บทที่ 1 แนะนำตัว (feel goood)
สวัสดีค่ะ
คำทักทายที่พูดทุก ๆ วัน และยังคงพูดต่อไปทุก ๆ วัน
เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงค่ะ เกิดมาก็นานพอสมควร เดือนหน้าก็จะเบญจเพศแล้ว (เขียนอย่างนี้รึป่าวเนี่ย)..
ใคร ๆ ก็บอกให้ระวังตัว แต่เราก็เฉย ๆ นะ เพราะมันก็คงจะไม่รุนแรงไปกว่าทุกวันนี้สักเท่าไรหรอกเน๊อะ ว่าแล้วก็คงต้องไปทำบุญ 9 วัดอีกสักที (ไม่ได้กลัวเลยจริง ๆ นะ)
เรียนจบมาได้สักพักแล้วค่ะ แต่ทำงานมาได้หลายปีแล้ว ทำงานตั้งแต่เริ่มเรียน ชีวิตเราก็เลยเพื่อนไม่เยอะ หรืออาจจะเป็นเพราะนิสัยเราไม่ค่อยน่าคบรึป่าวไม่รู้นะ จะมีสนิท ๆ อยู่ก็ไม่กี่คน คนที่เคยสนิทก็กลับมาเกลียดกันหมดแล้ว ...เฮ้อ ก็ช่างเหอะ คนเรามีวิถีทางต่างกันไป
ตอนนี้ทำงานที่เครือข่าย มือถือแห่งหนึ่ง (มีไม่กี่ระบบหรอก ทายไปทายมาก็คงถูก) เข้ามาทำงานที่นี่ได้แบบฟลุ๊ก ๆ ค่ะ ทำมาได้สักพัก ก็มีเพื่อนร่วมงาน แรก ๆ เค้าหมั่นใส้เรา ต่อมาก็เริ่มสนิทกัน ตอนนี้เค้าก็เกลียดเราไปแล้ว
แปลกใจใช่มั๊ย... เราก็แปลกใจ
จิตใจคนเราเปลี่ยนได้ชั่วข้ามคืน
การมีคนเกลียด ตอนแรกมันมีผลต่อความรู้สึกเราอย่างมาก มาทำงานกลับห้องไปร้องให้ทุกวัน คิดหาเหตุผลไปมา ก็โทษตัวเองไว้ก่อน คือเรามันพวกทำงานแบบค่อนข้างจริงจัง ตอแหลใครก็ไม่ค่อยเก่ง ไม่บ้าดารา ไม่หมกมุ่นเรื่องแฟชั่น ไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านสักเท่าไร ชอบอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้าน เสียงก็ดัง บางทีพูดกับใครเค้า เค้าก็คิดว่าเราโกรธ หรือต่อว่าเค้า และเป็นคนไม่ค่อยยอมใคร และไอ้สิ่งไม่ดีอีกสารพัด... แต่ถ้าคนนั้นเค้าเกลียดเราคนเดียวก็ไม่เท่าไรหรอก นี่เค้าเล่นยุยงให้คนในออฟฟิตไม่พูดกับเราอีก บรรยากาศแต่ละวันแสนอึดอัด จนหางานใหม่รอ เตรียมออกเต็มที่ แต่แล้วที่แผนกก็มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ นั่นคือ
การคัดคนออก
เราพอดีเราไม่ใช่จุดอ่อนก็เลยได้อยู่ต่อ รอดตัวไป
แต่คนที่เค้าเกลียดเราเนี่ยนิ ต้องย้ายแผนกไปคนนึง สมุนของเค้าก็ย้ายไปอีกทีมนึง มันอาจจะเป็นโชคดีของเค้าก็ได้ ที่ต่อไปไม่ต้องมานั่งทำงานที่เดียวกับเราทุกวัน เห็นหน้าเราทุกวัน ยิ่งวันใหนที่เรายิ้มหัวเราะ มีความสุขเยอะ ๆ หน่อย เค้าจะยิ่งทรมานใจ ต่อไปคงเอาเวลางานไปทำประโยชน์ต่อหน้าที่ได้มากกว่านี้ หรือไม่ก็คงต้องหาคนอื่นที่ไม่ชอบหน้า มานั่งนินทาแทน เพราะดูแล้วนี่คงไม่ใช่นิสัยเค้า แต่เป็น......(เติมคำในช่องว่างได้ ตามความคิดคุณ)
สำหรับเราพอไม่มีเค้า เราก็อยู่ของเราต่อไปอย่างปกติ.. สบายใจขึ้นนิดหน่อยแต่ก็ไม่ทั้งหมด ก็โอเคนะ...
เอาเวลางานมานั่ง up blog ก็ไม่ค่อยดีสักเท่าไรหรอก ก็มันว่างนี่นา คลายเครียดเน๊อะ ๆ
จริง ๆ เราทำงานอีกหลายงานไว้จะมาเล่าให้ฟังใหม่นะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแวะดู ถึงไม่ได้อ่านก็ ดูรูปแบล็กกราวด์ ก็ยังดี อิอิ (พอดีชอบสีเขียวค่ะ) อย่างน้อยคุณก็ทำให้คน ๆ นึงรู้สึกดีขึ้น ว่ายังมีคนสนใจเค้าอยู่
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
บุญรักษาค่ะ
Create Date : 26 ตุลาคม 2550 |
|
9 comments |
Last Update : 26 ตุลาคม 2550 9:36:29 น. |
Counter : 538 Pageviews. |
|
|
|
ชีวิตยังมีเรื่องให้เราเรียนรู้อีกเยอะจ้า
เป็นกำลังใจให้นะ