ตะวันขึ้นที่ดอยผ้าห่มปก
เจ้.. เราขับรถขึ้นเชียงใหม่กันเถอะ.. เจ้ไปเที่ยวมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ..รอบนี้ให้ผมมีส่วนร่วมด้วย... พ่อน้องชายชวนเที่ยว..แบบเอาจริงเอาจัง...ที่สุดในชีวิต
แล้ว the gang ก็ก่อตัวกันขึ้น...คอเดียวกันไปด้วยกัน.. พวกชอบเถลไถลออกนอกเส้นทางเวลาเจอวิวเทพ ๆ ... คุณพี่สาว เจ้าชายนิทรา คุณน้องขา คุณน้องกระหนุงกระหนิงจาก blog ทุ่งกระเจี่ยว (กลัวจำไม่ได้) ... เดินทางจากอุบล..ไปตามทาง.. ขึ้นเหนือ (ยังไม่ล่องใต้) ... โดยมี ด.ช.น้ำหมึก เจ้าถิ่นรออยู่ที่เชียงใหม่
เที่ยวละไมรอบนี้ไม่ไล่ตามลำดับการเดินทาง.. ขอเปลี่ยนแนวบ้าง... เล่าตามเทรนด์..ก็แล้วกันนะคะ..
เอาตารางเที่ยวทริปมาราธอน ตามที่พี่ Maew-Tua-Lek ว่าไว้ให้ดูก่อนนะคะ .. ค่อยมาตัดสินกันว่า .. the gang เชื่อฟังตารางเที่ยวแค่ไหน...
วันศุกร์ที่ 24 ธ.ค. : เดินทาง ออกจากอุบล เดินหน้าขึ้นไปทางขอนแก่น แวะพักพิษณุโลก
วันเสาร์ที่ 25 ธ.ค.: แวะกราบพระพุทธชินราช ก่อนไป อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ไต่ขึ้นไปอุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย ตรงดิ่งเข้าลำปาง ไฮไลท์ที่ เงาพระธาตุกลับหัว แห่ง พระธาตุลำปางหลวง วัดศรีชุม (วัดพม่าในไทยที่ใหญ่ที่สุด) ค่ำ ๆ ถึงเชียงใหม่ เก็บ ด.ช. น้ำหมึก หลังเลิกเรียน หม่ำอาหารพื้นเมือง เดินถนนคนเดิน วัวลาย ถ่ายรูปแสงสียามค่ำคืนในเชียงใหม่ สัมผัสบรรยากาศหนาวในเมือง ---- ไปตามโปรแกรมค่ะ แต่มาค่ำที้่ลำปางซะก่อน เลยแค่ผ่าน ไม่ได้แวะ.. ที่ใดเลย
วันอาทิตย์ 26 ธ.ค. : ส่ง ด.ช.น้ำหมึกไปเรียน(เพราะขาดไม่ได้) the gang เที่ยวเองยถากรรม เป้าหมายที่ดอยอินทนนท์ น้ำตกขุนแม่ยะ ซากุระแม่วาง พระธาตุฯ บ่ายสอง กลับเข้ามาในเมือง ไปขุนช่างเคี่ยนรอ ด.ช.น้ำหมึก แดดหมด.. ไปถ่ายรูปวิวยามค่ำ ที่ดอยสุเทพ แล้วไปหาที่กินในเชียงใหม่ เดินถนนคนเดินท่าแพ เป้าหมายถ่ายรูปโคมไฟสวยๆ ที่ถนนท่าแพ แวะหา JinnyTent ร้านเต้ยติ่มซำ แล้วแวะหาเสบียงที่จะไปแค้มปิ้งวันรุ่งขึ้น ---- แล้วเราก็ได้ไปถึงแค่ขุนวาง ... แน่นิ่งกับซากุระ.. เพลินกับดอกไม้รองเท้านารี จนลืมขุนช่างเคี่ยน.. แต่ยังคงได้แวะไปกินติ่มซำ.. น้องจินนี่.. ก่อนส่งสองสาวไปช็อปปิ้ง... กระเป๋าเบาหวิว..ที่ถนนคนเดินวันอาทิตย์ ส่วนตัวเองควงหนุ่ม ๆ ... ไปหาซื้อเสบียง เตรียมทำอาหารกินเอง.. มี ด.ช.น้ำหมึกอาสาเป็นพ่อครัว..
