การเริ่มต้น

การเร่มต้นกันใครซะคนไม่ใช่เรื่องยาก  แต่การเริ่มต้นที่จะให้เกิดความเจ้าใจ ความจิงใจนั้นอ่ะมันยิ่งที่สุด

และการที่เราจะรักษาความรู้ไว้ให้อยู่กับเรานั้นมายากยิ่งกว่า  แล้วถ้ายิ่งเจอคนไม่จิงใจแล้วนี่หนักเข้าไปใหญ่

อยากจะเราถึงชีวิตที่ผ่านมาเรื่องของความรัก...ของตัวเอง

การที่เกิดมาเป็นแบบนี้ยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ (ทอมน่ะ) ไม่มีหลอกคนที่จิงใจกับเราจิงๆน่ะ..มีแต่การหลอกลวง

แค่ถามตัวเองน่ะว่าเพื่อไรว่ะ  จะหลอกกันทำไม ไม่รักก็บอกไม่รักดิโกหกกันทำไม  ซ้ำแล้วซ้ำเล่า น่าเบื่อสุดๆ แต่ก็คิดอีกแหละว่า จะมีไงผู้หญิงที่จิงใจกับเราจิงๆ (ดี้น่ะ)ที่เค้ารักเราจิง อยู่ด้วยกันจนลมหายใจสุดท้ายประมารนี้  แต่ก็เป็นเรื่องเพ้อฝันน่ะ ไม่มีหรอกบนโลกใบนี้น่ะ มั่นใจได้เลย น่ะ เฮ้อ!!กรรมเวรไรนี่

 เอาล่ะเข้าเรื่องเลยนะ.. ชีวิตของผมเคยมีแฟนมาแล้วหลายคนเลย มีคนโน้นคนนี้ไปเลื่อยๆๆเพราะไม่รู้จักพอน่ะ  ก็คิดเสมอไงว่าไม่มีใครรักเราจิง เราเลยไม่รักใครจิงบ้างไง ตัวผมเองมีแฟนผู้หญิงครั้งงแลกนะ ตอนอายุ 13ปี น่ะน้อยไปใช่ไหมล่ะ แต่ก็ตามภาษาเด็กๆๆอ่ะ รักขำๆ จนมีมาเลื่อยๆสนุกไปวันๆ จนเรียนจบม.3 เข้าปวช. ก็เริ่มโตแล้วเริ่มคิดได้นิดหน่อยก็เลยคบคนเดียวแหละ  เพราะมันเบื่อแล้วล่ะมั้นน่ะ ที่สนุกขำๆอ่ะ

แต่ก็ยังโดน ทิ้งเลื่อยๆ อยู่ล่ำไป เฮ้อ! ชีวิตเป็นงี้แหละ จนเรียนจบ ปวช. ก็เริ่มทำงาน นี้แหละฮ่ะ โตจิงๆ คิดอะไรได้หลายอย่าง รับผิดชอบตัวเองมากขึ้น ดูแลตัวเองช่วยเหลือตัวเองมาโดยตลอด แต่ชีวิตวัยทำ

งานโฮ้!!โครตเลยลำบากน่ะ เหนื่อยมากๆ แต่ที่ทำงานครั้งนี่ก็มีแฟนคนนึ่ง ครบกันซะพัก ก็เหมือนเดิมนะผู้หญิง สไตร์เค้าอ่ะ ไปแต่งงานซะงั้นอ้าวเซ็งเลย !! ก็ไม่เป็นไรตามเดิม อกหัก!ง่ะ ไม่เท่าไรน่ะเพราะเราก็ไม่ได้จิงใจอยู่แล้ว  คราวนี้ล่ะเปลียนบริษัทใหม่อ่ะนะจะเล่าแต่สิ่งดีๆล่ะกันนะ  เราก็ได้เจอคนใหม่ เชื่อไหมว่าเป็นรักที่ไม่น่าเป็นไปได้เลยนะ  อายุห่างกันเยอะอยู่ 10 ปีกว่า แต่สงสัยเป็นที่ดวงมั้ง เราก็ได้มีโอกาสคบหากัน หลายๆสิ่งหลายอย่างที่รวมเป็นเธอ มันทำให้เรารักเธอมากนะตอนนั้น สำหรับเราน่ะ คิดเลยไม่ลังเลเลยว่าเราเชื่อแล้วว่ารักแท้มีจิง  ตลอดเวลาที่ผ่านมามันมีความสุขมากๆ มันทำให้เราอ่ะน่ะเลิกคิดไปเลยว่าเลิกทำตัวไร้สาระซะที คิดถึงแต่อนาคต อยากจะสร้างชีวิตใหม่มีครอบครัวที่ดีด้วยกัน  มันมากไปไหม??

