Bloggang.com : Help Me im lost : บทที่ 1 แนะนำตัว (feel goood)

บทที่ 1 แนะนำตัว (feel goood)

สวัสดีค่ะ

คำทักทายที่พูดทุก ๆ วัน และยังคงพูดต่อไปทุก ๆ วัน

เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงค่ะ เกิดมาก็นานพอสมควร เดือนหน้าก็จะเบญจเพศแล้ว
(เขียนอย่างนี้รึป่าวเนี่ย)..

ใคร ๆ ก็บอกให้ระวังตัว แต่เราก็เฉย ๆ นะ
เพราะมันก็คงจะไม่รุนแรงไปกว่าทุกวันนี้สักเท่าไรหรอกเน๊อะ
ว่าแล้วก็คงต้องไปทำบุญ 9 วัดอีกสักที (ไม่ได้กลัวเลยจริง ๆ นะ)

เรียนจบมาได้สักพักแล้วค่ะ แต่ทำงานมาได้หลายปีแล้ว ทำงานตั้งแต่เริ่มเรียน
ชีวิตเราก็เลยเพื่อนไม่เยอะ หรืออาจจะเป็นเพราะนิสัยเราไม่ค่อยน่าคบรึป่าวไม่รู้นะ
จะมีสนิท ๆ อยู่ก็ไม่กี่คน คนที่เคยสนิทก็กลับมาเกลียดกันหมดแล้ว ...เฮ้อ
ก็ช่างเหอะ คนเรามีวิถีทางต่างกันไป

ตอนนี้ทำงานที่เครือข่าย มือถือแห่งหนึ่ง (มีไม่กี่ระบบหรอก ทายไปทายมาก็คงถูก)
เข้ามาทำงานที่นี่ได้แบบฟลุ๊ก ๆ ค่ะ ทำมาได้สักพัก ก็มีเพื่อนร่วมงาน
แรก ๆ เค้าหมั่นใส้เรา ต่อมาก็เริ่มสนิทกัน ตอนนี้เค้าก็เกลียดเราไปแล้ว

แปลกใจใช่มั๊ย... เราก็แปลกใจ

จิตใจคนเราเปลี่ยนได้ชั่วข้ามคืน

การมีคนเกลียด ตอนแรกมันมีผลต่อความรู้สึกเราอย่างมาก
มาทำงานกลับห้องไปร้องให้ทุกวัน คิดหาเหตุผลไปมา ก็โทษตัวเองไว้ก่อน
คือเรามันพวกทำงานแบบค่อนข้างจริงจัง
ตอแหลใครก็ไม่ค่อยเก่ง ไม่บ้าดารา ไม่หมกมุ่นเรื่องแฟชั่น
ไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านสักเท่าไร ชอบอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้าน
เสียงก็ดัง บางทีพูดกับใครเค้า เค้าก็คิดว่าเราโกรธ หรือต่อว่าเค้า
และเป็นคนไม่ค่อยยอมใคร และไอ้สิ่งไม่ดีอีกสารพัด...
แต่ถ้าคนนั้นเค้าเกลียดเราคนเดียวก็ไม่เท่าไรหรอก
นี่เค้าเล่นยุยงให้คนในออฟฟิตไม่พูดกับเราอีก บรรยากาศแต่ละวันแสนอึดอัด
จนหางานใหม่รอ เตรียมออกเต็มที่ แต่แล้วที่แผนกก็มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ นั่นคือ

การคัดคนออก

เราพอดีเราไม่ใช่จุดอ่อนก็เลยได้อยู่ต่อ รอดตัวไป

แต่คนที่เค้าเกลียดเราเนี่ยนิ ต้องย้ายแผนกไปคนนึง
สมุนของเค้าก็ย้ายไปอีกทีมนึง
มันอาจจะเป็นโชคดีของเค้าก็ได้ ที่ต่อไปไม่ต้องมานั่งทำงานที่เดียวกับเราทุกวัน
เห็นหน้าเราทุกวัน ยิ่งวันใหนที่เรายิ้มหัวเราะ มีความสุขเยอะ ๆ หน่อย
เค้าจะยิ่งทรมานใจ
ต่อไปคงเอาเวลางานไปทำประโยชน์ต่อหน้าที่ได้มากกว่านี้
หรือไม่ก็คงต้องหาคนอื่นที่ไม่ชอบหน้า มานั่งนินทาแทน เพราะดูแล้วนี่คงไม่ใช่นิสัยเค้า
แต่เป็น......(เติมคำในช่องว่างได้ ตามความคิดคุณ)

สำหรับเราพอไม่มีเค้า เราก็อยู่ของเราต่อไปอย่างปกติ..
สบายใจขึ้นนิดหน่อยแต่ก็ไม่ทั้งหมด
ก็โอเคนะ...

เอาเวลางานมานั่ง up blog ก็ไม่ค่อยดีสักเท่าไรหรอก
ก็มันว่างนี่นา คลายเครียดเน๊อะ ๆ

จริง ๆ เราทำงานอีกหลายงานไว้จะมาเล่าให้ฟังใหม่นะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแวะดู ถึงไม่ได้อ่านก็ ดูรูปแบล็กกราวด์ ก็ยังดี อิอิ
(พอดีชอบสีเขียวค่ะ)
อย่างน้อยคุณก็ทำให้คน ๆ นึงรู้สึกดีขึ้น ว่ายังมีคนสนใจเค้าอยู่

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ

บุญรักษาค่ะ

Create Date : 26 ตุลาคม 2550

Last Update : 26 ตุลาคม 2550 9:36:29 น.