วันจันทร์ 27 ธ.ค. : ออกจากเชียงใหม่ ขับไต่ ไป ฝาง ผ่าน แม่ริม แม่แตง เชียงดาว ไชยปราการ แวะหาที่ถ่ายรูปไปเรื่อยที่ไหนสวย หยุดที่นั่น พักที่ดอยผ้าห่มปก (น้ำพุร้อนฝาง) นอนอาบน้ำร้อนแช่น้ำร้อนก่อนนอน กลับมานอนพักผ่อน หรือทำแค้มปิ้งกัน ตามความต้องการ ที่บ้านปางดอย ฝาง มีโปรแกรมนอนดูดาว.. กลางสวนส้ม ---- ละเลียดวิวแถว ๆ ดอยหลวงเชียงดาว เพลินไปหน่อย.. ไปถึงฝาง จวนค่ำแล้ว.. จะทันเที่ยวมั้ยคะ..
วันอังคาร 28 ธ.ค.: ตื่นตี 2 จ้างเหมารถ 4w ขึ้นดอยผ้าห่มปก ชมหมอกงามยามเช้า (อันนี้เจ้ติดต่อจองรถแล้ว) สายๆ กลับลงมาเก็บของ เดินทาง ออกจากฝาง แม่อาย แม่จัน ไป พัก เชียงรายเตรียม เที่ยวงานดอกไม้ หาที่พักแถวๆ ริมน้ำ กก เย็นนี้มีนัดกับพี่ Maew-Tua-Lek
วันพุธ ที่ 29 ธ.ค. : แอ่วงานเชียงรายดอกไม้บาน แวะวัดร่องขุ่น ก่อนกลับเข้าไปนอนในเชียงใหม่.. ก่อนกลัีบ แวะไปทักทายน้องก๋า กะว่าก๋า ไปหยิกแก้มหมิงหมิงเล่น..
วันพฤหัสบดี ที่ 30 ธ.ค. : ได้เวลากลับบ้านแล้วคร๊าบ.. แวะไปเรื่อย ๆ ก่อนถึงบ้าน..
---------------------------------------------------------------------------------
28 ธ.ค. แล้วค่า........
แต่............ กริ๊งงงงงงงงง เสียงมือถือปลุก (หลายเครื่อง) ดังระงม ตอน..ตี 2
ราชรถปิคอัพ.. คุณลุงอารมณ์ดี เจ้าหน้าที่จากอุทยานแห่งชาติดอยผ้าห่มปก.. มารับเรา 5 สหาย.. ถึงกระไดบ้านปางดอยงาม
The gang... ทำตัวเป็นปลากระป๋อง ... pack 5 ชีวิต.. ใส่บิคอัพ.. หน้า 2 หลัง 4 ปุเลง ๆ .. ไปสู่ยอดดอยผ้าห่มปก..
