ไปไหนไปกัน..คว้ากล้อง.. ส่องเลนส์..

Kamifurano : learn of lives in Hokkaido



เปลี่ยนบรรยากาศไปเยี่ยมชมที่พักของกลุ่มชาวฮาวายบ้าง..

Tabinoyado Stella or Stella Inn เป็นที่พักที่แตกต่างไปจาก Tada Farm ...

ที่นี่ ตั้งอยู่บนเนินเขาเล็ก ๆ .. มองไปเห็นทุ่งกว้าง.. ทุ่งนี้ปกคลุมด้วยพืชผล พันธุ์ไม้ ที่เกษตรกรปลูกในฤดูการปลูกพืชผล แต่ในฤดูหนาว ที่นี่แวดล้อมไปด้วยหิมะขาวโพลน ... เป็นที่พักอบอุ่นท่ามกลางหิมะหนาวเหน็บ...

ที่นี่เปิดรับผู้คนเข้าพักได้ตลอดปี .. แต่ที่ Tada Farm .. จะปิดในฤดูหนาว



เรามีบุญได้รับเชิญให้ไปจิบกาแฟ แกล้มน้ำผึ้งแสนหวาน ... ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์จากพันธมิตรของเจ้าของที่พักที่นี่ ... เจ้าของเป็นคุณลุง (ให้สัญลักษณ์แทนตัวเองว่าเป็นหมี และคุณป้า ... อยู่กัน 2 คน ไม่มีลูก .. คุณลุงมีกลเล็ก ๆ มาโชว์เรียกเสียงหัวเราะจากเรา ... แม้เป็นเวลาที่ได้เยือนที่นี่สั้น ๆ .. แต่ก็ประทับใจ (จะบอกว่า คุณลุง หน้าตาเหมือนดาราญี่ปุ่นรุ่นใหญ่ ที่แสดงซีรีส์ให้เราชมบ่อย ๆ .. ตกใจที่เจอตอนแรก นึกว่าคนเดียวกัน)

คณะผู้จัด .. พาเราไปเรียนรู้เรื่องดิน.. และ รถแทรกเตอร์ ที่พิพิธภัณฑ์ดินและแทรกเตอร์ .. Tsuchi No Yakata : Museum of Soils and Tractors of the World

ที่นี่เป็นพิพิธภัณฑ์ที่รวบรวมการศึกษาเรื่องดินและรถแทรกเตอร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ... แห่งเดียวในโลกรึเปล่าไม่แน่ใจ

ที่นี่ศึกษาเรื่องดิน ชั้นดิน ในเขตพื้นที่แถวนี้ วิเคราะห์ลึกลงไปถึงชั้นใต้ดิน ว่าประกอบด้วยอะไรบ้าง ชั้นไหน มีแร่ธาตุอาหารที่เหมาะแก่การเพาะปลูก ชั้นไหนเพาะปลูกไม่ได้ เพราะขาดแร่ธาตุอาหาร .. โดยเฉพาะชั้นที่มีการสะสมของโคลน ลาวาจากการระเบิดของภูเขาไฟ Tokachidake เมื่อปี 1926

นอกจากนั้นยังสะสมรถแทรกเตอร์รุ่นต่าง ๆ ซึ่งล้วนเป็นรถที่ยังใช้งานได้อยู่จริง



จริง ๆ พิพิธภัณฑ์เค้าน่าสนใจมากนะ .. แต่ต้องมีล่าม แปลให้ฟัง .. แต่ไม่เป็นไร เค้ามีโบรชัวร์เป็นภาษาอังกฤษ ..

และถ้าไม่มี ..นี่... เหล่าเด็ก ๆ ประถม ที่คุณครูพามาวาดภาพรถแทรกเตอร์ที่นี่.. ขโมยซีนรถแทรกเตอร์ไปหมดเลย .. โดยเฉพาะเมื่อมาเจอกับพวกชอบหลอกเด็ก



เราใช้เวลาเกือบครึ่งเช้า อยู่ที่นี่ ... คนพยายามบิ้วท์ใบไม้ให้แดงให้สมกับฤดูใบไม้เปลี่ยนสี .. ก็เสาะหาต้นที่เปลี่ยนสีให้ได้ ... แปะให้ดูเล่น ๆ ว่า วิวที่นี่ก็สวยดี ..



จากนั้นพวกเราก็วกกลับไปที่ Tada Farm เพื่อเรียนรู้เรื่องการทำไร่องุ่นและไร่แครอท .. ดังได้เล่าแล้วในตอนที่แล้ว ..

เสียดายนิด ๆ ที่มีเวลาน้อย โปรแกรมเดิมที่จะไปปิกนิคที่ริมแม่น้ำใกล้ ๆ Tada Farm เลยต้องพับไป ...