9 comments

Counter : 537 Pageviews.

แวะมาทักทายค่ะ

ชีวิตยังมีเรื่องให้เราเรียนรู้อีกเยอะจ้า

เป็นกำลังใจให้นะ

โดย: cutemd

วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:10:41:19 น.

แบคกราวน์สวยดีค่ะ
เข้าใจเลือกเพลงเข้ากันมู๊ดเจ้าของบล๊อกได้อย่างดีเลย
เป็นกำลังใจให้จ้า

โดย: ดา ดา

วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:12:16:33 น.

25 แล้วต้องระมัดระวังนะครับ

ระวังแก่

โดย: Jump.Jr

วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:13:20:10 น.

อย่าคิดมากไปเลยค่ะ เดือนหน้า 25 เหมือนดี้เลยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

ขออนุญาติ แอดบล๊อคนะจ้า

โดย: didy IP: 58.136.169.47 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:13:27:08 น.

น่าเห็นใจค่ะ เหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดกับเราตอน มอต้น มีเพื่อนหมั่นไส้เราเลยยุคนในกลุ่มไม่ให้คุยกับเรา เราก็ไม่ค่อยพูด ไม่สนใจ ก็เข้ากับเพื่อนกลุ่มใหม่ แต่คนนี้ก็ยังคอยแกล้งเราเรื่อยๆ เพื่อนคนอื่นไม่คุยกับเรา แต่ก็ไม่ได้มาว่ามาแกล้งอะไร
คิดย้อนไปเหมือนไอ่เพื่อนคนนี้มันผีบ้าเลย ทั้งๆที่หน้าตาก็สวย แต่เป็นคนขี้อิจฉารุนแรงมาก อายที่แม่ขายน้ำพริกในตลาด เป็นคนที่แย่มากเลย

พอดีเป็นดุริยางค์ตอนนั้น ฉะนั้นก็เลยไม่แคร์มากมาย เพราะเราไปเล่นดนตรี กินนอนกับเพื่อนดุริยางค์เพราะต้องไปแข่ง มากกว่านั่งเรียนในห้องซะอีก

ตอนนี้เราก็ไม่ค่อยมีเพื่อนนะ มีกลุ่มเพื่อนที่มหาลัยก็ไม่สนิทหรอก นานๆโทรหากัน ส่วนมากจะเรื่องเรียน เรา 26 แล้วนะ แต่ก็ยังเรียนกฎหมายอยู่ เราโลกส่วนตัวสูง เงียบๆ ขี้เกียจพูด บางทีใครมาพูดด้วยมากๆมีเคือง ก็คนมันขี้เกียจพูดนี่ แต่บางอารมณ์ปล่อยมุข แถมทะเล้น จนคนรอบข้างงง ว่านี้ตัวจริงรึเปล่านี่ มันต้องอยุ่ในช่วงมีความสุขเนอะ อารมณ์มันพาไป เราชอบตัวเองอารมณ์แบบนั้นนะ เพราะรู้สึกคนรอบข้างมีความสุข ไม่เกรง เพราะเราก็พอรู้สึกตัวแหละ ว่าเราไม่ใช่คนน่าคบเท่าไหร่ เพราะคงหาเรื่องคุยยาก ทำตัวสนิทสนมยาก

เรามาเม้นท์ยาวๆแข่งกับเจ้าของบอร์ดเลยนะเนี้ยะ
ปล เราเอดบล็อคไว้แล้วนะจ๊ะ ตอนนี้ จขบ ก็มีเพื่อนเพิ่มอีก1คนแล้วล่ะ เราก็เช่นกัน

โดย: ดวงตากระต่าย

วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:8:52:22 น.

.. บล็อคน่ารักไปหมดทุกอย่างเลยจ้ะ ..

โดย: เกษศิ

วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:15:42:50 น.

แวะมาทักและให้กำลังใจค่ะ...

แบคกราวน์น่ารักมากมาย...สีเขียวทำให้เย็นใจ มีผีเสื้อบิน ๆ ด้วย ชอบค่ะชอบ

ที่เข้ามาเพราะชอบชื่อมากเลยค่ะ...คงได้อ่าน "ขอชื่อสุธีสามสี่ชาติ" ของคุณประภาสใช่มั้ยคะ? เป็นหนังสือเล่มโปรดเลยล่ะ

ไว้จะแวะมาอีกนะคะ

^^

โดย: ดุ่บดั่บ (PoYoKo

) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:42:05 น.

แวะมามอบความสุขให้++

โดย: rfu

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:04:02 น.

มีปัญหาอยู่เหมือนกันเลย ค่ะโดน เพื่อนใหม่ที่มหาลัยหมั่นไส้แขวะว่าต่างๆนานากลับมาร้องไห้ทีหอทุกวันเลยแต่ต้องทนเรียนไปใกล้จบแล้วทั้งๆที่เราก็พยายามทำตัวไม่เด่นเงียบๆไม่นินทาใครแต่ก็ยังโดนจนได้แต่เพิ่งย้ายมาเรียนใหม่เลยยังไม่มีเพื่อนเลยเหมือนอยู่ตัวคนเดียวแฟน และเพื่อนสนิทเรียนก็อยู่คนละที่

โดย: เปเป้ IP: 118.174.86.251 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:02:20 น.