อันว่าบ้านปางดอยงาม .. อยู่ใกล้บ่อน้ำพุร้อนแม่ฝาง เขตอุทยานแห่งชาติดอยผ้าห่มปก (เดี๋ยวเฉลย..ว่าทำไมชื่อนี้ ..ปัจจุบันเปลี่ยนให้เก๋ไก๋ ว่า ฟ้า..ห่มปก ) แค่นิดเดียว.. แต่ว่า ห่างจากจุดที่ตั้ังของยอดดอยผ้าห่มปกถึง 17 กิโลเมตร.. หนทางนั้นยาวไกล บวกความง่วง.. และอบอุ่น (เบียด 4 ไม่อุ่นก็ไม่รู้่จะว่ายังไง) แต่ทางขึ้นเขา .. แคบ โค้ง..ขรุขระ.. ชนิดถ้าไม่ใช่รถกระบะ อย่าอาจหาญขึ้นไป เค้าไม่อนุญาตค่ะ
แถม ๆ ระหว่างทาง กำลังก่อสร้างถนน.. ขาลงต้องหลบหลีก รอ.. ให้รถตีนตะขาบ รถขนหิน ขนปูนแล่นผ่าน.. อย่างใจเย็น.. แล้วเอื้อเฟื้อกันสุด ๆ มิตรภาพระหว่างคนขับรถที่นี่ สุดยอดค่ะ..
17 กิโลเมตร ทางรถ.. ใช้เวลาขับ 1 ชั่วโมง อ้าววว.....
แล้วนัดมาตั้งกะตี 2 ทำไม .. แค่ตี 3 ก็ถึงแย้ว.. พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นซะหน่อย..
เงาหัวเริ่มไม่มีแล้วค่ะ พี่น้อง... ด้วยความอินโนเซ้นต์ของ จขบ. ผู้นำทัวร์.. ที่ไม่เช็คข้อมูลให้ดีซะก่อน คิดเอง เออเองว่า.. รถขึ้นถึง.. เดินอีกหน่อยก็ได้เห็นวิวเทพ ๆ ทะเลหมอกหยอกเย้าแสงตะวันแล้ว..
มาถึงลานกางเต้นท์ที่จุดชมวิวดอยผ้าห่มปก.. ฟ้ายังมืดมิด .. ดาวแย่งกันเปล่งประกายเต็มฟ้า.. แหม .. น่าจะมานอนดูดาวที่นี่นะ ไม่มีหลังคาบังเลยอ่ะ.. ฟ้าทั้งฟ้า..มีแต่ดาว...
"ใช้คนนำทางมั้ยครับ.." พี่คนขับถาม
"ต้องใช้ด้วยเหรอคะ..." (อืม ก็มัีนมืด..นะ) "ได้ค่ะ จัดมาเลย" (คงดีกว่าหลงป่า..หาทะเลหมอกไม่เจอ อุดหนุนอุตสาหกรรมท้องถิ่นซะหน่อย)
พี่คนขับกวักมือเรียกผู้นำทาง..ชาวกะเหรี่ยง.. (มั้ง.. เพราะพูดไทยไม่ช้ากกกก.. คุยกันตั้งนานกว่าจะรู้เรื่องแต่ละคำ..)
มาแล้ว.. ผู้นำทางของเรา.. "ไปเข้าห้องน้ำห้องท่าก่อนนะครับ เดี๋ยวเดินอีก 3.5 กิโล.. " พี่คนขับบอก.. เท่าไหร่..นะคะ.. ข้ามเขาแค่ 7 ลูก... เท่าไหร่..นะคะ..
......... เอ๋อ ไปแล้วเรา... หันมามองตาลูกทีม ในความมืด.. เห็นแววอำมหิต..รำไร ๆ ... จากสายตา... 4 คู่..
น่า.....นะ .. แค่ 3.5 กิโล .. โหดน้อยกว่าทริปของคุณพี่ น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา เย้อะ..
ไปดูอุณหภูมิแรกเริ่ม..ที่ลานกางเต้นท์.. อยู่ที่ 6 องศา..ค่ะ .. หูเริ่มชา..
ระหว่างทางมีีป้ายบอกระยะทาง.. แค่ 500 เมตรแรก..นี่ก็หอบแฮ่กแล้ว...
หลัง 500 เมตรแรก.. โหดกว่า.. เพราะขึ้นเขา..ลูกแล้วลูกเล่า..ลุ้นให้มีลงเขามั่ง..จะได้หายเหนื่อย..
