Group Blog
All Blog
|
เมื่อวานนี้ของปีที่แล้ว ( 9 มิถุนายน 2549 ) เมื่อวานนี้ของปีที่แล้ว....เป็นวันที่ฉันจะจำได้ไปชั่วชีวิต วันที่แผ่นดินไทยกลายเป็นสีเหลือง ฉันรู้มาล่วงหน้าหลายวันแล้วว่า 9 มิ.ย. เราจะอยู่กันสองคนแม่ลูก พ่อมีนจะต้องไปประจำที่กองทัพตั้งแต่ตีสี่ในงานรักษาความปลอดภัย ฉันได้แต่คิดว่า....ฉันต้องให้ลูกสาวได้มีโอกาสไปเข้าเฝ้าถวายพระพรในวโรกาสอันเป็นมงคลยิ่งนี้ แต่จะไปกันอย่างไร พ่อมีนเป็นห่วงว่าผู้คนมืดฟ้ามัวดิน แล้วสองแม่ลูกจะไปกันได้อย่างไร ฉันไม่รู้.....รู้แต่ว่าฉันอยู่บ้านไม่ได้ ฉันต้องไป ไป....เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจ เช้าวันที่ 9 มิ.ย. 49 เราสองแม่ลูกออกจากบ้านกันสาย ๆ เรียกแท๊กซี่ไปสะพานผ่านฟ้า ฉันบอกพ่อมีนว่า.....เราคงไม่ไปยืนที่ลานพระรูป เพราะลูกยังเล็ก แต่ปรากฎว่ามีการปิดถนน จนในที่สุดฉันและลูกต้องลงจากรถบริเวณแยกอู่ทองใน เราออกเดินได้สองก้าว พร้อมกับในใจที่คิดว่าจะไปทางไหนดีนี่ หูก็ได้ยินเสียงตำรวจดังขึ้นกระชั้น ๆ ว่า " เสด็จแล้ว ๆ " แล้วทุกคนในบริเวณนั้นก็ออกวิ่ง รวมทั้งเราสองแม่ลูก ซึ่งไปหยุดนั่งพับเพียบอยู่กลางถนนด้านหลังของแถวม้าตำรวจที่รอรับเสด็จอยู่ ถนนคงร้อนแต่ก็ไม่มีใครสนใจ ฉันมองลอดขาม้าออกไปข้างหน้า ไปตามถนนที่ผ่านด้านข้างสวนสัตว์ดุสิต ฉันเห็นรถนำขบวนเสด็จเริ่มทยอยเลี้ยวมา รถพระที่นั่งค่อย ๆ ตรงมาและเลี้ยวซ้ายตรงโค้งที่ฉันและลูกนั่งรับเสด็จพอดี พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวประทับนั่งด้านซ้าย ทรงแย้มพระสรวลและยกพระหัตถ์ขึ้นโบกให้ประชาชนของพระองค์ รอบข้างมีแต่เสียง "ทรงพระเจริญ" พึมพำไปทั่ว ทุกคนต่างมีกิริยาเดียวกัน สองมือพนม สองตาจับจ้องไปตรงหน้า และหน้าตามากมายไหลอาบแก้ม และฉันก็ไม่อยู่ในข้อยกเว้น รวมทั้งไม่แปลกใจว่าทำไมทุกคนจึงเป็นเช่นนั้น ฉันมองตามขบวนเสด็จไปจนลับตาและคิดในใจว่า...... เช้านี้ ฉันและลูกมีบุญจริง ๆ เสียงลูกสาวถามว่า.....แม่ขา ทำไมผู้ใหญ่ร้องไห้กันทุกคนเลยล่ะคะ แล้วแม่จะค่อย ๆ บอกลูกนะคะ หลังจากที่ขบวนเสด็จผ่านเข้าสู่พระที่นั่งอนันตสมาคม ความจอแจก็กลับมาอีกครั้ง จุดที่เรานั่งรับเสด็จกันคือตรงพื้นถนนด้านหลังน้องมีนค่ะ  นี่คือแถวของตำรวจม้าที่รับเสด็จตรงโค้งนั้นค่ะ ตัวใหญ่ดีจริง ๆ  ร้อนมาก ๆ ค่ะ ไม่ได้เตรียมน้ำไปด้วย จากนั้นเราลองโทรหาพ่อกันดู พ่อบอกว่าถ้าพอจะเดินไปได้ก็ลัดเลาะกันไป พ่อจะรออยู่ตรงประตูเข้าสนามเสือป่า เราก็เดินเลียบมาเรื่อย ๆ เย้...