อาหารมื้อเที่ยงรอพวกเราอยู่แล้วที่ร้าน Azemichi Yorimichi ... มี 2 เมนูให้เราเลือก นั่นคือ ข้าวแกงกะหรี่ผัก และ Potof .. อาหารฝรั่งเศส ขอเรียกว่าซุปผักต้ม..ก็แล้วกันนะคะ (จานนี้ไม่ได้ชิมค่ะ กลัวอิ่มแบบไม่อยู่ท้อง.. อิอิ)

แต่ชามเค้าใหญ่มาก กว่าจะกวาดหมดก็จุกเลย .. แต่สลัดอร่อย น้ำสลัดออกเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟัน .. ตื่นมากเลยค่ะ



ทีมงานให้เราพักครึ่ง ชม. ก่อนไปต่อ .. ทีแรกก็นึกว่าให้ไปเก็บดอกไม้ .. เพราะเห็นมีเยอะเหลือเกิน .. เลยเก็บซะพอใจ



ที่ไหนได้ เค้าให้เราไปชิมเค้กร้านที่อยู่ติด ๆ กัน



เค้าเค้าหน้าตาน่ากินนะ .. มีหลากหลายด้วย .. แต่มันยังอิ่มอยู่เลย อิ่มมาก ... กลัวเค้าหาว่ากินทิ้งกินขว้าง เลยซัดข้าวแกงกะหรี่ซะเกลี้ยงจาน .. จุกแอ๊ก..

แต่น้อง ๆ ที่ร้านเค้กก็น่ารักนะ สั่งเค้กก้อนเดียว เสริฟน้ำ 5 แก้ว หน้าตายิ้มแย้ม ไม่มีเย้ยหยัน... ลองก้อนแรก roll cake ชาเขียว (แบบว่า บ้าชาเขียวไม่เลิก .. แต่ปรากฎว่า ..มันไม่ใช่ค่ะ .. ยังไม่ถึง) ... โดนประนามนิด ๆ ว่า .. มาฮอกไกโด เค้าเด่นเรื่องนมเรื่องเนย ต้องลอง cheese cake สิ .. เลยจัดไปอีก 1 ... คราวนี้ถึง..ค่ะ อร่อย แต่ชิมได้คนละคำ ... มันยังจุกอยู่เลย...

ได้ชมทุ่งดอกคอสมอสเล็ก ๆ แล้ว .. ทีมงานจัดเต็ม พาไป Nakafurano... ไปเยี่ยมฟาร์มดอกไม้อันขึ้นชื่อ .. Tomita Farm

เคยไปแล้วหนนึง ในฤดูลาเวนเดอร์เบ่งบาน .. สวยสุด ๆ .. แต่ในฤดูนี้... ยังเหลือดอกไม้ให้ได้ชม แม้จะไม่กี่ทุ่ง แต่ก็ยังงาม... สวยไม่สร่าง



คนไทยไปเยอะค่ะ .. เจอเยอะพอ ๆ กะ คนจีน ไต้หวัน ..



มีป้ายภาษาไทยให้เราด้วยนะคะ ... อย่าเดินลัดสนาม .. ไม่รู้ว่าจะภูมิใจดีมั้ย...



วันนี้ตารางเที่ยวแน่นเอี๊ยดเลยค่ะ ... บ่ายสามโมงแล้วแต่โปรแกรมยังไม่หมด ...

ไปทำขนมเล่น ๆ กันดีกว่า ... ที่ Country Terrace : Koropokkur ที่นี่เป็นศูนย์การเรียนรู้ .. มีหลายหลักสูตรสั้น ๆ ... อาทิ การทำขนม ทำแยม ทำไส้กรอก หรือจะเป็นพวกตุ๊กตาขนสัตว์ ของที่ระลึกที่ทำจากไม้ นอกจากนี้ยังมีการเปิดประสบการณ์ลุยฟาร์ม ไม่ว่าจะเป็นฟาร์มหน่อไม้ฝรั่ง มันฝรั่ง หรือเก็บสตรอเบอร์รี่มาทำขนมหรือทำแยม

มีให้เช่าจักรยานด้วยค่ะ ... ครบสูตรการเรียนรู้ในฟาร์มเมือง Furano

ของเล่นของเราตอนบ่ายแก่ ๆ ใกล้ค่ำตอนนี้คือ เก็บสตรอเบอร์รี่ มาทำขนมกัน



ด้วยความที่มันเลยฤดูทองของสตรอเบอร์รี่แล้ว .. เราเลยถูกจำกัดให้เก็บสตรอเบอร์รี่ สำหรับชิมส่วนตัวได้แค่คนละ 5 ลูก (คัดมาแบบสุด ๆ ) และสตรอเบอร์รี่สำหรับการทำขนม



เป็นการทำขนมตามคำบอกของครู ... โดยมีล่าม คือ Akemi San เช่นเคย... สนุกสนานมากค่ะ .. เพราะกลุ่มของเรา เน้นฮา ... มีคนทำขนมคือหนุ่มกล้าม (ท้อง) โต ... ส่วนสาว ๆ เป็นกองเชียร์และตากล้อง...