ด.ช. น้ำหมึก.. คุยลั่นป่า.. เฮฮาลั่นล๊า.. ขณะที่คุณเจ้าชายนิทรา.. เงียบเป็นเป่าสาก.... (ลืมเอา..หมี... มาด้วยอ่ะป่าวเนี่ย...) ส่วน จขบ. มัวแต่สนใจกับเสียงหอบของตัวเอง.. และความรับรู้ว่า.. ปอดอยู่ตรงไหน.. แสบ..ปอดไปหมด..
แต่ก็ยังมีสติ..และสตังค์.. พยายามถ่ายภาพเก็บบรรยากาศโหด ท่ามกลางความมืด...
เดินนานๆ .. เหงื่อเริ่มออก ที่หนาวเิริ่มหายหนาว.. ขาตั้งกล้องที่แบกมาด้วย..เริ่มหนักอึ้ง.. ด.ช. น้ำสลัดเสื้อ เหลือเสื้อกล้าม..ตั้งกะไม่กี่กิโล.. ที่ผ่านมา
แวะเก็บแม่คะนิ้ง..ระหว่างทาง.. ได้มาแค่นี้ล่ะค่ะ.. มันหนาว.. แถมขามันหนัก.. ย่อตัวลงไปถ่ายรูปไม่ไหว.. จ๊ะ.. แม่คะนิ้ง.. เก็บไว้ในใจว่าเจอแล้ว.. แค่นั้นก็พอ..
คณะอื่นๆ เดินตามหลังเรามา..แต่แซงขึ้นไป กลุ่มแล้วกลุ่มเล่า..ปล่อยเค้าไปค่ะ .. เราจะถ่ายรูป (ข้ออ้าง..ฟังขึ้นมั้ยคะ)
ถึงแล้วค่ะ .. ยอดดอย 2 องศา... วู๊.. หนาวสุด ๆ ...
หาที่ตั้งกล้อง.. ว๊าว.. ระหว่างรอฟ้าแจ้ง.. ชมดาวบนฟ้า... ไปพลางๆ .. อยากดูดาว ไปดูที่ บ้านคุณเจ้าชายนิทรา ..นะคะ..
ไม่ถนัดถ่ายรูปตอนมืด ๆ .. ฝีมือไม่ถึง..
อันเนี้ยะ..หัดถ่ายกันกะคุณน้องชาย.. แต่ว่า มะได้เรื่อง.. มีซ่อมเทคนิกการถ่ายแบบนี้ที่ดอยสุเทพ.. ตอนค่ำ .. ผลลัพธ์ดีขึ้นมาเยอะค่ะ..ไว้ค่อยเชยชม..
เป็นไงคะ .. หลอน..มั้ยคะ..
แต่.. ต่อจากนี้ไป.. จะให้เชยชมให้สมใจ.. แบบไม่ขัดคอ... รูปล้วน ๆ ไม่อยากคัดออก .. แบบว่า..โลภค่ะ อยากให้เห็นเยอะ ๆ ..
แสงเริ่มมา.. แล้วก็มา..เรื่อย ๆ ..
นี่เป็นวิวฝั่งตะวันออก.. กลับหลังหัน..มาฝั่งตะวันตกบ้าง.. (อย่าถามว่าเฉียงอะไร.. คนสายตาเอียงไม่สามารถตอบได้..)
ไม่ต้องแปลกใจค่ะ เราหมุนได้รอบทิศ เพราะเราอยู่จุดที่สูงที่สุดเป็นอันดับสองของประเทศรองจากยอดดอยอินทนนท์..
เห็นดอยหลวงเชียงดาว.. มั้ยคะ .. ลิบ ๆ นั่น.. ชอบฟ้า.. สีฝั่งนี้จังเลย.. น่า..กิน..
อุ๊ย.. มี..หมี..ด้วย..
ยิ่งได้แสงตะวัน..สาดมาจากฝั่งโน้น..ยิ่งงาม..