แต่เพราะ ณ ตอนนั้นไงเรามีความสุขมาก จึงทำให้คิดเช่นนั้น

แต่ ณ ตอนนี้เวลาเปลี่ยนไปใจของคนเราก็เปลี่ยนไป ตามกาลเวลา ความคิดเล่านั้นที่เราแค่คิดน่ะ มันกายเป็นแค่ความฝัน ที่ไม่มีวันเป็นจิงได้เลย แปลน่ะ ทำไมคนเรา วันแรกที่รัก กับวันนี้ทำไมมันถึงไม่เหมือนเดิมก็ไม่รู้ ตัวเองมองตัวเองก็คิดว่ามันไม่เปลี่ยนไป แต่คนอื่นอ่ะเค้ามองการเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่ตลอดเวลา เค้าจึงรู้ไงว่าเธอน่ะเปลี่ยนไป จากเดิม แต่จิงๆก็ไม่แปลกน่ะที่คนเราจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งใดสิ่งนึ่ง มาเป็นของของตัวเอง  ช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงต่างๆ มันทำให้เราคิดได้จิงๆ เลยว่า ไม่มีใครรักเราจิงหรอกบนโลกใบนี้ มีแต่การหรอกลวงทั้งนั้นแต่อย่างเราก็จะทำให้มันดีที่สุดจนถึงวันสุดท้ายที่เราอยู่ด้วยกัน เหนื่อยเจ็บ ท้อ หมดแรงสู้ หมดความหวัง ในบ้างที

แล้วนึ่งพอทุกอย่างมันดีขึ้น  จิตใจที่ เหนื่อยเจ็บ ท้อ หมดแรงสู้ หมดความหวัง เล่านั้นมันก็เริ่มจางหายไปอย่างช้าๆ จนมันอาจจะดีขึ้น (มั้ง)  ณ วันนี้หัวใจของผมข้มแข็ง ลุกขึ้นยืนได้ด้วยตัวเอง

ผมสัญญาเลยว่าผมจะไม่ปล่อยให้ ใครมาทำร้ายหัวใจของผมอีก หัวใจที่มีแต่รอยร้าว วันนี้มันแข้งแกร่งมากกว่าเดิมแล้ว หยุดซะเถอะถ้าไม่มีความจิงใจต่อกัน อย่ามาทำร้ายฉันเลย ฉันไม่เคยทำร้ายเธอไม่เคย ไม่เคยแม้แต่จะคิดด้วย....(!_!)

ถ้าหลายๆคนได้อ่าน เรื่องเล่าของผมนี้ ใครจะว่าว่ามันไร้สาระเพ้อเจ้อก็ชั่งเถอะผมไม่โกรธ แต่จะบอกให้รู้ว่าชีวิตที่เกิดมาครั้งนึ่งของชีวิตนอกจากความสุขอย่างอื่นแล้ว ผมเชื่อนะว่าถ้าคนที่อ่านเรื่องนี้ทุกคนมีหัวใจนะก็ต้องคิดแบบผม แค่อยากจะมีรักแท้จิง ในชาตินี้ก็แค่นั้น

Create Date : 18 มกราคม 2554
Last Update : 18 มกราคม 2554 11:14:51 น.		1 comments
Counter : 329 Pageviews.
Share Tweet