เมนุที่ทำ มี cup cake, ขนมญี่ปุ่น คล้าย ๆ ดังโงะ กินกับถั่วแดงกวน และสมูธตี้สตรอเบอร์รี่ (ที่ไม่ใช้เครื่องปั่น แต่ใช้คนเชค)



เป็นคัพเค้ก 3 ถ้วยแรกในชีวิต ที่หยอดหลุมเอง แต่งหน้าเอง (ตอนผสมแป้ง ตีไข่ อบขนม อันนั้นไม่เกี่่ยว เชียร์อย่างเดียว)



ทำดังโงะ .. แบบเหรียญบาท สนุกน้อยกว่าปั้นบัวลอยค่ะ แต่ตอนผสมแป้ง คั้นผลไม้ สนุกมาก ... คั้นไม่กี่ทีก็เละคามือ... หลังจากปั้นเสร็จ ก็แบ่งเป็นก้อน บี้ให้แบน แล้วโยนลงน้ำร้อน (เน้นว่า .. โยน..ค่ะ ทำค่อย ๆ ไม่เป็น) พอสุกก็จะลอยตุ๊บป่อง เราก็ช้อนไปแช่ในน้ำเย็น .... รอเอาขึ้นมากินกะถั่วแดงกวน รสชาด.. แพ้บัวลอยลิบลิ่วค่ะ (มันจืด)

เมนูสุดท้ายนี่เด็ดดวง เราได้กระบอกพลาสติกมากลุ่มละ 1 อัน .. ข้างในมีขดลวด ไว้บด ... ใส่นม สตรอเบอร์รี่เป็นลูก ๆ ลงไป .. แล้วเชค..




ลูกทีมของเราว่าง่ายค่ะ ให้ทำอะไรก็ทำ ... ให้ไปเชคหน้าห้อง พร้อมลีลาเชคท่าเด็ด ๆ ... หล่อนและหล่อน ทำจริง .. ทีมฮาวายยังตะลึง.. ช่างกล้า...




สนุกสนานเฮฮาทั้งคนสอนและคนเรียน (เป็นยาดีจริง ๆ ค่ะ .. หัวเราะได้เต็มเสียง ไม่มีกั๊ก) กว่าจะเสร็จ ก็มืดพอดี... ที่นี่ยังมีฟาร์มแกะ ให้แกะได้วิ่งเล่น (แต่ได้ข่าวว่า ตอนนี้มีแกะแค่ 2 ตัว .. เลยไม่ออกไปวิ่งกะแกะ




ฟ้ากำลังสวยค่ะ ตอนเย็น ๆ ... ปาป้าซัง คนขับรถใจดี จอดให้เราได้ถ่ายรูปฟ้ายามเย็นด้วยค่ะ น่ารักที่สุด (เลยยัดเยียด คัพเค้ก... ที่โดนบังคับให้ทำเอง และกินเอง ให้ปาป้าซัง...อิอิ .... )

ยังไม่หมดโปรแกรมค่ะ ... วันนี้เรามีนัดแช่ออนเซ็นที่ Kamihoro ปาป้าซัง ขับรถอย่างระมัดระวัง พาเราขึ้นเขา Tokachidake ไป Kamihoro Onzen ... ได้แช่ออนเซน ... สมใจ ก่อนมีปาร์ตี้อำลา ด้วยเมนู สุกี้ญี่ปุ่นของแท้ และเมนูอื่น ๆ กินกันจนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร



ได้ลองชิมเบียร์แบบ alcohol 0% ด้วยค่ะ ญี่ปุ่นเค้ามีอะไรแบบนี้ ... ถ้านั่งชนแก้วด้วยกัน คนที่ดื่ม alcohol ไม่ได้ ก็ไม่แปลกแยก เพราะมีเบียร์ไร้แอลกอฮอล์ให้ดื่ม รสชาติทำเลียนแบบเหมือนเด๊ะเลยค่ะ สังเกตว่า Yamato San .. boss ของ Hokkaido Treasure Island Travel inc. ก็ดื่มเบียร์อัลกอฮอล์ 0% เพราะเค้าต้องขับรถกลับ .. ดื่มไม่ได้


แล้วมื้อนี้เราก็ได้ชิมองุ่นและลูกแพร์ญี่ปุ่นจาก Tada farm แบบเต็ม ๆ คำ ... อร่อยมากเลยค่ะ องุ่นเขียวนี้มีกลิ่นหอมที่หอมมาก แตกต่างจากองุ่นทั่ว ๆ ไป คนเมืองนี้นิยมนำองุ่นนี้ไปทำขนม (ที่ร้านเค้กที่ไปเมื่อกลางวันก็มีเค้กรสนี้ เสียดายไม่ได้ชิม) จำชื่อพันธุ์องุ่นไม่ได้เสียแล้วค่ะ เสียดายอีกที

ปิดท้ายทริปวันนี้ด้วยการขอบคุณรัฐบาล ขอบคุณเจ้าหน้าที่รัฐบาลเมือง Kamifurano ขอบคุณผู้จัดทริปและดูแลตลอดทริป คือ Hokkaido Treasure Island Travel inc.