ทะเลหมอก... มีไม่ค่อยมาก.. อากาศหนาวเกินไป.. แต่ถ้าอากาศอุ่นกว่านี้.. จะลอย..ฟ่อง...
ไม่มีใครได้อะไรสมบูรณ์แบบทุกอย่าง.. แต่สิ่งที่ได้ตอนนี้.. ยิ่งกว่าฝัน... เหมือนอยู่ในแดนสวรรค์..
ไม่ไปไหน.. ได้มั้ยคะ..
เมื่อแสงทองส่องสว่าง.. ความงามของสรรพสิ่งก็ปรากฎ....
โลกนี้มิได้อยู่ด้วยมณีเดียวนา.. ทรายและสิ่งอื่นมี..ส่วนสร้าง..
ดอกหญ้า.. ขาว..พราวพร่าง.. งามตรึงตา. ตรึงใจค่ะ.. เดินเซไปนิดเดียว.. กลิ้งตกเขาไปเลย...
ห้าชีิวิต พิชิตความหนาว... ละเลียดวิวเทพ.. แบบอิ่ม ๆ .. อยู่บนนั้นนานสองนาน..
เล่นกับวิวแล้ว มาเล่นกับคนบ้าง..
ดาวนายพราน..ยิงธนู... โดยพรานน้ำหมึก..
นี่คือที่มาของชื่อ น้ำหมึก ศิษย์น้ำหมอก.. นักมวย.. หน้าทะเล้น.. มีฮา..
เค้าไม่หนาวเหรอคะ... คิคิ เพิ่งมาแอ๊บร้อน.. ก่อนถ่ายรูปแหละค่ะ ตอนโผล่มาอยู่บนยอดเขา..ห่่อตัวซะมิดชิด แถมปลีกวิเวกไปหามุมถ่ายรูป.. พออิ่มหนำสำราญ พระอาทิตย์ขึ้นสูงแล้วค่อยสลัดเสื้อ มาชูจักแร้..อวดผองเพื่อน..
ในขณะที่สามสาม.. หนาวยังไง ก็ยังงั้น.. จะแกล้งถอดเสื้อบ้างก็เกรงใจชาวประชา..
หมีตัวอ้วน ๆ .. เหรอคะ.. ไม่ต้องพูดถึงค่ะ.. สงบปาก สงบคำ...นั่งปากสั่นตัวสั่นอยู่ไหนก็ไม่รู้..
ได้เวลาจากค่ะ .. ชาวประชาเค้าลงเขาไปกันหมดแล้ว..
เดี๋ยวมาเล่า ตอนลงเขา.. ขอเวลาพักเหนื่อยซะก่อน..
ว่าจะไม่อัพแล้ว..แต่ทนเสียงหัวใจตัวเองเรียกร้องไม่ไหว..
เครียดยังไง.. ก็ยังมีไฟ..อยู่...
ขอแสดงความยินดีกับเพื่อน ๆ น้อง ๆ พี่ ๆ ทุกท่านนะคะ ที่ได้สายสะพายห้อยท้ายความสามารถง.
ยินดีด้วยค่ะ ขอประทานอภัย..ที่ไม่ได้ไปแสดงความยินดีถึงบ้าน..
Create Date : 12 มกราคม 2554 |
|
56 comments |
Last Update : 13 มกราคม 2554 21:46:25 น. |
Counter : 2798 Pageviews. |
|
|
|
หมีอยู่ที่ไหน ก็ไปถ่ายรูป แม่คะนิ้งอยู่นะสิ
แล้วก็ไปเก็บภาพคู่รักที่เค้าถ่ายรูปให้กันอยู่ 555
แบบว่าอิจฉาอ่ะ
แต่ยอมรับบรรยากาศสุดยอดจริงๆๆ อยากไปอีกอยู่นะ น่าจะสวย แต่จะมีแรงขึ้นเขาอีกไหมหว่า 555