ถึงพระที่นั่งอนันต ฯ แล้วค่ะ  เจอกับพ่อแล้วค่ะ พ่อต้องอุ้มน้องมีน  ได้คุณป้าท่านนี้อุ้มปีนขึ้นไปด้วยค่ะ วันนั้นทุกคนต่างยิ้มแย้มแจ่มใสและช่วยเหลือกัน ทั้งที่ไม่รู้จักกันเลย  เห็นในหลวงมั๊ยลูก ขอบคุณคุณป้ามากค่ะที่กรุณาเด็กน้อย  เลี้ยงลูกไปทำงานไป  ทำงานต่อ....  แถวทหารกองเกียรติยศ กำลังจะขึ้นรถกลับที่ตั้งค่ะ  มหาชนด้านหน้าพระที่นั่งอนันตสมาคม ดีใจที่วันนั้นครอบครัวเราได้ไปเป็นส่วนหนึ่งที่ร่วมถวายกำลังใจแด่พระองค์ท่านค่ะ (ขอบคุณภาพจากเวบใดก็จำไม่ได้...ขออภัยค่ะ)  วันนั้นจบลงด้วยการไปชมพลุที่ศูนย์ประชุมสิริกิตติ์ ใครที่ได้ไปคงจะจำได้ว่าแออัดยัดเยียดขนาดไหน รถไฟฟ้าอัดแน่นยิ่งกว่าปลากระป๋อง เบียดจนแทบไม่มีที่จะวางเท้า แต่ไม่มีสักคนที่จะอารมณ์เสีย ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส ต่างมีจุดมุ่งหมายเดียวกันคือการเฉลิมฉลอง คงไม่มีใครอยากให้วันดี ๆ แบบนี้ไม่มีรอยยิ้ม  ขากลับ...รถไฟฟ้าแทบจะปิดทางลง เราเลยเดินเอา เพราะจอดรถไว้ที่ตึกบีบี ตรงซอยอโศก เดินออกจากศูนย์ประชุมฯ มาได้ประมาณ 1 กม. ลูกสาวยังดูแรงดีอยู่ ครอบครัวเรากลับถึงบ้านตอนตีหนึ่งค่ะ  มาวันนี้ในปีนี้ รู้สึกว่า......ทำไมรัฐบาลไทยคนไทยไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมช่างเงียบเหงา ทำไมเราไม่ทำบุญ ทำไมเราไม่ร้องเพลง ทำไมม๊อบจึงต้องเคลื่อนขบวนเมื่อคืนนี้ เพื่อนบอกฉันว่า ม๊อบเคลื่อนไปถึงผ่านฟ้าแล้ว จนถึงตีสอง ฉันก็ยังไม่เข้าใจ ฉันนึกถึงพระองค์ท่านค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
เอ..ทำไมข้อความไม่ขึ้นคะเนี่ย จะบอกว่าคิดเหมือนกันค่ะ นั่งดูข่าวไปก็เศร้า เครียด คิดไม่ออกว่าเราจะทำอะไรให้อะไรๆ มันดีกว่านี้ได้บ้าง คุณแม่น้องมีนรู้มั๊ย
โดย: อุ่นไอรัก (linnjzzma
 ) วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:21:38:49 น.แวะมาบอก คุณแม่ซากานะช่วยลบข้อความหลังไมค์ค่า เต็มแล้ว หนูส่งข้อความไปหาไม่ได้ ขอบคุณค่า
โดย: Sleeping_B
วันที่: 24 มิถุนายน 2550 เวลา:5:18:24 น.แวะมาเยี่ยมครอบครัวน่ารักค่า...
คิดถึงน้องมีนนะคะ แม่ยุวเกษตรกร  โดย: prettyguide
วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:06:16 น. |
แม่ซากานะ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] สวัสดีค่ะ พี่ ๆ ที่เข้ามาเยี่ยมบล็อคของหนู หนูตั้งใจว่าจะมาเขียนบันทึกที่นี่ (มีกระทู้พันทิปของหนูบางอันที่หายไป หนูจึงมาบันทึกไว้ที่บล็อคแก๊งค์นี้แทนค่ะ) วันนี้เป็นวันแรกที่หนูเข้ามาทำ อาจจะยังไม่ค่อยเก่งอะไรมาก แต่จะพยายามฝึกฝนไปค่ะ Friends Blog Link |
||||||||||||
ขอคิดคนเดียวละกัน...แหะๆ
***************
สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