ส่งความคิดถึงเดินทางไป...

... ก่อนร่อน PC จากที่ไหนสักแห่ง ที่เราไกลกัน..

ไม่ได้มีความหมายแค่ เขียน หย่อนตู้ แล้วจบ..

.. มันเริ่มมาจากความตั้งใจ ใส่ใจ..

คัดสรร เลือกสรร .. แล้วร้อยถักความระลึกถึงส่งไป

แม้ผู้รับปลายทาง.. จะเห็นเป็นแค่ความเคยชิน ที่เคยได้ประจำ.. แต่อยากให้รู้.. ว่า.. มันเกิดจากความใส่ใจ.. กันและกัน .. อย่างจริงจัง.. และจริงใจ

ลงเรือลำเดียวกัน..

.. จะชนชั้น.. วรรณะ ไหน.. ๆ ..

เมื่อที่พึ่งพิงสุดท้ายเหมือนกัน.. ย่อมไปด้วยกันได้..

แม้จะแบบแกน ๆ .. ก็เถอะ...

.. อย่าว่าแต่เราเจ้าข้า... อยู่พื้น..เดียวกัน

เหนื่อย ให้สนุก..

.. เบื้องหลังหาดสะอาดสะอ้าน เดินนุ่มเท้า สบายตา..

มาจากมดงาน... ตัวเขียว ๆ .. กลุ่มนี้.. ปัดกวาด เก็บใบไม้
เก็บเศษหิน เศษปะการัง.. ทำให้หาดเนียนเรียบ..

ผลิตผล.. จากการทำงาน.. คือหินหนัก ๆ ... แค่จะลากยังไ่ม่ไหว.. แต่เพราะพลังร่วมใจ.. และจิตใจใฝ่บริการ.. ของมดงานตัวดำ ๆ ... ทำให้งานลุล่วงด้วยดี

งานจะหนักยังไง แต่เค้าก็ยิ้มร่า..ท้าแดด ท้างานหนักได้เสมอ..

ทำให้เรามองเห็น..ความงาม.. ริมฝั่งทะเล ที่แท้จริง .. ขอบคุณมาก

เพียร.. เพื่อรัก

ความเพียร.. อันเป็นเลิศของนกน้อย.. ริทำรัง...

เพียรคาบ..รัง . .. สร้างรัง.. หุ้มรัก.. ตัวน้อย ๆ ...

แวะพักเหนื่อยก่อนค่อยไป.. ยังต้องบินอีกหลายรอบ.. สู้ ๆ . .. นกน้อย..

พักพิง.. อิงแอบ

ดอกไม้ก็เหนื่อยเป็นนะ .. อยากมีหลักให้พักพิง


...............

เหนื่อยที่จะเอน.. โอน.. ลิ่วล้อล่อลม.. ลวง

พลัง..คู่..

สองหัวย่อมดีกว่าหัวเดียว.. แต่สองหัว..ที่มีัจังหวะ..เดียวกัน..

หายาก.. ต้องฝึก..และฝน.. ถึงจะก้าวไปข้างหน้าด้วยกันได้..

รุ่นเก๋า.. และวัยเยาว์..

ก่อนจะเก๋า.. ต้องเยาว์วัยมาก่อน..

ประสบการณ์.. และ อายุ.. สอนให้เก๋า..

แต่มีบางครา.. อายุไม่ได้ช่วยให้เก๋า.. ทำได้แค่..เก่า..

ผู้เยาว์จะเลือกเดินตามใคร.. ดี.. เก่า.. หรือ เก๋า..

ปลิด.. ปลิว..

.. จากใบอ่อน.. แรกผลิ..

.. เติบใหญ่ เขียวชะอุ่ม...

เป็นที่พึ่งพิงของต้น..เอง.. และเหล่านกกา..

... ครั้นพอร่วง..โรยรา.. เหลือไว้แต่ซาก... ก่อนมลายหายไป..

สิ่งใดจะคงอยู่.. ถ้าไม่ใช่ความดีงาม..ที่ทำไว้..

แล่นฉิว.. ของแท้..

ไปเจอรถแล่นฉิว จอดนิ่ง ๆ ... อยู่ที่สวนผึ้ง... ยังไม่ค่อยเข้าคอนเซ็ป..

มาเจอหนุ่มส่งอาหาร ร้านอาหารริมแม่น้ำเวฬุ แสดงให้ดูว่า แล่นฉิว จริง ๆ .. เป็นยังไง

จากมาดคนส่งอาหารนิ่ม ๆ ประคองจานอาหารลงเรือ ค่อย ๆ แจว ไปส่งลูกค้าที่อยู่บ้านกลางน้ำ...

พอหมดภารกิจ.. พ่อ..ติดเครื่องแล่นฉิวให้ดู...

ขากลับมา กระซิบถามว่า.. เจ้ .. ถ่ายผมทันมั้ย....ทำไม๊..จะไม่ทัน .. เล่นโชว์ให้ดูตั้ง 3 รอบ.. หูแทบดับ.. เสียงเครื่องยนต์ดังมาก..

รูปผมหล่อมั้ย.. ถ้าหล่อ เอาลงอินเตอร์เน็ตให้หน่อยนะ..

จัดให้แล้วจ้า..

จบลงด้วยภาพนี้...



เราจะีีรักกันไปจน (อ้วน) ตาย

ทำไมเค้ารักกันได้.. ทำไมเราจะรักกันไม่ได้...

เลือกเพศผิวพรรณ.. สรรหาสิ่งดี ๆ เมื่อแรกเลือก..

แต่สิ่งที่คงอยู่ คงทน.. ยามอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่รูปลักษณ์ภายนอก

เนื้อใน ต่างหาก ที่สานความผูกพันธ์ให้คนเราอยู่ด้วยกันจนแก่จนเฒ่า..

จนหนังหย่อนคล้อย.. จนพุงย้อย... ถึงพื้น..