นยาจีน" ส่วนจานนี้ยังเป็นปริศนาอยู่ครับว่าคือผักหรือถั่วอะไร เกิดมาก็เพิ่งเคยกินนี่แหละ รสชาติคล้าย ๆ ถั่วแระ ทุกสิ่งทุกอย่างเน้นทำจากดิน ไม่ว่าจะเป็นร้านขายของที่ระลึก ร้านอาหาร ภูมิปัญญาแบบจีน นี่ผู้หญิงจีนหรือเปล่าวะเนี่ย ! อ้าว เป็ดปักกิ่ง เอ้ย เจ้าพ่อเซียงไฮ้มาอยู่ที่นี่เอง เดินไปเดินมา เรามาเจอเครื่องเล่นมหัศจรรย์ ชิงช้าพิสดารที่ต้องขึ้นสี่คนครับ เอ้าลองดู คณะเรามากัน 4-5 คนอยู่แล้ว ลองสักตั้ง โอเค คนแรกก่อน ขึ้นสบาย ๆ ส่งสาวสวยขึ้นไปอีกคนครับ ยังพอไหว ไม่เฉียวเท่าไร สุดท้ายลองส่งอีกคนขึ้นไป อ้าว คนที่สองถูกโยนตัวขึ้นไปสูงลิบลิ่ว หวาดเสียวยิ่งนัก ผมเห็นท่าไม่ไหว ไม่ขึ้นดีกว่าแล้วก็คิดถูกครับ กว่าจะแกะสามคนลงมาได้เล่นเอาสะบักสะบอม ใครมีโอกาสมาเยือนแล้วเล่นได้ 4 คนให้ถ่ายรูปมาอวดกันบ้างนะครับ   Create Date : 23 เมษายน 2550 16 comments Last Update : 24 เมษายน 2550 0:29:51 น. Counter : 3432 Pageviews. Share Tweet

อ่า วันนี้มาเช้ามาอ่านต่อภาค 2 ว่าแต่วันนี้ภาพไม่โชว์อ่ะครับพี่ อดดูภาพเลย เด่วรอตอนที่ 3 ต่อละกัน   โดย: เหน่ง IP: 203.146.6.86 24 เมษายน 2550 8:37:46 น.

รอชมตอน 3 ต่อปาย   โดย: อยากรู้มะ เราเป็นใคร IP: 202.57.132.197 24 เมษายน 2550 11:20:59 น.

อยากไปจังเลย แต่ยังหาเพื่อนไปด้วยไม่ได้ มีโอกาสเมื่อไหร่ ไม่พลาดแน่นอน   โดย: คนอยากไปปาย IP: 203.130.159.4 27 เมษายน 2550 23:20:00 น.

วันนี้เปิดเทอมวันแรก แว่ะเข้ามาทักทายตอนเช้าๆ ติดตามรอตอน 3 อยู่ครับ   โดย: เหน่ง IP: 58.64.44.129 28 เมษายน 2550 6:52:08 น.

ได้สาระเหมือนกันนี่ จะต้องเข้ามาบ่อยๆแน่นอน ขอให้ตั้งใจทำต่อไปนะ รู้ไหมว่าผมชื่อเล่นว่าอะไร   โดย: tahanthai (tahanthai ) 19 มิถุนายน 2550 12:11:40 น.

อย่าลืมไม่เยื่อมเพื่อนที่tahanthaiบางนะ   โดย: tahanthai (tahanthai ) 19 มิถุนายน 2550 12:15:32 น.

เด็กที่ไหนมาเล่นชิงช้าสวรรค์ มีผู้ใหญ่ดูแลอยู่ใกล้ๆรึเปล่า ระวังจะตกมานะจะบอกให้   โดย: tahanthai (tahanthai ) 19 มิถุนายน 2550 12:20:46 น.

ตัวหนังสือที่ว่าอ่านไม่ออกอ่ะ คือชื่อหมุ่บ้านเอง   โดย: คนสันติชล IP: 58.10.84.47 9 กรกฎาคม 2550 14:41:27 น.