และสุดท้ายคือการสรุปสิ่งที่ได้ ในมุมมองของแขกอย่างเรา



โดยภาพรวมทุกคนพึงพอใจกับทริปนี้มาก มีข้อเสนอแนะเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ให้เจ้าถิ่นปรับ อย่างเช่น คำอธิบาย ป้ายภาษาอังกฤษ ฯลฯ

ก่อนจะพาพวกเราไปส่งที่พักที่เดิม ... (ตอนนี้ปาป้าซังกลับไปแล้ว เค้าเช่ารถแท็กซี่ให้พวกเราแยกย้ายกลับที่พักแทน ) เพื่อจะลุยกับทริปอำลาในวันสุดท้าย .. ก่อนส่งพวกเรากลับไป Sapporo


นี่คือทริป 1 วัน ... เหนื่อยมั้ยคะ ได้ไปดูอะไรเยอะไปหมด ขนาดไม่ได้เล่าเรื่อง Tada Farm ที่ไปเยี่ยมชมอย่างเป็นทางการในวันนี้ด้วยนะคะ ... ยังยาวขนาดนี้

สรุปคือ คนในเมือง Kamifurano เค้าขายสินค้าและบริการที่แตกต่างกัน ไม่ได้ลอกเลียนแบบทำเหมือน ๆ กันไปทุกที่ แต่ละที่มีการคิดสร้างสรรค์แตกแยกออกไปว่าจะจัดให้มีกิจกรรมใดบ้าง .. แม้แต่ในร้านอาหารก็มี Theme ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ...

ทำให้เมือง ๆ นี้สามารถเที่ยวได้ไม่เบื่อ จะอยู่กี่วันก็เที่ยวไม่หมด ว่ามั้ยคะ






The Previous


Kamifurano ... Nice to meet you



Vetgetable harvest at Kamifurano



Tada Farm : Kamifurano : Hokkaido

The Next


Tokachi Dake Mt. & Blue Pond






 

Create Date : 16 ตุลาคม 2557
2 comments
Last Update : 3 พฤษภาคม 2559 17:53:15 น.
Counter : 1400 Pageviews.

 

สวย ละลานตา เลือกไม่ถูก อิ อิ

 

โดย: mariabamboo 19 ตุลาคม 2557 20:06:35 น.  

 

ฟังเล่าก็น่าสนุกล่ะ ทุกนาทีมีกิจกรรมให้ได้เรียนรู้ เล่นกันตลอดๆ

ป้ายอย่าเดินลัดสนาม ภาษาไทย เออนะ

วิวสวยมากจ้ะ พี่ชอบที่สุดคงเป็นฟ้ายามเย็นนั่นล่ะ ที่ปาป้าซัง จอดรถให้ถ่ายรูป

โรลชาเขียวเค้าสีสวยมากจ้ะ ยังไม่ถึงเหรอ เสียดายเนาะ ชีสเค้กเค้าน่าจะอร่อย

ขนมพี่น่ะ จะยากอะไร ไม่อร่อยล้ำมาก หน้าตาก็ไม่สวย แต่คนทำ ตั้งใจอย่างมากเลยนะนั่น มาเมื่อไหร่บอกล่วงหน้านะ

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 22 ตุลาคม 2557 21:06:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


poongie
Location :
อุบลราชธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?]




มามะ มาเที่ยวกัน มามะ มาถ่ายรูปกัน..
I'm an one who fall in love with photographing and travelling, Let's travel by my photos together.
...การท่องเที่ยว คือกำไรของชีวิต.. ช่วงนี้เลย .. หัด .. ค้ากำไร .. เกินควร ถึงรูปจะไม่สวย เรื่องจะไม่เด่น แต่ขอสงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามละเมิดไม่ว่าการลอกเลียน นำรูป ข้อความที่เขียนไว้หรือส่วนหนึ่งส่วนใดในบล็อกแห่งนี้ ไปเผยแพร่อ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล็อกนะคะ
Visitor Map
Create your own visitor map!
New Comments
Group Blog
 
 
ตุลาคม 2557
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
16 ตุลาคม 2557
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add poongie's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.