เพื่อนคือกระจกชั้นดี...
จั่วหัวบล็อควันนี้ว่า เพื่อนคือกระจกชั้นดี หวังว่าคงไม่มีใครคิดไปเช่นนั้นตรงๆล่ะนะ - -" ก็แค่อยากจะบอกว่า บางครั้งเราไม่สามารถมองตัวเองให้เป็นกลางได้ดีเท่ากับคนอื่นมองเข้ามาที่ตัวเรา..ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ควรเอาคนอื่นที่ไกลตัวจนเกินไป ขอเป็นเพื่อนใกล้ตัวหน่อยก็จะดี...เพราะเพื่อนเรานี่แหละจริงใจที่สุดแล้ว ถ้าเพื่อนรักกันจริง ก็ควรกล้าพูด กล้าบอกและกล้าตำหนิในสิ่งที่เรามีดี และที่ไม่ดีได้อย่างไม่ต้องบิดปัง...

และที่สำคัญ ผมก็เป็นอีกหนึ่งในหลายล้านคนบนโลกนี้ที่ยังไม่รู้จักตัวเองดีมากพอ ไม่แน่ใจตัวเอง จนบางทีก็หมดความมั่นใจในหลายคราว

ผมจึงอยากรู้จักตัวเอง ในสิ่งดีและไม่ดีที่ตัวผมมี...

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันที่ผมอ่อนไหว อ่อนแอเกินไปจากการโดนคนใจร้ายหักอก...ในวันนั้นผมไร้ซึ่งความมั่นใจ ไร้ตัวตนและอารมณ์ จนบางครั้งก็คิดว่าตัวผมยังมีอะไรดีเหลืออยู่บ้าง ผมจึงให้เพื่อนเขียนสิ่งดังกล่าวผ่านสายตาและความคิด ประกอบกับเวลาที่รู้จักกันมาหลายปีของเรา

สิ่งดีๆที่ตัวผมมีอยู่...
-มีพรสวรรค์ทางด้านภาษา
-ฉลาดหัวดี
-จริงใจซี่อสัตย์
-ปากตรงกับใจ
-เป็นตัวของตัวเอง
-ไม่นินทาใคร
-รักเพื่อนฝูง
-สุภาพกับ Lady มากกว่าผู้ชายบางคนซะอีก
-อ่อนโยน
-รักสัตว์ 555
-มี**เป็นเพื่อน 555 รัก**นะค๊ะ
-พึ่งพาได้เสมอ
-ระบบเผาผลาญดีมาก ไม่อ้วนเลย
-ทำให้เราหัวเราะได้ ^_^
-เพราะผมใจดี

สิ่งไม่ดีที่ตัวผมมี...
-ฉลาดเกินไปหมั่นไส้
-ดื้อด้านในบางที
-เข้าใจยากว่ะ
-หดหู่แล้วไม่บอกใคร (เก็บกดมั้ง)
-ผอมเกินไปไม่มีกล้ามเนื้อ - -"
-เดินเร็วจัง
-คุยโทรศัพท์พูดห้วนไป พูดกะเพื่อนเพราะๆหน่อยเด่ะแก
-อ่อนไหวง่ายไป
-ปากหนัก มีไรก็ระบายกะเพื่อนได้นะแก
-คิดมาก

******************************

ส่วนใหญ่ก็ตรงกับที่ผมคิดว่าผมเป็นเช่นนั้นจริงๆ ในวันนั้นผมคงเสียใจมากจริงๆ มากจนมองไม่เห็นแม้แต่ตัวเอง หาพื้นที่บนโลกนี้ให้ตัวเองยืนอยู่ไม่ได้ เวลาที่ผ่านมาผมจึงพยายามเข้มแข็งให้มากขึ้น และกล้าที่จะเดินคนเดียวได้อย่างไม่หวาดหวั่น...

สิ่งที่สะท้อนจากกระจกของเพื่อน ทำให้ผมคิดได้และกล้าจะเผชิญกับความจริงที่ผ่านเข้ามาในชีวิต...

ที่สำคัญ ผมเรียนรู้ได้อย่างหนึ่งว่า ทุกสิ่งย่อมมีวาระกาลของมัน...

ข้อดีของการได้อยู่คนเดียวเงียบๆ คือ การได้คุยกับตัวเองและพร้อมที่จะเรียนรู้และทำความรู้จักตัวเองให้มากขึ้น ซึ่งผมหวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้น

เผื่อสักวันผมจะยืนหยัดบนโลกใบนี้ได้อย่างเข้มแข็มจริงๆ...








Create Date : 07 กรกฎาคม 2550
Last Update : 7 กรกฎาคม 2550 20:54:33 น.
Counter : 821 Pageviews.

7 comments
  

*** สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยม happy ในวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ ***

โดย: หน่อยอิง วันที่: 7 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:20:30 น.
  
ได้เขียนไว้ในบล็อกว่ามีเพื่อนน้อยแสนน้อง แต่คนรู้จักมีนับร้อยนับพัน
ซี่งจริงๆมีเพื่อนที่เรียกว่าเพื่อนสักแค่สามสี่คนเท่านั้น
แต่สำหรับคนที่เรารู้จักนับพันทีเดียว

ได้ยินบ่อยๆว่า ให้คิดนอกกรอบ
ให้ออกจากกะลามาดูโลก
โดย: Yoawarat วันที่: 7 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:34:11 น.
  
แวะมาทักทายค่ะ
โดย: เด็กดื้อ (nanny_nanny ) วันที่: 7 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:36:41 น.
  
มาอ่านเรื่องส่วนตัวของนักวิชาการหน่อย

อ่อนไหว แต่อย่าอ่อนแอนะคร้าบ อิอิ


ปล. ถ้าอนุญาตให้คนที่ไม่ใช่สมาชิกเข้ามาคอมเมนท์ได้ รับรองเพื่อนเพียบ จะไม่เหงาอีกแล้ว
โดย: NickyNick วันที่: 8 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:58:26 น.
  
......โดดเดี่ยวอ้างว้างเปลี่ยว เดียวดาย

แหงนมองดาวพร่างพราย แล้วเศร้า

ขอเพียงใครสักคน เคียงข้างไม่ห่างกาย

หวังเอาไว้ว่าเป็นเธอ เพียงผู้เดียว

( โคลงฉันท์ 4 ญานี 11 :โคลง4 สมาส กาพย์ยานี 11 )
โดย: gararap (googaap ) วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:47:09 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับ
ได้ข่าวว่าเหงาๆ เลยมาคุยเป็นเพื่อน อิอิ
โดย: NickyNick วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:23:43 น.
  
อยากมาเยี่ยมเยียนวันละ 3 เวลาหลังอาหาร
อิอิ เว่อร์แล้วเรา

เสียดายจัง พี่เล่นเอ็มไม่เป็นซะด้วย
เห็นทำงานด้วย เรียนด้วย แทบไม่มีเวลาว่างเลยนะ
ขยันๆ เพื่ออนาคตของเรา และของชาติด้วยจ้า
โดย: NickyNick วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:48:51 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Passepartout
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



คนธรรมดาคนหนึ่งบนโลกใบนี้ ซึ่งกำลังก้าวข้ามผ่านกาลเวลา เพื่อไปสู่อนาคต...

พยายามเข้าใจกับคำว่า "ตราบใดที่มีรัก..ย่อมมีหวัง"
กรกฏาคม 2550

1
2
3
5
6
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
31
 
 
All Blog