เพิ่งมีโอกาศได้เข้ามาชมครั้งแรกครับ จากการแนะนำของครูนุ้ย ไปปายกันยังงัยคับ ขึ้นเครื่องบินไปหรือว่าขับรถไปครับ อยากไปเที่ยวมั่งจัง ไม่เคยไปทางเหนือเลย ขอบคุณนะครับที่นำภาพสวยๆมาให้ดู เป็นอีกหนึ่งทางเลือกสำหรับคนที่ไม่มีโอกาศได้เที่ยวอย่างผม ได้รับรู้ว่าเมืองไทยยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่เราไม่รู้ และรอให้เราไปสัมผัสอยู่ ขอบคุรครับ   โดย: น้าหนู_อัพเดท IP: 125.26.44.163 30 สิงหาคม 2550 10:18:50 น.

อยากรู้จังว่าเราเคยมีวาสนาได้พบกันเมื่อไร ไม่ทราบว่าท่านจอมยุทธ ชื่อเรียงเสียงใด   โดย: ครูนุ้ย IP: 58.10.21.184 17 กันยายน 2550 16:31:18 น.

สวัสดีค่ะ จากการนั่งเปิดพจนานุกรม จีน - ไทย อยู่นานโข บวกกับถามเอาจากเพื่อนผู้มีความรู้มากกว่า ของข้าพเจ้า คิดว่า ภาษาจีนรูปแรก น่าจะเป็นชื่อหมู่บ้านเหมือนที่ "คนสันติชล" กล่าวไว้ เพราะว่าเขียนด้วยตัวอักษรตัวเต็มแบบโบราณ พร้อมทั้งใช้ลักษณะการเขียนเหมือนลายพู่กัน จะทำให้อ่านยากค่ะ 中(จง--กลาง อาจหมายถึงประเทศจีน)... 风(เฟิง--ลม) 俗(ซู่--ประเพณี, แพร่หลาย) 南(หนาน--ทิศใต้) 湖(หู--ทะเลสาบ) 山(ซาน--ภูเขา)地(ตี้--ที่ดิน,ดินแดน) 村(ชุน--หมู่บ้าน) โคมแดงที่แขวนไว้หน้าร้าน เขียนคำว่า 茶(ฉา-น้ำชา) คงแสดงให้เห็นว่าเป็นร้านขายชานั่นแหละค่ะ แล้วใช้โคมสีแดงที่เป็นมงคล ถ้าเป็นโคมสีขาวตัวหนังสือดำก็จะเป็นงานศพ อะไรประมาณเนี้ยคะ ว่างๆ จะเข้ามาเที่ยวใหม่นะคะ   โดย: sima IP: 203.150.105.150 20 กันยายน 2550 16:02:02 น.

แก้ไข..... 风俗 อ่านว่า เฟิงสู ค่ะ แปลว่าประเพณี และความนิยมของสังคม เพิ่มเติม... ถั่วที่ทานที่บอกว่ารสชาดเหมือนถั่วแระ น่าจะเป็นถั่วที่เรียกกันว่า "ถั่วหวาน"คะ ปลูกเยอะทางเหนือ--หรือบริเวณที่มีอากาศเย็นค่ะ   โดย: สิมา อีกทีค่ะ IP: 203.150.105.150 20 กันยายน 2550 16:08:01 น.

เอา tag มาให้จ้า ไปรับที่เอาที่บล็อกนะ   โดย: เลขานุการ 4 ตุลาคม 2550 16:13:32 น.

ไหน ครูนุ้ย บอกว่า เพิ่งไปเที่ยวลาวมา และเอารูปลงเว็บ พยายามหาแล้ว ไม่รู้ อยู่ตรงไหน อะ   โดย: tahanthai IP: 203.155.221.253 21 พฤศจิกายน 2550 17:47:33 น.

คิดถึงพี่ๆทุกคนครับ จาก..น.ร.อุ้มผางวิทยาคม   โดย: ซอกี้ IP: 125.26.230.253 16 ธันวาคม 2550 18:55:21 น.

ตอนแรกตั้งใจเข้ามาดูร้านชาเฉยๆนะคะ แต่อ่านคำบรรยายภาพแล้วสนุกดีค่ะ น่าเที่ยวมากค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับทริปคราวนี้   โดย: มิสซีรี่ส์ IP: 182.53.106.153 12 กุมภาพันธ์ 2557 9:40:14 น.